Mastif tybetański – opis rasy. Charakter, zdrowie, choroby, historia

Mastif tybetański zwany też dogiem tybetańskim lub do-khyi to starożytna rasa górskich molosów, nierozerwalnie połączona z historią ludów Tybetu i Himalajów. Mocarna sylwetka, obfite futro i donośny, niski głos budzą respekt i czynią z mastifa bardzo dobrego psa stróżującego. Majestatyczny wyraz pyska, poważne spojrzenie oraz długa, gęsta sierść, która tworzy piękną grzywę na karku i głowie. Szeroki, imponujący front, wysoko noszony, zakręcony ogon i potężne szczęki czynią rasę niepowtarzalną, piękną, ale także dostojną. Dlatego mastify zyskały miłośników na całym świecie.

Mastif tybetański – najważniejsze informacje

• wielkość psa: duży
• użytkowość: pies do towarzystwa i stróżujący,
• kraj pochodzenia: Tybet (Chiny),
• długość życia: 10–12 lat,
• cena psa z rodowodem: od 5000 zł,
• usposobienie: pies niezależny, z natury obrońca, wzbudzający respekt. Niezawodny stróż terenu i obrońca rodziny,
• odporność na warunki atmosferyczne: rasa psów dobrze przystosowana do trudnych warunków atmosferycznych.

WAŻNE! Mastif tybetański to jedna z największych i najstarszych ras psów na świecie.

Jak wygląda mastif tybetański?

Mastif tybetański należy do ras dużych psów. Ma sylwetkę wpisaną w krótki prostokąt, o solidnym kośćcu i bardzo dobrze rozwiniętej muskulaturze. Nie ma ograniczenia maksymalnej wysokości psa, więc trafiają się osobniki ogromne i ciężkie.

Reklama

• wysokość w kłębie: psy – co najmniej 66 cm; suki – co najmniej 61 cm,
• waga: 50–80 kg lub więcej, zależnie od wielkości.

Ile waży mastif tybetański?

Mastif tybetański to duży pies, którego waga może znacznie się różnić w zależności od płci, diety i poziomu aktywności fizycznej. Samce zwykle ważą od 45 do 73 kg (100 do 160 funtów), podczas gdy samice są nieco lżejsze i mogą ważyć od 34 do 54 kg (75 do 120 funtów). Jednakże, są to tylko przybliżone wartości, ponieważ niektóre egzemplarze, szczególnie te hodowlane dla pokazów, mogą ważyć nawet więcej. Mastify tybetańskie są znane ze swojej masywnej budowy i silnego ciała.

Charakterystyka wyglądu mastifa tybetańskiego

• Klatka piersiowa bardzo głęboka, sięgająca poniżej łokcia, o kształcie serca. Grzbiet i zad mocne, zwarte i szerokie. Szyja imponująca, muskularna, porośnięta długą, gęstą grzywą, szczególnie u samców. Na szyi zaznaczone niewielkie podgardle.
• Głowa duża, szeroka, masywna, wyczuwalny guz potyliczny. Kufa mocna, głęboka, o grubych, lekko obwisłych wargach. Stop bardzo wyraźny. Nos duży, jak najciemniejszy.
• Uzębienie mocne, zdrowe, zgryz nożycowy.
• Oczy ciemne, owalne, lekko skośne, rozstawione szeroko, o dumnym wyrazie. Powieki przylegające.
• Uszy trójkątne, średniej wielkości, osadzone dość wysoko, w pobudzeniu skierowane do przodu.
• Kończyny grubej kości, doskonale umięśnione, równoległe, łapy okrągłe, zwarte i silnie owłosione. Czasami na tylnych nogach występują tzw. wilcze pazury. W ruchu lekkie, dynamiczne i sprawne, bez względu na teren.
• Ogon średnio długi, osadzony wysoko, luźno zakręcony nad grzbietem. Obficie owłosiony.

Sierść i umaszczenie mastifa tybetańskiego

Szata mastifa jest obfita, średniej długości, dłuższa, tworząca grzywę na szyi i karku, dłuższa też na udach i ogonie. Składa się z dwóch warstw:

• podszerstek: wełnisty, gęsty, stanowi doskonałą izolację przed warunkami zewnętrznymi,
• włos okrywowy: prosty, twardy, wręcz szorstki, nastroszony.

Umaszczenie: złote, śniade, czarne, czarne podpalane, błękitne, błękitne podpalane. Kolor jednolity, dopuszczalne jedynie niewielkie białe znaczenia na piersi i łapach.

Jaki jest szczeniak mastifa tybetańskiego? Czy jest niebezpieczny?

Szczenię mastifa tybetańskiego jest uroczym, puchatym olbrzymem, bardzo długo pozostaje infantylne. Znacznie szybciej osiągają dużą masę ciała niż świadomość swojej wagi i siły. Należy to uwzględniać w zabawie z maluchem. Dlatego należy unikać zbyt porywczych, agresywnych przepychanek, szczególnie uczulić na to dzieci. Nie wymaga wielkiej aktywności ruchowej, potrzebuje jednak stosownej socjalizacji i aktywności intelektualnej. Ważne, aby w okresie dorastania nie doświadczył wrogości ze strony człowieka, ponieważ ma doskonałą pamięć i wyrządzoną krzywdę zapamięta do końca życia.

Ile żyje mastif tybetański?

Jak długo żyje pies tej rasy? Średnia długość życia mastifa tybetańskiego to 10–12 lat. Dlatego mastif tybetański jest wyjątkowo żywotną rasą w porównaniu do innych ras o podobnej masie ciała. Zawdzięcza to wielu wiekom naturalnej selekcji. Słabsze zwierzęta padały, a do rozrodu przeznaczano najsilniejsze i najzdrowsze czworonogi. Panowała powszechna praktyka wczesnej kastracji samców. Dlatego żaden chorowity czy słaby samiec nie miał możliwości pozostawić potomstwa.

Z naszego współczesnego punktu widzenia takie praktyki wydają się zbyt drastyczne, jednak w perspektywie rozwoju rasy przyniosło to doskonałe rezultaty. Niestety psy w Europie nie są hodowane tak selektywnie, więc w perspektywie kilkudziesięciu lat możemy oczekiwać skrócenia długości życia i pogorszenia zdrowotności rasy.

Zdrowie mastifa tybetańskiego

Mastif to rasa odporna, zdrowa, mimo wielkości nie ma tendencji do skrętu żołądka czy dysplazji. Sporadycznie występują problemy z obwisłymi powiekami, niedoczynnością tarczycy i alergiami.

Charakter mastifa tybetańskiego

Charakter do-khyi jest obarczony dużą dawką dzikości i zakorzenionego popędu obrony terytorium i swojego człowieka. Pozornie flegmatyczny, potrafi reagować błyskawicznie i gwałtownie. Wiarygodne źródła podają przykłady poważnych pogryzień nie tylko zwierząt, ale także ludzi. Opisuje się je także jako krwiożercze bestie pożerające ciała zmarłych mnichów.

Współczesni przedstawiciele tej rasy nie potwierdzają tego ekstremalnego wizerunku. To idealne psy domowe, jak również psy stróżujące, oddane rodzinie, nieprzekupne, odważne i nieufne. Swojego terenu bronią nieprzerwanie, z wyjątkową czujnością w nocy. Nie reagują bez potrzeby, są zrównoważone i stateczne. Dla bardziej aktywnych osób pies tej rasy może być zbyt powolny, leniwy i bez werwy. Nic bardziej mylnego. Pies po prostu nie traci energii nadaremnie.

Wady i zalety psów rasy mastif tybetański

Zalety mastifa tybetańskiego:

• terytorialny,
• zrównoważony,
• nieufny,
• dostojny.

Wady mastifa tybetańskiego:

• silnie liniejący,
• mało aktywny,
• ciężki,
• agresywny.

Mastif tybetański w rodzinie

Mastif tybetański to pies rodzinny, szczególnie sprawdzi się jako stróż na dużej posesji, nie zawsze będzie zadowolony z dłuższych spacerów, szczególnie w nowe, nieznane miejsca. Mastif tybetański komfortowo czuje się na swoim terenie. Opiekun mastifa powinien być osobą spokojną, zrównoważoną, jak również cierpliwą. Wychowanie i szkolenie psa wymaga nie tylko większego nakładu czasu, ale także stosowania wyłącznie pozytywnych metod, z uwzględnieniem emocji psa. Pies idealny dla domatora na rozległej posesji. Niewzruszony obrońca domostwa i swojego człowiek.

Dzieci a mastif tybetański. Stróż czy kompan do zabwy

Mastif tybetański to rasa psa, która jest w stosunku do dzieci opiekuńcza. Sprawdzi się bardziej w roli stróża niż kompana zabaw. Odpowiednio wychowany będzie dobrym towarzystwem dla najmłodszych, cierpliwym i z racji wielkości wygodnym i miłym do przytulania.

Jak żywić mastifa tybetańskiego?

Podobnie jak inne psy, mastify w swojej diecie potrzebują odpowiedniej ilości:

• białka (aminokwasów egzogennych),
• kwasów tłuszczowych,
• minerałów,
• witamin.

Właściwie zbilansowana dieta to klucz do prawidłowego wzrostu i rozwoju szczeniaka, a także utrzymania prawidłowej masy ciała psa dorosłego oraz dobrej kondycji jego skóry i sierści. Prawidłowe zbilansowanie posiłków psa zapewnia pełnoporcjowa karma Carnilove True Fresh L Duck. W recepturze tej karmy na pierwszym miejscu znajdziesz świeżą i smakowitą kaczkę. Oprócz niej w składzie wykorzystano delikatną dla przewodu pokarmowego psa dynię, olej z łososia dostarczający psom zdrowych kwasów tłuszczowych omega-3 oraz wspierające stawy składniki, jak glukozaminę i siarczan chondroityny. Formuła karmy Carnilove True Fresh pozbawiona jest zbóż i ziemniaków.

Wskazówki dotyczące karmienia mastifa tybetańskiego:

• Jedzenie mastifa najlepiej podzielić na dwa posiłki.
• Porcje karmy odważaj na wadze i nie przekarmiaj psa.
• Nie karm pupila bezpośrednio przed wysiłkiem fizycznym i zaraz po nim ze względu na ryzyko skrętu żołądka.
• Możesz nagradzać psa świeżymi warzywami i owocami lub wysokiej jakości smaczkami, jak Carnilove Raw Freeze-dried Rabbit z królikiem – te przysmaki zawierają aż 90% mięsa i podrobów.

Pielęgnacja mastifa tybetańskiego

Pielęgnacja psa tybetańskiego może być nieco wymagająca ze względu na ich długą i gęstą sierść. Oto kilka wskazówek dotyczących pielęgnacji tego psa:

• Częsta pielęgnacja sierści: Regularne szczotkowanie sierści mastifa tybetańskiego jest kluczowe, aby uniknąć plątania i kołtunienia się futra. Zaleca się szczotkowanie co najmniej kilka razy w tygodniu, aby usunąć martwe włosy i utrzymać futro w dobrej kondycji.
• Kąpiele: Nie są one konieczne zbyt często, chyba że pies się bardzo zabrudzi. Zaleca się korzystanie z odpowiednich szamponów dla psów, aby uniknąć podrażnień skóry.
• Czyszczenie fałdów skórnych: Mastif tybetański ma charakterystyczne fałdy na swojej twarzy. Ważne jest regularne czyszczenie tych fałdów, aby uniknąć problemów skórnych i infekcji.
• Pielęgnacja pazurów: Regularne obcinanie pazurów jest istotne, szczególnie jeśli nie ścierają się naturalnie podczas codziennych aktywności.
• Utrzymanie higieny uszu: Regularne czyszczenie uszu psa zapobiegnie problemom związanych z infekcjami.
• Zdrowa dieta: Zbilansowana dieta wpływa na kondycję futra i ogólną kondycję psa. Upewnij się, że Twój pies dostaje odpowiednie składniki odżywcze.

Ile kosztuje mastif tybetański?

Pies rasowy FCI/ZKwP kosztuje od 5000 zł w górę, zależnie od linii i konkretnej hodowli. Jeszcze kilka, kilkanaście lat temu koszt rasowego mastifa wynosił od 10 do 20 tysięcy złotych. Szczególnie cenne były większe, masywniejsze o bardziej efektownej grzywie i ognistym kolorze szaty. Obecnie ceny spadły z racji zwiększenia się podaży szczeniąt.

Hodowla mastifa tybetańskiego

Hodowla mastifa tybetańskiego wymaga uwagi, cierpliwości i doświadczenia. Ważne jest zapewnienie im odpowiedniego treningu, socjalizacji i opieki weterynaryjnej. Ze względu na ich rozmiar i potrzebę przestrzeni, odpowiednie warunki mieszkaniowe są kluczowe. Mastify tybetańskie potrzebują regularnej pielęgnacji z uwagi na ich długą sierść. Hodowcy powinni dbać o selekcję osobników, dbać o właściwą dietę i zapewniać stymulującą aktywność fizyczną i umysłową. 

Czy mastif tybetański jest legalny w Polsce?

Mastif tybetański jest legalny w Polsce, dlatego nie trzeba mieć na niego dodatkowego pozwolenia. Na rynku pojawiło się dużo nowych hodowli, w których ludzie skuszeni wysoką ceną za malucha liczyli na lukratywne zyski. Życie zweryfikowało te plany, a dodatkowo polskie prawo zalegalizowało wszystkie stowarzyszenia kynologiczne, które wystawiają swoim psom rodowody, choć nie podlegają żadnej międzynarodowej weryfikacji, nie posiadają wzorców rasy, więc jako mastif tybetański może być wpisany nawet mieszaniec, byle choć trochę przypominał do-khyi. Sprawdź, jakie są najbardziej agresywne rasy psów.[RK1]

Historia rasy mastif tybetański

Pierwsza wzmianka o psie z Tybetu pochodzi z 1121 r. p.n.e. Lud Liu podarował wówczas cesarzowi Chin Wu Wangowi wielkiego psa o imieniu Ngao, który był wyszkolony do polowania na ludzi wsszystkich kolorów skóry. Kolejne pisemne dowody na istnienie rasy psów zwanych indyjskimi, o potężnych głowach, z obwisłymi wargami, pochodzą od Arystotelesa i Megasthenesa (IV w. p.n.e.). Dokładniejsze opisy zawdzięczamy Marco Polo, który w Tybecie spotykał „dogi duże jak osioł, doskonałe do polowania na piżmowce i dzikie woły”.

Dzięki fascynacji rasa rozwinęła się w XIX w., jednak Europejczycy opisywali bardzo różnorodne psy. Wynikało to z izolacji geograficznej poszczególnych populacji. Na północno-zachodnich stokach Annapurny hodowano psy czarne i czarne podpalane, a dalej na wschód – rude i kremowe. Wskazywano na podobieństwo do nowofundlandów, od których różniły się lwią grzywą i dzikością.

Do Europy mastify tybetańskie trafiły w drugiej połowie XIX w., jako podarunki dla władców od klasztorów buddyjskich. Pierwszy zarejestrowany miot szczeniąt urodził się w 1898 r. w berlińskim zoo.

Ulubione formy aktywności tej rasy

Mastif tybetański, mimo swojego imponującego rozmiaru, lubi być aktywny i zaangażowany w różnorodne formy aktywności. Oto kilka ulubionych form aktywności tej rasy:

• Spacer i wędrówki: Mastif tybetański ceni sobie spacery, szczególnie w terenie górzystym, ponieważ są to psy pierwotnie wykorzystywane do strzeżenia i ochrony stada w trudnych warunkach terenowych.
• Praca na świeżym powietrzu: Ta rasa jest doskonała do wykonywania zadań związanych z pracą na świeżym powietrzu, co może obejmować prace stróżowania, pilnowanie lub inne zadania, które angażują ich umiejętności i instynkty obronne.
• Zabawy interaktywne: Mastif tybetański, mimo swej powagi, lubi również zabawę. Zabawki interaktywne, jak ukrywanie smakołyków czy aportowanie, mogą być świetnym sposobem na zachowanie ich aktywności umysłowej i fizycznej.
• Posłuszeństwo i trening: Chociaż mogą być nieco niezależne, to mastify tybetańskie lubią pracować ze swoimi opiekunami. Trening posłuszeństwa i różnych poleceń może być dla nich nie tylko stymulujący, ale także budujący więź z opiekunem.
• Ochrona i pilnowanie: Z uwagi na ich historyczne zastosowanie jako psów stróżujących i obronnych, zapewnienie im odpowiedniego “zadania do wykonania”, takiego jak ochrona domu lub terytorium, może sprawić, że będą szczęśliwe i zadowolone.
Warto podkreślić, że każdy pies jest indywidualny, więc niektóre osobniki mogą preferować różne formy aktywności. Ważne jest znalezienie równowagi pomiędzy aktywnością fizyczną, umysłową i zapewnienie im odpowiedniego zaangażowania, aby były zadowolone i zrównoważone.

Ciekawostki o mastifie tybetańskim

• Po objęciu władzy w Chinach przez komunistów dla mastifa tybetańskiego nastąpiła mroczna era prześladowań. Były tępione i szykanowane. Dlatego niewielkie populacje przetrwały w niedostępnych górskich wioskach.
• Chichot losu sprawił, iż po demokratycznych przemianach w Chińskiej Republice Ludowej nastąpiła moda na tybetańskie dogi i rozkwit hodowli.
• Rozbieżność w opisach wielkości do-khyi często wynikała z faktu, iż samce kastrowane w szczenięctwie nie osiągały wzrostu niekastrowanych psów.

Jak nazwać psa rasy mastif tybetański?

Wybór imienia dla psa rasy mastif tybetański może być fascynujący, ponieważ możesz zdecydować się na imię odzwierciedlające jego majestatyczny wygląd, spokojne usposobienie, lub po prostu wybrać coś, co brzmi dobrze dla Ciebie.

• Imiona dla psa: Don, Khal, Ngao, Tybet, Wader, Zen.
• Imiona dla suki: Aura, Bona, Maura, Vesta, Xara.

Pamiętaj, że wybór imienia dla psa to także osobista sprawa. Możesz wybrać imię, które najlepiej pasuje do osobowości, wyglądu lub po prostu do Twojego gustu.

Klasyfikacja FCI mastifa tybetańskiego

• Grupa II FCI – Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła
• Sekcja 2.2 – Molosy typu górskiego
• Numer wzorca – 230
• pochodzenie – Tybet

Mastif tybetański – pies stróżujący. Podsumowanie

• Mastif tybetański jest psem niezależnym, wzbudzającym respekt. To niezawodny stróż terenu i obrońca rodziny. 
• Mastif tybetański to jedna z największych i najstarszych ras psów na świecie.
•  Jego silny instynkt stróżowania sprawia, że doskonale czuwa nad swoim terytorium, co czyni go potencjalnie groźnym wobec obcych. Intruzów stara się najpierw odstraszyć szczekaniem i warczeniem 
• Dorosły mastif tybetański osiąga do 76 cm wysokości w kłębie i może ważyć do 73 kg.
• Psy tybetańskie są doskonałymi kompanami i przywiązują się do opiekuna. 
• Jego duża masywna porośnięta gęstym futrem sylwetka przypomina też niedźwiedzia. 

Chcesz sprawdzić swoją wiedzę? Wypełnij Quiz o Mastifie Tybetańskim!