Otosek przyujściowy – zachowanie, pielęgnacja, charakterystyka

Otosek przyujściowy (Otocinclus affinis) to rodzaj suma słodkowodnego z rodziny Loricariidae. W warunkach naturalnych otosek występuje w Ameryce Południowej, zamieszkuje mocno zarośnięte i głębokie potoki dorzecza Amazonki.

Siedlisko otoska przyujściowego

Otoski występują głównie w Brazylii, Peru, Wenezueli i Kolumbii. W ciepłych, wolno płynących, ale dobrze natlenionych wodach przyczepiają się do podłoża lub skał w poszukiwaniu glonów. Rzeki charakteryzują się piaszczystym podłożem, na którym leżą kawałki skał, drewna. W naturalnych warunkach otoski bytują w miejscach, gdzie występują liczne rośliny, a dodatkowo jest odpowiednia ilość światła, które przenika przez płytkie wody.

Reklama

Otosek przyujściowy – charakterystyka

Otosek przyujściowy osiąga długość do 5 centymetrów. Samce są mniejsze od samic. Cechą charakterystyczną tych rybek jest ciemna pręga na boku. Powyżej znajduje się druga, cienka linia, która ma kremowozłotą barwę. Otosek jest przeplatany także licznymi szarymi plamkami o nieregularnych kształtach. Natomiast podbrzusze ma jasny, żółty kolor. Ciało otosków jest krępe i walcowate.

Otoski przyujściowe mają otwór gębowy w formie przyssawki. Podobnie jak inne ryby z rodziny zbrojnikowatych mają również kolce. Służą one między innymi do wyławiania pokarmu ze zbiorników wodnych. Charakterystyczną cechą otosków jest również to, że nie mają one pęcherza pławnego. Z tego powodu poruszają się skokami.

Otosek to ryba, która jest towarzyska i żywiołowa, dlatego zalecane jest hodowanie jej w grupach. Jednak przy kilku sztukach niezbędne jest zapewnienie większego akwarium (co najmniej 30 litrów). W mniejszych zbiornikach ryby będą się męczyć, mogą też wykazywać zachowania terytorialne. W akwarium o odpowiednich rozmiarach otoski mogą bez problemu bytować z innymi nieagresywnymi odmianami.

Odżywianie otoska

Otoski przyujściowe to ryby akwariowe, które żywią się glonami. W ten sposób idealnie sprawdzą się, gdy chce się zachować cenną równowagę i czystość w akwarium. Hodowcy często wykorzystują ten gatunek jako ryby na glony. Poruszając się po dnie, czyszczą je, także z opadłych resztek pokarmowych. Przede wszystkim jednak są wykorzystywane w celu pozbycia się ze zbiornika wodnego drobnych glonów. Preferują te zielone i brązowe. Jednak żywią się także okrzemkami i brunatnicami, które osiadają na liściach i ścianach akwarium. Wszelkie niezbędne składniki odżywcze można dostarczyć im w pożywieniu w formie granulatu, specjalnych tabletek czy po prostu płatków.

Parametry akwarium dla otoska

Otoski dobrze czują się w zbiornikach, które są mocno obsadzone roślinnością. Powierzchnie płaskie zapewnią miejsce, w którym mogą rozwijać się glony stanowiące podstawowy pokarm tych ryb. Dlatego Warto stworzyć w akwarium kryjówki i zastosować rozproszone oświetlenie. Wrażliwość otoska na jakość wody sprawia, że należy unikać gwałtownych zmian parametrów w zbiorniku. Kluczowe jest zachowanie czystości, ograniczenie wahań odczynu. W wodzie nie powinny występować azotyny czy amoniak.

Podłoże w akwarium, w którym ma odbywać się hodowla otosków, powinno być stworzone z wykorzystaniem drobnoziarnistego piasku lub żwirku. Pozwala to ograniczyć ryzyko zranienia się ryb pływających po dnie.

Rozmnażanie otoska przyujściowego

W porównaniu do innych gatunków ryb rozmnażanie otoska przyujściowego nie jest trudne. Jednak sprawia więcej problemów niż u innych zbrojnikowatych. Natomiast tarło Macrotocinclus affinis odbywa się bez ingerencji akwarysty. Niezbędne jest jednak zapewnienie odpowiedniego miejsca, gdzie ryby będą mogły złożyć ikrę. W tym celu trzeba stworzyć w zbiorniku odpowiednią liczbę kryjówek. Z reguły otosek składa około 50 jaj. Natomiast ikra pojawia się w sposób chaotyczny w różnych miejscach: na szybie, na roślinach. Z jaj po mniej więcej trzech dniach wykluwają się młode. Dla zapewnienia im bezpieczeństwa niezbędne jest nie tylko stworzenie wspomnianych już kryjówek.

Podsumowanie – najważniejsze informacje

Nazwa: Otocinclus affinis

• rząd: sumokształtne,
• rodzina: zbrojnikowate,
• rodzaj: Macrotocinclus,
• biotop: Ameryka Południowa – Brazylia, Peru, Kolumbia i Wenezuela.

Rozmiar: ok. 4–5 centymetrów.

• żerowanie: przy dnie,
• rozmnażanie: jajorodne,
• usposobienie: towarzyskie,
• trudność hodowli: łatwa,
• pokarm: glony, rośliny (suchy, żywy lub mrożony),
• długość życia: ok. 5 lat.

Akwarium:

• pojemność: minimum 30 l,
• długość: ponad 40 cm.

Woda:

• czysta, miękka,
• temperatura: 21–27°C,
• pH: 6,8–7,5,
• twardość: 1–12 dGH.

Orientacyjna cena: 5–8 zł.