Bernardyn – pies ratownik. Najważniejsze informacje. Opis rasy

Bernardyn, kolos o sercu równie wielkim, co jego postura, od wieków budzi podziw i fascynację. Początkowo wiernie towarzyszył mnichom w Alpach Szwajcarskich, dziś jest ukochanym członkiem wielu rodzin na całym świecie. Ale jaki naprawdę jest ten imponujący pies i jakie tajemnice skrywa jego historia? W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej tej niezwykłej rasie, jej charakterowi, historii i cechom, które czynią ją tak wyjątkową.

Charakterystyka rasy bernardyn:

• wielkość psa: duży,
• użytkowość: psy ratownicze w górach, psy towarzyszące,
• długość życia: 8–10 lat (choć niektóre osobniki mogą żyć dłużej),
• cena psa z rodowodem: ok. 3 000–6 000 zł lub więcej,
• usposobienie: łagodne, przyjazne, spokojne, cierpliwe, wierne,
• odporność na warunki atmosferyczne: bernardyny mają gęstą, podwójną sierść, która chroni je w chłodniejszych klimatach. Dobrze znoszą zimno, ale ze względu na grubą sierść mogą gorzej tolerować upały.

Pochodzenie i historia rasy bernardyn

Bernardyn (znany również jako pies św. Bernarda) to majestatyczna rasa psa, znana nie tylko z ogromnego rozmiaru, ale także z niesamowitej odwagi i oddania.

Reklama

Historia bernardyna sięga korzeniami IX wieku, kiedy to mnisi zbudowali klasztor i schronisko dla podróżnych na Wielkiej Przełęczy Świętego Bernarda w Alpach Szwajcarskich. Górska trasa, którą wybrukowali, stała się znaną drogą dla pielgrzymów zmierzających do Rzymu. Psy te pierwotnie pełniły rolę stróżów i towarzyszy mnichów, a nie ratowników górskich. Dopiero z czasem odkryto ich zdolność do odnajdywania ofiar lawin.

Choć pierwotne bernardyny były lżejsze i zwinniejsze, aby radzić sobie w trudnym terenie górskim, w XIX wieku zostały skrzyżowane z nowofundlandami w celu uzyskania psa o bardziej gęstej sierści, która lepiej chroniłaby przed zimnem. Jednak ta zmiana uczyniła bernardyny mniej zręcznymi w głębokim śniegu. Mimo popularnego w kulturze masowej wizerunku sugerującego, że psy nosiły pod szyją beczki z koniakiem, brak jest dowodów na to, by kiedykolwiek miało to miejsce w rzeczywistości.

Bernardyny znane są z przyjaznego, spokojnego i cierpliwego charakteru, co czyni je idealnymi towarzyszami dla rodzin, choć ze względu na ich rozmiary potrzebują one dużo przestrzeni i regularnej aktywności fizycznej. Psy te zyskały dużą popularność na całym świecie nie tylko jako zwierzęta ratownicze. Są również uznanymi członkami rodzin i częstymi uczestnikami wystaw psów. Ich łagodna natura i imponująca postura sprawiły, że psy te mają wielu entuzjastów.

W skrócie bernardyn to rasa o bogatej historii i wielkim dziedzictwie. Chociaż psy te coraz rzadziej pełnią obowiązki ratowników w Alpach, wciąż odgrywają ważną rolę jako towarzysze i członkowie rodziny na całym świecie.

Jak wygląda bernardyn? Wzorzec rasy

Bernardyn to majestatyczny pies o imponującej posturze. Jego budowa i cechy fizyczne czynią go idealnym towarzyszem i pracownikiem w trudnych warunkach górskich.

• Budowa: mocna, muskularna, z dobrze zaznaczonym kośćcem. Mimo masywności pies jest zwinny i harmonijnie zbudowany.
• Głowa: masywna, szeroka, z dobrze zaznaczonym stopem (miejsce, gdzie czoło spotyka się z nosem).
• Kufa: szeroka i głęboka, nie za długa, dobrze rozwinięta.
• Oczy: średniej wielkości, owalne, koloru brązowego do orzechowego. Wyraz oczu jest inteligentny i spokojny.
• Uszy: średniej wielkości, o kształcie trójkąta, wysoko osadzone, przylegające do głowy.
• Nos: zawsze czarny, szeroki, z dobrze otwartymi nozdrzami.
• Szyja: mocna, średniej długości, dobrze umięśniona.
• Tułów: długi i szeroki, z dobrze zaznaczonym grzbietem.
• Klatka piersiowa: głęboka, szeroka, dobrze rozwinięta.
• Kończyny: proste, o mocnym kośćcu, dobrze umięśnione.
• Łapy: okrągłe, duże, z grubymi, dobrze zamkniętymi palcami. Opuszki są mocne i elastyczne.
• Ogon: długi, sięgający co najmniej do stawu skokowego, noszony nisko, lekko zakręcony u podstawy.
• Proporcje: harmonijnie zbudowany, o proporcjach zbliżonych do kwadratu, nieco dłuższy niż wyższy.
• Ruch: bernardyn ma mocny, stabilny i równomierny chód. Ruchy są płynne, z mocnym odbiciem od podłoża.

Wysokość w kłębie:
samiec: około 70–90 cm,
samica: około 65–80 cm.

Waga:
samiec: zwykle waha się między 64–120 kg,
samica: zazwyczaj waha się między 54–100 kg.

Szata i umaszczenie. Dwie odmiany

Bernardyny występują w dwóch głównych typach szaty: krótkowłosej i długowłosej.

Bernardyn krótkowłosy: sierść jest gęsta, ale krótka, przylegająca do ciała, średnio twarda w dotyku, z dobrze rozwiniętym podszerstkiem.
Bernardyn długowłosy: sierść jest długa i gęsta, zwłaszcza na szyi, tułowiu i ogonie. Choć sierść jest dłuższa, nie powinna być falista ani się kręcić. Podszerstek jest również dobrze rozwinięty.

Umaszczenie: bernardyny mają charakterystyczne umaszczenie, które jest łatwo rozpoznawalne.
Podstawowe kolory: białe i czerwone lub białe i żółte. Czerwień może sięgać od odcienia jaśniejszego, poprzez ceglasty, aż po głęboki mahoniowy.
Rozmieszczenie plam: bernardyn powinien mieć białą głowę z głównie czerwonym, mahoniowym lub żółtym maskowaniem. Biały pasek powinien ciągnąć się od czubka głowy, przez nos, do pyska. Oczodoły powinny być ciemne. Bernardyn powinien mieć również białą szyję, klatkę piersiową, kończyny i koniec ogona. Plamy czerwone, mahoniowe lub żółte mogą pojawiać się na tułowiu i bokach.
Inne cechy: wiele bernardynów ma również czarne znaczenia wokół oczu, na uszach i wokół nosa, które dodają im wyrazistości.

Choć te kolory i wzory są uważane za standardowe dla bernardynów, indywidualne różnice są oczywiście możliwe. Ważne jest, aby pamiętać, że choć umaszczenie jest ważnym aspektem wyglądu bernardyna, temperament, zdrowie i zachowanie są dla ogólnej oceny psa równie ważne, jeśli nie bardziej.

Jaki charakter mają bernardyny?

Bernardyn to pies, który łączy w sobie wielkość i siłę z delikatnością i ciepłem. Są to czworonogi o łagodnym, stabilnym temperamencie i niezwykle opiekuńczym usposobieniu. Ich dobroduszność sprawia, że są doskonałymi towarzyszami rodzinnymi. Są cierpliwe, spokojne i nieagresywne, co czyni je idealnymi dla rodzin z dziećmi. Mimo spokojnego charakteru bernardyny mają naturalny instynkt stróża i będą chronić swoją rodzinę, gdy zajdzie taka potrzeba.

Chętne do współpracy i inteligentne bernardyny chcą przede wszystkim zadowolić swojego właściciela. Jednak potrzebują konsekwentnego szkolenia i wczesnej socjalizacji, aby stać się zrównoważonymi dorosłymi psami.

Bernardyny mają również głęboko zakorzeniony instynkt opiekuńczy, wywodzący się z ich historycznej roli ratowników w górach. Często wykazują troskliwość i czujność wobec innych, zwłaszcza wobec dzieci. Mimo dużych rozmiarów są to psy o wrażliwej duszy, które nie lubią być pozostawiane same. Potrzebują regularnego towarzystwa i interakcji z ludźmi, aby czuły się spełnione.

Podsumowując, bernardyn to olbrzymi pies o wielkim sercu, który łączy siłę z łagodnością, odwagę z ciepłem i lojalność z cierpliwością.

Zalety:

• Łagodny temperament: to pies cierpliwy i opiekuńczy, idealny dla rodzin z dziećmi.
• Czujny: mimo łagodności jest czujny i potrafi ostrzec przed intruzami.
• Inteligentny: szybko się uczy i jest chętny do współpracy.
• Towarzyski: dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami, zwłaszcza jeśli został z nimi wychowany.
• Wytrzymały: jest wytrzymały na trudne warunki.

Wady:

• Duże wymagania przestrzenne: ze względu na rozmiar potrzebuje dużo miejsca.
• Potrzeba aktywności: pomimo spokojnego temperamentu wymaga regularnej aktywności fizycznej.
• Koszty pielęgnacji: sierść wymaga regularnego czesania, zwłaszcza w wersji długowłosej.
• Krótsza średnia długość życia: jak większość dużych psów, żyje krócej niż mniejsze rasy.
• Możliwe problemy zdrowotne: ze względu na rozmiar może być podatny na problemy ze stawami i sercem.

Użytkowość kiedyś i dziś

Dawniej bernardyny były używane przez mnichów w Alpach Szwajcarskich do poszukiwania i ratowania zaginionych w śniegu podróżnych. Dzięki swojej wytrzymałości i zdolności do wyczuwania niebezpieczeństw były nieocenione w trudnych warunkach górskich. Dziś są głównie psami towarzyszącymi, choć wciąż są cenione za swoje zdolności terapeutyczne i ratownicze w niektórych miejscach.

Umiejętności szwajcarskich psów

Bernardyny mają naturalne zdolności do poszukiwania i ratowania, co czyni je idealnymi psami lawinowymi czy ratunkowymi. Ich wyostrzone zmysły i intuicja są często używane w pracy z ludźmi – sprawdzają się jako psy terapeutyczne czy asystujące dla osób niepełnosprawnych. Mimo spokojnej natury odpowiednio wyszkolone mogą być także skutecznymi psami stróżującymi.

Tryb życia

Bernardyn to pies o dość spokojnym trybie życia. Jego duża masa ciała i masywna budowa nie czynią go nadmiernie aktywnym, potrzebuje jednak codziennego wysiłku w postaci spacerów i zabaw. Lubi spędzać czas na świeżym powietrzu i dobrze czuje się na podwórku, ale nie powinien być trzymany na zewnątrz w ekstremalnych temperaturach.

Zachowanie bernardyna

• Znoszenie samotności

Bernardyny są bardzo przywiązane do swojej rodziny i preferują spędzanie czasu w towarzystwie ludzi. Długotrwała samotność może prowadzić do niepokoju i destrukcyjnego zachowania.

• Posłuszeństwo

Bernardyny są inteligentne i chętne do nauki. Odpowiednio wczesne szkolenie sprawi, że będą bardzo posłuszne.

• Skłonność do ucieczek

Nie są to typowi uciekinierzy, ale jak inne psy mogą być ciekawe otoczenia, więc odpowiednie ogrodzenie jest ważne.

• Szczekliwość

Bernardyny nie są nadmiernie szczekliwe, ale będą ostrzegać właściciela przed obcymi i podejrzanymi osobami na ich terytorium.

Współżycie z innymi

Bernardyny, znane ze swojego majestatycznego wyglądu i spokojnego charakteru, są również uważane za jedne z najlepszych psów dla rodzin. Łatwo adaptują się do życia domowego, oferując przy tym miłość i ochronę swoim opiekunom.

• Zachowanie w stosunku do dzieci

Bernardyny są wyjątkowo cierpliwe i opiekuńcze w stosunku do dzieci. Ich łagodny temperament sprawia, że świetnie dogadują się z młodszymi członkami rodziny. Jednak zawsze warto nadzorować interakcje pomiędzy dużym psem a małym dzieckiem.

• Zachowanie w stosunku do innych zwierząt domowych

Bernardyny zwykle dobrze dogadują się z innymi zwierzętami domowymi, zwłaszcza jeśli zostały z nimi wychowane. Mogą jednak czasami być dominujące w stosunku do innych psów, więc wczesna socjalizacja jest kluczowa.

• Zachowanie w stosunku do obcych

Bernardyny są naturalnie nieufne w stosunku do obcych, co czyni je skutecznymi psami stróżującymi. Jednak odpowiednio socjalizowane mogą stać się przyjazne wobec nowych osób.

Dla kogo pies tej rasy

Bernardyn jest prawdziwym gigantem w świecie psów. Choć często przyciąga uwagę swoją wielkością, to wyjątkowym towarzyszem czynią go przede wszystkim wielkie serce i łagodna osobowość. Do kogo pasuje ten majestatyczny pies?

Dla kogo pies tej rasy:

• Rodziny z dziećmi: bernardyn jest cierpliwy i łagodny, co czyni go idealnym towarzyszem dla rodzin z dziećmi. Jego instynkt opiekuńczy sprawia, że może być wspaniałą „nianią” dla najmłodszych.
• Osoby poszukujące psa towarzyskiego: bernardyny są bardzo przywiązane do swojej rodziny i uwielbiają spędzać z nią czas.
• Właściciele domów z dużym podwórkiem: chociaż bernardyn nie jest nadmiernie aktywny, doceni przestrzeń do swobodnego poruszania się.
• Osoby potrzebujące psa stróżującego: mimo swojego łagodnego temperamentu bernardyn jest czujny i będzie ostrzegać przed intruzami.
• Miłośnicy dużych ras: dla tych, którzy kochają wielkość i siłę połączoną z delikatnością i lojalnością.

Dla kogo nie nadaje się pies tej rasy:

• Mieszkańcy małych przestrzeni: bernardyn potrzebuje przestrzeni, by się poruszać, i nie jest idealnym psem do mieszkania w bloku.
• Osoby, które nie mają czasu na pielęgnację psa: gęsta sierść bernardyna wymaga regularnego czesania i pielęgnacji (zwłaszcza szata długa).
• Osoby z ograniczonym czasem: bernardyny potrzebują regularnego towarzystwa i nie powinny być pozostawiane same na dłuższy czas.
• Osoby poszukujące psa o wysokiej energii: chociaż bernardyny są aktywne, nie są one hiperaktywne ani nadmiernie energiczne.
• Osoby nieprzygotowane na możliwe problemy zdrowotne: jak większość dużych ras, bernardyny mogą być narażone na pewne problemy zdrowotne, takie jak dysplazja stawu biodrowego.

Jakie są szczeniaki bernardyna?

Szczenię bernardyna jest urocze, pulchne i pełne życia. Te małe giganty są ciekawe świata i chętne do zabawy, ale – jak większość szczeniąt – potrzebują również dużo snu. W miarę jak rosną ich energia i siła również wzrastają, dlatego ważne jest, aby od wczesnych etapów życia wprowadzić odpowiednie ramy wychowawcze.

Wychowanie i socjalizacja

Od pierwszych dni życia w nowym domu szczeniak bernardyna powinien być stopniowo przyzwyczajany do różnorodnych sytuacji, aby mógł rozwijać się w dobrze zaadaptowanego dorosłego psa. Ważne jest, by młode psy miały możliwość poznawania nowych ludzi o różnym wyglądzie i zachowaniu, w tym dzieci i osób starszych. Równie kluczowe jest umożliwianie pupilowi kontaktu z innymi psami i zwierzętami. Regularne przyzwyczajanie szczeniaka do nowych dźwięków, takich jak dzwonki czy syreny, oraz do różnych bodźców sensorycznych pomoże zbudować jego pewność siebie i zredukować strach przed nieznanym. Również inne doświadczenia, jak podróże samochodem, wizyty u weterynarza czy spacery w miejskich środowiskach, będą nieocenione w procesie socjalizacji i adaptacji szczeniaka do życia w społeczeństwie.

Szkolenie psa rasy bernardyn

Rozpoczęcie szkolenia bernardyna od najmłodszych lat z użyciem pozytywnych metod wzmocnienia jest kluczem do skutecznego wychowania. Szczenięta tej rasy wykazują inteligencję, ale ich upartość może być wyzwaniem, więc istotne jest, by konsekwentnie stosować ustalone reguły i pilnować granic. Ponieważ młode psy mają ograniczoną zdolność koncentracji, sesje szkoleniowe powinny być krótkie i odbywać się regularnie. Pożądane zachowania najlepiej wzmacniać za pomocą pochwał, smakołyków i zabawek. Zamiast karania, które może prowadzić do negatywnych emocji i niepożądanych reakcji, warto skupić się na pozytywnym kształtowaniu zachowania. Podstawowe komendy, takie jak „siad”, „waruj”, „do mnie” i „zostań”, powinny stać się fundamentem wczesnego szkolenia, ponieważ znacznie ułatwią one komunikację i zwiększą bezpieczeństwo psa. Cierpliwe i konsekwentne podejście sprawi, że każdy bernardyn wyrośnie na doskonałego towarzysza swojej rodziny.

Zdrowie

Bernardyn, jak większość ras olbrzymich, ma pewne specyficzne potrzeby zdrowotne i predyspozycje genetyczne, które warto znać, by zapewnić mu najlepszą opiekę.

• Odporność i wytrzymałość: bernardyny są zasadniczo mocne i wytrzymałe, jednak ze względu na swoją wielkość mogą być bardziej podatne na pewne schorzenia. Regularne kontrole weterynaryjne i odpowiednie ćwiczenia pomogą utrzymać je w dobrej formie.
• Odporność na upały: bernardyny mają gęstą i długą sierść, która sprawia, że są bardziej podatne na upały. Ważne jest, aby zapewnić im chłodne miejsce do odpoczynku podczas gorących dni i unikać nadmiernego wysiłku w pełnym słońcu.
• Odporność na zimno: dawniej bernardyny były używane do pracy w górach, dlatego mają naturalną odporność na niskie temperatury. Ich gęsta sierść chroni je przed mrozem, ale nadal potrzebują schronienia przed ekstremalnymi warunkami.
• Skłonność do tycia: ze względu na ich wielkość i spokojny temperament bernardyny mogą być narażone na nadwagę. Zbilansowana dieta i regularna aktywność fizyczna są kluczem do utrzymania ich w dobrej kondycji.

Choroby typowe dla rasy

Bernardyny, jak wiele psów czystorasowych, są narażone na pewne schorzenia i dolegliwości specyficzne dla rasy. Oto niektóre z chorób, które mogą dotyczyć bernardyny:

• dysplazja stawu biodrowego,
• dysplazja stawu łokciowego,
• kardiomiopatia rozstrzeniowa,
• wrodzone wady serca,
• dystrofia rogówki,
• entropion i ektropion,
• skręt żołądka.

Ile żyje bernardyn – średnia długość życia

Bernardyny, jak większość dużych ras, żyją krócej w porównaniu z mniejszymi psami. Średnia długość życia bernardyna wynosi od 8 do 10 lat, chociaż niektóre egzemplarze mogą żyć dłużej przy odpowiedniej opiece i zdrowym stylu życia.

Cena – ile kosztuje pies z rodowodem

W Polsce cena bernardyna z rodowodem waha się od około 3 000 zł do 6 000 zł lub więcej (ceny na styczeń 2022). Jednak te wartości mogą się zmieniać w zależności od sytuacji rynkowej, popytu i podaży oraz innych czynników.

Hodowla bernardynów

Cena bernardyna z rodowodem może znacząco się różnić w zależności od wielu czynników, takich jak reputacja hodowcy, linia genetyczna psa, osiągnięcia w wystawach oraz zdrowie i jakość rodowodu. Na ogół pies z uznanej hodowli, który spełnia wszystkie standardy rasy i ma dobre geny, będzie kosztować więcej niż pies z mniej renomowanej hodowli.

Imię dla tego olbrzyma

Imiona dla psa: Max, Bruno, Oscar, Rufus, Thor, Leon, Kuba, Benek, Dexter, Cezar.

Imiona dla suki: Bella, Luna, Zara, Roxy, Maja, Stella, Fela, Klara, Lila, Tosia.

Ulubione formy aktywności tej rasy

Bernardyny, mimo że są dużą i potężną rasą, nie są wyjątkowo aktywne, ale wciąż cenią sobie regularne spacery i sesje zabaw. Do ich ulubionych form aktywności należą:

• długie spacery, zwłaszcza w chłodniejszych porach dnia,
• zabawy z zabawkami, zwłaszcza takimi, które wymagają myślenia i rozwiązywania problemów,
• łapanie piłki lub frisbee, chociaż trzeba być ostrożnym, aby nie przeciążać ich stawów,
• trening posłuszeństwa lub agility – pomagają zachować zdrowy umysł i ciało,
• wędrówki w terenie, zwłaszcza w górach, gdzie mogą wykorzystać swoje naturalne zdolności.

Gdzie powinien mieszkać bernardyn?

Bernardyny jako jedne z największych i najcięższych psów wymagają odpowiedniej ilości miejsca do swobodnego poruszania się, dlatego dom z ogrodem lub podwórkiem będzie dla nich idealnym rozwiązaniem. Jednak z właściwą ilością codziennej aktywności mogą one komfortowo żyć nawet w przestrzeni mieszkalnej. W domu te spokojne psy potrzebują wystarczająco dużo przestrzeni, by czuć się komfortowo, a regularne wyjścia na zewnątrz są dla nich niezbędne, zwłaszcza gdy brakuje dostępu do własnego ogrodu. Ich gęsta sierść sprawia, że ciepłe miesiące mogą być dla nich trudne, więc ważne jest zapewnienie chłodnego miejsca, gdzie mogą odpocząć w upalne dni. Ponadto ważnym aspektem jest bezpieczeństwo – solidne ogrodzenie zapobiegnie ucieczkom i potencjalnym wypadkom. Aby zapewnić pupilowi komfort, szczególnie starszemu, który może mieć problemy ze stawami, warto zainwestować w miękką matę lub legowisko do odpoczynku. Chociaż bernardyny są elastyczne i mogą dostosować się do różnych środowisk, należy pamiętać o ich potrzebach i zadbać o odpowiednie warunki do życia.

Jaka karma – żywienie bernardyna

Podczas wyboru karmy dla bernardyna kluczowe jest zwrócenie uwagi na produkty wysokiej jakości, przeznaczone dla dużych ras. Karma powinna zawierać wszystkie niezbędne składniki odżywcze, takie jak białka, tłuszcze, witaminy i minerały wspomagające zdrowie i kondycję psa. Karma sucha jest często wybierana jako podstawowy składnik diety, ale karma mokra również może odgrywać ważną rolę, zarówno jako uzupełnienie karmy suchej, jak i główny element żywienia. Osoby, które preferują naturalne metody żywienia, takie jak posiłki surowe lub oparte na produktach gotowanych, powinny dietę psa zawsze skonsultować z weterynarzem lub dietetykiem, aby zapewnić pełne i zbilansowane posiłki. Suplementacja, na przykład glukozaminą dla wsparcia stawów, może być rozważana w przypadku niektórych bernardynów, lecz zawsze powinna być poprzedzona konsultacją z weterynarzem. Ponieważ bernardyny są rasą, która może mieć tendencję do przybierania na wadze, niezmiernie istotne jest regularne śledzenie ich masy ciała i dostosowywanie wielkości porcji karmy, aby uniknąć nadwagi i związanych z nią problemów zdrowotnych.

Pielęgnacja sierści (czesanie, mycie), linienie

Czesanie: bernardyny mają gęstą, podwójną sierść, która wymaga regularnego czesania, przynajmniej 2–3 razy w tygodniu, aby uniknąć kołtunienia i zachować sierść w dobrym stanie.
Mycie: nie trzeba ich często myć, chyba że są bardzo zabrudzone. Regularne kąpiele mogą uszkodzić naturalną barierę lipidową skóry. Używaj szamponów przeznaczonych dla psów z gęstą sierścią.
Linienie: bernardyny linieją, zwłaszcza w okresach przejściowych pomiędzy porami roku. W tych okresach należy częściej czesać psa.

Jak dbać jeszcze o bernardyna?

Pielęgnacja bernardyna wymaga regularnej uwagi. Należy zwrócić szczególną uwagę na higienę uszu, oczu i pazurów, które są kluczowe dla komfortu i zdrowia psa.

Uszy: regularnie sprawdzaj uszy psa pod kątem objawów infekcji, takich jak zaczerwienienia, nieprzyjemny zapach czy nadmierna ilość woskowiny. Czyść je delikatnie wilgotnym wacikiem.
Oczy: powinny być czyste i jasne. Unikaj bezpośredniego kontaktu z wodą podczas kąpieli. Jeśli zauważysz zaczerwienienie, łzawienie lub ropienie, skonsultuj się z weterynarzem.
Pazury: regularnie przycinaj pazury bernardyna, aby nie stały się zbyt długie. Duże psy mają tendencję do szybkiego wzrostu paznokci, więc systematyczne przycinanie jest ważne dla ich komfortu i zdrowia.

Dbając o te podstawowe potrzeby bernardyna, zapewnisz psu zdrowie i dobry wygląd przez całe życie.

Ciekawostki

Bernardyny to fascynujące psy o bogatej historii i niezwykłych cechach. Oto kilka ciekawostek na temat tej wspaniałej rasy:

• Ratownicy w Alpach: bernardyny były pierwotnie używane przez mnichów z klasztoru św. Bernarda w Alpach Szwajcarskich do poszukiwań i ratowania zaginionych w śniegu podróżnych. Wielu ludzi uważa, że psy nosiły pod szyją beczki z alkoholem, aby ogrzewać ofiary, chociaż nie ma solidnych dowodów potwierdzających tę teorię.
• Barry – bohater: Barry, bernardyn z klasztoru św. Bernarda, jest uznawany za jednego z najbardziej znanych psich ratowników w historii. Mówi się, że w ciągu swojej kariery uratował życie ponad 40 ludzi.
• Jedne z największych: bernardyny są jedną z największych ras psów na świecie. Choć nie są tak wielkie jak niektóre inne rasy, takie jak mastify czy dogi niemieckie, ich imponująca masa i siła są naprawdę godne uwagi.
• Kariera filmowa: bernardyny zdobyły popularność dzięki filmom, takim jak seria o Beethovenie, w której główną rolę grał olbrzymi, choć kochający się w psotach bernardyn.
• Bogate dziedzictwo: bernardyny były przez wieki przedstawiane w sztuce, literaturze i muzyce. Od malarskich portretów po współczesne przedstawienia w filmach – psy te są częścią kulturowego dziedzictwa wielu narodów.
• Nie tylko ratownicy: chociaż są znane głównie jako psy ratownicze, bernardyny były również używane jako psy pociągowe, pomagające w transporcie towarów w trudno dostępnych obszarach górskich.
• Zmieniający się wygląd: pierwotnie bernardyny były znacznie lżejsze i miały krótszą sierść niż współczesne psy tej rasy. Zmieniły się one na przestrzeni lat dzięki selektywnemu hodowaniu.

Te ciekawostki świadczą o bogatej historii i znaczeniu bernardynów. Niezwykła kombinacja siły, odwagi i serdeczności czyni te psy jednymi z najbardziej cenionych towarzyszy człowieka.

Klasyfikacja FCI

• Kraj pochodzenia: Szwajcaria.
• Data publikacji obowiązującego wzorca: 04.04.2016.
• Użytkowość: pies do towarzystwa, stróżujący i gospodarski.
• Klasyfikacja FCI: grupa 2 Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła.
• Sekcja 2: Molosy typu górskiego.
• Próby pracy wymagane: bez prób pracy.

Najczęściej zadawane pytania

Czy bernardyn może być groźny?

Tak, każdy pies, również bernardyn, może stać się groźny w pewnych okolicznościach. Jednak w większości przypadków bernardyny są uważane za bardzo łagodne, przyjazne i towarzyskie psy, które dobrze dogadują się z ludźmi i innymi zwierzętami. Kluczem do zapobiegania agresywnemu zachowaniu jest odpowiednie wychowanie, szkolenie i socjalizacja psa od młodego wieku.

Chociaż bernardyny są duże i mogą być imponujące, nie są naturalnie agresywne. Ale ze względu na ich rozmiar i siłę, jeśli nie zostaną odpowiednio wychowane lub jeśli zostaną sprowokowane, mogą stanowić zagrożenie. Dlatego tak ważne jest, aby właściciel miał doświadczenie w opiece nad dużymi rasami psów i zapewnił bernardynowi odpowiednie szkolenie i socjalizację.

Czy bernardyn gubi sierść?

Tak, bernardyny gubią sierść. Posiadają gęstą, podwójną sierść, która chroni je przed surowymi warunkami klimatycznymi. Z tego powodu linieją, zwłaszcza podczas zmiany pór roku. W okresie linienia, szczególnie wiosną i jesienią, mogą gubić znaczne ilości sierści i wymagają regularnego czesania, aby usunąć martwą sierść i zapobiec kołtunieniu się. Czesanie nie tylko pomaga w kontrolowaniu linienia, ale również wspiera zdrowie skóry i sierści dzięki rozprowadzeniu naturalnych olejów produkowanych przez skórę psa.

Bernardyn – najważniejsze informacje. Podsumowanie

Po poznaniu historii i cech charakterystycznych bernardynów trudno nie być pod wrażeniem ich wielostronności i oddania człowiekowi. Wyjątkowa kombinacja siły, odwagi i serdeczności sprawia, że psy te są nie tylko doskonałymi towarzyszami, ale także niezastąpionymi pomocnikami w wielu dziedzinach życia. Bernardyny przypominają nam, że prawdziwa wielkość to nie tylko fizyczna postura, ale przede wszystkim ogromne serce.

Poznaj też inne duże rasy psów.