Spis treści
Rozległe arktyczne przestrzenie, po których mkną ośnieżone sanie ciągnięte przez kilka psów – to obraz pojawiający się w naszej głowie na dźwięk słów „siberian husky”! Piękne, wytrzymałe psy, o smukłej sylwetce, obfitym krótkim futrze i wesołym spojrzeniu bystrych oczu. Łagodne, samodzielne, inteligentne i niezależne psie duchy od wieków były kształtowane przez surową zimę i potrzeby ludzi mieszkających w ekstremalnym klimacie. Dlatego siberian husky to wybitny pies użytkowy, który podzielił los wielu innych pięknych ras i trafił do ludzkich domów.
Jak wygląda siberian husky
Husky jest psem średniej wielkości, eleganckim, pełnym gracji, nierachitycznym, ale też nieprzysadzistym. Jego budowa jest dobrze zbalansowana i harmonijna, co odpowiada użytkowemu przeznaczeniu rasy. To szybkie, zwinne i wytrzymałe psy pociągowe, dlatego sprawdzają się w wielu dyscyplinach kynologicznych.
Wielkość
- psy – wysokość w kłębie: 53,5–60 cm, waga: 20,5–28 kg,
- suki – wysokość w kłębie: 50,5–56 cm, waga: 15,5–23 kg.
Siberian husky to pies o wyjątkowej urodzie, przyciągający uwagę swoim przenikliwym, a także nieco figlarnym spojrzeniem.
Sylwetka
Sylwetkę ma prostokątną, suchą, umięśnioną. Klatka piersiowa jest umiarkowanie szeroka, ale mocna i głęboka.
Głowa
Głowa powinna zachować proporcje: długość kufy = długości czaszki; niezbyt szeroka, wizualnie pasująca do reszty ciała, z wyraźnie zaznaczonym stopem. Szczęki o przylegających, suchych wargach, zęby w zgryzie nożycowym.
Oczy
Oczy w kształcie migdałów mogą przybierać wiele kolorów, od ciemnobrązowych do błękitnych czy dwukolorowych.
Uszy
Uszy osadzone wysoko i blisko siebie są trójkątnego kształtu, grube, dobrze owłosione, co jest charakterystyczne dla zwierząt żyjących w warunkach arktycznych.
Kończyny
Kończyny u husky muszą być dobrze umięśnione, proste, mocne, o sprężystych nadgarstkach i bardzo silnych więzadłach. Łapy owalne, dobrze owłosione między palcami i opuszkami. Takie kończyny pozwalają na wydajny i szybki bieg, bez widocznego wysiłku. Husky powinien być zwinny na tyle, aby bez trudu utrzymać się na dryfującej krze i płynnie przemierzać ogromne arktyczne pustkowia.
Ogon
Ogon długi, przypominający lisią kitę, osadzony nisko. W spoczynku opuszczony, w pobudzeniu lekko uniesiony w sierpowatym zagięciu nad grzbietem.
Szata
Szata siberian husky jest podwójna, gęsta, krótka. Włos okrywowy prosty, gładko przylegający, podkreślający sylwetkę psa. Podszerstek bardzo obfity i miękki.
Urodę husky potęguje szeroka gama barw, od czarnego do czysto białego, a dodatkowo oryginalne znaczenia na głowie, nadające unikatowy wygląd każdemu psu.
Wady spotykane u siberian husky:
- zbyt ciężka lub zbyt lekka głowa bez wyraźnego stopu,
- zgryz inny niż nożycowy,
- duże, szeroko rozstawione lub opadające uszy,
- załamany lub mocno skręcony ogon,
- słabe kończyny,
- długa, szorstka lub kosmata szata,
- niedopuszczalny jest wzrost psa powyżej 60 cm i suki powyżej 56 cm w kłębie.
Husky – szczeniak
Szczenięta tej rasy mają wiele uroku, są bystre, miłe dla ludzi, a także chętnie uczestniczą w aktywności całej rodziny. Mają ogromną potrzebę eksploracji świata, w związku z tym potrzebują socjalizacji od najwcześniejszego wieku. Muszą poznać po pierwsze otoczenie, po drugie ludzi, a także inne zwierzęta. Zaniedbany szczeniak husky może wyrosnąć na aspołecznego, lękliwego bądź skłonnego do agresji osobnika, a z natury to bardzo otwarte i przyjacielskie psy. Lepiej czują się w grupie niż samotnie, co wynika z uwarunkowań historycznych i przeznaczenia rasy do pracy zespołowej. Jednak jako pies o mocnej hierarchii wewnątrz stada potrzebuje na czele odpowiedniego przewodnika – człowieka!
W procesie wychowania młodego husky trzeba uwzględnić jego potrzebę ruchu, biegu i pracy w zaprzęgu. Zastępczym sportem może być bieganie, rower czy bardzo długie spacery.
Treningi husky syberyjskiego należy zaczynać wcześnie, ale intensywność, dystans i obciążenie organizmu trzeba dostosować do etapu rozwojowego psa.
Ile żyje husky
Średnia długość życia siberian husky to 12–14 lat. Ale u psów pierwotnych bardzo często trafiają się osobniki długowieczne, liczące nawet 16–18 lat.
Zdrowie siberian husky
Husky syberyjski odznacza się nie tylko dobrym zdrowiem, ale także dużą odpornością. Dotykają go choroby cywilizacyjne, jak alergie pokarmowe i środowiskowe, niedobory cynku czy kontuzje. Dodatkowo z czasem mogą wystąpić choroby wieku starczego.
Charakter siberian husky
Rasa odznacza się wesołym, żywiołowym temperamentem, a także dużą odpornością na zmęczenie. Siberian husky jest łagodny i czujny, ale nie należy oczekiwać od niego pilnowania obejścia. Chętnie przywita gości i nie czuje potrzeby obrony swojej rodziny, także nie nadaje się na psa stróżującego. Z natury jest łagodny dla ludzi i wyrozumiały dla dzieci. Zwykle dobrze dogaduje się z innymi psami, od wieków żyje i pracuje w grupie. Husky wytworzyły wiele zachowań uśmierzających konflikty z innymi psami. Są inteligentne, chętnie współpracują z człowiekiem, lubią się uczyć i można z powodzeniem trenować podstawowe posłuszeństwo.
Najważniejsza cecha charakteru husky to ogromna potrzeba ruchu wpisana w ducha rasy. To pies zaprzęgowy, który potrafi biec kilkadziesiąt kilometrów w sporym obciążeniu. Drugą dominująca cechą jest silny instynkt łowiecki. Godzinami można słuchać opowieści właścicieli o zagryzionych kurach, kaczkach, kotach i innych zwierzątkach, które pozostają bez szans w starciu z tym wytrawnym łowcą. Potrafi upolować kurę nawet prowadzony na smyczy!
U husky trzymanych w ogrodzie – bez dostatecznej liczby treningów, bez zaspokojenia potrzeb psa – widać objawy depresji i skłonność do ucieczek podyktowaną przede wszystkim chęcią eksploracji terenu.
Husky potrzebują dużej dawki ruchu.
Zalety siberian husky:
- aktywny,
- zdrowy i odporny,
- niezwykłej urody,
- łagodny, towarzyski z charakteru,
- dobrze toleruje inne psy i domowe zwierzęta,
- odpowiedni dla rodzin z dziećmi,
- niezależny i samodzielny,
- pojętny i inteligentny, ale w nauce poleceń musi widzieć sens,
- łatwy w utrzymaniu.
Wady siberian husky:
- wymaga dużej, codziennej dawki ruchu,
- intensywnie linieje,
- ma silny instynkt łowiecki,
- ma tendencję do ucieczek.
Husky w rodzinie
Siberian husky to pies całej rodziny, ale ważna jest od początku ustalana hierarchia – status poszczególnych członków ludzkiej i psiej rodziny nie jest taki sam dla każdego. Psy pracujące w zaprzęgu zdecydowanie uznają przywództwo maszera. Natomiast „domowe psy” będą posłuszne temu, kto poświęci im najwięcej uwagi i czasu.
Dzieci a husky
Siberian husky to odpowiedni pies dla rodzin z dziećmi. Nie jest nachalny, potrafi zachować dystans i wykazuje sporo cierpliwości wobec dzieciaków. Jest jednak psem silnym, stosunkowo dużym i niezwykle żywiołowym, więc nazbyt intensywne harce mogą się zakończyć kontuzją u dziecka. W czasie zabawy z psem małe dzieci powinny zawsze mieć nadzór osoby dorosłej! W obrębie rasy występuje różnorodność charakterów i osobowości. Dobór konkretnego szczenięcia dla rodziny powinien być odpowiedzialny, skonsultowany z fachowcem (hodowcą, zoopsychologiem czy szkoleniowcem).
Dla kogo siberian husky
Siberian husky to pies dla bardzo aktywnych i sprawnych fizycznie osób, które chcą, mogą i lubią spędzać czas na długich wędrówkach, treningach i codziennych spacerach bez względu na pogodę. Kilka lub kilkanaście kilometrów dziennie to zaledwie rozgrzewka dla husky w dobrej kondycji fizycznej.
Absolutnie nie sprawdzi się u osób zapracowanych, ceniących wygodne życie, marzących o miłym piesku domowym.
Żywienie husky
Siberian husky nie wymaga specjalnego sposobu żywienia. Zwykle bardzo dobrze toleruje diety typu BARF/RAW, ale możesz wybrać także karmę mokrą lub suchą. Pies tej rasy nie ma tendencji do obżarstwa i dość łatwo utrzymać go w idealnej kondycji fizycznej.
Karma sucha, która sprawdzi się u siberian husky to Carnilove True Fresh. Jest to pełnoporcjowy i bezzbożowy posiłek z dużym udziałem świeżego mięsa. Twój pies ma do wyboru karmę z łososiem, indykiem lub wołowiną. W jej składzie znajdują się także owoce leśne, warzywa i zioła będące zdrowym uzupełnieniem diety każdego czworonoga. Co ważne, karma powstaje bez sztucznych konserwantów i innych środków chemicznych. Nie musisz się zatem bać o bezpieczeństwo swojego pupila.
Twój husky jest psem sportowym? W takim przypadku będzie wymagał większej ilości kalorii niż przedstawiciel rasy o umiarkowanej aktywności. Uwzględnij to, dobierając dawkę pokarmową. Udowodniono, że psy podejmujące długotrwały wysiłek, jakim są np. wyścigi zaprzęgów, odnoszą korzyści z diety bogatej w tłuszcz.
Pielęgnacja i akcesoria – siberian husky
Pielęgnacja nie nastręcza trudności. Intensywne linienie, fruwające kłaki podszerstka w okresie linienia to norma. W związku z tym należy wtedy często wyczesywać psa, a w razie potrzeby wykąpać.
Siberian husky – cena
Szczenię czystej rasy kosztuje od 4 000 do 6 500 zł zależnie od jakości i pochodzenia rodziców oraz renomy hodowli, z której kupujemy psa. Psy przeznaczone do dalszego rozmnażania mogą kosztować zdecydowanie więcej, nawet koło 10 000 zł.
Historia rasy – husky
Siberian husky pochodzi z terenów północno-wschodniej Syberii. Plemię Czukczów zamieszkujące Półwysep Czukocki i Kołymę prowadziło koczowniczy tryb życia. Do transportu dobytku wykorzystywali sanie ciągnięte przez psy średniej wielkości, bardzo odporne na arktyczne warunki. Nie odznaczały się wielką siłą, więc zaprzęgi składały się z kilku zwierząt, ale nadrabiały szybkością, zwinnością i wytrzymałością. Wymagano od nich łagodności i zgodnej współpracy oraz posłuszeństwa wobec człowieka. Samce w większości były kastrowane, aby uniknąć konfliktów w okresie rui u suczek. Tylko wybrane osobniki były przeznaczone do prokreacji. W ten sposób prowadzono bardzo selektywną hodowlę w kierunku wybranych cech użytkowych.
Handel syberyjskimi psami zaprzęgowymi rozwijał się na przełomie XIX i XX wieku, kiedy na Alasce zawrzała gorączka złota. Jedną z rozrywek poszukiwaczy były wyścigi psich zaprzęgów. W 1908 roku rosyjski kupiec skór William Goosak wystawił zaprzęg husky do wyścigu All Alaska Sweepstakes, rozgrywanym na dystansie 408 mil. Konkurenci wyśmiewali zaprzęg „syberyjskich szczurów”, jak kpiąco określano jego psy, które były znacznie mniejsze od popularnych alaskan malamutów. O dziwo, psy Goosaka wygrały we wszystkich konkurencjach.
Od tego momentu zaczęto sprowadzać psy z Syberii, a planową hodowlę rozpoczął w 1914 roku Norweg Leonhard Seppala. Przejął psy od Amundsena i zaczął je hodować, aby uzyskać bardziej jednolity typ budowy.
Ciekawostki o husky
Najbardziej znanym psem tej rasy jest Balto, który ma swój pomnik w nowym Jorku. Pomnik oddaje hołd wszystkim biorącym udział w słynnym „wyścigu po surowicę” przeciwko dyfterytowi w 1925 roku. Trasę o długości 900 kilometrów na Alasce pokonano w rekordowym tempie dzięki współpracy 20 zaprzęgów husky. Najtrudniejszy fragment przypadł psu o imieniu Togo, a końcowy odcinek – psu Balto. I dlatego to właśnie on stał się symbolem rozpoznawanym na całym świecie.
Nazwa „husky” wzięła się od słowa „ochrypły”. Inna wersja mówi, że pochodzenie nazwy łączy się wyzwiskiem, jakim określano Eskimosów.
Imię dla siberian husky
Imiona dla psa: Arctus, Anadyr, Balto, Bore, Czuki, Race, Sybir, Snow, Togo.
Imiona dla suki: Arktica, Borela, Czaka, Junona, Tajga, Winter, Whity, Zorza.
Klasyfikacja FCI – siberian husky
- Grupa V FCI – szpice i psy w typie pierwotnym
- Sekcja 1 – nordyckie psy zaprzęgowe
- Numer wzorca FCI: 270
- Pochodzenie rasy: USA
Podsumowanie
- Wielkość psa: średni
- Waga: pies 20,5–28 kg, suka 15,5–23 kg
- Długość życia: 12–14 lat
- Pochodzenie: Stany Zjednoczone
- Stopień aktywności: duży