Home Pies Chow-chow – wszystko o rasie

Chow-chow – wszystko o rasie

Chow-chow ma jedną z najstarszych i najbardziej tajemniczych historii wśród ras psów. Pochodzenie rasy nie jest w pełni znane, ale uważa się, że wywodzi się ona z Chin i jest jedną z najstarszych ras psów na świecie. Chow-chow bywa nazywany lwim pieskiem ze względu na swój okazały wygląd i grzywę wokół szyi. To cichy pies o spokojnym usposobieniu, jest niezależny i powściągliwy. Nie potrafi okazywać uczuć jak większość czworonogów, przez co niektórym osobom wydaje się zbyt zdystansowany. Czy to pies dla Ciebie? Sprawdź.

Jak wygląda chow-chow?

Najkrótsza charakterystyka tej starożytnej rasy z Chin to: postura małego niedźwiedzia, grzywa lwa i niebieski język. Chow-chow jest psem średniej wielkości, proporcjonalnie zbudowanym, o krótkiej, zwartej sylwetce. Występuje w dwóch odmianach długości sierści: krótko- i długowłosej. Chow-chow długowłosy jest bardziej popularny i rozpoznawalny.

Reklama

Wymiary chow-chow:

  • wysokość w kłębie psa: 48–56 cm, waga: 25–35 kg,
  • wysokość w kłębie suki: 46–51 cm, waga: 20–27 kg.

Wygląd

  • Głowa: duża, szeroka, osadzona na okrągłej, mocnej szyi, noszona wysoko. Jest najbardziej charakterystyczną cechą.
  • Sylwetka: wpisana w kwadrat, z wyraźnie zaznaczonym kłębem. Prosty i krótki grzbiet, lędźwie mocno umięśnione. Klatka piersiowa głęboka, szeroka, ale nie beczkowata.
  • Oczy: owalne, średnie, czyste, w kolorze ciemnego brązu. U psów niebieskich i cynamonowych dopuszczalny kolor zgodny z umaszczeniem.
  • Uczy: małe, trójkątne, mięsiste, owłosione, sztywno stojące, rozstawione szeroko i lekko nachylone nad oczami. Dobrze osadzone uszy nadają psu wyraz chmurnego oblicza.
  • Kufa: średniej długości, stop lekko zaznaczony, szczęki mocne, uzębienie kompletne, zgryz nożycowy.
  • Wargi: grube, mięsiste. Fafle, podniebienie i krawędzie warg całkowicie czarne z niebiesko-czarnym językiem. U psów o jaśniejszym umaszczeniu dopuszczalna jest jaśniejsza pigmentacja.
  • Ogon: naturalnej długości, noszony wysoko nad grzbietem, obficie owłosiony.

Szata

Szata. Efektowna, zawsze z gęstym, wełnistym podszerstkiem, występuje w dwóch długościach:

  • krótkowłosa, odstająca, miękka i pluszowa,
  • długowłosa, włos okrywowy średniej długości, tworzy wyjątkowo bujną grzywę na szyi oraz portki na udach. Sierść jest prosta, odstająca i gęsta.

Umaszczenie. Jednolite: czarne, rude, niebieskie, cynamonowe, białe i kremowe. Często cieniowane.

Jaki jest szczeniak rasy chow-chow?

Pies Chow-Chow wyróżnia się niezwykłą urodą. Szczenięta o wyglądzie pluszowych niedźwiadków w mgnieniu oka podbijają serca ludzi. Jednak to rasa pierwotna, asertywna, o silnych popędach do stróżowania i obrony, nieufna w stosunku do obcych. Wymaga starannej socjalizacji od pierwszych miesięcy życia, aby zwierzak nie wyrósł na mrukliwego samotnika. Zaniedbania socjalizacji mogą skutkować u dorosłego psa lękliwością, agresją i totalnym wycofaniem.

Chow-chow nie okazuje uczuć zbyt wylewnie, jednak mocno przywiązuje się do opiekuna i jego rodziny. Nie można oczekiwać bezwzględnego posłuszeństwa, służalczości czy ekspresyjnej aktywności, ale zawsze można próbować nauczyć psa podstawowych komend i posłuszeństwa.

Ile żyje chow-chow?

Średnia długość życia chow-chow to około 9–12 lat. Wiele zależy od indywidualnych czynników, takich jak genetyka, dieta, styl życia i opieka weterynaryjna. Opiekunowie powinni dbać o zdrowie swojego psa poprzez regularne wizyty u weterynarza, odpowiednie żywienie, regularną aktywność fizyczną, a także zapewnienie odpowiedniej opieki, w tym higieny i pielęgnacji sierści.

Długość życia chow-chow wynosi od 9 do 12 lat.

Na co choruje chow-chow?

Jak każda rasa psów chow-chow może cierpieć na różne choroby i problemy zdrowotne. Chow-chow, będąc unikalną rasą psów, charakteryzuje się pewnymi predyspozycjami do określonych schorzeń. Oto kilka chorób, na które jest szczególnie podatny:

  • Dysplazja stawów: psy tej rasy mają skłonność do dysplazji stawów biodrowych i łokciowych, co może prowadzić do bólu i trudności z poruszaniem się.
  • Zapalenie skóry: chow-chow mają gęstą, podszerstkową sierść, która może prowadzić do zapalenia skóry, zwłaszcza jeśli nie jest prawidłowo pielęgnowana.
  • Choroby oczu: chow-chow są narażone na choroby oczu, takie jak zaćma, katarakta i zespół suchego oka.
  • Choroby autoimmunologiczne: psy tej rasy mogą cierpieć na choroby autoimmunologiczne, takie jak choroba Addisona, toczeń rumieniowaty i choroba Hashimoto.
  • Problemy z oddychaniem: chow-chow mają krótkie nozdrza, co może prowadzić do trudności z oddychaniem i zaburzeń oddechowych.
  • Choroby serca: chow-chow są narażone na różne choroby serca, takie jak wady zastawkowe, arytmia i kardiomiopatia.

Oprócz wymienionych schorzeń, psy rasy chow-chow mogą być narażone na inne problemy zdrowotne typowe dla większych ras psów. Ważne jest, aby zapewnić im odpowiednią opiekę weterynaryjną, zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz odpowiednią pielęgnację sierści i skóry.

Regularne wizyty u weterynarza i dbałość o zdrowie chow-chow są kluczowe, aby zapobiegać poważnym problemom zdrowotnym i zapewnić im jak najlepszą jakość życia. Właściwe zarządzanie dietą, ćwiczenia, unikanie nadmiernego stresu i zapewnienie odpowiedniego środowiska życia mogą znacznie przyczynić się do zdrowia i dobrego samopoczucia tych psów.

Charakter – jaki jest chow-chow?

Chow-chow to introwertyk, czasem flegmatyk, choć jego pozorna obojętność może wynikać z wrodzonej nieufności i asertywności w stosunku do otoczenia. Zdarzają się osobniki aktywne, zabawowe i otwarte, jednak decydując się na tę rasę, należy oczekiwać psa niezbyt wylewnego, niezbyt aktywnego, ceniącego sobie spokój i domowe pielesze.

Ze względu na swoją niezależność i niezależny charakter chow-chow może czasami być uparty i trudny w treningu, ale z odpowiednim podejściem i cierpliwością, można nauczyć go poleceń i właściwych zachowań. Chow-chow jest zwykle spokojnym psem, który lubi spędzać czas w domu z rodziną, ale wymaga regularnej aktywności fizycznej i spacerów.

Wady i zalety psów rasy chow-chow

Zalety:

  • spokojny,
  • cichy,
  • wierny,
  • lojalny,
  • nie wymaga dużej aktywności fizycznej.

Wady:

  • introwertyczny,
  • nieufny,
  • kłopotliwa pielęgnacja sierści,
  • wrażliwe zdrowie.

Czy pies chow-chow jest agresywny?

Chow-chow należy do ras spokojnych, niewykazujących agresji, jednak pozbawiony socjalizacji w wieku szczenięcym i pozytywnych bodźców w dalszym życiu może przejawiać agresywne zachowania w stosunku do innych psów, a nawet ludzi. Nie jest to rasa towarzyska i otwarta na zabawy z obcymi psami, więc nie należy narażać pupila na stres, który może skutkować gwałtowną reakcją.

Chow-chow w rodzinie

Chow-chow to rasa, która może być odpowiednia dla osób ceniących sobie spokojne, niezależne i oddane psy. Pies tej rasy wymaga jednak odpowiedniej opieki i socjalizacji, która zapewni, że będzie się dobrze zachowywał w obecności innych ludzi i zwierząt. Chow-chow jest zwykle spokojnym i opanowanym psem, ale ze względu na niezależną naturę czasem może wykazywać upór lub niechęć do wykonywania poleceń. Dlatego też ta rasa będzie bardziej odpowiednia dla osób z doświadczeniem w opiece nad psami. W rodzinie sprawdza się dobrze, wybiera sobie najważniejszą osobę w domu, ale nie jest typowym psem „jednego pana”.

Chow-chow może być odpowiedni dla osób ceniących sobie spokojne, niezależne i oddane psy.

Czy chow-chow jest dobry dla dzieci?

Chow-chow to rasa, która może być odpowiednia dla dzieci, ale wymaga odpowiedniej socjalizacji i treningu, aby zapewnić bezpieczeństwo i dobry kontakt z dziećmi. Chow-chow jest zwykle spokojnym i opanowanym psem, ale ze względu niezależną naturę może czasem wykazywać upór lub niechęć do wykonywania poleceń. Ważne jest, aby nauczyć dzieci, jak bezpiecznie zachowywać się w obecności psa, aby uniknąć przypadkowych incydentów. Zawsze należy pilnować dzieci, gdy są w pobliżu psa, aby mieć pewność, że obie strony są bezpieczne.

Ważne! Z powodu nieco zamkniętej osobowości i słabo wyrażanej mimiki dzieci w młodszym wieku nie powinny pozostawać z psem tej rasy sam na sam. Obfite futro, uroczy pyszczek wywołują u dzieci chęć przytulenia, głaskania, a chow-chow nie przepadają za nadmiarem bezpośredniego kontaktu. Łatwo może dojść do nieszczęśliwego pogryzienia.

Czy chow-chow nadaje się do bloku?

Chow-chow w bloku odnajdzie się bez problemu. Należy mu zapewnić regularne spacery i rozrywki intelektualne oraz wygodną kanapę. Przestronny ogród i wybieg nie są konieczne do szczęścia tego psa.

Żywienie chow-chow

Jednym z najważniejszych elementów opieki nad psem jest właściwe i zbilansowane żywienie. Dieta psa musi być dopasowana do jego wieku, aktywności czy stanu fizjologicznego.

Młody chow-chow powinien otrzymywać posiłki wysokiej jakości i kompletne pod względem odżywczym. Niezbilansowana dieta w okresie wzrostu skutkuje bowiem problemami zdrowotnymi, które mogą rzutować na całe dorosłe życie psa. Pamiętaj, że młode czworonogi jedzą 3–4 posiłki dziennie do ukończenia 6. miesiąca życia.

Dorosły chow-chow może jeść pełnoporcjowe karmy komercyjne, dietę domową lub surowe posiłki BARF. Konieczne jest dostarczenie mu wysokiej jakości białka, odpowiedniej ilości zdrowych tłuszczów, witamin, minerałów i błonnika. Nie zapominaj także o wodzie. Pies musi mieć stały dostęp do świeżej i czystej wody.

Suplementy diety dla psa rasy chow chow

Bez względu, na jaki model żywienia się zdecydujesz, pamiętaj, że większość psów spożywa zbyt mało kwasów omega-3. Zarówno w karmach suchych, jak i (niesuplementowanej) diecie domowej, czy surowej dominują kwasy tłuszczowe omega-6. Zaburzenie proporcji wspomnianych kwasów może powodować problemy zdrowotne.Dobrym rozwiązaniem jest zatem podawanie pupilowi suplementów zawierających kwasy omega-3. Są one ważne, ponieważ:

  • wspomagają one pracę serca i układu krążenia,
  • wpływają pozytywnie na układ nerwowy,
  • zapewniają prawidłowe funkcjonowanie mięśni,
  • poprawiają stanu skóry i okrywy włosowej,
  • poprawiają zdolności uczenia się i zapamiętywania (u szczeniąt i psich seniorów),
  • wykazują działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Kapsułki Omega Forte marki Game Dog są polecane dla:

  • psów aktywnych,
  • szczeniąt w okresie wzrostu,
  • reproduktorów i suk hodowlanych,
  • psów z obniżoną odpornością i skłonnościami do alergii,
  • psów cierpiących na choroby zwyrodnieniowe stawów i kręgosłupa.

Preparat Omega Forte charakteryzuje się wysoką koncentrację kwasów omega-3 zamkniętych w małej kapsułce. To doskonałe rozwiązanie, gdy chce się ograniczyć tłuszcz w diecie psa lub gdy zwierzę nie lubi rybnego smaku i zapachu.

Twój pies nie lubi tabletek i kapsułek, alternatywą jest Game Dog Krill Oil, czyli suplement omega-3 w formie płynnej. Można nim dosmaczać posiłki psów rasy chow-chow. Polej olejem suchą karmę lub dodaj go do domowego posiłku! 

 

Jak pielęgnować psy rasy chow-chow?

Pielęgnacja chow-chow wymaga regularnego czesania, kąpieli, czyszczenia uszu i wizyt u weterynarza. Oto kilka wskazówek, jak pielęgnować chow-chow:

  • Czesanie: chow-chow ma gęstą, podszerstkową sierść, która wymaga regularnego czesania, aby uniknąć kołtunów i zapobiec utracie sierści. Idealnie, gdy chow-chow jest czesany co najmniej raz w tygodniu, a w okresach linienia sierści częściej.
  • Kąpiel: chow-chow zwykle nie wymaga częstych kąpieli, ale jeśli sierść jest brudna lub ma nieprzyjemny zapach, powinien być wykąpany. Należy używać łagodnego szamponu dla psów i dokładnie spłukać sierść.
  • Czyszczenie uszu: uszy chow-chow należy regularnie sprawdzać i czyścić, aby zapobiec infekcjom. Można użyć specjalnego płynu do czyszczenia uszu dla psów i miękkiej gazy lub patyczków higienicznych do usuwania nagromadzonej woskowiny.
  • Opieka dentystyczna: chow-chow powinien mieć regularne wizyty u weterynarza i regularnie czyścić zęby, aby zapobiec chorobom dziąseł i utracie zębów.
  • Wizyty u weterynarza: chow-chow powinien mieć regularne wizyty u weterynarza w celu monitorowania jego zdrowia i zapobiegania chorobom.

Pielęgnacja sierści chow-chow musi być regularna.

Czy chow-chow gubi sierść?

Tak, chow-chow jest rasą psów, która gubi sierść. Pies ma dwie warstwy sierści: gęstą, podszerstkową warstwę i dłuższą, szorstką warstwę okrywową. Chow-chow gubi sierść w ogromnych ilościach w okresie linienia oraz okazjonalnie między tymi okresami! Podczas linienia opiekun powinien poświęcać więcej czasu na czesanie i pielęgnację sierści. Właściwa pielęgnacja sierści, w tym regularne czesanie i kąpiele, może pomóc w ograniczeniu gubienia sierści. Jednakże nie da się całkowicie wyeliminować gubienia sierści u chow-chow, ponieważ jest to naturalny proces.

Ile kosztuje pies chow-chow?

Pies rasy chow-chow kosztuje od 1500 zł (ze stowarzyszeń poza FCI, bez gwarancji czystości rasy) do 6000 zł (za szczenię z renomowanej hodowli ZKwP/FCI). Cena zależy nie tylko od stowarzyszenia, do którego należy hodowca, ale też od jakości samego psa, stanu zdrowia rodziców, ilości badań, jakie mają rodzice szczenięcia, oraz osiągnięć wystawowych.

Historia rasy

Jedna z najstarszych ras na świecie, rozwinęła się w północnej części Azji, skąd pierwotne psy stopniowo rozprzestrzeniły się na cały kontynent, aż do Europy. Wyewoluowały z nich takie rasy psów, jak samojed, elkhund czy szpic wilczy. Chińska ceramika z dynastii Han przedstawia myśliwych z psami polujących na ptactwo. Figurki terakotowe do złudzenia przypominają współczesne chow-chow.

Początkowo chow-chow był rasą użytkową, myśliwską, jednak psy te potrafiły zaganiać bydło i ciągnąć ładunki. W okresie panowania dynastii Tang psy cieszyły się specjalnymi względami, miały własnych opiekunów dbających o pielęgnację i karmienie. Na północnym krańcu Chin psy tej rasy hodowano do innych celów: dla mięsa i doskonałego futra.

W VI w. pojawiła się nowa użytkowość: psy świątynne w klasztorach buddyjskich. Ich zadaniem było polowanie i obrona. Największym uznaniem mnichów cieszyły się psy maści błękitnej. Do Europy trafiły na przełomie XVIII i XIX w. Pierwsze egzemplarze prezentowano w zoo jako dzikie psy z Chin. Pierwszego zarejestrowanego oficjalnie chow-chow mamy w roku 1894 w Anglii.

Ciekawostki o chow-chow

  • Legenda wyjaśnia niezwykły kolor języka chow-chow: na początku istnienia świata kilka gwiazd spadło na ziemię, pies podszedł i polizał je, a jego język natychmiast zmienił barwę. Właśnie z tego powodu chińska nazwa rasy brzmi „Songshi Quan”, co oznacza: pies z niebieskim językiem.
  • Nazwa rasy wywodzi się od słowa „chao” – pies o wielkiej sile. Inna teoria wywodzi nazwę od słowa „chou, chow” – coś jadalnego.
  • Chow-chow był jednym z ulubionych psów cesarzy chińskich. Często były trzymane w pałacach i strzegły skarbów cesarskich.
  • W Chinach chow-chow są uważane za amulety przynoszące szczęście. Wierzono, że posiadanie chow-chow w domu przynosi szczęście i chroni przed złem.
  • W XXI w. dogoterapia zyskuje coraz większą popularność, a niewiele osób wie, że pierwszymi psami pełniącymi funkcję terapeutów były chow-chow Zygmunta Freuda. Ten wielki miłośnik rasy wprowadzał swoje psy na sesje z pacjentami i podkreślał ich kojący wpływ na pacjentów i większą efektywność leczenia. Nie istniało wtedy pojęcie dogoterapii, ale jej efekty – jak najbardziej.
  • Chow-chow jest jednym z nielicznych psów, które nie szczekają zbyt często. W zamian za to mogą wydawać dziwne dźwięki, takie jak chrząkanie lub warczenie.

Imię dla chow-chow

  • Imiona dla psa: Chan, Jackie, Shin, Zao, Zen.
  • Imiona dla suki: Alma, Bisa, Chao, Darma, Zin.

Klasyfikacja FCI

  • Grupa V: Szpice i psy w typie pierwotnym
  • Sekcja 5: Szpice azjatyckie i rasy pokrewne
  • Numer wzorca: 205

Podsumowanie

Chow-chow to rasa psów o niezależnym charakterze, dumnych, lojalnych i spokojnych. Są one zwykle bardzo wiernymi psami i silnie związanymi z rodziną. Chow-chow może wydawać się trochę nieufny wobec obcych, ale nie powinien być agresywny. Chociaż chow-chow może być dobrze przystosowany do mieszkań, należy pamiętać, że potrzebuje on regularnej aktywności fizycznej i czasu na zabawy.

Rasa obarczona jest kilkoma typowymi chorobami: w przypadku oczu jest to dwurzędowość rzęs i entropium, występują też choroby skóry. Często spotyka się wady układu kostnego: przerost stawu skokowego, luźne stawy kolanowe i słabe więzadła. Chow-chow ma skłonność do nadwagi, dlatego ważne jest, aby kontrolować jego dietę i zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu. Dodatkowo pies tej rasy ma potencjalną skłonność do alergii pokarmowych, które objawiają się główne na skórze, dlatego wymaga starannie dobranej diety.

Szata chow-chow potrzebuje systematycznej pielęgnacji, czesania, utrzymywania włosa w czystości, a w okresie linienia – intensywnego wyczesywania. Opiekun powinien poświęcić czas na regularną pielęgnację ich gęstej sierści i dbać o ich zdrowie, w tym unikać zbyt gorących temperatur i zadbać o ich dietę. Chow-chow jest odpowiedni dla osób, które cenią sobie spokojne, niezależne i oddane psy, ale wymaga odpowiedniej opieki i socjalizacji, aby zachowywać się dobrze w obecności innych ludzi i zwierząt.


Przeczytaj również

Zostaw komentarz

*Korzystając z tego formularza zgadzasz się na przechowywanie i przetwarzanie Twoich danych przez tę stronę internetową.