Quiz

Pies berneński – QUIZ

przez Pets Style

Jesteś właścicielem berneńskiego psa pasterskiego albo miłośnikiem psów? Rozwiąż quiz o berneńczyku. Jeśli nie jesteś pewny swojej wiedzy najpierw przeczytaj artykuł. CZYTAJ TERAZ!

Zacznij zabawę - Pies berneński - QUIZ

PORADA

Berneński pies pasterski kocha jeść. Dużo i często. Dlatego ma tendencje do nadwagi, jeśli właściciel nie dopilnuje odpowiedniej diety. Powinien być żywiony karmą wysokiej jakości, dobrze zbilansowaną.  

Jedną z karm stworzonych dla dużych ras psów jest Happy Dog Fit & Vital Maxi Adult. Ma ona odpowiednio duże krokieciki oraz skład zapewniający zdrowe funkcjonowanie Twojego pupila. W jej składzie znajdziesz łososia będącego źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 oraz omułka nowozelandzkiego. Oba składniki mają pozytywny wpływ na stawy.

Dla psów z wrażliwym przewodem pokarmowym przeznaczona jest natomiast Happy Dog Supreme Neuseeland.

To bezglutenowa monobiałkowa karma na bazie jagnięciny. Tak samo, jak poprzedni produkt zawiera dodatek zielonego małża, by wspierać stawy dużego czworonoga.

Czy wiesz, że…

pierwsze berneńczyki trafiły do Polski w pod koniec lat 70. XX wieku. Bardzo szybko zyskały wielkie grono miłośników. Pierwszy w Polsce miot urodził się w hodowli Lon-Da w 1981 roku.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
KotProdukty dla kotów

Karmy i pasty odkłaczające dla kotów – kiedy i jak stosować produkty anti-hairball?

przez Pets Style

Kot z popularnego filmu animowanego „Shrek” przepraszał za zwymiotowany kłaczek. To była zabawna scena, ale w praktyce Twojemu kotu wcale nie jest do śmiechu. Dowiedz się, jakie konsekwencje mogą mieć powstające w przewodzie pokarmowym kota kule włosowe oraz jak możesz im zapobiegać. Pasta odkłaczająca dla kotów oraz karm typu anti-hairball to dobry wybór szczególnie, jeśli jesteś właścicielem kota z dłuższą sierścią. Sprawdź, jaką karmę i pastę wybrać.

Co to są trichobezoary?

Trichobezoary (pilobezoary) to medyczne określenie opisujące kule włosowe, które tworzą się w przewodzie pokarmowym. Problem jest szczególnie widoczny u długowłosych i półdługowłosych kotów np. kotów norweskich leśnych. Pielęgnacja jest bardzo ważnym elementem kociego dnia i polega głównie na wylizywaniu sierści. Podczas takich zabiegów Twój pupil połyka część swoich włosów.

pasty odkłaczające dla kotów

Podsumowując, sierść stale trafia do organizmu Twojego pupila. Nagromadzone w przewodzie pokarmowym włosy usuwane są poprzez wymioty lub razem z kałem. Ciekawostką jest, że w odchodach kota można znaleźć 45–85 mg sierści na kilogram masy ciała kota. W skali rocznej daje to 60–120 g wydalanej sierści.

Odkłaczanie kota to ważny element dbania o jego zdrowie.

Jak dbać o koty długowłose?

O zdrowie swojego kota możesz dbać zarówno od zewnątrz, jak i od wewnątrz. Biorąc pod uwagę zagrożenie w postaci kul włosowych, trzeba pamiętać o zabiegach pielęgnacyjnych. Regularne wyczesywanie sierści zmniejszy ilość połykanych przez kota włosów. Stan sierści Twojego pupila poprawi też dieta bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, których źródłem jest olej z łososia oraz inne oleje rybne. Sprawdź, czy znajdują się one w karmie Twojego kota lub wybierz dobrej jakości suplement z kwasami tłuszczowymi omega-3 (np. Brilliant).

Na liście zadań opiekuna znajduje się także:

  • podawanie past odkłaczających dla kotów,
  • stosowanie karmy anti-hairball,
  • hodowanie specjalnej trawy dla pupila.

O tym przeczytasz dalej.

pasty odkłaczające dla kotów

Pasta odkłaczająca dla kotów – kiedy ją stosować?

Gromadzące się w przewodzie pokarmowym kule włosowe mogą doprowadzać do wymiotów, a nawet do zatkania przewodu pokarmowego kota. Pasty odkłaczające dla kotów są jednak przeznaczone nie tylko do wspierania leczenia takich stanów. To przede wszystkim produkty profilaktyczne. Stosuj je szczególnie u kotów długowłosych oraz półdługowłosych. Dodatek w postaci past warto wprowadzić również u innych kotów w okresie linienia.

Objawy wskazujące na zakłaczenie pupila to:

  • wymioty,
  • zaparcia,
  • spadek apetytu,
  • utrata masy ciała,
  • kaszel,
  • dławienie się.

Pastę odkłaczającą stosuj profilaktycznie lub wspomagająco podczas leczenia.

Jak często sięgać po pastę odkłaczającą dla kota?

Producenci past odłaczających dla kotów zamieszczają na opakowaniu sugerowaną częstotliwość stosowania ich past. Część z nich zaleca nawet codzienne podawanie małej dawki, ale nie zawsze jest to konieczne. Często wystarczy podawanie ich np. raz lub dwa razy w tygodniu. Obserwuj swojego kota, by dobrać właściwą częstotliwość stosowania pasty.

Kiedy pasta odkłaczająca dla kotów to za mało? Kule włosowe jako objaw choroby

Nadmierne wylizywanie sierści to objaw zarówno problemów dermatologicznych, jak i behawioralnych. Zwracaj uwagę na to, jak intensywnie pielęgnuje się Twój kot, i zgłaszaj lekarzowi weterynarii zmiany tej rutyny. U nadmiernie pielęgnujących się zwierząt mogą wystąpić uporczywe wymioty spowodowane kulami włosowymi. W takiej sytuacji lekarz weterynarii może zastosować olej parafinowy, pokarmy o zwiększonej zawartości włókna pokarmowego lub specjalne dodatki żywieniowe, czyli pasty odkłaczające dla kotów. Dodatkowo stosuje się leki ukierunkowane nie tylko na wymioty, ale także na przyczynę problemu, np. leki zwalczające pasożyty zewnętrzne wywołujące świąd skóry.

pasty odkłaczające dla kotów

Pasty odkłaczające dla kotów – przegląd produktów

Sprawdziliśmy, jakie pasty kupisz w sklepach zoologicznych. Oferta jest bogata, wyróżniliśmy zatem kilka produktów, które mogą sprawdzić się u Twojego kota.

  • Brit Care Cat Anti Hairball – to pasta odkłaczająca i pyszna przekąska w jednym. Jej receptura zapobiega powstawaniu kul włosowych, a dodatkowo jest wzbogacona o taurynę. Jest to bardzo ważny składnik w diecie wszystkich kotów i gwarantuje m.in. doskonały wzrok u kota. Twój kot nie oprze się temu smakowi i z przyjemnością zje odrobinę pasty prosto z tubki lub razem z karmą.
  • dr Seidel Malt – pasta odkłaczająca dla kota, która ułatwia transport sierści w jego przewodzie pokarmowym. Pasta jest pomocna w regulowaniu pracy jelit oraz utrzymaniu zdrowia Twojego pupila. W składzie zawiera połączenie olejów roślinnych i słodu oraz tauryny.
  • Nature’s Protection Malt Paste For Sterilised Cats – produkt stworzony z myślą o kotach po sterylizacji, które miewają problemy z kulami włosowymi zalegającymi w żołądku oraz jelitach. Jej skład zapewnia nie tylko łatwiejsze usuwanie połkniętej sierści, ale i równowagę mikrobioty jelitowej.
pasty odkłaczające dla kotów

Choroby przebiegające ze świądem powodują częstsze wylizywanie i połykanie większej ilości sierści.

Nie tylko pasty odkłaczające dla kotów – kilka słów o trawie

Oprócz past pewnym rozwiązaniem są także specjalne trawy dla kotów. Wybierz mieszankę nasion np. owsa i jęczmienia, a następnie posiej je dla swojego pupila. Pamiętaj, by sięgać po produkty dla zwierząt. Nie kupuj trawy w sklepie budowlanym, gdzie możesz trafić na gatunki niebezpieczne dla kotów. Zaletą tego typu rozwiązania jest jego naturalność oraz to, że kot sam reguluje ilość zjadanej trawy, która wywołuje wymioty pomagające usunąć zalegającą sierść. Wadą jest to, że na wzrost trawy trzeba czekać.

Włókno w karmie dla kotów

Na rynku zoologicznym oprócz past lub przysmaków odkłaczających znajdują się także karmy opisywane jako produkty anti-hairball. Zwykle zawierają one więcej włókna pokarmowego. Przyjrzyjmy się zatem szczegółowym zaleceniom dotyczącym tego składnika w diecie kotów.

Zacznijmy od tego, że zalecenia dotyczące zawartości włókna w karmie dla kotów domowych różnią się w zależności od stanu fizjologicznego zwierzęcia oraz jego wieku. Zwiększony udział tego składnika pokarmowego występuje najczęściej w karmach dla kotów kastrowanych i mało aktywnych, ponieważ obniża gęstość kaloryczną, a jednocześnie zapewnia poczucie sytości. Drugą grupą są koty długowłose lub półdługowłose ze względu na to, że stosunkowo często dochodzi u nich do tworzenia kul włosowych. Dla nich zaleca się pokarm o umiarkowanej zawartości włókna na poziomie 8–10% w suchej masie.

Karmy zapobiegające powstawaniu kul włosowych

Pokarm zapobiegający tworzeniu się trichobezoarów musi zawierać odpowiednie połączenie włókna śluzotwórczego z umiarkowanie fermentowanym włóknem mikronizowanym. Rozdrobnione włókno powoduje zwiększenie powierzchni wiążącej wodę, a to z kolei sprzyja formowaniu kału o prawidłowej konsystencji. Producenci bardzo często wykorzystują włókno psyllium, czyli babki płesznik. Warto wspomnieć także o pulpie buraczanej, która jest źródłem włókna rozpuszczalnego i pełni funkcję probiotyczną. Oznacza to, że odżywia mikrobiotę jelit Twojego pupila. Stosowanie karmy anti-hairball wpływa po pierwsze na prawidłową perystaltykę, a po drugie ogranicza zaleganie i zbijanie sierści w kule włosowe.

Karmy anti-hairball – przegląd

Na rynku znajdziesz różne karmy określane jako „anti-hairball” lub „hairball control”. Przedstawiamy krótki przegląd.

  • Biofeed Zoo Euphoria Gluten Free Anti Hairball karma z łososiem dla kotów – formuła karmy została stworzona z myślą o zdrowiu skóry oraz pięknym wyglądzie sierści Twojego kota. Starannie dobrane składniki ograniczają ryzyko tworzenia się kul włosowych oraz zapewniają niezwykłą smakowitość. To produkt idealny dla kotów niewychodzących, zawierający aż 92,5% białka pochodzenia zwierzęcego.
  • Empire Hairball Control Diet – bezzbożowa sucha karma dla kotów, odpowiednie połączenie składników sprzyja prawidłowej perystaltyce przewodu pokarmowego. Jej receptura minimalizuje ryzyko zalegania czy zbijania się sierści w kule włosowe.
  • Happy Cat Minkas Hairball Control – pełnoporcjowa karma, która zawiera specjalne włókna surowe. Pomagają one zminimalizować liczbę kul włosowych oraz sprzyjają ich łagodnemu wydalaniu przez przewód pokarmowy kota. Yucca schidigera ogranicza także nieprzyjemny zapach kociego kału. W karmach Happy Cat nie ma sztucznych konserwantów ani aromatów.
  • Nature’s Protection Adult Cat Hairball Control Duck & Chicken – smakowite połączenie kaczki oraz kurczaka zapewnia zainteresowanie każdego pupila. Równocześnie jest to lekkostrawny posiłek przyjazny wrażliwym kotom. Karma została wzbogacona o witaminy wzmacniające odporność. Karma polecana jest szczególnie kotom długowłosym.

Odkłaczanie kota to ważna sprawa! Dbaj o to regularnie, by uniknąć poważnych problemów. Jeżeli nie wiesz, jaką pastę wybrać, możesz skonsultować się z lekarzem weterynarii.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
PiesZdrowie psa

Olej dla psa – kiedy stosować?

przez Pets Style

Właściciele psów oraz kotów coraz częściej zastanawiają się nad najlepszym sposobem odżywiania swoich zwierząt. W związku z tym stają przed decyzją, jak najlepiej wzbogacić ich codzienną dietę, aby zadbać o ich zdrowie. Przeczytaj ten artykuł i dowiedz się, kiedy warto stosować olej dla psa.

Kwasy tłuszczowe w diecie psa

W żywieniu coraz większą wagę przywiązujemy do kwasów tłuszczowych, które korzystnie oddziałują na zdrowie czworonogów. Ich naturalne wytwarzanie w organizmie zachodzi z niewielką wydajnością, w związku z tym tak ważna jest ich suplementacja. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3, zwłaszcza DHA oraz EPA, zawarte w olejach są ważne w początkowym okresie rozwoju. W związku z tym wzbogacenie diety szczeniąt o olej bogaty w DHA świetnie wpłynie na rozwój ruchowy oraz wsparcie jego zdolności poznawczych. Olej dla psa z łososia w porównaniu do innych olejów jest łatwo przyswajalny oraz bardzo dobrze optymalizuje stosunek do kwasów omega-6.

Olej dla psa z łososia wsparciem dla jego odporności

To produkt o zbawiennych właściwościach zdrowotnych. Olej z łososia zalecany jest na każdym etapie rozwoju psów, ponieważ uzupełnia dietę w nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (EPA< DHA), omega-6 oraz witaminy: A, D3, E i K. A także:

  • hamuje powstawanie stanów zapalnych,
  • wpływa pozytywnie na zdrowie skóry,
  • lśniącą sierść,
  • prawidłowy rozwój mózgu i wzroku
  • zmniejsza ryzyko powstawania infekcji.
olej dla psa Biofeed

Stosowanie oleju z łososia zaleca się u psów z alergiami, które powodują osłabienie układu odpornościowego zwierząt. Co ważne, stosowanie takiej suplementacji może wzmocnić ich układ immunologiczny i sprawić, że skóra zwierzęcia nie będzie nadwrażliwa oraz szybciej zwalczy choroby skórne.

Prozdrowotne działanie oleju dla psa z łososia

Kwasy omega-3 wspierają pracę serca oraz nerek, ograniczając stany zapalne oraz wspomagając przepływ krwi. Korzystnie wpływają na metabolizm tłuszczu oraz regulację poziomu cholesterolu. W przypadku psich seniorów suplementacja również jest bardzo ważna, aby zachować zdolności poznawcze, które wraz z wiekiem mogą ulegać zaburzeniu. Ponadto zachowanie większej sprawności fizycznej uchroni przed wzmożonym bólem stawów. Suplementacja olejem z łososia staje się niezbędna w żywieniu dietą BARF. W przypadku wyboru takiego sposobu żywienia naszych zwierząt bardzo ważne jest dodatkowe wsparcie, aby zaspokoić zapotrzebowanie na kwasy omega-3 i omega-6. Dodatkowo regularne podawanie zwierzętom preparatu wzbogaconego o kwasy omega może mieć pozytywny wpływ na ich płodność i jakość nasienia.

Jak podawać olej dla psa z łososia?

Należy pamiętać, że zawsze przed wprowadzeniem zmian w diecie zwierzęcia warto skonsultować się z lekarzem weterynarii. Twój weterynarz pomoże Ci zdecydować, ile oleju z łososia potrzebuje Twoje zwierzę (na podstawie jego masy ciała), ponadto poleci najlepsze sposoby jego podania i dawkowania. Olej dla psa z łososia zazwyczaj występuje w postaci płynnej. Aby dodać olej do jedzenia, możesz użyć zakraplacza lub zdecydować się na dozownik do butelek z pompką. Idealnym produktem będzie Salmon Oil Biofeed pozyskiwany metodą tłoczenia na zimno.

olej dla psa Salmon Oil Biofeed
Salmon Oil Biofeed

Co wyróżnia Salmon Oil Biofeed?

  • kwasy omega-3 (EPA, DHA) – przeciwdziałają chorobom serca i układu krwionośnego, zmniejszają stężenie trójglicerydów we krwi, obniżają jej krzepliwość. A także regulują ciśnienie, zapobiegają bólom reumatycznym i je zmniejszają;
  • kwasy omega-6 (kwas linolowy, gamma linolenowy, arachidonowy) – wykazują właściwości przeciwzapalne, immunomodulujące, warunkują rozwój układu nerwowego. Dodatkowo wpływają na układ krwionośny oraz stan skóry i sierści;
  • najbogatsze naturalne źródło witaminy A odpowiedzialnej za procesy wzrostu i rozwoju nabłonka, odporność błon śluzowych na infekcje i szybkość gojenia się ran, zapobiegającej chorobom oczu i skóry;
  • najważniejszy rezerwuar witaminy D3 uczestniczącej w gospodarce wapniowo-fosforowej i zapobiegającej osteoporozie.
0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
AkwarystykaRyby

Razbora klinowa (Trigonostigma heteromorpha) – opis gatunku

przez Pets Style

Razbora klinowa (Trigonostigma heteromorpha) to ryba z rodziny karpiowatych; występuje w południowo-wschodniej części Azji. Jej charakterystyczną cechą są plamy, które przyjmują kształt przypominający klin znajdujący się po bokach ciała. To ryba lubiana jest przez akwarystów, dlatego często wybierają ją do obsady akwarium.

Razbora klinowa – charakterystyka gatunku

Ogólne informacje:

  • Nazwa łacińska: Trigonostigma heteromorpha.
  • Rodzina: karpiowate.
  • Pochodzenie: Azja.
  • Rozmiar (długość): 4,5–5 cm długości.
  • Długość życia: około 5 lat, choć przy odpowiedniej opiece może żyć dłużej.
  • Usposobienie: spokojne, towarzyskie i aktywne. Są rybkami stadnymi, co oznacza, że najlepiej trzymać je w grupach.
  • Dymorfizm płciowy: samce są zazwyczaj bardziej kolorowe i smuklejsze niż samice. U samców kolory są bardziej wyraziste.
  • Ogólne informacje o gatunku: jest spokojna, nie wykazuje agresji, dlatego można ją hodować z wieloma innymi gatunkami ryb. Ponadto jej duża ruchliwość sprawia, że potrafi szybko się ukryć, gdy tylko wyczuje zagrożenie.
  • Cechy charakterystyczne wyglądu: mają srebrzysto-błękitne ciało z czerwonymi pasami, które biegną przez całe ciało od głowy do ogona. Ubarwienie staje się bardziej intensywne w czasie tarła. Samica ma pogrubioną część brzuszną i jest mniejsza od samca

Akwarium:

  • Utrzymanie: nie są rybami wymagającymi. Potrzebują dobrze utrzymywanego akwarium z czystą wodą. Razbora ze względu na dużą ruchliwość wymaga sporo przestrzeni do pływania.
  • Stopień trudności pielęgnowania: niski. To dobre ryby dla początkujących.
  • Wielkość akwarium: zalecane akwarium o pojemności około 60 litrów. Ważne jest zapewnienie odpowiedniej ilości roślin i kryjówek.
  • Parametry wody: temperatura wody: 22–28°C, pH: 5–7, twardość: miękka do średnio twardej.

Inne:

  • Towarzystwo: spokojne ryby o podobnym charakterze, takie jak inne gatunki razbor.
  • Ryba stadna (tak czy nie): tak, najlepiej trzymać je w grupach.
  • Pokarm: akceptują różnorodny pokarm. Zjadają pokarm żywy, jak i suchy.
  • Cena: około 5 zł.
  • Dostępność w sklepach: są łatwo dostępne.
  • Rozmnażanie: rozmnażanie tych ryb w warunkach akwariowych jest możliwe, ale wymaga specjalnych warunków. Tarło zachodzi zazwyczaj wśród roślin.
  • Uwagi: razbory są rybami stadnymi i czują się lepiej w większych grupach.

Razbora klinowa to atrakcyjna i spokojna ryba, idealna do wielu typów akwariów, zwłaszcza dla początkujących miłośników akwarystyki.

Występowanie razbory klinowej

Razbora klinowa to rybka występująca w Azji. W naturalnych warunkach można ją znaleźć w Tajlandii, na Półwyspie Malajskim, w niektórych rzekach w Indonezji oraz na wyspach Archipelagu Sundajskiego. Gatunek ten zamieszkuje zacienione rzeki, strumienie oraz obszary bagienne.

Jakk wygląda razbora klinowa

Gatunek cechuje się dymorfizmem płciowym. Samce są smuklejsze i nieco mniejsze. Natomiast samice mają bardziej krągłe kształty. U samców charakterystyczny klin rozciąga się aż do płetwy brzusznej. Samce są  także intensywniej ubarwione. Przeważającym kolorem jest pomarańczowy. Płetwa grzbietowa i ogonowa przyjmują kolor czerwony.

Razbora klinowa może osiągać do 5 centymetrów długości. Razbory w akwarium poruszają się w ławicach, są też bardzo ruchliwe, więc potrzebują dużo miejsca do pływania. Ze względu na przyjazne usposobienie i niewielkie wymagania co do parametrów wody hodowla tych rybek jest łatwa. Nawet początkujący akwaryści nie będą mieli większych problemów z zapewnieniem razborom odpowiednich warunków.

Jakimi rybami są razbory klinowe? Charakterystyka i usposobienie

Razbora klinowa jest rybą o spokojnym usposobieniu. Z tego powodu nadaje się do akwarium ogólnego. Razbory nie są agresywne wobec innych ryb. Wręcz przeciwnie, są raczej płochliwe i bardziej podatne na stres w obecności agresywnych lub dużych ryb. Są rybkami stadnymi, co oznacza, że czują się najlepiej w towarzystwie swoich własnych gatunków lub innych ryb o podobnym charakterze. 

CIEKAWOSTKA

Czy wiesz, że razborę klinową możesz łączyć z wymagającym i trudnym bojownikiem, a także z krewetkami akwariowymi.

Odżywianie i karmienie razbory klinowej

W akwariach razbory klinowe mogą być karmione zarówno wysokiej jakości pokarmem suchym, jaki i mrożonym lub żywym. Dzięki temu bardzo łatwo można zaspokoić oczekiwania żywieniowe tych ryb. Natomiast w naturalnych warunkach razbory żywią się larwami i planktonem.

Warunki w akwarium preferowane przez razborę klinową

W związku z tym, że razbory klinowe należą do ruchliwych ryb, wymagają odpowiedniej ilości przestrzeni w akwarium. Dla ławicy razbor klinowych warto wybrać większy zbiornik. Minimalna pojemność nie powinna być mniejsza niż ok. 60 litrów. Wybór wielkości akwarium zależy przede wszystkim od liczby osobników, które zamierza się hodować. Należy również wziąć pod uwagę, że ten gatunek ryb akwariowych preferuje zaciemnione miejsca. Ładniejsze ubarwienie uzyska się, gdy tło do akwarium będzie miało ciemniejsze barwy. Dotyczy to szczególnie podłoża.

Dekorując akwarium, warto zastosować:

  • szerokolistne rośliny,
  • korzenie,
  • gałęzie.

    • Razbora klinowa – rozmnażanie

    Nie bez powodu razbory klinowe to jedne z najpopularniejszych ryb akwariowych. Bez większego problemu można uzyskać odpowiednie warunki zarówno do hodowli, jak i rozrodu. To gatunek, który składa ikrę na spodzie liści. Gdy akwarium jest prawidłowo prowadzone, wówczas do tarła może dochodzić przypadkowo. Zatem nie ma potrzeby, aby akwarysta przeprowadzał specjalne działania.

    Razbora klinowa najlepiej czuje się w wodzie, której pH wynosi między 5 a 7, natomiast w czasie rozrodu woda powinna mieć pH od 5 do 6. Temperatura powinna wynosić 27 stopni Celsjusza. Natomiast twardość wody podczas rozrodu powinna wynosić 1–5 dGH. Dla uzyskania lepszych warunków może być zatem niezbędna nieznaczna zmiana parametrów wody w stosunku do tych przygotowanych w celach hodowlanych.

    Przy rozrodzie należy również pamiętać, że dorosłe osobniki wyjadają ikrę, więc warto je odłowić, gdy pojawią się jajeczka. Okres wylęgu trwa od 24 do 48 godzin. Można się spodziewać, że narybek zacznie pływać mniej więcej po tygodniu. Do czasu uzyskania większych rozmiarów należy go karmić pyłem lub zawiesiną.

    Razbora klinowa – podsumowanie

    Nazwa: Trigonostigma heteromorpha

    • Rząd: karpiokształtne,
    • Rodzina: karpiowate,
    • Rodzaj: Trigonostigma,
    • Biotop: Azja.
    • Żerowanie: środek zbiornika,
    • Rozmnażanie: jajorodne,
    • Usposobienie: stadne, towarzyskie,
    • Trudność hodowli: łatwa,
    • Długość życia: ok. 5 lat.
0 Komentarze
1 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Quiz

Kot syberyjski – QUIZ

przez Pets Style

Przeczytaj artykuł o kocie syberyjskim i rozwiąż quiz! CZYTAJ!

Zacznij zabawę - Kot syberyjski - QUIZ

PORADA!

W przypadku kotów syberyjskich pamiętaj o specyficznych potrzebach związanych z ich piękną i długą sierścią. Myśląc o ich żywieniu, zdecydowanie należy rozważyć karmy anti-hairball lub regularne podawanie past odkłaczających. Przykładem karmy, która może sprawdzić się u kota syberyjskiego jest Nature`s Protection Long Hair Adult Cat. Karmy tej marki słyną z ich dopasowania do różnych potrzeb w zależności od długości lub koloru sierści zwierząt domowych. Wybierając tej karmę, wybierasz zatem wiedzę ekspertów w tej dziedzinie. Nature`s Protection Long Hair dla kotów syberyjskich to duża dawka składników wspomagających zdrową skórę oraz zapewniających lśniącą i miękką sierść. 

Czy wiesz, że…

  • Wcześniejsza nazwa rasy to kot syberyjski leśny.
  • Kot syberyjski występuje naturalnie w rejonie Syberii od ponad dwóch tysięcy lat.
  • Pierwszego kota syberyjskiego o imieniu Bajra Rołas sprowadzono do Polski w 1989 roku, jeszcze przed oficjalnym uznaniem rasy.
0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
PiesRasy psów

Berneński pies pasterski – wszystko o rasie

przez Pets Style

Berneński pies pasterski popularnie zwany jest berneńczykiem. To pies radosny i pozytywnie nastawiony do życia, ludzi i zwierząt. Bardzo lubi dzieci, jest dla nich łagodny i cierpliwy. Dlatego idealnie sprawdzi się w domu z dziećmi. Berneńczyk jest wylewny w okazywaniu uczuć nie tylko członkom rodziny, ale także sąsiadom i obcym ludziom. Sprawdź, czy to doskonały kompan dla Ciebie.

Berneński pies pasterski – charakterystyka rasy

Berneńczyk jest dużym psem o mocnej budowie i pięknej długowłosej szacie w efektownym trójkolorowym umaszczeniu.

  • Wysokość w kłębie psa: 64–70 cm.
  • Wysokość w kłębie suki: 58–66 cm.
  • Waga zależnie od sylwetki mieści się w przedziale 40–50 kg.
Berneński pies pasterski

Wygląd berneńczyka

  • Sylwetka: Bardzo ważne w tej rasie są proporcje ciała. Dlatego sylwetka berneńskiego psa pasterskiego powinna być nieco krępa, stosunek wysokości w kłębie do długości wynosi 9 do 10. Mocne, proste kończyny, głęboka, szeroka klatka piersiowa i dumnie noszona głowa dodają berneńczykowi powagi i dostojeństwa.
  • Oczy: Migdałowe, ciemnobrązowe oczy mają łagodny, przyjazny wyraz.
  • Uszy: Średniej wielkości, wysoko osadzone, trójkątne. W spoczynku luźno wiszące, ale przy wzmożonej uwadze skierowane do przodu, tak by wewnętrzna krawędź ucha przylegała do głowy.
  • Kufa: Szeroka, prosta, średniej długości, o przylegających wargach. Dlatego obwisłe fafle i luźne powieki nie są pożądane u berneńczyka.
  • Ogon: Powinien być długi, obficie owłosiony.

Umaszczenie berneńczyka

Berneński pies pasterski występuje tylko w jednym umaszczeniu: tricolor. Kruczoczarna sierść, błyszcząca, prosta lub lekko falowana, z grubym podszerstkiem, efektownie kontrastuje z intensywnie brązowymi podpaleniami i białymi znaczeniami. Podpalania występują na wszystkich kończynach, na klatce piersiowej, policzkach i nad oczami. Znaczenia berneńskiego psa pasterskiego powinny być śnieżnobiałe i symetryczne:

  • strzałka na głowie rozszerzająca się w kierunku nosa, ale nie dalej niż do kącików warg,
  • biały pas ciągnący się od podgardla do klatki piersiowej,
  • białe końcówki łap i ogona.

Berneński pies pasterski – szczeniak

Szczenię berneńskiego psa pasterskiego należy do jednych z najpiękniejszych psich dzieci. Dlatego urok i sympatyczny pyszczek często skutkują rozpieszczeniem i brakiem konsekwencji w wychowaniu. Na szczęście psy tej rasy wiele wybaczają i dość łatwo można wychować szczeniaka. Najważniejsza jest pozytywna, prawidłowa socjalizacja w wieku szczenięcym. Berneńczyk nie wybacza zaniedbań w okresie rozwojowym (od 1 do 9 miesiąca życia).

Ile żyje berneńczyk?

Długość życia berneńskiego psa pasterskiego wynosi średnio 8 lat. Zdarzają się psy nawet 13-letnie, ale też wiele odchodzi w wieku 6–7 lat. Rasa nie należy do długowiecznych.

Berneńskie psy pasterskie żyją średnio 8 lat.

ile żyje berneński pies pasterski; berneńczyk

Dlaczego berneńskie psy pasterskie tak krótko żyją?

Berneńczyk to pies, który nie cieszy się zbyt długim życiem, nawet jak na psa dużej rasy. Ich krótkowieczność wynika z obciążenia wieloma chorobami genetycznymi, takimi jak niedoczynność tarczycy, zanik siatkówki, choroby zwyrodnieniowe stawów czy alergie pokarmowe i kontaktowe. Niestety, wielu z tych schorzeń nie da się uniknąć, nawet przy odpowiedniej pielęgnacji i diecie. Prawie 50% berneńczyków zapada na choroby nowotworowe – jest to jedna z najczęstszych przyczyn śmierci.

Berneński pies pasterski – zdrowie

Zdrowie to jeden z najsłabszych punktów tej rasy. Występują wszystkie dolegliwości typowe dla dużych, ciężkich psów: dysplazja biodrowa, łokciowa, tendencje do skrętu żołądka. Oprócz tego dość często notuje się choroby oczu, zaburzenia układu immunologicznego, alergie pokarmowe i inne choroby metaboliczne. Rozwój diagnostyki i badań DNA pomaga hodowcom w eliminowaniu chorób, jednak nie wszystko można przewidzieć i kontrolować. U berneńskich psów pasterskich bardzo często występuje też padaczka, mielopatia zwyrodnieniowa, nowotwory i choroby nerek.

Charakter berneńskiego psa pasterskiego

Berneńczyk jest psem radosnym, pozytywnie nastawionym do życia, ludzi i zwierząt. Zwykle nie wykazuje popędów łowieckich, ale sprawdza się jako stróż obejścia, choć większe wrażenie robią jego masywna sylwetka i niski, basowy głos niż zachowanie. Berneński pies pasterski raczej serdecznie przywita intruza oraz będzie się domagał pieszczot i atencji, zamiast agresywnie odstraszać.

Berneński pies pasterski charakteryzuje się umiarkowanie żywiołowym temperamentem, ogromną wylewnością w okazywaniu uczuć, czujnością i pewnością siebie. Niestety coraz częściej spotyka się osobniki wycofane, niepewne i płochliwe. Dlatego psy o słabej psychice wymagają od właściciela dużo pracy wychowawczej i wielkiej cierpliwości. Pracować trzeba od wczesnego szczenięctwa, ponieważ zaniedbania wychowawcze prowadzą do poważnych zaburzeń behawioralnych:

  • zachowań kompulsywno-obsesyjnych,
  • agresji lękowej,
  • samookaleczeń,
  • skrajnej lękliwości.

Berneński pies pasterski, pod względem wychowania i zaspokajania potrzeb życiowych, należy do łatwych ras. Doskonale czuje się zarówno w domu, jak i w ogrodzie. Kocha swoich ludzi, jest łagodny dla dzieci, cierpliwy i pogodny. W okresie dorastania wystarczy zadbać o dobrą socjalizację i naukę podstawowego posłuszeństwa. Potem pozostaje cieszyć się doskonałym przyjacielem przez całe psie życie. Spośród większych ras to jeden z najlepszych psów rodzinnych.

Berneński pies pasterski

Zalety berneńskiego psa pasterskiego:

  • łagodny i pogodny,
  • oddany rodzinie,
  • zrównoważony,
  • czujny,
  • łatwy w szkoleniu i wychowaniu,
  • duży, miły w dotyku,
  • pięknie umaszczony i zbudowany.

Wady berneńskiego psa pasterskiego:

  • słabe zdrowie,
  • krótkowieczność,
  • lękliwość, z możliwością agresji,
  • nadwrażliwość na bodźce,
  • połykanie niejadalnych przedmiotów,
  • nadmierna wylewność.

Czy berneński pies pasterski może być agresywny?

Pies pasterski berneński jest uważany za psa za czułego i inteligentnego towarzysza, który jest oddany swojemu opiekunowi. Warto jednak wiedzieć, że psy tej rasy osiągają spore rozmiary, a ich ciężar i siła mogą być potencjalnie problematyczne. Dlatego tak ważne jest, aby odpowiedzialnie podejść do wychowania i treningów już od wieku szczenięcego. Berneńskie psy pasterskie nie są z natury agresywne, ale bywają lękowe i nieufne wobec obcych osób. Należy zwrócić uwagę na odpowiednią socjalizację, aby nieufność nie pogłębiła się i nie przerodziła w agresję lękową.

Berneńczyk w rodzinie

Trudno jednoznacznie określić, czy berneńczyk jest psem jednego pana, czy całej rodziny. Zdarzają się osobniki, które ewidentnie preferują jednego przewodnika, ale zwykle jest to powiązane z osobą, która szkoli psa i jest dla niego autorytetem. Zwykle wszystkich domowników obdarza po równo swoimi względami. Całkiem często te względy rozszerza na bliższą i dalszą okolicę: nie tylko na sąsiadów i znajomych, ale nawet na obcych ludzi.

Dzieci a berneńczyk

Berneński pies pasterski jest idealnym wyborem dla rodzin z dziećmi. Jednak w okresie rozwoju i wzrostu należy nadzorować kontakty psa i dziecka. Uczyć zarówno szczeniaka, jak i ludzkie pociechy odpowiedniego wzajemnego traktowania. Zawsze pamiętajmy, że kilkadziesiąt kilogramów radosnego żywiołu może spowodować mały kataklizm.

Dla kogo berneńczyk

Większość psów dopasowuje się do trybu życia właściciela. Berneńczyk nie nadaje się na forsowne wyprawy, ceni sobie wygodę i relaks, zwłaszcza w okresie upałów. Przy odpowiedniej pogodzie lubi długie spokojne spacery, eksplorację atrakcyjnych terenów. Potrafi się zachować w restauracji i hotelu. Przyzwyczajony do podróżowania będzie świetnym kompanem, byle nie mieć zbyt wygórowanych oczekiwań!

Żywienie i pielęgnacja

Berneński pies pasterski kocha jeść. Dużo i często. Dlatego ma tendencje do nadwagi, jeśli właściciel nie dopilnuje odpowiedniej diety. Powinien być żywiony karmą wysokiej jakości, dobrze zbilansowaną. Nie zaleca się karmienia z misek na stojaku – to pozorne ułatwienie dla dużego psa często powoduje problemy gastryczne. Miska powinna być bezpośrednio na podłożu.

Jedną z karm stworzonych dla dużych ras psów jest Happy Dog Fit & Vital Maxi Adult. Ma ona odpowiednio duże krokieciki oraz skład zapewniający zdrowe funkcjonowanie Twojego pupila. W jej składzie znajdziesz łososia będącego źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 oraz omułka nowozelandzkiego. Oba składniki mają pozytywny wpływ na stawy. Dla psów z wrażliwym przewodem pokarmowym przeznaczona jest natomiast Happy Dog Supreme Neuseeland. To bezglutenowa monobiałkowa karma na bazie jagnięciny. Tak samo, jak poprzedni produkt zawiera dodatek zielonego małża, by wspierać stawy dużego czworonoga.

Pielęgnacja berneńczyka nie jest trudna. Wystarczy wyczesywać, usuwać błoto i piach, od czasu do czasu wykąpać i dbać, aby nie doszło do filcowania sierści.

Berneński pies pasterski, ile kosztuje szczeniak

Ile kosztuje pies berneński?

Pies tej rasy kosztuje mniej więcej 2000–5000 zł. Natomiast przedstawiciel wybitnej linii hodowlanej może kosztować więcej. Przy zakupie berneńskiego psa pasterskiego należy zwrócić uwagę na badania przeprowadzone u rodziców oraz na psychikę szczeniąt. Maluszki wycofane, lękliwe będą wymagać więcej pracy i zaangażowania w wychowanie. Natomiast te najaktywniejsze rozrabiaki mogą przysporzyć właścicielom więcej „atrakcji” związanych z żywiołowym temperamentem i nadmierną przyjacielskością wobec ludzi i zwierząt.

Historia rasy

Ojczyzną rasy są okolice Berna w Szwajcarii. Na terenach wiejskich potrzebny był pies użytkowy i wszechstronny. Wystarczająco duży i silny, aby pilnować obejścia, odstraszać drapieżniki, a w razie potrzeby pociągnąć niewielki wóz. Historia rasy sięga korzeniami do Imperium Rzymskiego, kiedy wraz z legionami wędrowały masywne molosy. Mieszanie azjatyckich psów dogowatych z miejscowymi psami europejskimi dało początek wielu odmianom alpejskich psów pasterskich. Każdy rejon izolowany geograficznie od innych przez pasma alpejskie rozwinął specyficzny typ lokalnego psa. Większość nie przetrwała do XX wieku. Rozwój współczesnej kynologii dał szansę kilku miejscowym rasom. Berneńczyk w znanej nam formie to dzieło Fritza Probsta i hodowców z Burgdorfu. Początkowo nazwa rasy brzmiała dürrbachler od maleńkiej wioski Durrbach, jednak w 1910 roku zmieniono ją na berneński pies pasterski.

Ciekawostki o berneńskim psie pasterskim

  • Pierwsi hodowcy berneńczyków promowali psy z rozszczepioną truflą nosa. Przeciwstawił się temu wybitny sędzia kynologiczny – profesor Albert Heim. Brał udział w większości wystaw i zawsze wyżej oceniał psy bez rozszczepu nosa i w ten konsekwentny sposób wpłynął na selekcję hodowlaną psów bez tej cechy.
  • Pierwsze alpejskie pasterskie psy miały wielorakie umaszczenie – czarne, łaciate i białe. Znany nam jednolity tricolor zdominował szwajcarskie rasy dzięki wierzeniom mieszkańców wiosek. Uważali oni, że czarny pies odstrasza złe duchy!
  • Pierwsze berneńczyki trafiły do Polski w pod koniec lat 70. XX wieku. Bardzo szybko zyskały wielkie grono miłośników. Pierwszy w Polsce miot urodził się w hodowli Lon-Da w 1981 roku.

Imię dla berneńskiego psa pasterskiego

Imiona dla psa: Berni, Borys, Bruno, Dustan, Davi, Fido, Gary, Harry, Kolos, Kastor, Leo, Max, Misio, Rusty.

Imiona dla suki: Astra, Brenda, Berta, Chili, Dama, Ella, Holy, Hana, Kleo, Mia, Mela, Pami, Sonia, Zoja.

Klasyfikacja FCI – berneński pies pasterski

  • Grupa II FCI – Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła
  • Sekcja 3 – Szwajcarskie psy górskie i do bydła
  • Wzorzec nr 45.

autor: Izabela Przeczek

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
PiesŻywienie psa

Brit Care Mini – jak zadbać o potrzeby małego psa?

przez Zbigniew Joniec

Czym wyróżnia się linia karm Brit Care Mini? Maksymalnym dopasowaniem każdego kęsa do potrzeb Twojego psa. Utrzymanie optymalnej kondycji, dbałość o zdrową skórę i sierść, a także zęby pupila wymagają stosowania właściwej diety. Nie warto marnować czasu na mierzenie się z niepożądanymi reakcjami na pokarm. Dzięki Brit Care Twój pies otrzyma niezbędne wsparcie na co dzień.

Brit Care Mini karma dla małych ras psów

Jakie potrzeby mają małe psy?

Linia suchych karm Brit Care Mini to odpowiedź na wszystkie potrzeby małych ras psów. We współpracy z ekspertami stworzono karmy o odpowiedniej kaloryczności oraz zawartości białka. Oprócz smakowitego mięsa i oleju z łososia receptury zawierają wiele cennych dodatków. Bezzbożowa formuła zawiera prebiotyki, które wspomagają prawidłowe trawienie oraz odporność Twojego psa. Zastosowane w karmach zioła (szałwia, rumianek czy goździki) mogą pozytywnie wpływać na stan psich zębów. W recepturze są także kwasy tłuszczowe omega-3, które pozwolą Twojemu psu zabłysnąć w wiosennym słońcu, dzięki zdrowej i lśniącej okrywie włosowej.

Marka Brit Care oferuje zbilansowane karmy dla miniaturowych psów.

Karma dla małych ras psów – sucha czy mokra?

Linia Brit Care Mini to jednak nie tylko karmy suche. Do wyboru masz także produkty wilgotne, które są świetnym rozwiązaniem dla wielu psów. Mokre posiłki są po pierwsze aromatyczne, a po drugie delikatniejsze dla wrażliwych psich podniebień, dodatkowo doskonale nadają się dla psich seniorów, których uzębienie nie jest już tak sprawne, jak wcześniej. Kolejną zaletą jest wysoka wilgotność, dzięki czemu pies przyjmuje dodatkową porcję płynów. Jest to istotne, gdy Twój pupil nie przepada za piciem wody z miski.

Każda karma to delikatne mięso w sosie. Linia zawiera 6 różnorodnych smaków w poręcznych saszetkach, możesz więc wybrać wariant, który odpowiada Twojemu ulubieńcowi.

Pamiętaj, że nie musisz decydować się na jeden rodzaj karmy. Możesz wybrać tzw. karmienie mieszane. Nie łącz jednak karmy mokrej i suchej w jednym posiłku. Odmienny skład sprawia, że oba produkty są trawione inaczej. Dla zdrowia psa lepiej ustalić, że w ciągu dnia podajesz pupilowi suche krokieciki, a wieczorem mokrą karmę na macie do lizania.

Mokre karmy możesz podać na macie do lizania.

Brit Care Mini Puppy – jak długo stosować karmę dla szczeniąt?

Urocze szczenięce łapki, cudowne uszy i ten wzrok. Oddałbyś mu najlepsze kąski z własnego stołu, prawda? Lepiej jednak wybrać posiłek odpowiedni dla psa, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek. Puppy Lamb to bezzbożowa formuła bazująca na jagnięcinie. Kwasy tłuszczowe omega-3 zapewnią szczeniakowi prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, a witaminy i zioła wspomagają odporność oraz zdrowie zębów. Karma przeznaczona jest dla szczeniąt od 4. tygodnia życia do 10. miesiąca oraz dla suczek w okresie ciąży.

Brit Care Mini Puppy karma dla psów małych ras

Później dobrym wyborem będzie Brit Care Mini Grain Free Adult, czyli pełnoporcjowa karma dla dorosłych psów ras miniaturowych. W składzie znajdziesz również jagnięcinę oraz olej z łososia, a także zioła i prebiotyki. Wszystko dla zapewnienia kompleksowego zdrowia każdego pupila.

Brit Care Mini

Brit Care Mini – specjalne karmy na wyjątkowe potrzeby

Niektóre zwierzęta potrzebują dodatkowego wsparcia dietetycznego. Psy po kastracji skorzystają z dobrego składu Brit Care Mini Grain Free Light & Sterilised. Jest to karma stworzona z myślą o psach z problemem nadwagi. Zwierzęta po kastracji bardzo często są mniej chętne do podejmowania spontanicznej aktywności, więc spalają mniej energii niż dotychczas. Wprowadzenie karmy Light & Sterilised zmniejsza ryzyko wzrostu masy ciała psa.

Brit Care Mini

Brit Care Mini Grain Free Sensitive to produkt, który został stworzony z myślą o wrażliwym przewodzie pokarmowym Twojego pupila. Karma z dziczyzną ogranicza ryzyko niepożądanych reakcji i jest lekkostrawnym źródłem tłuszczów nienasyconych. Twój pies pożegna się ze świądem lub nawracającymi biegunkami.

Brit Care Mini

Twój pupil ma problemy ze skórą? Brit Care Mini Grain Free Hair & Skin zawiera mięso ryb: łososia oraz śledzia, które jest bogate w kwasy tłuszczowe omega-3. Ta karma pomoże utrzymać sierść oraz skórę psa w doskonałej kondycji.

Marka Brit Care stworzyła także karmę przeznaczoną dla rasy yorkshire terrier, zawierającą tuńczyka i łososia. Jest to zbilansowany posiłek dla dorosłego psa, który dostarcza mu niezbędnych witamin oraz mikroelementów.

Karma dla szczeniąt Brit Care Mini Puppy wspiera prawidłowy rozwój psa.

psy małych ras

Jak karmić małego psa?

Małe psy potrzebują 3–4 posiłki dziennie. Warto także zadbać o szczególne potrzeby Twojego pupila. Krokieciki wykorzystaj zatem także w karmieniu interaktywnym. Jeden posiłek w ciągu dnia podawaj psu w:

  • macie węchowej,
  • specjalnych zabawkach,
  • formie nagród za wykonane zadania zarówno w domu, jak i na spacerze.

W ten sposób Twój pies nie będzie się nudził, zrealizuje potrzeby związane z węszeniem i zje smaczny posiłek.

Co jeszcze oferuje linia Brit Care Mini?

Produkty dla małych psów znajdziesz nie tylko w linii Brit Care Mini, ale także w serii karm Premium by Nature. Formuła Junior S przeznaczona jest dla szczeniąt do 12. miesiąca życia, a karma Adult S to właściwy wybór dla dorosłych psów małych ras. Jesteś opiekunem starszego czworonoga? Brit Premium by Nature Senior S+M to produkt skierowany dla psich seniorów. Receptura karmy wspiera pracę serca oraz odporność, która często spada wraz z wiekiem.

Ta linia to produkty dla każdego małego psa, pomagające mu wieść długie życie pełne wielkich przygód. Zapewnią pupilowi odpowiednią ilość energii do codziennej zabawy oraz właściwą dawkę innych składników niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Pyszny smak to tylko dodatek, któremu nie oprze się nawet najbardziej wybredny psiak.

Szukasz zdrowych przysmaków dla Twojego pupila? Sprawdź przysmaki Brit Functional Snacks.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
AkwarystykaRyby

Bojownik wspaniały, zwany syjamskim – jedna z najpopularniejszych ryb akwariowych

przez Pets Style

Bojownik wspaniały (Betta splendens) to ryba, która w wersjach akwarystycznych charakteryzuje się wydłużonymi, wachlarzowatymi płetwami. Piękny wygląd sprawia, że jest to jeden z najbardziej popularnych gatunków wybieranych do hodowli. Bojownik wspaniały, nazywany również syjamskim, żyje od 2 do 4 lat.

Bojownik wspaniały

Bojownik wspaniały – występowanie

Naturalnym miejscem bytowania bojowników jest południowa i wschodnia Azja. To przede wszystkim rozlewiska rzeki Mekong. Jednak rybę można znaleźć w całej środkowej Tajlandii. Dzikie populacje pojawiły się ze względu na hodowlę także w innych krajach, takich jak Malezja, Indonezja, a nawet Kolumbia i Brazylia.

Betta splendens, czyli bojownik wspaniały, preferuje wody stojące i wolno płynące, można go znaleźć w strumieniach, stawach i na bagnach. W takich miejscach charakterystyczne jest występowanie powierzchniowej roślinności, która tworzy cień preferowany przez ten gatunek ryb. Dodatkowo są to miejsca, w których znajduje się mniejsza ilość rozpuszczonego tlenu – by radzić sobie w takich warunkach, bojowniki wytworzyły dodatkowy narząd oddechowy. W miejscach, gdzie bytuje bojownik syjamski, występuje podłoże w postaci ściółki, błota, piasku czy głębokiego osadu. Wykorzystanie podobnego typu podłoża będzie właściwe także przy tworzeniu warunków hodowlanych.

Bojownik wspaniały – charakterystyka i usposobienie

W akwariach hoduje się specjalne odmiany bojowników, a nie te, które występują w naturalnych warunkach w Azji. Decydując się na hodowlę bojowników wspaniałych, trzeba zwrócić uwagę przede wszystkim na ich usposobienie. Nie są to ryby towarzyskie. W akwarium bojownik wspaniały będzie atakował inne samce. Samice także mogą być agresywne w stosunku do przedstawicieli tego samego gatunku.

Zatem najlepszym rozwiązaniem jest trzymanie ich oddzielnie. Alternatywą jest większe akwarium, w którym będzie się hodować kilka samic. Jednak przestrzeń musi być wówczas odpowiednio zaplanowana. Duża liczba ozdób i roślin pozwala wyznaczyć rewiry, co ogranicza agresywne zachowania. Trzeba natomiast wziąć pod uwagę, że nie wszystkie samice będą preferowały funkcjonowanie w grupie. Takie osobniki trzeba będzie usuwać ze wspólnego akwarium.

Bojownik wspaniały to ryba, która w hodowli osiąga nawet 7 centymetrów długości. Natomiast w naturalnych warunkach rozmiar nie przekracza 5 centymetrów.

Bojownik wspaniały

Ubarwienie, szczególnie samców, jest urozmaicone i obejmuje:

  • brąz,
  • czerwień,
  • kolor mleczny,
  • zieleń,
  • niebieski.

Ciało bojownika jest wydłużone. Charakterystyczną cechą jest długa płetwa grzbietowa, która zajmuje prawie połowę powierzchni grzbietu. Natomiast płetwy piersiowe i brzuszne są wąskie i wydłużone. Ryby tego gatunku mają również uzębioną szczękę. Dodatkowy narząd oddechowy zapewnia im możliwość pobierania powietrza atmosferycznego znad tafli wody. To miejsce, w którym bojowniki żerują.

Sposób odżywiania bojowników

W warunkach naturalnych bojownik wspaniały jest rybą drapieżną. Żywi się mięsem.

Pokarm dla bojowników powinien składać się między innymi z:

  • larw komarów,
  • ochotek,
  • dafni,
  • artemii,
  • rureczników,
  • małych rybek.

Aby bojowniki cieszyły się dobrym zdrowiem, trzeba postawić przede wszystkim na pokarmy pochodzenia zwierzęcego. Dieta może być uzupełniana mięsem wołowym czy kurzym. Od czasu do czasu można podawać pokarmy suche lub mrożone.

Akwarium dla bojownika wspaniałego

Bojownik wspaniały preferuje średniej wielkości akwaria. Minimalna wielkość to 30 centymetrów. Wielkość akwarium dla bojownika wspaniałego zależy też od liczby hodowanych osobników. Dla jednej ryby wystarczy mały zbiornik. Natomiast przy samcu i kilku samicach trzeba zdecydować się na akwarium, które ma minimum 55 litrów.

Przygotowując akwarium, warto zadbać o bujną roślinność. Warto stworzyć naturalne kryjówki z korzeni czy skał, w których bojownik dobrze się czuje. Pływająca roślinność pozwoli samcowi zbudować pieniste gniazdo. Natomiast oświetlenie nie powinno być nadmiernie intensywne. Jego przytłumienie zapewnią pływające rośliny.

Bojownikitoryby, które preferują wodę o temperaturze od 24 do 30 stopni Celsjusza. Przy niższych wartościach bojownik może być mniej ruchliwy. Rośnie także ryzyko występowania chorób. W akwarium może być zatem zastosowana grzałka, która zapewni odpowiednią temperaturę wody. Natomiast niewielki filtr pozwoli utrzymać bezpieczne dla zdrowia ryb parametry. Twardość wody powinna wynosić od 5 dGH od 16 dGH. Natomiast pH powinno przyjmować wartość ok. 6,5.

Bojownik wspaniały, ryby akwariowe

Bojownik wspaniały – rozmnażanie

Nie trzeba tworzyć specjalnych warunków dla bojowników, aby mogły się rozmnażać. Wiele ryb ma większe wymagania, co sprawia, że początkujący akwaryści mogą mieć problemy z ich przygotowaniem. Natomiast bojowniki wspaniałe nie potrzebują praktycznie niczego więcej poza pokarmem. W akwarium, które zostanie wypełnione roślinnością, samiec będzie budował gniazdo z piany. Jest to możliwe w gęsto zarośniętej przestrzeni, gdzie występują pływające rośliny. Gdy gniazdo jest zbudowane, wówczas samiec wabi samicę, która składa jaja bezpośrednio na pianie. Podczas rozrodu liczba jaj wynosi nawet 700 sztuk. Natomiast to, ile ich będzie, zależy od wielu czynników, począwszy od tego, jak duże jest akwarium. Znaczenie ma także wiek ryb oraz ich kondycja.

Dla uzyskania oczekiwanych efektów rozpłodu dobrze jest wybierać osobniki, które mają więcej niż 6 miesięcy. W zbiorniku powinna być woda używana zmieszana ze świeżą w proporcji 2 do 1. Dodatkowo na czas rozrodu warto nieco zwiększyć temperaturę. Idealna jest taka, która jest wyższa niż 26 stopni Celsjusza, ale nie przekracza 30 stopni. Woda powinna być miękka (5–8 dGH), a także lekko kwaśna (pH w okolicach 6).

Narybek w akwarium początkowo powinien być karmiony mniejszymi pokarmami. Najlepszym rozwiązaniem będzie zastosowanie pierwotniaków, które trzeba oddzielnie hodować w słoju. Alternatywą może być zatem próba karmienia gatunkiem Artemia salina. Gdy młode bojowniki są prawidłowo karmione, wówczas szybko rosną. Po około 3 tygodniach mogą być żywione klasycznym pokarmem przeznaczonym dla tego gatunku. Trzeba go jednak odpowiednio przygotować, aby móc podawać mniejsze cząstki.

Bojownik wspaniały; rybki akwariowe

Hodowla bojownika wspaniałego

Wystarczy zobaczyć zdjęcia bojownika wspaniałego, aby zrozumieć, dlaczego jest to tak popularna w hodowli ryba. Odmian jest bardzo dużo, przykładami mogą być bojownik syjamski, strzępiasty czy wspaniały. Pozwala to wybrać takie okazy, które będą wyjątkowo prezentować się w akwariach o określonym tle. Różnorodność kolorów, którymi charakteryzuje się bojownik, pozwala tworzyć ciekawe hodowle. Dodatkowo jest to ryba łatwa w utrzymaniu, więc zapewnienie jej odpowiednich warunków nie sprawi problemów nawet początkującym akwarystom.

Prawidłowe warunki hodowlane mają znaczenie dla ograniczenia ryzyka występowania chorób. Jedną z typowych jest ta związana z przeziębieniem narządu oddechowego. Wynika to z różnic temperatur, które występują pomiędzy wodą a powietrzem. Dlatego ważne jest zastosowanie w akwarium odpowiedniej ilości roślin pływających. Prawidłowe karmienie i warunki fizykochemiczne wody pozwalają uniknąć rozwijania się innych chorób charakterystycznych dla ryb akwariowych.

Ceny bojowników wspaniałych wahają się od kilku do kilkudziesięciu złotych. Przeciętna cena za samicę to 15 złotych. Natomiast w specjalistycznych sklepach za samce trzeba zapłacić od 30 złotych. Cena za bojownika wspaniałego może być wyższa niż za inne popularne ryby hodowlane. Natomiast akwarysta może cieszyć się rybami o wyjątkowym wyglądzie.

ryby akwariowe

Bojownik wspaniały – podsumowanie

Nazwa: Betta splendens

  • rząd: okoniokształtne,
  • rodzina: guraminowate,
  • rodzaj: Betta,
  • biotop: Azja.

Rozmiar: samiec 8 centymetrów, samica 5 centymetrów.

  • żerowanie: przy tafli,
  • rozmnażanie: jajorodne,
  • usposobienie: agresywne,
  • trudność hodowli: łatwa,
  • pokarm: mrożony, suchy, żywy (np. ślimaki),
  • długość życia: 2–5 lat.

Akwarium:

  • wielkość: małe, średnie,
  • pojemność: minimum 20 l,
  • długość: od 30 cm.

Woda:

  • miękka, średnio twarda, lekko kwaśna, umiarkowana,
  • temperatura: 24–32°C,
  • pH: 6,5–7,5,
  • twardość: 5–16 dGH.

Orientacyjna cena: 15–40 zł.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
KotRasy kotów

Kot syberyjski – charakter, pielęgnacja i zdrowie

przez Pets Style

Rosja to kraj słynący z imponujących cerkwi, pysznych pielmieni oraz ogromnego terytorium. Tymczasem jednym z najpiękniejszych klejnotów tego kraju jest kot! Kot syberyjski to inteligentny i niesamowicie towarzyski przedstawiciel gatunku, który zauroczy Cię swoją imponującą sierścią! Dowiedz się, jak opiekować się kotem tej rasy!

Skąd pochodzi kot syberyjski? Historia rasy

Koty syberyjskie to naturalna rasa, która powstała bez ingerencji ze strony człowieka. Jego wyjątkowe cechy wyglądu oraz ogólny charakter ukształtowała chłodna Syberia. Przypuszczalnie te rosyjskie „dachowce” są wynikiem krzyżowania się dziko żyjących kotów z rejonu Syberii z kotami domowymi, które w tamte rejony trafiały z osadnikami.

Pierwsze oficjalne opisy kota syberyjskiego pojawiły się w 1871 roku, po wystawie, która odbyła się w Crystal Palace w Londynie. Tam zostały one zauważone przez Harrisona Weira, który napisał książkę „Nasze koty i wszystko na ich temat” wydaną w 1889 rok.

W lat 80. XX wieku rząd byłego Związku Radzieckiego zniechęcał obywateli do posiadania zwierząt domowych, m.in. z powodu braku żywności. Ograniczenia te zostały „zniesione” w 1987 roku, dlatego hodowcy utworzyli kluby kotów i zaczęli prowadzić rejestry hodowlane.

Kot syberyjski

Jednym z najbardziej znanych hodowców kotów syberyjskich stała się Elizabeth Terrell, która intensywnie walczyła m.in. o ustanowienie rasy kotów syberyjskich w Ameryce. Drugą ważną osobą, która przyczyniła się do rozpowszechnienia tej rasy, był hodowca David Boehm, którego koty wydały pierwszy miot kotów syberyjskich w Ameryce Północnej.

Koty syberyjskie są niezwykle czułe i wesołe.

Kot syberyjski – opis rasy

Kot syberyjski charakteryzuje się:

  • średniej wielkości głową,
  • dobrze zaokrąglonym podbródkiem,
  • średnimi i zaokrąglonymi uszami,
  • uszami szerokimi u nasady,
  • owalnymi oczami,
  • pełną i zaokrągloną kufą,
  • średniej długości tułowiem,
  • beczkowatym i jędrnym brzuchem,
  • pokaźną muskulaturą,
  • średniej długości kończynami,
  • dużymi i zaokrąglonymi stopami,
  • grubo porośniętym włosem ogonem,
  • długą sierścią,
  • obfitą kryzą.

„Jest piękny, dostojny i jednym słowem idealny”

Maja Mączka z hodowli kotów syberyjskich „Perła Syberii”

Samica waży 4–6 kg, a samiec nawet 7–12 kg. Średnia wysokość tego kota waha się od 30 cm do 35 cm. Według FIFe kot syberyjski zaliczany jest do kotów półdługowłosych i II kategorii.

Odmiany barwne – w jakim umaszczeniu występują koty syberyjskie?

W FIFe koty syberyjskie uznawane są jedynie w umaszczeniu klasycznym, a koty Neva Masquarade są oddzielną rasą, gdyż stanowią krzyżówkę kotów syberyjskich z syjamskimi, birmańskimi lub persami. Natomiast w WCF koty syberyjskie uznawane są w dwóch typach kolorystycznych klasycznym i Neva Masquarade.

Zaś w typie klasycznym dopuszczalne są wszystkie kolory i odmiany z białym, oprócz umaszczenia czekoladowego, liliowego i cynamonowego. Biały kolor sierści może pojawiać się w formie szczątkowej, np. jako medalion na brzuchu lub na kocich łapach. Koty o umaszczeniu Neva Masquarade mogą mieć natomiast znaczenia typu point.

Charakter kota syberyjskiego

Myślisz, że koty to samotniki chodzące własnymi ścieżkami? Musisz poznać koty syberyjskie! Są one niezwykle czułe i wesołe. Dodatkowo charakteryzują się wysokim poziomem inteligencji. Te zwierzęta naprawdę potrafią rozwiązywać napotykane problemy. Szukasz kota, który będzie zawsze przy Tobie? Kot tej rasy jest zwykle bardzo zżyty ze swoimi opiekunami i musi być blisko nich.

Najprawdopodobniej przywita Cię przy drzwiach, kiedy wrócisz do domu i „opowie” Ci o swoim dniu, bo kot syberyjski to prawdziwa „gaduła”!

Kot syberyjski

Kot syberyjski jest zwykle bardzo zżyty ze swoimi opiekunami.

„Kot syberyjski jest towarzyski, inteligentny, bystry i doskonale wyczuwa nastrój opiekuna. Na koniec stresującego dnia ukoi wspaniałym mruczeniem i ciepłem mięciutkiego futerka”

Maja Mączka z hodowli kotów syberyjskich „Perła Syberii”

Kota syberyjskiego wyróżnia wyjątkowa po pierwsze zwinność, a po drugie skoczność. Jak jeszcze będziesz spędzać czas z tym kotem? Oprócz wspólnych czułości oraz pielęgnacji możesz zaproponować mu grę w przynoszenie zabawki, a nawet wspólne oglądanie programów przyrodniczych z ćwierkającymi ptakami.

Najważniejsze cechy charakteru:

  • inteligencja 5/5
  • zrównoważenie 5/5
  • niezależność 3/5
  • czułość 5/5
  • głośność 3/5
  • aktywność fizyczna 5/5
  • skłonność do zabawy 4,5/5
  • kontakty z innymi kotami 5/5
  • kontakty z psami 5/5
  • relacje z dziećmi 5/5.

Kot syberyjski to prawdziwa „gaduła”!

Rozród – fakty o hodowli kotów syberyjskich

Koty syberyjskie stosunkowo często osiągają dojrzałość płciową wcześniej niż inne rasy, czasami już nawet w wieku 5–6 miesięcy. Fakt ten powiązano z bliskim związkiem rasy z dzikimi kotami. Mioty kota syberyjskiego mogą liczyć od 1 do nawet 9 kociąt.

W ogólnym ujęciu koty syberyjskie są doskonałymi rodzicami, a samce pomagają samicom w opiece nad kociętami, jeśli mają dostęp do gniazda. Samiec i samica są często bardzo silnie związani, a w niektórych przypadkach kocice kojarzą się tylko z jednym kocurem.

Jakie potrzeby ma kot syberyjski?

Koty syberyjskie to bardzo towarzyskie zwierzęta i zdecydowanie najlepiej pasują do domów, w których ktoś zwykle jest w pobliżu i raz na jakiś czas chętnie się zaangażuje w chwilę zabawy. Co warto przygotować, zanim pojawi się w Twoim otoczeniu mały kot syberyjski?

  • Zabawki – te koty wprost uwielbiają wyzwania! Zapewnij im środowisko pełne okazji do zabawy oraz aktywności fizycznej.
  • Akcesoria pielęgnacyjne – włos okrywowy trzeba wyczesywać co najmniej 3 razy w tygodniu!
  • Drapak – rasa należy do kotów średniej wielkości, ale warto zadbać, by drapak był wystarczająco duży!

Kot syberyjski to inteligentny i niesamowicie towarzyski przedstawiciel gatunku.

Kot syberyjski

Pielęgnacja – jak dbać o koty syberyjskie?

Oprócz regularnego szczotkowania w przypadku tej rasy trzeba pamiętać o:

  • przycinaniu kocich pazurów co około 14 dni,
  • rutynowym sprawdzaniu i czyszczeniu uszu oraz oczu,
  • podawaniu kotu past odkłaczających lub karmy typu Anti-Hairball,
  • oswojeniu kota z myciem zębów i regularnym wykonywaniu tego zabiegu, gdyż rasa wydaje się predysponowana do chorób przyzębia.

Dieta kotów syberyjskich

W przypadku kotów syberyjskich warto pamiętać o specyficznych potrzebach związanych z ich piękną i długą sierścią. Myśląc o ich żywieniu, zdecydowanie należy rozważyć karmy anti-hairball lub regularne podawanie past odkłaczających. Pierwsza opcja jest jednak zdecydowanie wygodniejsza. Przykładem karmy, która może sprawdzić się u kota syberyjskiego jest Nature`s Protection Long Hair Adult Cat. Karmy tej marki słyną z ich dopasowania do różnych potrzeb w zależności od długości lub koloru sierści zwierząt domowych. Wybierając tej karmę, wybierasz zatem wiedzę ekspertów w tej dziedzinie.

karma dla kotów Nature's Protection
Nature’s Protection Long Hair Adult Cat

Nature`s Protection Long Hair dla kotów syberyjskich to duża dawka składników wspomagających zdrową skórę oraz zapewniających lśniącą i miękką sierść. W jej składzie znajduje się olej z wiesiołka, czy tłuszcze zwierząt morskich, które dostarczają duże ilości kwasów tłuszczowych omega-3. Receptura zapewnia także odpowiednio zbilansowane i dobrane włókno pokarmowe, które pomaga zapewnić prawidłową pracę układu pokarmowego oraz ograniczyć ryzyko tworzenia się niebezpiecznych kul włosowych.

Skontaktuj się z lekarzem weterynarii, aby dowiedzieć się, ile podawać karmy i jak często karmić Twojego kota, zgodnie z jego wiekiem oraz stanem zdrowia.

Zdrowie kotów rasy syberyjskiej

Koty syberyjskie żyją nawet 18 lat, dlatego to rasa uznawana jest za długowieczną. Są to zazwyczaj zdrowe zwierzęta, a największe ryzyko stanowi rozwój kardiomiopatii przerostowej, zwanej inaczej HCM. Jest to stan, w którym ściana mięśnia sercowego kota ulega pogrubieniu, a narząd staje się mniej funkcjonalny.  Ważne zatem, by regularnie badać swojego kota w wieku dorosłym, by wykryć pierwsze zmiany kardiologiczne, a także choroby nerek, czy wątroby.

Koty syberyjskie to rasa długowieczna.

Kot syberyjski – ciekawe fakty

  • Wcześniejsza nazwa rasy to kot syberyjski leśny.
  • Kot syberyjski występuje naturalnie w rejonie Syberii od ponad dwóch tysięcy lat.
  • Koty syberyjskie występują w rosyjskiej literaturze i baśniach.
  • Rasa przedstawiana była także w dziełach rosyjskich malarzy.
  • W 1987 roku na terenie Rosji odbywała się wystawa, na której zaprezentowano m.in. Romana i Marsa, czyli dwa koty syberyjskie, na podstawie których stworzono wzorzec rasy.
  • W Wielkiej Brytanii kot syberyjski pojawił się dopiero w 2002 roku.
  • Pierwszego kota syberyjskiego o imieniu Bajra Rołas sprowadzono do Polski w 1989 roku, jeszcze przed oficjalnym uznaniem rasy.

ROZWIĄŻ QUIZ O KOCIE SYBERYJSKIM

0 Komentarze
1 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
PiesŻywienie psa

Czym karmić psa? – sprawdzone porady dotyczące karmienia. Taste of the Wild

przez Pets Style

Czym karmić psa? To pytanie, które pojawia się na ustach większości psich opiekunów. Jest zadawane w gabinetach weterynaryjnych, u dietetyków zwierzęcych oraz podczas szkolenia w psim przedszkolu. Podjęliśmy wyzwanie i przygotowaliśmy kilka porad dotyczących karmienia psów, a przy okazji przeanalizowaliśmy produkty Taste of the Wild.

Taste of the Wild – pierwotny wigor prosto z natury

Marka Taste of the Wild opiera swoją filozofię na tym, że DNA naszych domowych pupili nie różni się znacząco od genów ich dzikich przodków. Receptury tworzone są zatem na bazie smaków znajomych dzikim psowatym. Znajdziesz w nich mięso z:

  • łososia,
  • bizona,
  • przepiórki,
  • dzika,
  • kaczki,
  • indyka.

Co ważne, mięso pozyskiwane jest ze zwierząt dzikich lub utrzymywanych na wolnych wybiegach oraz pastwiskach.

Jak dołączyć do sfory Taste of the Wild? Możesz to zrobić, wybierając jedną z ich „dzikich” karm dla psów. Przyjrzyjmy się, co mają do zaoferowania.

Czym karmić psa w pierwszych miesiącach życia?

„Wilcze” karmienie można zacząć już u szczeniąt. Marka Taste of the Wild oferuje dwie smakowite karmy stworzone specjalnie dla najmłodszych czworonogów. Są to:

  • Pacific Stream Puppy z wędzonym łososiem,
  • High Prairie Puppy z bizonem i wędzonym jeleniem.

Z Taste of the Wild karmienie szczeniaka jest proste, wygodne i zdrowe.

W łatwych do pobrania oraz pogryzienia krokiecikach znajdują się odpowiednie dla małych psów ilości białka oraz składników mineralnych. Intensywny rozwój młodych zwierząt wymaga także większej dawki kalorii. To właśnie z tego względu po odsadzeniu od matki aż do ukończenia pierwszego roku życia wybieraj produkty, które są przeznaczone dla szczeniaków. Pamiętaj, że młode psy jedzą częściej niż dorosłe czworonogi. Podawaj im minimum 3–4 posiłki dziennie.

PORADA: Szczeniaki jedzą także przysmaki, które są przydatne do nawiązywania relacji z nowym opiekunem oraz nauki. Nie powinny one jednak przekraczać 10% dziennej dawki pokarmowej.

Czym karmić psa małej rasy? Taste of the Wild Appalachian Valley

Małe psy nie przypominają wyglądem wilków. Nie oznacza to, że są mniej dzikie niż przedstawiciele dużych ras. W ich DNA zakodowane są takie same potrzeby. Głównym składnikiem ich diety powinno być mięso mięśniowe oraz podroby, a wśród cennych dodatków nie powinno zabraknąć warzyw oraz owoców. Karma Taste od the Wild Appalachian Valley zawiera m.in. mięso z jelenia oraz mączkę z jagnięciny, które zapewniają wysokiej jakości białko. Dodatkowo Twój pies będzie delektował się:

  • pomidorami,
  • borówkami,
  • malinami,
  • zielonym groszkiem.

Każdy smakowity kęs dostarczy Twojemu psu energii do wspólnych spacerów i cieszenia się zabawą w parku. Wszystko podane w formie małych, łatwych do rozgryzania granulek.

PORADA: Ile posiłków powinien jeść pies małej rasy? To ważna kwestia! Jeszcze niedawno często spotkać można było informacje, że dorosłe czworonogi wystarczy karmić raz dziennie. Obecne zalecenia dotyczące karmienia psów małych ras mówią jednak o 3 lub 4 posiłkach dziennie.

Karmienie szczeniaka wymaga większej podaży białka oraz energii.

Dlaczego warto wybierać karmy Taste of the Wild?

Wybierając karmy Taste of the Wild, możesz mieć pewność, że producent dołożył wszelkich starań, by każda partia była smaczna, odżywcza oraz bezpieczna.

Karmy poddawane są badaniom:

  • mikrobiologicznym,
  • na obecność mykotoksyn,
  • na stabilizację oksydacyjną.

Marka dba także o sprawdzanie wartości odżywczej karm. Staranne badania wynikają z wiary, że każdy pies jest członkiem rodziny.

Twój domowy wilk podziękuje Ci za jedzenie pełne mięsa oraz podrobów z jelenia, przepiórki lub dzika. Stań się członkiem dzikiej sfory Taste of the Wild.

Mokra karma Taste of the Wild – zdrowie i smak w jednym

Zarówno małe, jak i duże psy uwielbiają mokre karmy, które charakteryzuje wysoka smakowitość oraz kuszący psie nosy aromat. W ofercie Taste of the Wild znajdziesz:

  • Pacific Stream,
  • Southwest Canyon,
  • Wetlands,
  • Sierra Mountain.

Wszystkie karmy są pełnoporcjowe, co oznacza, że dostarczają wszystkich niezbędnych składników odżywczych, w tym witamin oraz minerałów. Taste of the Wild Southwest Canyon to gulasz z wołowiny z warzywami i owocami. Wersja Pacific Stream zawiera w składzie łososia, ryby morskie o białym mięsie oraz wołowinę z warzywami i owocami. Tymczasem karma Taste of the Wild Wetlands oferuje połączenie kurczaka, kaczki, indyka z warzywami i owocami. Sierra Mountain to smakowita jagnięcina z warzywami i owocami. Dzięki takiej smakowitej różnorodności znajdziesz idealną karmę bez względu na preferencje swojego ulubieńca.

PORADA: Mokre karmy doskonale nadają się nie tylko do psiej miski, ale także mogą być podawane np. na matach do lizania. W ten sposób możesz jednocześnie podać posiłek i wyciszyć swojego pupila. Lizanie jest bowiem dla psów bardzo relaksujące. Rozważ taki posiłek po wieczornym spacerze albo po wizycie u lekarza weterynarii.

Możesz karmić psa zarówno karmą suchą, jak i mokrą.

Karmienie mieszane – czym karmić psa?

Nie możesz się zdecydować, czy wybrać mokre, czy suche karmy Taste of the Wild? Nie musisz wybierać! Możesz wprowadzić tzw. karmienie mieszane. Najważniejsze, by nie łączyć obu rodzajów karm w jednym posiłku. Zdecyduj zatem, że karmę suchą podajesz psu rano, a mokrą wieczorem. Twój pies odniesie korzyści z takiego systemu żywienia. Mokra karma dostarczy mu dodatkowej porcji płynów, a sucha będzie wygodna np. do nagradzania psa.

Pies z wrażliwym żołądkiem – Sierra Mountain

Wielu psich opiekunów staje przed pytaniem, czym karmić psa z wrażliwym przewodem pokarmowym. Niejednokrotnie jest to dość trudne zadanie. Prawidłowe odżywianie psa z problemami nietolerancji pokarmowej lub alergii wymaga najpierw właściwej diagnostyki, a następnie stosowania diety pozbawionej niektórych składników.

PORADA: Udaj się do lekarza weterynarii, jeżeli Twój pies częściej się drapie, ma biegunki, wymiotuje lub zauważyłeś zaczerwienione uszy. Wszystkie te objawy mogą świadczyć o niepożądanej reakcji na dotychczasowe jedzenie.

Wśród karm Taste of the Wild nie zabrakło produktów dla psów z niepożądanymi reakcjami na pokarm. Karmy z jednym źródłem białka pochodzenia zwierzęcego są doskonałą alternatywą dla produktów zawierających większą liczbę potencjalnych alergenów. Posiłek Taste of the Wild Sierra Mountain bazuje na jagnięcinie, która jest delikatnym i łatwo strawnym mięsem. W karmie znajduje się także olej z łososia, który dostarcza kwasów tłuszczowych omega-3, co korzystnie wpływa na wygląd skóry oraz odporność psiego alergika.

Pies z wrażliwym żołądkiem może jeść karmy monobiałkowe.

Czym karmić psa – prawidłowe odżywianie psa

Prawidłowe odżywianie psa ma wiele aspektów. Ważny jest rodzaj i skład karmy, wielkość posiłków, ale przede wszystkim liczy się bezpieczeństwo Twojego pupila.

PORADA: Zwierzęta powinny otrzymywać jedynie produkty świeże, które są bezpieczne pod względem mikrobiologicznym. Wybierając mięso dla swojego psa, musisz zwracać uwagę na jego zapach, kolor oraz ogólny wygląd. Nigdy nie kupuj ani nie podawaj psu produktów, które wzbudzają Twoje wątpliwości.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Najnowsze posty
Starsze posty
web-petsstyle-p!

Chcesz być na bieżąco? Zapraszamy na nasze media społecznościowe, szczególnie na Facebooka. Zachęcamy również do zapoznania się z ofertą naszego sklepu online z akcesoriami, karmami i przekąskami dla zwierząt!

Facebook Instagram Twitter

Pies

Kot

Ptaki i gryzonie

Akwarystyka

@2025 – All Right Reserved. Designed and Developed by Elite Expo