Mój przyjaciel chomik

Mogłoby się wydawać, że chomik to po prostu chomik. Mały futrzak spędzający pół dnia w kołowrotku i napychający worki policzkowe karmą. Ale to także jedno z najpopularniejszych zwierząt domowych, a dla wielu pierwszy zwierzęcy przyjaciel. Trudno się dziwić, ten mały gryzoń dostarcza wszystkim dużo radości, a przy tym należy do mało kłopotliwych pupili. Sprawdźmy, jak przygotować się do hodowli chomika w domu.

Warto wspomnieć, że chomiki mają nawet swoje święto. Światowy Dzień Chomika obchodzony jest 12 kwiet­nia, co dobitnie świadczy o ich popularności. Dla wielu z nas to pierwszy zwierzak, którym się opiekowaliśmy, i teraz chcemy, aby nasze pociechy doświadczyły tego samego. Jednak czy aby na pewno wiemy, jakiego chomika wybrać i jak się nim opiekować?

Reklama

Chomik, ale jaki?

Chomik syryjski

Największy z udomowionych chomików, bardzo popularny w hodowli domowej. Osiąga długość od 15 do 20 cm. Żyje średnio 2–3 lata, ale jeśli odpowiednio o niego zadba­my, może dożyć nawet 4 lat. Wśród chomików wyróżnia się nie tylko swoim gabarytem, ale też niezwykłą inteligen­cją. Chomik syryjski jest łagodny i ciekawski, a także szybko przyzwyczaja się do swojego właściciela. Rozpoznaje jego głos i zapach, dlatego mówienie do chomika jest pierwszym i najważniejszym etapem oswajania.

Chomik chiński

Chomik chiński jest podobny do syryjskiego, ale znacznie mniejszy. Jego znakiem rozpoznawczym jest dłu­gi ogon. Mierzy około 9–11 cm i waży 40–45 g. Jego ciało ma typowy dla chomików, walcowaty kształt. Sierść chomika chiń­skiego wyróżnia się ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. W odróżnieniu od innych chomików jego główna aktywność nie ogranicza się tylko do pory nocnej.

Chomik dżungarski

Chomik dżungarski został odkryty w Chinach, a dokładnie w rejonie Dżungaria i stąd właśnie pochodzi jego nazwa. Obecnie na wolności najczęściej występuje na terenie Rosji, w okolicach Syberii. Chomik dżungarski jest bardzo mały, sympatyczny i towarzyski – w klatce bezkonfliktowo może mieszkać kilka osobników. Długość samca dochodzi do 11 cm, a samicy do 8 cm. Waży 30–55 g. Znakiem charakterystycznym dla tego gatunku jest ciemna, szeroka pręga biegnąca przez cały grzbiet. Żyje średnio około 1,5 roku. Ten gatunek dostępny jest w pięciu odmianach umaszczenia: szare, szafirowe, perłowe, szafirowo-perłowe oraz cętkowane.

Chomik Roborowskiego

Jest to najmniejszy gatunek z chomików karłowatych. Są one nie tylko najmniejsze, ale również najbardziej ruchliwe, najzwinniejsze i najszybsze. Z racji tego, że jest tak mały, należy się z nim obchodzić bardzo ostrożnie. Dlatego nie jest polecany dla małych dzieci, które mogą go po prostu zgnieść. Ciężko jest je utrzymać na rękach, ponieważ są w ciągłym ruchu. Chomik ten pochodzi z pustynnych rejonów, w związku z tym należy w klatce umieścić pojemnik z piaskiem. Zwierzęta te potrafią dobrze skakać, ale niezbyt wysoko, dlatego możliwe jest ich umieszczenie w dosyć płaskim akwarium lub terrarium.

Zmysły chomika

Wzrok

Duże, czarne i wyłupiaste oczy sprawiają wrażenie, że chomik ma dobry wzrok. Tymczasem te zwierzęta widzą bardzo słabo – nie rozróżniają kolorów, dostrzegają jedynie zarysy przedmiotów z bliskiej odległości, natomiast wszyst­ko oddalone jest dla nich zamazane i nieostre. Ponieważ nie widzą wiele, do poruszania się używają innych zmysłów: doty­ku, węchu i słuchu.

Słuch

Podobnie jak psy, nietoperze czy delfiny, chomiki słyszą ultradźwięki. Ze względu na dobry słuch każdy hałas jest znacznie głośniejszy dla chomika niż dla nas. Dzięki dźwiękom orientują się w terenie, na przykład kiedy chcą się napić, nasłu­chują kropli wody kapiących z poidełka.

Węch

Również węch chomiki mają dobry. Posługują się nim, poruszając się albo gdy chcą na przykład rozpoznać swój teren. Poprzez węch chomik ocenia atrakcyjność pokarmu i decyduje, czy warto go spróbować. O czułym węchu cho­mika pamiętajmy też podczas zakupu odświeżaczy powietrza, zapachowych świec czy pachnących trocin, które swym zbyt intensywnym zapachem mogą podrażnić wrażliwe receptory węchowe.

Dotyk

Dotyk bardzo pomaga chomikowi się poruszać. Na przykład cienkie, długie i niezwykłe czułe wąsy (wibrysy) chomika działają jak anteny: chomiki natychmiastowo reagują na dotknięcie wibrysów. Ten zmysł także znacząco przyczynia się do orientacji w terenie. Szczególnie ważny jest on podczas kopania, na przykład w trocinach, lub przechodzenia przez wąskie tunele. Chomik może wtedy wyczuć, w którą stronę powinien kopać, aby wyjść na powierzchnię.

Jak mieszkają chomiki?

Chomiki do szczęścia potrzebują niewielkiej przestrzeni, pokojowej temperatury i jedzenia, a zjedzą właści­wie wszystko, co im damy. I tu pojawia się problem, ponieważ najczęstszymi błędami w hodowli chomików jest podanie im nieodpowiedniego pokarmu, takiego jak: cebula, fasola, owoce pestkowe, cytrusy, słone przekąski.

Chomik jest bardzo ruchliwym i aktywnym zwierzę­ciem. Dlatego niezwykle ważnym elementem wyposażenia klatki jest kołowrotek. Zwierzę potrzebuje również ruchu poza klatką, powinniśmy mu umożliwić spędzenie przynajmniej 30 minut dziennie poza nią.

autor: Agnieszka Baranowska