1,4K

Beagle to stara, uznana rasa niewielkich angielskich gończych. Cieszy się ogromną popularnością na całym świecie. Zgodnie ze swoją użytkowością, należy do gończych i tropowców, jednak jego łagodne usposobienie, ujmujące spojrzenie i łagodność otworzyły mu wrota na salony i uczyniły zeń świetnego psa towarzyszącego. Beagle bywa nazywany „śpiewającym psem” ze względu na miły dla ucha głos, tzw. granie.

Beagle – wszystko, co musisz wiedzieć o tej rasie

Pochodzenie i historia rasy beagle

 

Beagle’e to psy hodowane od średniowiecza do polowania na drobną zwierzynę i jako pieski pokojowe. Sprawdzały się doskonale w czasie pieszych polowań, gdyż nie były zbyt szybkie, a ich donośne granie słyszano z dużych odległości. Nazwa „beagle” pojawia się w dawnych zapiskach klasztornych i w literaturze Williama Szekspira. W języku staroangielskim i celtyckim znaczy „mały”. Hodowano wiele odmian małych gończych, a zmiana rozmiarów następowała proporcjonalnie we wszystkich częściach ciała, inaczej niż u jamników i bassetów.

 

Miłe, eleganckie i pracowite pieski zyskały sympatię władców angielskich i od czasów Henryka VIII w XVI wieku zagościły na stałe na dworze królewskim. Królowa Elżbieta I była wielką miłośniczką beagle’i i hodowała własną odmianę rasy.

 

Aktualny wzorzec rasy opublikowano w 1973 roku.

 

Arystokraci utrzymywali ogromne sfory, liczące po kilkadziesiąt osobników małych gończych do polowania na zające. Wymagano od nich wytrwałej i skutecznej pracy, tolerancji wobec innych zwierząt gospodarskich oraz zgodnej koegzystencji w psiarni, toteż eliminowano z hodowli wszelkie przejawy wzajemnej agresji.

 

W XIX wieku beagle’e trafiły do zamożniejszych mieszczan, co jeszcze bardziej je rozpowszechniło. Wtedy też powstały najsłynniejsze sfory, które ukształtowały współczesny obraz rasy: Royal Rock, Christ-Church, Trinity Food, Cheshire oraz Claustone.

 

W 1890 roku założono Beagle Club, co pozwoliło ujednolicić typ. Wcześniej spotykano psy o uszach foksteriera, doga czy foxhounda. Były bardzo małe lub duże; o gładkiej lub szorstkiej sierści.

 

Okres I i II wojny światowej przyniósł regres w hodowli i spadek liczebności. W 1945 roku na wystawie pojawiła się tylko jedna przedstawicielka rasy – suczka Limbourne Violet. Odbudowano pogłowie brytyjskich beagle’i dzięki importom z amerykańskich hodowli.

 

Współcześnie rysują się dwie tendencje hodowlane: psy do towarzystwa i na wystawy – o stłumionych popędach i mniejszych potrzebach użytkowych, oraz psy pracujące – o mocniejszych popędach, przeznaczone dla myśliwych.

Jak wygląda beagle?

Beagle to pies, który przyciąga wzrok swoją zwartą, bardzo proporcjonalną sylwetką, wpisaną w krótki prostokąt. Atutem są długie uszy, wesoło merdający ogon i figlarne spojrzenie łagodnych oczu oraz efektowne umaszczenie. Całość tworzy idealnie infantylny obraz sympatycznego małego pieska.

• • wysokość w kłębie: 33–40 cm,

• • waga: 10–15 kg.

Tułów jest dobrze umięśniony, krzepki, suchy i harmonijny. Grzbiet prosty, poziomy; delikatnie podkasana linia dolna. Głęboka klatka piersiowa plus muskularne, proste kończyny zapewniają psu wytrzymałość, wydolność i zwinność. Jego mocna, ładnie wyprofilowana szyja z niewielkim podgardlem nadaje psu wygląd mocnego i eleganckiego.

Głowa duża, średniej długości, sucha, o czystych liniach, bez fałd i zmarszczek. Stop wyraźny, dokładnie w połowie długości głowy. Kufa mocna z minimalnie obwisłymi wargami. Zgryz nożycowy, zęby mocne.

Oczy ciemne, brązowe lub orzechowe, średniej wielkości, o łagodnym wyrazie. Nie mogą być wypukłe!

Uszy długie niemal do końca nosa, swobodnie zwisające po bokach głowy, cienkie, zaokrąglone na końcach, osadzone nisko.

Nos szeroki, prosty, czarny, choć dopuszczalny jaśniejszy stosownie do umaszczenia.

Ogon średniej długości, prosty, gruby, wysoko osadzony, ruchliwy, wzniesiony pionowo nad grzbietem.

Sierść i umaszczenie psa tej rasy

Sierść beagle jest krótka, gęsta, gładka i twarda w dotyku. Chroni psa podczas polowania przed warunkami atmosferycznymi. Szata linieje z różną intensywnością przez cały rok.

• • trójkolorowe – białe z czarnym i płowym lub białe z błękitnym i płowym;

• • biało-czarne, biało-płowe, biało-cytrynowe i biało-czerwone;

• • białe w łaty: cytrynowe, borsucze, zajęcze;

• • jednolicie białe.

Wszystkie umaszczenia oprócz białego mogą być cętkowane (przesiane).

Szczeniak rasy beagle

Szczeniaki rasy beagle’a są bardzo ładne, dlatego przyciągają wiele osób, nie zawsze znających specyfikę rasy. Maluchy potrzebują nie tylko bliskości człowieka, ale także dobrej socjalizacji, ciepła i troskliwego wychowania. Nie powinny sprawiać większych problemów niż przeciętne szczenię dowolnej rasy, a na pewno cechuje je otwartość, towarzyskość i brak agresji wobec innych zwierząt.

Szczeniaki rasy beagle są skore do psot i chętnie eksplorują otoczenie.

Ile żyje beagle?

Średnia długość życia beagle’a to 10–15 lat.

Zdrowie rasy beagle

Beagle są odporne i bardzo dobrze przebadane. Najczęstszymi przypadłościami tej rasy są choroby oczu (jaskra, zaćma, dysplazja siatkówki, dwurzędowość rzęs, tzw. wiśniowe oko, czyli wypadanie gruczołu trzeciej powieki), choroby stawów (dysplazja stawu biodrowego i łokciowego), MLS (zespół chińskiego beagle’a, związany z zaburzeniami rozwoju tkanek łącznych), a także alergie.

Zachowanie i charakter rasy beagle

Przyjacielski, pełen entuzjazmu, wesoły i bardzo aktywny pies gończy. Psy tej rasy charakteryzują się świetnym węchem, doskonale sobie radzą na śladzie zwierzyny, głównie zająca. Beagle jest nieustannie gotowy na zabawę, pracę czy inną aktywność ze swoim opiekunem. Kocha jeść, biegać, tropić i… uciekać z posesji. Jego niezwykle silny instynkt łowczy wywołuje „zew kniei” nie do opanowania. Łatwo się uczy, chętnie wykonuje polecenia, ale ma w sobie dużo niezależności i wybiórczo „głuchnie” na polecenia, które mu w danym momencie nie odpowiadają. Jak na psa myśliwskiego, ma znacznie niższy poziom zaciętości i ostrości.

Beagle to zwierzak inteligentny, ale jednocześnie dość uparty i samodzielny.

Beagle jest typowym psem sfornym, który źle znosi samotność. W domu powinien być inny pies, a najlepiej kilka i tej samej rasy.

U psów tej rasy trzymanych pojedynczo mogą rozwinąć się zaburzenia behawioralne, lękliwość, depresja, lęk separacyjny, a także nadpobudliwość.

Zalety beagle’a:

• • wesoły,

• • entuzjastyczny,

• • łagodny,

• • z głosem o miłym brzmieniu,

• • podatny na szkolenie.

Wady beagle’a:

• • sforny,

• • łakomczuch,

• • średniego zdrowia,

• • uciekinier.

Czy beagle jest inteligentny i mądry?

Beagle to inteligentny pies, jest ciekawski i energiczny, a także zdolny do szybkiego uczenia się, szczególnie jeśli odpowiednio zmotywuje go nagroda lub jedzenie.

Beagle posiada również silny instynkt myśliwski, ponieważ pierwotnie był wykorzystywany do polowania na zwierzynę. To może wpływać na jego koncentrację i skłonność do śledzenia zapachów. Niektórzy opiekunowie beagle’i uważają, że ich psy są uparte lub niezależne w trakcie treningu, ponieważ bardziej skupiają się na tym, co wokół nich, niż na instrukcjach.

Ważne jest, aby pamiętać, że inteligencja u psów może się różnić w zależności od osobowości i indywidualnych cech każdego psa. Co więcej, inteligencja jest pojęciem wieloaspektowym, a psy mogą posiadać różne rodzaje inteligencji.

Beagle to inteligentna rasa psa, ale może wymagać konsekwentnego i motywującego treningu, dostosowanego do jego potrzeb i instynktów. Ze względu na ich energię i ciekawość regularna aktywność fizyczna i mentalna są ważne dla utrzymania ich zdrowia i dobrego samopoczucia.

Czy beagle to pies rodzinny?

Beagle to doskonały pies rodzinny, o sympatycznym wyglądzie, „wygodnej” wielkości – szczególnie w przypadku wspólnego podróżowania, nocowania w hotelach i korzystania z restauracji. Pies tej rasy wzbudza pozytywne emocje, potrafi rozweselić domowników i jest zawsze gotowy do zabawy czy spaceru. Oprócz radosnego usposobienia beagle posiada świetny węch, co można wykorzystać w psich sportach lub na konkursach myśliwskich tropowców i gończych.

Beagle’e są psami rodzinnymi, dlatego będą wspaniałymi towarzyszami dla każdej rodziny, o średniej lub dużej aktywności fizycznej.

Czy psy rasy beagle są przyjazne dla dzieci?

Łagodność charakteru, infantylność, urok osobisty sprawiają, iż beagle’e są ulubieńcami dzieci. Zwykle z wzajemnością. Wesołe i żywiołowe stanowią dobre towarzystwo dla starszych dzieci. Najmłodsi muszą być pod kontrolą, gdyż nawet najcierpliwszy pies może nie wytrzymać pieszczot i szarpnięć małego dziecka.

W obrębie rasy trafiają się psy o nietypowym charakterze, nietolerujące dzieci, wykazujące awersję do dzieci. Należy starannie wybrać przyszłego przyjaciela rodziny, poznać rodziców, rodzeństwo, a nie tylko sugerować się wyłącznie opisem rasy.

Dla kogo pies średniej wielkości

Beagle może być doskonałym towarzyszem dla osoby aktywnej, która lubi spacery, lubi bliskość psa i nie przeszkadza jej entuzjazm beagle’a oraz gotowa jest na posiadanie ca najmniej dwóch psów. Rasa sprawdza się zarówno w licznych rodzinach, jak i u samotników, ludzi młodszych i starszych. Wychowanie i szkolenie psa wymagają systematyczności i konsekwencji właściciela, a najlepsze rezultaty daje łączenie nauki z elementami zabawy. Każda osoba, która podoła temu wyzwaniu, będzie idealnym opiekunem. Beagle nie nadaje się dla ludzi zapracowanych, których większość dnia nie ma w domu.

Czy beagle może zostać sam w domu?

Beagle’e to psy, które bardzo cenią towarzystwo swojej rodziny i często nie lubią być pozostawione same przez długi czas. Mogą łatwo popaść w nudę i stres, co może prowadzić do niewłaściwego zachowania, takiego jak niszczenie mebli czy nadmierne szczekanie.

Jeśli planujesz zostawić swojego beagle’a samego w domu, podejmij kilka kroków, aby ułatwić mu ten czas:

1. 1. Zapewnij odpowiednią ilość aktywności fizycznej przed wyjściem. Beagle potrzebuje codziennych spacerów i aktywności, aby spożytkować nadmiar energii.

1. 1. Zorganizuj strefę bezpieczeństwa dla psa. Możesz wyznaczyć specjalne miejsce w domu, takie jak klatka lub specjalnie przygotowany pokój, w którym pies będzie czuł się bezpiecznie.

1. 1. Zabawki i rozrywka. Zapewnij beagle’owi odpowiednie zabawki, którymi zajmie się podczas Twojej nieobecności. Istnieją również specjalne zabawki, które można wypełnić przysmakami, co może dostarczyć psu stymulacji umysłowej.

1. 1. Stopniowo przyzwyczajaj psa do samotności. Początkowo zostawiaj go na krótko, a następnie stopniowo wydłużaj czas nieobecności.

1. 1. W przypadku dłuższych nieobecności warto zatrudnić opiekuna psów lub skorzystać z usług psiego przedszkola, gdzie pies będzie miał towarzystwo innych zwierząt i opiekę.

Pamiętaj, że każdy pies jest inny i ma indywidualne potrzeby. Obserwuj zachowanie swojego beagle’a, gdy zostaje w domu sam, i dostosuj podejście w zależności od jego reakcji.

Beagle to pies myśliwski. Czy ma silny instynkt łowiecki?

Beagle jest psem myśliwskim, szczególnie znanym z polowań na niewielkie zwierzęta, takie jak króliki i zające. Jest psem tropiącym, wykorzystywanym do śledzenia zapachów i tropienia zwierzyny. Tradycyjnie był używany do polowań pieszych, gdzie tropił ślady zwierząt. Są znane z wytrwałości, niezależności i zdolności do pracy w grupie, co jest ważne podczas polowań.

Warto zauważyć, że instynkty łowieckie mogą sprawić, że pies będą bardziej zainteresowane tropieniem zapachów niż wykonywaniem poleceń. Dlatego ważne jest odpowiednie szkolenie.

Karma dla beagle’a

Korzystając z gotowej receptury, marki Empire dla beagle’a, zapewniasz psu:

• • lśniącą sierść bez łupieżu,

• • prawidłową konsystencję odchodów,

• • naturalny i holistyczny posiłek bez zbóż,

• • wsparcie układu immunologicznego dzięki mieszance ziół w formule αDETOX.

Pamiętaj, by zawsze dokładnie odważać porcje jedzenia dla psa. W ten sposób zminimalizujesz ryzyko nadwagi i otyłości, które stają się problemem sporej części psiej populacji. Dzienną porcję karmy podziel na dwa–trzy posiłki dziennie. Podawanie mniejszych porcji nie obciąża przewodu pokarmowego psa tak bardzo, jak jeden duży posiłek.

Tak o produkcie wypowiada się dr Agata Kokocińska, członek kapituły oceniający produkty: Empire FlexaCare kolagenowy przysmak dla psa to absolutny hit. W stu procentach naturalny, funkcjonalny suplement w formie przysmaków dla psów, składający się w połowie z kolagenu, wspiera regenerację tkanki łącznej oraz wzmacnia kondycję stawów, ścięgien, chrząstek oraz skóry. Smakowitość: 10/10. Tego brakowało na rynku. To zdrowy, niskokaloryczny przysmak, za którym szaleją psy. Idealny jako wyjątkowa nagroda dla psów walczących z nadwagą oraz dla psów dużych ras. Zdrowy przysmak to właśnie to, o czym śnią trenerzy! Ponadto na uwagę zasługuje też wygodne opakowanie.

Beagle od wieków był używany do polowań.

Pies beagle – pielęgnacja

Zacznijmy od tego, że krótka i gęsta sierść psów tej rasy nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Należy jednak zachować higienę i wyczesywać psa. Opieka związana z regularnym szczotkowaniem przynosi wiele korzyści, przykładowo:

• • usuwasz martwy włos z sierści psa,

• • wyczesujesz część brudu i zanieczyszczeń,

• • wpływasz na krążenie krwi w skórze pupila.

Pies tej rasy linieje najczęściej raz do roku, ale za to dość intensywnie. Jego twardy włos łatwo się wbija w dywany czy obicia mebli.

Jak jeszcze należy dbać o pupila?

• • Pazury należy skracać co około 2–3 tygodnie.

• • Aby uniknąć kamienia nazębnego oraz chorób przyzębia, należy myć psie zęby specjalnymi preparatami dla zwierząt oraz stosować gryzaki dentystyczne. Raz w roku warto wykonać przegląd stomatologiczny u lekarza weterynarii.

• • Rutynowo warto sprawdzać stan uszu psa.

• • Zimą można stosować ochronne balsamy na opuszki psich łap.

• • Psa należy kąpać, gdy zaistnieje taka potrzeba. Zawsze z użyciem produktów dla psów (szampon, odżywka).

Ile kosztuje beagle?

Pies rasowy FCI/ZKwP kosztuje około 3000 zł. Na portalach jest mnóstwo ogłoszeń z różnych stowarzyszeń ze względu na dużą popularność rasy. Przed zakupem należy dokładnie rozeznać pochodzenie psa i jakość wybranej hodowli.

Czy beagle może ugryźć?

Beagle to zazwyczaj przyjazna i łagodna rasa. Ale podobnie jak większość ras psów beagle może ugryźć w określonych sytuacjach, takich jak: stres, niepokój, ból, ochrona zasobów, nieodpowiednie zachowanie ze strony człowieka lub innego zwierzęcia. Ważne jest, aby zapewnić psu odpowiednie warunki, kształcenie i pozytywne doświadczenia, aby zmniejszyć ryzyko agresji lub ugryzienia.

Jeśli posiadasz beagle’a lub planujesz go adoptować, pamiętaj, by zapewnić psu odpowiednie szkolenia i socjalizację już od młodego wieku. To pomoże pieskowi nauczyć się odpowiedniego zachowania, radzenia sobie ze stresem i komunikowania swoich potrzeb w pozytywny sposób.

Jeśli masz obawy dotyczące zachowania swojego beagle’a lub zauważasz jakiekolwiek agresywne zachowanie, warto skonsultować się z behawiorystą zwierzęcym lub trenerem psów. Specjaliści w tych dziedzinach będą w stanie ocenić sytuację, dostarczyć wskazówek i pomóc w zarządzaniu zachowaniem psa.

Jak nauczyć beagle’a posłuszeństwa?

Aby nauczyć beagle’a posłuszeństwa, ważne jest konsekwentne i pozytywne szkolenie, które uwzględnia jego potrzeby i instynkty. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w treningu posłuszeństwa beagle’a:

1. 1. Zacznij od podstawowych komend: rozpocznij trening od nauki podstawowych poleceń, takich jak „siad”, „zostań”, „przy mnie” i „do mnie”. Skup się na jednej komendzie naraz, używaj krótkich i prostych poleceń i nagradzaj psa za poprawne wykonanie zadania.

1. 1. Używaj pozytywnej motywacji: beagle jest czuły na nagrody i pochwały, więc korzystaj z pozytywnych bodźców w postaci smakołyków, pochwał i głaskania. To pomoże psu zrozumieć, czego od niego oczekujesz, i zachęci go do powtarzania pożądanego zachowania.

1. 1. Bądź konsekwentny: utrzymuj spójność w treningu beagle’a. Stosuj te same komendy i oczekuj od psa jednolitych reakcji. Nie dawaj sprzecznych poleceń, ponieważ to może zdezorientować psa.

1. 1. Krótkie sesje treningowe: beagle może czasami być niecierpliwy i szybko się rozpraszać, więc lepiej prowadzić krótkie sesje treningowe, ale często. Kilka krótkich sesji treningowych dziennie będzie bardziej efektywne niż długie i wyczerpujące treningi.

1. 1. Szkolenie na smyczy: beagle ma silny instynkt myśliwski i może mieć skłonność do ścigania zapachów, dlatego ważne jest szkolenie go na smyczy. Naucz psa chodzić przy nodze, ignorować rozpraszające zapachy i reagować na polecenia nawet w obecności innych bodźców.

1. 1. Socjalizacja: ważne jest, aby beagle był dobrze socjalizowany, czyli miał pozytywne doświadczenia z innymi psami i ludźmi oraz był oswojony z różnymi sytuacjami. Umożliwienie mu interakcji z innymi osobami i zwierzętami od wczesnego wieku przyczyni się do budowania pewności siebie i sprawi, że zwierzę będzie pozytywnie reagowało na nowe sytuacje.

1. 1. Skorzystaj z pomocy profesjonalnego trenera: jeśli masz trudności w szkoleniu beagle’a lub potrzebujesz dodatkowej pomocy, skorzystaj z usług profesjonalnego trenera psów, który zaproponuje indywidualne podejście i dostosuje trening do potrzeb i zachowań Twojego psa.

Ciekawostki o rasie beagle

Beagle to najlepiej przebadana rasa, gdyż od lat pełni funkcję psa laboratoryjnego. Los takich psów budzi kontrowersje natury etycznej.

Psy królowej Elżbiety I zwane były pocket beagle i miały od 18 do 22 cm wysokości w kłębie, a zdarzały się i mniejsze, mieszczące się w rękawiczce. Całą miniaturową sforę psów gończych przewożono w koszach przy siodle. Niestety, rasa wyginęła w XIX wieku, a próby jej odtworzenia skończyły się fiaskiem. Współcześnie są oferowane komercyjnie pieski zwane „pocket beagle”, jednak nie mają one nic wspólnego z wymarłą rasą. Zwykle to krzyżówki na zmniejszenie rozmiarów psa.

Imię dla psa gończego

• • Imiona dla psa: Bilbo, Doggie, Fart, Kapsel, Uszak, Yumi.

• • Imiona dla suki: Chika, Dora, Lala, Mela, Mia, Sheena.

Klasyfikacja FCI – wzorzec rasy 

• • Klasyfikacja FCI: Grupa 7 – Wyżły
  • Sekcja 2 – Wyżły brytyjskie. Seter

• • Numer wzorca – 161

• Kraj pochodzenia – Wielka Brytania
• Data publikacji obowiązującego wzorca: 28.07.2009
• Użytkowość: pies wystawiający. 
• Próby pracy wymagane.

Podsumowanie. Beagle – charakterystyka rasy psów

Co warto wiedzieć o psach tej rasy:

• • Beagle to stara angielska rasa psów gończych, której historia rozpoczyna się w średniowieczu.

• • Przedstawiciele tej rasy są z  jednej strony są psami rodzinnymi, a z drugiej to psy myśliwskie.

• • Nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji i cieszą się dobrym zdrowiem. Są odporne na warunki atmosferyczne.

• • Beagle świetnie nadaje się dla rodzin z dziećmi, ponieważ ma wesołe usposobienie, zawadiacką naturę, jest pełen energii. Najlepiej się czuje w domu z ogrodem.
  • Beagle nie wymagają specjalnej diety, jedna są to psy bardzo łakome ze skłonnością do nadwagi.