hawańczyk
PiesRasy psów

Hawańczyk – pies do towarzystwa. Opis rasy

przez Pets Style

Hawańczyk to niewielki, pełen energii pies, o jedwabistej sierści i nieustająco wesołym usposobieniu. Stał się serdecznym towarzyszem wielu rodzin na całym świecie. Ten malutki czworonóg pochodzący z kubańskiego miasta Hawana zyskał popularność nie tylko dzięki swojemu urokowi, ale również niezwykłemu charakterowi. W artykule przyjrzymy się bliżej tej uroczej rasie, poznamy jej historię, cechy charakterystyczne, potrzeby oraz typowe dla niej schorzenia.

hawańczyk

Charakterystyka rasy

  • wielkość psa: mała,
  • użytkowość: pies do towarzystwa,
  • długość życia: 12–15 lat,
  • cena psa z rodowodem: 2500–5000 zł i więcej,
  • usposobienie: przyjazny, żywy, towarzyski, oddany rodzinie, inteligentny, łatwo nawiązujący relacje z ludźmi i innymi zwierzętami,
  • odporność na warunki atmosferyczne: hawańczyki preferują ciepłe klimaty, nie są przystosowane do ekstremalnych zim. Potrzebują ochrony w chłodniejszych warunkach, ale radzą sobie dobrze w umiarkowanych temperaturach.

Pochodzenie i historia rasy hawańczyk

Hawańczyk, znany również jako havanese, to mały pies o wyrazistej osobowości i pięknej, jedwabistej sierści. Jego nazwa pochodzi od nazwy miasta Hawana, gdzie rasa ta stała się niezwykle popularna. Ale skąd dokładnie pochodzi hawańczyk i jakie są jego korzenie? Oto krótka historia tej uroczej rasy.

Pochodzenie rasy

Hawańczyk należy do rodziny biszonów, małych psów pasterskich pochodzących z rejonu Morza Śródziemnego. Jego przodkowie to prawdopodobnie psy, które przybyły na Kubę wraz z hiszpańskimi kolonistami w XV i XVI wieku. Wśród tych psów były biszony i inne małe psy pasterskie z Europy.

Rozwój rasy na Kubie

Hawańczyki szybko stały się popularne wśród kubańskiej arystokracji. Były cenione za swoją inteligencję, lojalność i przyjazny charakter, a także za jedwabistą sierść, która była idealna do pieszczot w ciepłym klimacie Karaibów. Ponieważ Kuba była przez wieki izolowana od reszty świata, rasa hawańczyka rozwijała się niezależnie, co doprowadziło do jej unikatowego wyglądu i charakteru.

Hawańczyk poza Kubą

Po kubańskiej rewolucji w 1959 roku wielu mieszkańców Kuby emigrowało do Stanów Zjednoczonych, zabierając ze sobą swoje ukochane hawańczyki. Dzięki tym emigrantom rasa została zaprezentowana amerykańskiemu społeczeństwu i zyskała na popularności.

W USA hawańczyk został uznany przez American Kennel Club (AKC) w 1996 roku, choć organizacje w innych krajach przyznały jej status rasy znacznie wcześniej.

hawańczyk biegnie

Hawańczyk – wygląd

Hawańczyk to mały pies o wyrazistej, choć jednocześnie delikatnej budowie. Jego jedwabista sierść, jak i proporcje ciała czynią go jednym z najbardziej rozpoznawalnych psów towarzyszących.

  • Budowa: niewielki, ale dobrze zbudowany i solidny, o lekko wydłużonej budowie ciała.
  • Głowa: stosunkowo lekka i wąska, niezbyt długa.
  • Kufa: krótka, niezbyt spiczasta.
  • Oczy: duże, w kształcie migdała, ciemnobrązowe, o żywym i inteligentnym wyrazie. Powieki ciemnobrązowe lub czarne.
  • Uszy: średniej wielkości, opadające, o lekko zaokrąglonych końcach, pokryte włosem tworzącym długie frędzle. Nie są ani odstające, ani nie przylegają ściśle do policzków.
  • Nos: czarny lub brązowy.
  • Szyja: średniej długości, dobrze umięśniona.
  • Tułów i proporcje: długość tułowia przekracza nieznacznie wysokość w kłębie.
  • Klatka piersiowa: dobrze rozwinięta, niezbyt głęboka.
  • Kończyny: proste, dobrze umięśnione.
  • Łapy: małe, zwarte, nieco wydłużone.
  • Ogon: noszony wysoko, często zakręcony nad grzbietem, okryty jedwabistą szatą, tworzącą długie, jedwabiste frędzle.

Hawańczyk porusza się lekko, sprężyście i żywiołowo. Jego ruch jest harmonijny i płynny, z dobrą akcją kończyn.

Wysokość w kłębie: 23–27 cm (tolerowana 21–29 cm).

Waga: samiec waży około 4–7 kg, a samica około 3–6 kg.

Sierść i umaszczenie

Hawańczyki są znane z miękkiej i jedwabistej długiej sierści, która jest jedną z ich charakterystycznych cech. Sierść może być prosta, falowana lub nawet lekko skręcona. Podszerstek wełnisty, słabo rozwinięty, często zupełnie nieobecny. Bez odpowiedniej pielęgnacji sierść hawańczyka może łatwo się kołtunić, dlatego regularne szczotkowanie jest niezbędne. Mimo że hawańczyki mają obfite owłosienie, są uważane za rasę hipoalergiczną, co oznacza, że mniej prawdopodobne jest wywoływanie alergii u osób wrażliwych.

Jakiekolwiek zabiegi fryzjerskie, wyrównywanie długości włosa przy użyciu nożyczek lub trymowanie są zabronione. Wyjątek stanowi porządkowanie włosa na łapach i nieznaczne skracanie włosów na czole, by nie zakrywały oczu, oraz na pysku, lecz lepiej pozostawić je w ich naturalnej długości.

Co do umaszczenia, hawańczyki prezentują szeroką gamę kolorów i kombinacji kolorystycznych:

  • jednolite kolory: biel, czekolada, płowy, czarny, niebieski, złoty, srebrny i wiele innych;
  • dwukolorowe: mogą występować różne kombinacje kolorystyczne, takie jak czarno-biały, czekoladowo-biały czy płowy i biały;
  • trójkolorowe: kombinacje trzech kolorów są również możliwe.

Umaszczenie może być równomierne, ale także z różnorodnymi znaczeniami czy plamami. Niezależnie od koloru umaszczenie hawańczyka powinno być jasne i żywe.

Czy wiesz, że włos okrywowy u dorosłego psa może mierzyć od 12 do 18 cm?

Hawańczyk – charakter i usposobienie

Hawańczyk to rasa psa o wesołym i żywiołowym charakterze. Jego towarzyska natura czyni go doskonałym kompanem dla rodziny. Jest przyjazny, lojalny i niezwykle oddany swojemu właścicielowi, co często prowadzi do silnej więzi między psem a człowiekiem.

Temperament: psiaki tej rasy są znane z tego, że są energiczne i pełne entuzjazmu, ale jednocześnie łagodne i spokojne w domu. Mają naturalną chęć do zabawy i są bardzo ciekawskie, co może prowadzić do zabawnych sytuacji. Są również bardzo inteligentne, co sprawia, że są stosunkowo łatwe w szkoleniu.

Usposobienie: jedną z najbardziej uroczych cech hawańczyka jest jego afektywność. Uwielbia być w centrum uwagi i często szuka sposobów, aby zwrócić na siebie uwagę swojego właściciela. Mimo małego rozmiaru jest odważny i pewny siebie, ale nie jest agresywny. W stosunku do obcych może być początkowo nieśmiały, ale szybko nabiera pewności siebie, gdy pozna nową osobę.

W skrócie: hawańczyk to radosny, przyjazny i lojalny pupil, który wnosi radość i zabawę do życia każdego, kto decyduje się go przyjąć do swojej rodziny.

młody hawańczyk

Zalety

  • towarzyski i przyjacielski,
  • nadzwyczaj bystry,
  • radosny i czarujący,
  • lojalny,
  • czuły,
  • wesoły.

Wady

  • wysokie wymagania pielęgnacyjne,
  • możliwość lęku separacyjnego,
  • potrzeba uwagi,
  • wrażliwość na zmiany,
  • skłonność do błazeństw.

Użytkowość kiedyś i dziś

Dawniej hawańczyki były cenione wśród kubańskiej arystokracji jako psy towarzyszące i salonowe (lapdogs). Współcześnie nadal są głównie psami towarzyszącymi, choć sprawdzają się również w różnych dyscyplinach sportów kynologicznych, takich jak agility czy taniec z psem.

Umiejętności psa rasy hawańczyk

Hawańczyki są zdolne do nauki wielu sztuczek i komend dzięki swojej inteligencji. Mają też naturalny talent do tańca i mogą być szkolone w kierunku dog dancingu. Ponadto ich wrażliwość i empatia czynią je doskonałymi psami terapeutycznymi.

Hawańczyk – tryb życia

Hawańczyk, choć jest pieskiem małego formatu, ma sporo energii i jest ciekawski. Lubi aktywność, ale jednocześnie jest w stanie dostosować się do spokojniejszego trybu życia. Idealnie nadaje się do życia w mieszkaniu, pod warunkiem codziennych spacerów i regularnej zabawy. Jego mała postura nie oznacza, że nie potrzebuje ruchu, wręcz przeciwnie – krótkie, ale energiczne sesje zabawy są dla niego bardzo korzystne.

Hawańczyk – zachowanie

Znoszenie samotności

Hawańczyki są bardzo przywiązane do swoich właścicieli i mogą źle znosić długie godziny samotności, co czasem prowadzi do lęku separacyjnego. Zaleca się zapewnienie im towarzystwa lub zabawek interaktywnych w czasie nieobecności.

Posłuszeństwo

Dzięki inteligencji i chęci do nauki hawańczyki są stosunkowo łatwe w szkoleniu. Reagują dobrze na pozytywne wzmocnienie i metody bazujące na nagrodach.

Skłonność do ucieczek

Są ciekawskie i mogą próbować uciec, zwłaszcza gdy zobaczą coś interesującego. Dlatego ważne jest, by zawsze pilnować ich na otwartych przestrzeniach.

Szczekliwość

Chociaż hawańczyk nie jest nadmiernie hałaśliwym psem, może szczekać w odpowiedzi na nieznane dźwięki. Szczekanie jest też formą komunikacji.

hawańczyk bawi się piłką

Jaki jest hawańczyk?

Zachowanie w stosunku do dzieci

Hawańczyk jest cierpliwy i łagodny wobec dzieci. Jego wesoła i przyjacielska natura sprawia, że jest idealnym towarzyszem dla młodszych członków rodziny. Z uwagi na jego mały rozmiar ważne jest, aby dzieci były nauczone szanować psa i nie traktować go jak zabawkę.

Zachowanie w stosunku do innych zwierząt domowych

W stosunku do innych zwierząt hawańczyk zazwyczaj jest przyjazny i towarzyski. Może dogadywać się z innymi psami oraz kotami, jeśli zostanie z nimi odpowiednio zsocjalizowany.

Zachowanie w stosunku do obcych

Początkowo może być nieco nieśmiały lub ostrożny w stosunku do nieznajomych, ale po krótkim czasie zazwyczaj staje się przyjacielski. Dzięki swojemu łagodnemu usposobieniu psy tej rasy nie są z natury agresywne wobec obcych, mogą natomiast sygnalizować obecność gości poprzez szczekanie.

Dla kogo pies rasy hawańczyk

Hawańczyk, ze swoim wesołym usposobieniem i przyjacielską naturą, stał się ulubieńcem wielu miłośników psów na całym świecie. Jego mała postura i ogromne serce sprawiają, że jest idealnym towarzyszem dla wielu ludzi, ale jak każda rasa ma pewne specyficzne potrzeby i cechy charakterystyczne, które mogą lepiej pasować do pewnych stylów życia.

Hawańczyk to doskonały pies dla:

  • rodzin z dziećmi,
  • seniorów,
  • mieszkańców miast,
  • osób samotnych,
  • alergików.

Pies tej rasy nie nadaje się dla:

  • osób bardzo aktywnych,
  • osób spędzających dużo czasu poza domem,
  • osób potrzebujących psa stróżującego.

Jakie jest szczenię hawańczyka? Wychowanie i socjalizacja

Szczenięta są niezwykle urocze, pełne życia i ciekawości. Mają miękką, puszystą sierść, która z czasem staje się bardziej jedwabista. Są bardzo wesołe, choć mogą być trochę niezdarne, lubią bawić się i odkrywać nowe rzeczy.

młody hawańczyk z zabawką

Wychowanie i socjalizacja

Kluczowym aspektem wychowania każdego szczenięcia jest wczesna socjalizacja. Oznacza to zapoznanie szczenięcia z różnymi ludźmi, zwierzętami, dźwiękami i sytuacjami, aby stało się dobrze zrównoważonym i pewnym siebie dorosłym psem. Chociaż te psiaki są naturalnie łagodne wobec dzieci, ważne jest, aby szczenięta były wcześnie z nimi zapoznane w kontrolowanych warunkach.

Kochają zabawki, więc warto zaopatrzyć się w kilka, które będą je stymulować zarówno fizycznie, jak i umysłowo. Wczesne wizyty u weterynarza są ważne dla zdrowia i szczęścia szczenięcia, a także pomagają w socjalizacji, przyzwyczajając je do tego typu doświadczeń.

Szkolenie

  • Pozytywne wzmocnienie: najlepiej reagują na metody szkoleniowe bazujące na pozytywnym wzmocnieniu. Nagrody, takie jak smakołyki, głaskanie lub zabawki, są skuteczne w nauczaniu pożądanych zachowań.
  • Konsekwencja: ważne jest, aby być konsekwentnym w szkoleniu. Jeśli pewne zachowanie jest niedopuszczalne, powinno być zawsze niedozwolone.
  • Krótkie sesje: z uwagi na rozmiar i temperament tego pupila bardziej skuteczne będą krótkie, ale częste sesje szkoleniowe.
  • Socjalizacja kontynuowana: nawet po zakończeniu wczesnej socjalizacji ważne jest, aby kontynuować trening przez całe życie psa, prezentując mu nowe sytuacje i doświadczenia.
  • Zajęcia szkoleniowe: grupowe zajęcia szkoleniowe mogą być również korzystne, ponieważ oferują możliwość socjalizacji z innymi psami oraz dostęp do profesjonalnych porad i wskazówek.

Ostatecznie kluczem do wychowania zdrowego i szczęśliwego hawańczyka są cierpliwość, konsekwencja i dużo miłości.

Hawańczyk – zdrowie

Odporność i wytrzymałość

Hawańczyk jest zasadniczo zdrową rasą o dobrej odporności, ale jak każdy mały pies może być bardziej wrażliwy na skrajne temperatury. Jego niewielki rozmiar nie czyni go jednak mniej wytrzymałym, a przy odpowiedniej opiece może cieszyć się długim i zdrowym życiem.

Odporność na upały:

Choć jest przystosowany do cieplejszych klimatów przez wzgląd na swoje kubańskie korzenie, nadmierna ekspozycja na słońce i upał może być dla niego szkodliwa. Ważne jest, aby zapewnić mu cień i świeżą wodę w upalne dni.

Odporność na zimno:

Jego jedwabista sierść nie zapewnia dużej izolacji w chłodniejszych warunkach. W zimie warto zaopatrzyć hawańczyka w ciepłe ubranko, aby chronić go przed zimnem.

Skłonność do tycia:

Jak wiele małych ras mają skłonność do tycia, jeśli nie są odpowiednio karmione i aktywne. Regularna aktywność fizyczna i zrównoważona dieta są kluczem do utrzymania ich w dobrej kondycji.

Choroby typowe dla rasy

Hawańczyk jest psem zdrowym, ale jak każda rasa bywa podatny na pewne schorzenia. Oto niektóre z problemów zdrowotnych, które mogą dotknąć hawańczyka:

  • dysplazja stawu biodrowego,
  • zaćma (zmętnienie soczewki oka, które może prowadzić do ślepoty),
  • problemy z płytką nazębną,
  • dysplazja rzepki,
  • choroby skóry,
  • problemy z uszami.

Choć wiele z tych schorzeń jest dziedzicznych, odpowiednie badania i selekcja hodowlana mogą pomóc w zredukowaniu ryzyka ich wystąpienia.

hawańczyk

Ile żyje hawańczyk? Średnia długość życia

Hawańczyki są rasą długowieczną, ich średnia długość życia wynosi 13–15 lat. Chociaż niektóre psy mogą żyć nawet dłużej z odpowiednią opieką.

Ile kosztuje hawańczyk?

Cena hawańczyka z hodowli to około 5000 zł.

Hawańczyk – hodowla

Cena hawańczyka z rodowodem może się różnić w zależności od wielu czynników, takich jak reputacja hodowli, jakość rodowodu, osiągnięcia wystawowe rodziców i dostępność szczeniąt. Na ogół hawańczyki z rodowodem kosztują kilka tysięcy złotych. Szczególnie cenne mogą być szczenięta pochodzące od wielokrotnie nagradzanych rodziców lub z renomowanych hodowli. Warto pamiętać, że cena często odzwierciedla wysiłek włożony w hodowlę i jakość opieki, w tym badania zdrowotne.

Imiona dla hawańczyka

  • Imiona dla psa: Max, Bruno, Oscar, Fidel, Kuba, Rico, Diego, Carlos, Tito, Pablo.
  • Imiona dla suki: Luna, Bella, Rosa, Isabella, Sofia, Clara, Carmen, Marisol, Lola, Eva.

Ulubione formy aktywności hawańczyka

  • Zabawy z zabawkami: hawańczyki uwielbiają bawić się zabawkami, zwłaszcza tymi, które wydają dźwięki, np. piszczą.
  • Spacer: regularne krótkie spacery są idealne dla tej rasy.
  • Zabawy w aportowanie: choć to małe psy, uwielbiają przynosić rzucane przedmioty opiekunowi.
  • Zabawy z innymi psami: dzięki swojemu przyjaznemu usposobieniu często dobrze dogadują się z innymi psami.
  • Trenowanie trików: są inteligentne i chętne do nauki, co sprawia, że trenowanie trików jest dla nich zarówno zabawą, jak i formą ćwiczeń.

Wymagania mieszkaniowe

Hawańczyk to pies idealny do nawet niewielkiego mieszkania. Jego mały rozmiar i stosunkowo niska potrzeba aktywności sprawiają, że świetnie czuje się w mniejszych przestrzeniach.

Hawańczyk nie potrzebuje dużego ogrodu, ale na pewno będzie zadowolony z możliwości zabawy na świeżym powietrzu. Ważne, aby ogród był dobrze ogrodzony i pies był bezpieczny.

Hawańczyk – żywienie. Karma dla psa

Dla hawańczyków zalecane jest karmienie wysokiej jakości karmą, która dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Można wybierać między karmą suchą, mokrą czy domową, ale ważne jest, aby była ona dostosowana do potrzeb małych ras.

Hawańczyk – pielęgnacja

Sierść hawańczyka jest jedwabista i może się plątać, więc regularne czesanie (co najmniej kilka razy w tygodniu) jest niezbędne, aby utrzymać ją w dobrym stanie. Nie potrzebują częstych kąpieli, ale gdy jest to konieczne, używaj delikatnego szamponu dla psów. Upewnij się, że dobrze spłukałeś sierść i ją osuszyłeś.

Jak dbać o hawańczyka?

Pamiętaj, że regularna pielęgnacja nie tylko pomaga w utrzymaniu czystości i zdrowia hawańczyka, ale jest też świetną okazją do budowania więzi z psem i sprawdzania, czy zwierzak nie ma żadnych problemów zdrowotnych.

Uszy: regularnie sprawdzaj uszy na obecność brudu lub infekcji. Czyste, zdrowe uszy powinny być różowe, bez nieprzyjemnego zapachu. Jeśli zauważysz nadmiar woskowiny, delikatnie usuń ją za pomocą wilgotnej szmatki lub specjalnych chusteczek dla psów.

Oczy: powinny być jasne i wolne od zaczerwienień czy wydzielin. Możesz delikatnie przemyć je wilgotnym wacikiem, unikając kontaktu z powierzchnią oka.

Pazury: regularnie przycinaj pazury, uważając na żywą część. Jeśli nie jesteś pewien, jak to zrobić, poproś o pomoc weterynarza lub groomera.

Klasyfikacja FCI

  • Kraj pochodzenia: zachodnia część basenu Morza Śródziemnego.
  • Kraj rozwoju rasy: Kuba.
  • Data publikacji obowiązującego wzorca: 4.11.2008.
  • Klasyfikacja FCI: Grupa 9 – Psy ozdobne i do towarzystwa.
  • Sekcja 1: Biszony i psy pokrewne.
  • Bez prób pracy.
hawańczyk biało czarny

Najczęściej zadawane pytania

Czy hawańczyk jest mądry?

Tak, hawańczyk jest uważany za inteligentnego psa. Szybko się uczy, jest chętny do współpracy i potrafi być bardzo kreatywny w rozwiązywaniu problemów. Ich zdolność do szybkiego uczenia się czyni je świetnymi kandydatami do różnych form szkolenia i sportów dla psów.

Czy hawańczyk może zostać sam w domu?

Tak, może zostać sam w domu, ale jak każdy pies, potrzebuje towarzystwa i interakcji z ludźmi. Jeśli zostawisz hawańczyka samego na dłuższy czas, może stać się niespokojny lub znudzony, co czasem prowadzi do niepożądanych zachowań. Zawsze dbaj o to, by miał dostęp do zabawek, oraz spędzaj z nim czas po powrocie do domu.

Czy hawańczyk nadaje się do bloku?

Tak, hawańczyk doskonale nadaje się do mieszkania w bloku. Jego niewielki rozmiar i stosunkowo spokojny charakter sprawiają, że jest idealnym towarzyszem dla osób mieszkających w mniejszych przestrzeniach. Ważne jest jednak, aby zapewnić mu codzienne spacery i aktywność fizyczną.

Podsumowanie

Hawańczyk to niewątpliwie rasa, która przyciąga uwagę swoim wyglądem, ale to jego serdeczność, inteligencja i lojalność wobec właściciela sprawiają, że jest tak bardzo ceniony jako pies rodzinny. Jego zdrowotne potrzeby, choć wymagają pewnej uwagi, nie są trudne do spełnienia, dzięki czemu jest doskonałym kompanem zarówno dla singli, jak i dla rodzin z dziećmi. Jeśli wybierzemy hawańczyka na swojego czworonożnego przyjaciela, możemy liczyć na lata radości i wierności.

Przeczytaj również o rasach:

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
wyprawka dla szczeniaka
PiesPorady

Wyprawka dla psa – co musisz kupić szczeniakowi

przez Pets Style

Lista zakupów dla nowego członka rodziny, czyli wyprawka dla psa. Przybycie szczeniaka do naszego domu to na pewno szczęśliwa chwila. Zanim jednak maluch do nas trafi, powinniśmy skompletować kilka niezbędnych akcesoriów. Co powinno znaleźć się w wyprawce dla psa? Lista koniecznych zakupów może okazać się dość długa, dlatego podpowiadamy, co kupić w pierwszej kolejności.

wyprawka dla psa

Jak powinna wyglądać wyprawka dla psa?

Wyprawka dla psa to zestaw podstawowych rzeczy, które musisz kupić dla nowego członka rodziny. W pierwszej kolejności kup: miski, legowisko, smycz, szelki lub obrożę, adresówkę, transporter i zabawkę. W te rzeczy warto się zaopatrzyć przed pojawieniem się pupila w domu. Z karmą lepiej się wstrzymać i dowiedzieć od hodowcy, jaką karmę podawał szczeniakowi. Wszystkie te przedmioty pomogą zapewnić psu wygodne i bezpieczne warunki życia. Pamiętaj, że wybór konkretnych produktów powinien zależeć od indywidualnych potrzeb, wieku i rasy Twojego pupila.

Ile kosztuje wyprawka dla psa?

Koszt wyprawki dla psa zależy od wielu czynników, takich jak wiek, wielkość i rasa psa, a także od tego, czy kupujemy wszystkie rzeczy od razu, czy stopniowo. Oto przykładowe ceny niektórych elementów wyprawki:

  1. Miska na jedzenie i miska na wodę: 10-100 zł za sztukę
  2. Karmy: od 10 do 250 zł za worek
  3. Smakołyki: od 5 do 20 zł za paczkę
  4. Szelki lub obroża: od 20 do 100 zł za sztukę
  5. Smycz: od 20 do 100 zł za sztukę
  6. Pojemnik na karmę: od 50 do 200 zł za sztukę
  7. Legowisko: od 50 do 500 zł za sztukę
  8. Szczotka i grzebień: od 20 do 100 zł za sztukę
  9. Worki na psie odchody: od 20 do 50 zł za opakowanie
  10. Zabawki: od 10 do 100 zł za sztukę
  11. Kaganiec: od 20 do 100 zł za sztukę
  12. Pasty do zębów i szczotki: od 20 do 100 zł za sztukę
  13. Adresówka:  do 30 do 50 zł za sztukę

Ostateczna cena wyprawki dla psa zależy od wyboru konkretnych produktów i sklepów, w których dokonujemy zakupów. Przygotowując wyprawkę dla psa, warto skonsultować się z weterynarzem lub doświadczonym opiekunem psa, aby uniknąć niepotrzebnych zakupów i wybrać najlepsze produkty dla naszego pupila.

wyprawka dla psa

Smycz i obroża dla psa

Ważnym elementem wyprawki dla psa jest smycz i obroża. Obrożę dopasuj do wielkości szczeniaka, wybierz taką, która ma możliwość regulacji. W okresie szczenięcym tempo wzrostu jest największe. Uważaj, żeby nie kupić za dużej, bo maluch może wyciągnąć z niej głowę i wyślizgnąć się niepostrzeżenie. Smycz nie może być za krótka. Poszukaj takiej o długości około 3 metrów. Szczeniak powinien swobodnie eksplorować świat na spacerach, a jednocześnie być pod Twoją kontrolą. Doskonale sprawdzą się smycze typu flexi. Dopasujesz odpowiednio jej długość, w zależności, czy będziesz spacerować przez park, czy przy ruchliwej ulicy, a dodatkowo te smycze nie plączą się pod małymi łapkami.

Jeśli Twój piesek jest małych rozmiarów, możesz kupić mu szelki, które lepiej zabezpieczą go na spacerach. Wybieraj takie, które nie krępują ruchów i nie są nadmiernie zabudowane. Warto przed zakupem udać się do sklepu i przymierzyć bezpośrednio na psie.

Smycz nie może być za krótka.

Adresówka

Nawet jeśli Twój szczeniak posiada chip, warto, żeby wraz z zakupem obroży wyrobić mu tzw. adresówkę, na której znajdzie się przede wszystkim Twój numer telefonu. Zawsze lepiej dmuchać na zimne, niż potem rozwieszać ogłoszenia, wrzucać posty na Facebooku i umierać ze strachu. Bezpieczeństwo to podstawa. To Ty musisz przewidywać nawet te najgorsze scenariusze i jak najlepiej się do nich przygotować. Dlatego adresówka to tak ważny element wyprawki dla psa.

wyprawka dla psa

Legowisko, posłanie, a może klatka

Legowisko, posłanie, a najlepiej klatka. Twój szczeniak musi wiedzieć, gdzie jest jego miejsce w domu, gdzie może odpoczywać, spać czy gryźć swoje ulubione zabawki. To przestrzeń, gdzie nikt nie będzie mu przeszkadzał i gdzie będzie czuł się bezpiecznie. Legowisko czy klatka nie mogą być za duże. To ma być miejsce przytulne i wygodne. Psy zdecydowanie wolą chować się w ciasnych przestrzeniach, a na miejsce odpoczynku najczęściej wybierają zaciszne stanowiska. W tym przypadku większe wcale nie znaczy lepsze. Szczeniakom dużych ras posłanie trzeba zmieniać wraz ze wzrostem.

Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów legowisk. Zwróć uwagę nie tylko na ich walory estetyczne, ale także praktyczne. Szczególnie w przypadku szczeniaków, którym zdarzają się różne „wpadki”, wybieraj posłania z materiałów łatwych do czyszczenia lub takie, które mają zdejmowany pokrowiec.

Polecam zakup klatki kennelowej lub transportera, czyli pokoju dla psa. Im wcześniej pies zacznie naukę przebywania w klatce, tym więcej problemów unikniesz w przyszłości. Dzięki klatce szczeniak szybciej nauczy się załatwiać na dworze, zostawać sam, nie będzie niszczył rzeczy podczas Twojej nieobecności, a przede wszystkim nauczy się wypoczywać. Dodatkowo możesz ją wykorzystać podczas podróży samochodem lub w czasie pobytu w nowym, nieznanym dla psa miejscu.

Szczeniakom dużych ras posłanie trzeba zmieniać wraz ze wzrostem.

Zabawki dla psa

Okres szczenięcy to czas wymiany zębów, co powoduje, że szczeniak intensywnie gryzie. Dlatego, żeby nasze meble czy buty nie zostały zniszczone, trzeba zapewnić psu coś, co może bezkarnie rzuć. Świetnie w tym wypadku sprawdzają się zabawki typu kong, do których można włożyć jedzenie, albo polarowe szarpaki, sznury czy zabawki z gumy. Obserwuj swojego psa i zobacz, co sprawia mu największą frajdę i czym lubi się bawić. Polecam też maty węchowe lub inne zabawki, w których można ukryć jedzenie. To świetny sposób na zajęcia psa na dłużej, a tym samym zmęczenie go bez ciągłego poświęcania mu uwagi. Ale uwaga! Więcej nie znaczy lepiej. Nie trzeba od razu wykupywać całego sklepu. Wystarczy raz na jakiś czas podmienić te „stare” na coś nowego.

wyprawka dla psa

Karma i przysmaki dla psa

Zacznij od podawania karmy, którą dostaniesz od hodowcy. Jeśli zdecydujesz się wymienić ją na inną, zrób to stopniowo, mieszając starą z nową przez kilka dni. Wybierając karmę, pamiętaj, by była przeznaczona dla szczeniąt i odpowiednio dobrana do rasy.

Brit Care Hypoallergenic Puppy Lamb – hypoalergiczna karma, oparta na pojedynczym źródle białka, które stanowi jagnięcina. Została zaprojektowana specjalnie dla szczeniąt oraz młodych psów różnych ras. Dzięki hipoalergicznej formule bazującej na monobiałku, karma ta skutecznie wspiera ograniczenie ryzyka występowania reakcji alergicznych oraz nietolerancji pokarmowych u psów.

Canagan Puppy Feast – karma dla szczeniąt i smaku kurczaka z wołowiną. Karma pełnoporcjowa, kompletna i zbilansowana, bez zbóż. Zawiera organiczne warzywa, świeże mięso oraz chelatowane minerały. Receptura jest całkowicie pozbawiona zbóż oraz sztucznych barwników, konserwantów, aromatów i substancji słodzących.

Carnilove Fresh Turkey Puppy – karma dla szczeniąt, z dodatkiem świeżego mięsa indyczego, dostarcza czworonogowi białko najwyższej klasy. Zawiera unikalne składniki jak rzęsa wodna i olej z łososia, naturalne źródła kwasów omega-3 wspierających rozwój wzroku i funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego.

BioFeed EUPHORIA Gluten Free z Wołowiną – karma dostosowana do potrzeb żywieniowych szczeniąt, z wysoką jakością składników i smakowitością. Zapewnia wszystkie niezbędne składniki odżywcze, witaminy oraz minerały. Jej uniwersalny smak wołowiny idealnie wprowadza szczenięta w świat pełnowartościowego żywienia.

Nature’s Protection Puppy Starter Salmon with Krill – pełnowartościowa, sucha karma z łososiem i krylem antarktycznym dla szczeniąt zapewnia kompletną, a także zbilansowaną dietę, idealną dla optymalnego rozwoju w kluczowym okresie ich życia. Starannie dobrane składniki i suplementy diety wspierają szczenięta w przygotowaniu do przejścia na karma Junior.

Przeczytaj skład lub poproś o pomoc pracownika sklepu, który wskaże różnice i pomoże dokonać wyboru. Przestrzegaj dawkowania podanego na opakowaniu. Trzymaj się tego, co zaleca producent, nawet jeśli szczeniak daje Ci do zrozumienia, że porcja, którą dostał, była za mała.

Przysmaki

Jeśli chcesz zaserwować maluchowi coś ekstra, szukaj przekąsek z naturalnych składników, z dodatkiem witamin i minerałów. Przysmaki świetnie sprawdzą się np. przy nauce załatwiania się na zewnątrz lub podczas wizyty u weterynarza. Jeśli każdą taką sytuację nagrodzisz czymś pysznym i wyjątkowym, szczeniak szybko je zapamięta i wyrobi sobie przyjemne skojarzenia. Dla małych niszczycieli świetnie nadają się gryzaki naturalne, np. z rogów jelenia. Jednak pamiętaj, że podstawą diety powinna być dobrze dobrana, zbilansowana karma. Tylko wtedy masz pewność, że Twój pupil będzie rozwijał się prawidłowo i wyrośnie na zdrowego psa.

Karma musi być przeznaczona dla szczeniąt i dobrana do rasy psa.

Miska i saszetka na karmę

Czyli miska i saszetka na karmę. I tu zapewne Cię zaskoczę… Miska wystarczy Ci tylko jedna, ta na wodę. Ale przecież pies musi też jeść! Tak. Tylko do tego nie potrzebujesz miski. Karmę najlepiej podawać z ręki, kilkukrotnie w ciągu dnia, np. podczas wspólnych aktywności, spacerów i treningów. Miska na jedzenie będzie Ci potrzebna, gdy pies dorośnie. Na razie przyda Ci się saszetka, do której schowasz chrupki. Miej ją zawsze przy sobie, by żadne dobre zachowanie malucha nie zostało niezauważone. Na rynku jest ogromny wybór takich akcesoriów. Polecam te, które mają dodatkowe kieszenie na inne psie gadżety, takie jak kliker, mała zabawka czy worki na psie odchody.

wyprawka dla psa

Zestaw do pielęgnacji

Już od początku pobytu szczeniaka w naszym domu warto przyzwyczajać go do różnych zabiegów pielęgnacyjnych. To, jak Twój maluch będzie znosił czyszczenie uszu, czesanie czy obcinanie pazurków, zależy tylko od Ciebie. Dlatego kup szczotkę, cążki i zacznij go uczyć, że domowe spa nie jest niczym strasznym. Szczotkę dobierz do rodzaju sierści, jaką będzie miał Twój pies. W każdym domu powinien się też znaleźć zestaw do wyciągania kleszczy. Osobiście polecam tzw. kleszczołapki, które pomogą w wygodny i bezpieczny sposób usunąć intruza z sierści.

Bezpieczna podróż ze szczeniakiem

Malucha najlepiej przewozić w transporterze. W ten sposób zadbasz o jego bezpieczeństwo podczas jazdy, a także unikniesz ewentualnych problemów związanych z chorobą lokomocyjną. Jeśli jednak nie masz takiej możliwości, zabezpiecz psa podczas jazdy. Nie przewoź go na kolanach czy pod nogami. W takim przypadku warto kupić szelki ze specjalnym zapięciem do pasów bezpieczeństwa. Dobrym rozwiązaniem jest też specjalny pokrowiec na siedzenia, który zabezpieczy tapicerkę przed ewentualnym zabrudzeniem i działaniem psich pazurków.

szczeniak golden retriever

Wyprawka dla psa – podsumowanie

Pamiętaj! Zawsze wybieraj produkty sprawdzonych producentów, kompletując wyprawkę dla psa. Czytaj opinie w internecie, pytaj sprzedawców lub trenerów. Lepiej przed zakupem dokładnie przemyśleć wybór, niż potem wydawać pieniądze dwa razy.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
ciąża u psa
Uncategorized

Ciąża u psa. Wszystko, co musisz wiedzieć – poradnik

przez Pets Style

Zastanawiasz się, jak wygląda i ile trwa ciąża u psa? Jak ją rozpoznać, jakie zrobić badania i jak dbać o suczkę w czasie ciąży? W tym artykule znajdziesz odpowiedzi na te pytania oraz dowiesz się, jak wygląda poród i jak się do niego przygotować.

ciąża u psa

Kiedy suka może zajść w ciążę?

Suka może zajść w ciążę, kiedy osiągnie dojrzałość płciową. Psy mniejszych ras osiągają dojrzałość płciową między 6 a 15 miesiącem życia. Natomiast psy dużych ras dojrzewają później, czasami nawet w 24 miesiącu życia. W tym okresie pojawia się pierwsza cieczka. Mimo że niektóre suczki osiągają dojrzałość płciową dość wcześnie, najlepszym wiekiem suczki do rozrodu jest okres między 2 a 6 rokiem życia. Suczki mogą zajść w ciążę od momentu osiągnięcia dojrzałości płciowej aż do końca życia. Natomiast powyżej 7 roku życia wzrasta ryzyko wystąpienia wad u potomstwa, a także wystąpienia komplikacji podczas porodu. Suczka może zajść w ciążę między 8 a 12 dniem cieczki.

Ile trwa ciąża u psa?

Zarodki zagnieżdżają się równomiernie w błonie śluzowej macicy około 17–20 dnia ciąży. W tym czasie u suczki może wystąpić przejściowy brak apetytu, niekiedy mdłości i senność. Może się także pojawić niewielkie krwawienie.

Psia ciąża może trwać od 58 do 70 dni, ale zazwyczaj trwa około 63 dni. Jej początek można obliczyć na podstawie daty krycia, za pomocą oznaczania poziomu hormonów we krwi lub dzięki badaniom cytologicznym.

Ciąża u psa zazwyczaj trwa około 63 dni.

Ciąża u psa – po czym poznać, że pies jest w ciąży?

Jak rozpoznać, że pies jest w ciąży? Możesz zaobserwować zewnętrzne objawy ciąży u psa:

  • zmiany w zachowaniu,
  • po upływie miesiąca od krycia pojawia się nieduża ilość śluzowego wypływu,
  • od 35 dnia ciąży zwiększa się masa ciała i powiększają sutki,
  • objętość brzucha zmienia się od 40 dnia ciąży,
  • w ostatnich 7 dniach zauważalna jest obecność siary.

Między 26 a 30 dniem ciąży u psa możesz omacać brzuch. Omacywanie brzucha i obserwację suczki możesz przeprowadzić samodzielnie w domu, chociaż nie jest to proste i wymaga wprawy. Pamiętaj, że jest to badanie wstępne, po którym powinieneś potwierdzić ciążę bardziej precyzyjnymi metodami u lekarza weterynarii.

ciąża u psa

Jakie badania należy wykonać w ciąży u psa?

Jeśli masz podejrzenia, że suka jest w ciąży, to powinieneś wykonać następujące badania:

  • badanie USG – pozwala sprawdzić żywotność płodów, określić wiek płodów oraz ilość dni pozostałych do porodu. Najlepszym okresem do przeprowadzenia badania USG jest miesiąc po ostatnim kryciu. Zarodki są widoczne już 15 dni po owulacji i mają wygląd kolistych struktur nieechogenicznych o średnicy około 2 mm;
  • badanie radiologiczne (prześwietlenie RTG) – pozwala określić liczbę szczeniaków w miocie. Badanie można przeprowadzić od 45 dnia ciąży, ponieważ po tym okresie mineralizują się kości płodów, przez co stają się widoczne w RTG;
  • poziom relaksyny – testy można zrobić po około 25–30 dniach od zapłodnienia;
  • poziom prolaktyny;
  • białka ostrej fazy.

Ciąża u psa a dieta

Jeżeli Twoja suczka jest w ciąży, to powinieneś zadbać o jej prawidłowe odżywianie, ponieważ ciąża u psa to wymagający czas dla organizmu. Dopilnuj, aby suczka nie była przekarmiana, ponieważ otyłość ma negatywny wpływ na przebieg porodu. Zwróć też uwagę, aby nie doprowadzić do jej niedożywienia, ponieważ może to mieć wpływ na trudności porodowe oraz spowodować, że szczeniaki urodzą się słabe.

Dbaj o prawidłową diety suki w ciąży.

W pierwszym miesiącu ciąży możesz żywić sukę w taki sam sposób jak przed ciążą, pod warunkiem że była to zbilansowana dieta pod względem ilościowym i jakościowym. Od 2 miesiąca ciąży warto zmienić karmę na specjalną, przeznaczoną dla suk ciężarnych i karmiących. Taka karma ma odpowiednio dobrane składniki, tak aby zapewnić odpowiednie pokrycie zapotrzebowania energetycznego suki oraz rozwijających się szczeniąt. Na rynki znajdziesz wiele firm, które w swojej ofercie mają takie karmy, zarówno suche, jak i mokre.

Warto jednak pamiętać, aby dzienną dawkę żywieniową podzielić na kilka mniejszych porcji, ze względu na to, że rosnące płody uciskają różne narządy jamy brzusznej, w tym przewód pokarmowy.

Aktywność psa w czasie ciąży

Jeśli nie ma przeciwwskazań, to nie rezygnuj zupełnie z aktywności fizycznej suczki. Dzięki aktywności ciężarna suczka zachowa dobrą kondycję, co będzie miało pozytywny wpływ na przebieg porodu. Ogranicz tylko intensywność tej aktywności, ponieważ w ciąży suczka ma mniejszą wydajność fizyczną. Wynika to z tego, że powiększająca się macica wywiera nacisk na organy klatki piersiowej, takie jak płuca.

Ciąża u psa. Jak przygotować miejsce do porodu?

Około 2 tygodni przed planowanym porodem przygotuj dla suki ciche, ciepłe, komfortowe miejsce, w którym będzie mogła odpoczywać i schronić się przed stresem. Przez te 2 tygodnie suczka przyzwyczai się do tego miejsca, a jej organizm zaadoptuje się do drobnoustrojów, które znajdą się w tym środowisku.

Zadbaj o odpowiednią temperaturę tego miejsca, ponieważ szczenięta po urodzeniu nie są jeszcze w stanie samodzielnie utrzymać odpowiedniej temperatury ciała. Do 4 dnia życia noworodków powinieneś zapewnić maluchom temperaturę około 32,5°C w miejscu ich przebywania, a następnie stopniowo ją obniżać.

Jeżeli Twoja suczka ma dłuższą sierść, to powinieneś ją przystrzyc w okolicy sutków. Ułatwi to noworodkom ssanie mleka.

Zwróć uwagę, aby miejsce porodu było ciepłe (30°C), zaciszne oraz umożliwiające utrzymanie czystości. Przygotuj pieluchy z tetry lub czyste szmatki, nożyczki, nitkę, gumową gruszkę do czyszczenia nosa u niemowląt, ewentualnie wagę do ważenia szczeniąt. Potrzebna też będzie oksytocyna.

Zapewnij suce ciche, ciepłe, komfortowe miejsce.

Po czym poznać, że pies będzie rodził?

Już od 58 dnia ciąży u psa powinieneś mierzyć suczce temperaturę w odbycie. Dwadzieścia cztery godziny przed porodem temperatura spada o 1°C (wynosi około 37°C), co jest związane ze spadkiem poziomu progesteronu. Jest to tzw. objaw Liebenbergera.

Powinieneś mierzyć suczce temperaturę 2 razy dziennie, ponieważ spadek temperatury trwa tylko 12–20 godzin. Kilka dni przed porodem suka może szukać sobie zacisznego miejsca, kopiąc nory w ogrodzie, wchodząc do szafy itp. W sutkach może się pojawić pierwsze mleko, tzw. siara.

badanie psa

Jak przebiega poród u psa?

Poród u psa dzieli się na kilka etapów:

  • Okres przygotowawczy: 2–12 godzin (czasem 0–36 godzin). U suki pojawiają się objawy takie jak niepokój, brak apetytu, ziajanie, dreszcze. Możesz zauważyć, że suczka „buduje gniazdo”. Inne objawy to wymioty i częste wypróżnienia, obrzęk i rozluźnienie sromu, wylizywanie sromu. Kilka godzin przed porodem, równocześnie z lekkim rozszerzeniem szyjki macicy, następuje rozmięknięcie śluzowego czopa zatykającego szczelnie szyjkę macicy. Czop ten wypływa, co możesz zaobserwować jako śluzowy wyciek z pochwy.
  • Wypieranie płodu – czas trwania tego etapu zależy od liczebności miotu. Zazwyczaj suczka leży na boku. Pojawiają się pierwsze bóle parte, które towarzyszą wypieraniu płodów. Najpierw w świetle sromu widoczne są błony z wodami płodowymi, dopiero potem pojawiają się płody. Szczenięta rodzą się w pęcherzu lub bez, jeśli pęcherz pęknie wcześniej.
  • Wydalanie łożyska.

Poród kończy się, kiedy suczka wyprze wszystkie płody, łożyska i błony płodowe z wodami.

Pamiętaj, aby po narodzinach oczyścić drogi oddechowe szczeniąt i energicznie wytrzeć maluchy pieluchą tetrową lub szmatką. Zadziała to jak masaż i polepszy krążenie.

Kiedy jest potrzebna pomoc weterynaryjna?

Pomoc lekarza weterynarii konieczna jest, gdy:

  • zauważysz ciemnozieloną lub brązową wydzielinę, a poród nie następuje;
  • temperatura ciała suki po wcześniejszym spadku wzrośnie powyżej 37°C, znikną objawy niepokoju i suka nie zaczyna rodzić;
  • suka mimo intensywnego parcia nie może urodzić żadnego szczenięcia;
  • poród trwa zbyt długo i rodzą się martwe szczenięta;
  • minęły ponad 4 godziny od urodzenia poprzedniego szczenięcia, a nie rodzi się kolejne, chociaż jeszcze nie wszystkie się urodziły.

Pierwsze dwa punkty są wskazaniem do przeprowadzenia cesarskiego cięcia. W pozostałych mogą być zastosowane inne metody, jak np. wyciągnięcie szczenięcia przy użyciu kleszczy porodowych, ale taki zabieg zawsze powinien wykonać lekarz weterynarii.

Jeżeli akcja porodowa jest słaba, są słabe skurcze macicy, a suka nie wykazuje parcia i poród przeciąga się, to można wywoływać parcie, drażniąc palcami zakończenia nerwowe w szyjce macicy oraz podając suce małe dawki oksytocyny co 1–2 godziny (podskórnie lub domięśniowo). Nie wolno jednak nigdy podawać oksytocyny, jeśli nie ma pełnego rozwarcia szyjki macicy, czyli jeśli nie rozpoczęła się druga faza porodu.

mały piesek

Patologie ciąży u psa

Niekiedy możesz się spotkać z patologiami ciąży u psa, takimi jak:

  • wczesna śmierć zarodków i występujące w jej następstwie ronienia płodów,
  • ciążowe zaburzenia metaboliczne (hypoglikemia, hypokalcemia),
  • ciąża pozamaciczna,
  • skręt ciężarnej macicy,
  • przepuklina pachwinowa ciężarnej macicy.

Podsumowanie – ile trwa ciąża psa

Ciąża u psa to wyjątkowy czas, zarówno dla psa, jak i dla właścicieli. Istnieje kilka metod, dzięki którym możesz rozpoznać ciążę u suczki. Po jej stwierdzeniu otocz psa szczególną opieką, aby przebieg ciąży odbywał się bez problemów. Pamiętaj, że odżywianie i ruch w czasie ciąży wpływają na przebieg porodu oraz na stan nowo narodzonych szczeniąt.

autor: Izabela Misiak, instruktor nose work, ratownik zwierząt

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
ekologiczne sprzątanie po psie
EKOPies

Ekologiczne sprzątanie po psie. Woreczki na psie odchody

przez Pets Style

Czystość wokół naszych psich przyjaciół jest niezmiernie istotna zarówno dla zdrowia publicznego, jak i dla ochrony środowiska. Sprzątanie po psie w sposób przyjazny dla planety to nie tylko dbałość o higienę. To również troska o nasz ekologiczny ślad. W tym artykule postaramy się przedstawić praktyczne wskazówki, jak utrzymać czystość w miejscach, gdzie pies załatwia swoje potrzeby, minimalizując jednocześnie negatywny wpływ na środowisko. Dzięki proponowanym metodom ekologicznego sprzątania po psie będziemy mogli nie tylko dbać o czystość, lecz także angażować się w ochronę naszej planety.

worki na psie odchody

Jak sprzątać po psie ekologiczne? 6 zasad

Sprzątanie po psie jest ważne, zarówno z higienicznego, jak i ekologicznego punktu widzenia. Jednak niektóre tradycyjne metody sprzątania mogą generować odpady zanieczyszczające środowisko. Oto kilka ekologicznych rozwiązań i porad, które pomogą zarówno utrzymać porządek, jak i ograniczyć zanieczyszczenie gleby:

  • Biodegradowalne worki: wybieraj worki na odchody wykonane z biodegradowalnych materiałów, które rozkładają się naturalnie w glebie. Unikaj plastikowych worków jednorazowego użytku.
  • Utylizacja odchodów: jeśli jest to możliwe, kompostuj psie odchody w odpowiednio przygotowanym kompostowniku. Upewnij się, że zastosowałeś właściwe procedury kompostowania i przestrzegasz lokalnych przepisów.
  • Ekologiczne środki czystości: wybieraj ekologiczne środki czystości do sprzątania miejsc, gdzie Twój pies się załatwia. Unikaj detergentów i chemikaliów, które mogą negatywnie wpływać na glebę.
  • Ograniczenie zużycia wody: podczas sprzątania nie używaj nadmiernych ilości wody. Możesz stosować niewielką ilość wody, aby dokładnie przemyć teren, jednocześnie minimalizując zużycie.
  • Regularne sprzątanie: sprzątaj regularnie, aby uniknąć gromadzenia się psich odchodów, które mogą zanieczyszczać glebę.
  • Ochrona lokalnej flory i fauny: sprzątając po psie, szczególnie na obszarach naturalnych, dbaj o ochronę lokalnej flory i fauny, unikając zakłócania naturalnego środowiska.

Edukuj innych opiekunów psów na temat znaczenia sprzątania po swoich zwierzętach i stosowania ekologicznych rozwiązań.

Dbałość o środowisko i zarządzanie odchodami zwierzęcymi to ważne aspekty ekologicznego stylu życia. Pomagają zachować czystość i higienę, jednocześnie minimalizując wpływ na glebę i środowisko naturalne.

ekologiczne sprzątanie po psie

Jakie woreczki na psie odchody są ekologiczne?

Worki na psie odchody są ekologiczne, jeśli wykonano je z materiałów biodegradowalnych lub nadają się do kompostowania. Oto kilka rodzajów worków, które można uznać za ekologiczne:

  • Biodegradowalne worki na odchody: wykonane z materiałów, które naturalnie rozkładają się w glebie, takich jak skrobia kukurydziana, PLA (polilaktyd) lub celuloza.
  • Torebki na psie odchody z recyklingu: wykonane z materiałów pochodzących z recyklingu, co pomaga zmniejszać ilość odpadów i wykorzystywać ponownie surowce.
  • Torebki na psie odchody kompostowalne: takie worki mogą być poddane procesowi kompostowania, podczas którego rozkładają się w sposób przyjazny dla środowiska.

Warto zwrócić uwagę na oznaczenia na opakowaniach i sprawdzić, czy worki są rzeczywiście ekologiczne i spełniają określone standardy biodegradowalności lub kompostowalności. Wybierając ekologiczne worki na odchody, możemy dbać o czystość, jednocześnie minimalizując wpływ na środowisko.

5 powodów, dla których warto sprzątać po swoim psie

Oto pięć powodów, dla których warto regularnie sprzątać po swoim psie:

  1. Higiena publiczna: regularne sprzątanie po pupilu pomaga utrzymać czystość w miejscach publicznych, co przyczynia się do poprawy higieny i zdrowia społeczności.
  2. Ochrona środowiska: usuwanie nieczystości czworonoga pomaga zapobiec zanieczyszczeniu gleby i wód, chroniąc środowisko naturalne przed negatywnym wpływem.
  3. Pozycja społeczna: sprzątanie po swoim pupilu to wyraz odpowiedzialności i troski o innych. Pomaga to budować Twój pozytywny wizerunek jako odpowiedzialnego właściciela zwierzęcia.
  4. Zdrowie psa: regularne sprzątanie po pupilu pomaga uniknąć kontaktu zwierzęcia z pasożytami rozprzestrzeniającymi się przez odchody, co przyczynia się do zachowania zdrowia psa.
  5. Prawo i regulacje: w wielu miejscach przepisy nakazują sprzątanie po psach. Regularne usuwanie odchodów po swoim psie pomaga przestrzegać lokalnych regulacji i uniknąć ewentualnych grzywien czy mandatów.

Sprzątanie po czworonogu ma wiele korzyści zarówno dla środowiska, zdrowia publicznego, jak i ogólnej estetyki otoczenia. Dlatego warto to robić systematycznie.

WAŻNE! Każdy opiekun czworonoga powinien mieć świadomość, że psie kupy na terenach takich jak np. trawniki to nie tylko problem estetyczny, ale również poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt i środowiska.

sprzątanie po psie

Czy w Polsce można dostać mandat za niesprzątanie po swoim psie?

W Polsce obowiązują przepisy dotyczące utrzymania porządku i czystości w przestrzeni publicznej, w tym związane z zanieczyszczaniem odchodami zwierzęcymi. Zgodnie z art. 54 i art. 145 Kodeksu wykroczeń osoby nieusuwające odchodów po swoim psie na miejscach publicznych mogą podlegać karze grzywny do 500 zł za wykroczenie.

Dokładne przepisy dotyczące porządku w przestrzeni publicznej, w tym związane z zanieczyszczaniem odchodami po psach, mogą być ustalane przez samorządy lokalne (gminy). Mogą się jednak różnić w zależności od konkretnego miasta lub regionu.

Z tego powodu zawsze warto zasięgnąć informacji w urzędzie gminy, aby poznać obowiązujące lokalne przepisy w danej okolicy. Dzięki temu unikniesz ewentualnych grzywien za zanieczyszczanie przestrzeni publicznej.

Czy wiesz, że w odchodach obecne mogą być patogenne szczepy bakterii, a także pasożyty?

Gdzie wyrzucać worki z psimi odchodami?

Wyrzucanie psich odchodów jest kwestią istotną dla zachowania czystości i higieny w przestrzeni publicznej. Oto kilka zaleceń dotyczących usuwania psich odchodów:

  • Woreczki na odchody: zbieraj odchody psa w specjalnych workach na odchody, które są łatwe do przenoszenia i utylizacji.
  • Kosz na śmieci: wrzuć torebkę z odchodami do kosza, który jest przeznaczony do tego typu odpadów. Jeśli w okolicy nie ma takiego kosza, wyrzuć torebkę do pojemnika na śmieci zmieszane.
  • Odpowiednie miejsce: unikaj wyrzucania odchodów w miejscach niedozwolonych, takich jak place zabaw, tereny rekreacyjne czy obszary, gdzie obowiązuje zakaz wyprowadzania psów.
  • Kompostowanie (opcjonalnie): jeśli masz możliwość kompostowania odchodów psa, upewnij się, że robisz to zgodnie z zasadami higieny i zgodnie z lokalnymi regulacjami.

Pamiętaj, że najlepiej jest unikać pozostawiania psich odchodów w przestrzeni publicznej. Zawsze warto postępować zgodnie z lokalnymi regulacjami, aby zachować czystość i porządek w otoczeniu.

kosz na psie odchody

Psie kupy – jak je posprzątać ekologiczne. Podsumowanie

Regularne i ekologiczne sprzątanie po swoim psie przyczynia się do utrzymania czystości w miejscach publicznych, do poprawy zdrowia społeczności oraz ochrony środowiska. Wybierając ekologiczne rozwiązania, takie jak biodegradowalne worki na odchody czy kompostowanie, minimalizujemy wpływ na planetę. Jednocześnie dbamy o zdrowie naszych czworonożnych przyjaciół, uniemożliwiając im kontakt z zanieczyszczonymi miejscami. Odpowiedzialne sprzątanie to wyraz troski o innych, o nasze zwierzęta i otaczający nas świat.

Chcesz pogłębić swoją wiedzę z zakresu ekologicznego życia z psem? Przeczytaj:

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
ciąża u kota
KotZdrowie i pielęgnacja kota

Ile trwa ciąża kota i jak przebiega? Koci poród

przez Pets Style

Ciąża u kotki trwa około dwóch miesięcy. Jest to zależne od wielu czynników, a termin porodu nie zawsze jest łatwy do określenia. Aby poznać czas rozwiązania, warto skorzystać z pomocy lekarza weterynarii i badania USG, RTG oraz oznaczenia poziomu hormonów. Odpowiadamy na pytania, ile trwa kocia ciąża i poród, jakie są pierwsze objawy ciąży, a także jak zmienia się zachowanie kota.

Kiedy kotka może zajść w pierwszą ciążę? Kocury powinny kryć kotki, które osiągnęły zarówno dojrzałość płciową, jak i fizjologiczną. U zbyt młodych samic obserwuje się np. tendencję do odrzucania miotu. Zwykle rozpoczęcie aktywności płciowej u kotów rasowych zaleca się między 1. a 2. rokiem życia.

ciąża kota

Badania, które sprawdzą, czy kotka jest w ciąży.

Aby mieć pewność, czy kotka jest w ciąży należy przeprowadzić badania:

  • omacywaniu jamy brzusznej,
  • badaniu RTG,
  • badaniu USG.

Zalety i ograniczenia powyższych metod.

  • Omacywanie jamy brzusznej – to po pierwsze szybka, a po drugie praktyczna metoda wykrywania ciąży. Najlepiej wykonywać ją między 21. a 25. dniem po kryciu. Niestety już powyżej 35. dnia takie badanie staje się większym wyzwaniem.
  • Badanie RTG – zdjęcie RTG najlepiej wykonać około 36–40. dnia ciąży. Jest to doskonały sposób na określenie zaawansowania ciąży, pomaga oszacować przybliżony czas porodu. Zaletą tej metody jest również możliwość precyzyjnego oszacowania liczby płodów oraz wykrycia niektórych wad. Uwaga! Zwykle nie zaleca się korzystania z badań RTG we wczesnej ciąży.
  • Ultrasonografia (USG) – to z jednej strony szybka, a z drugiej nieinwazyjna metoda oceny ciąży. Te dwie ważne zalety pozwalają na wykrycie pęcherzy płodowych już około 10. dnia po kryciu. Badanie pozwala ocenić żywotność płodów, oszacować zaawansowanie ciąży, a także wykryć nieprawidłowości jej przebiegu.

Objawy ciąży u kotki mogą być różne, ale oto kilka powszechnych symptomów, które można zaobserwować u kotki w ciąży:

  • Powiększenie sutków. Sutki kotki powiększają się i stają się bardziej różowe w związku ze wzrostem poziomu hormonów, ponieważ kotka przygotowuje się do karmienia młodych. Możesz zauważyć też pojawienie się drobnych grudek na sutkach.
  • Zmiany zachowania. Kotka w ciąży może wykazywać zmiany w zachowaniu. Może być bardziej czuła, wyciszona lub preferować spędzanie czasu w spokojnych miejscach. Niektóre kotki mogą być bardziej przytulne, podczas gdy inne będą bardziej niespokojne.
  • Zwiększony apetyt. W niektórych przypadkach kotka w ciąży może mieć większe zapotrzebowanie na jedzenie i wykazywać większy apetyt. Jednakże niektóre kotki mogą również doświadczać utraty apetytu na skutek zmian hormonalnych lub innych czynników.
  • Wzmożona senność. W trakcie ciąży kotka może być bardziej ospała, a także potrzebować więcej snu.

CIEKAWOSTKA

Na rynku zoologicznym dostępne są testy ciążowe dla psów i kotów. Zwykle można je kupić w przychodniach weterynaryjnych. Wykonuje się je około 25 dni po kryciu.

kocięta

Ile tygodni trwa ciąża u kota? Ile kotka chodzi w ciąży?

Na pytanie: ile trwa i jak przebiega ciąża u samicy kota nie ma jednej, precyzyjnej odpowiedzi. Na to, ile kotka chodzi w ciąży, wpływa:

  • ilość kryć,
  • rasa,
  • wielkość miotu.

Najczęściej mówi się, że długość ciąży u kotek wynosi od 60 do 72 dni. Średnio trwa ona zatem około 65 dni. W przeliczeniu na tygodnie mowa o 9–10 tygodniach ciąży.

Średnio ciąża u kota trwa około 65 dni.

Kocia ciąża. Jak przebieg ciąża u kotów?

Jak przebiega ciąża u kota?  To szczególny czas, który wpływa na zachowanie kotki, a także niektóre jej potrzeby. Opiekun musi to zrozumieć i pomóc swojej kotce. Zacznijmy od tego, jak przebiega ciąża. Tydzień po tygodniu kocięta w macicy samicy rosną i przygotowują się do życia poza organizmem matki. Zmieniają się także potrzeby i zachowania samicy. W dużym skrócie na początku drugiego tygodnia ciąży kota zapłodnione jaja znajdują się w macicy i rozpoczną proces „przemiany” w kocięta. Około trzeciego lub czwartego tygodnia u samicy mogą pojawić się mdłości, a także zmniejszony apetyt. W kolejnych tygodniach kocica robi się zauważalnie bardziej zaokrąglona. U rosnących płodów rozwijają się nerwy, mięśnie, a także kolejne narządy.

Jak opiekować się ciężarną kotką?

Opiekun musi pamiętać, że:

  • Z ciężarną kotką należy udać się do lekarza weterynarii. Wskazane jest m.in. odrobaczenie kotki w odpowiednim momencie.
  • Lepiej nie podnosić ciężarnej samicy, o ile nie jest to konieczne.
  • Trzeba pomyśleć o dopasowaniu żywienia do nowych potrzeb kotki (wskazówki znajdziesz w kolejnym akapicie).
  • W ostatnich dwóch tygodniach ciąży zaobserwować można tzw. zachowania gniazdujące u kotki. Samica szuka cichego, bezpiecznego, a także ciemnego miejsca dla siebie i swoich kociąt. Warto stworzyć dla niej dogodny kącik w domu i przygotować wygodne posłanie, które będzie bezpieczne dla kociąt (ważne, by nie zawinęły się w fałdy materiału lub nie utknęły w jakieś kieszonce).
  • Konieczne jest uzyskanie informacji, kiedy należy wezwać pomoc. Poród nie zawsze przebiega bezproblemowo. Dowiedz się również, czy Twój lekarz weterynarii przyjmuje całodobowo, lub znajdź taką klinikę.
kotek

Dieta dla kotki w ciąży. Karmienie w okresie ciąży

Ciąża u kotki może wymagać pewnych zmian w jej żywieniu. Okres reprodukcji zobowiązuje do szczególnej uwagi. Organizm Twojej kotki musi zadbać nie tylko o siebie, ale i o rozwijające się kocięta. Po porodzie żywienie ma również znaczący wpływ na laktację. Przedstawiamy najważniejsze fakty:

  • W okresie ciąży kotki stopniowo przybierają na wadze.
  • Brak prawidłowego odżywiania w czasie ciąży może skutkować spadkiem masy urodzeniowej i wzrostem śmiertelności noworodków.
  • Nadwaga w okresie ciąży może prowadzić do rozwoju dużego płodu i kłopotów podczas porodu.
  • W czasie ciąży u kotów zwiększa się zapotrzebowanie na wodę. Woda pitna musi być dla kotki dostępna przez cały czas.
  • W okresie rozrodu należy zadbać o karmę wysokiej jakości, lekkostrawną, a także odpowiednią dla ciąży i laktacji. Zmiana diety przed kryciem pozwala na przystosowanie się matki do nowego pokarmu i uniknięcie nagłej zmiany żywienia w czasie ciąży lub odchowywania kociąt. Pamiętaj, by karma była oznaczona jako produkt dla zwierząt w ciąży i laktacji, lub zapytaj producenta, czy dana karma spełni zapotrzebowanie Twojej kotki.
  • Od drugiego tygodnia ciąży zapotrzebowanie na energię stopniowo wzrasta. Dlatego skonsultuj się z lekarzem weterynarii lub zoodietetykiem w sprawie ilości karmy.
  • Uzupełnianie wapnia lub innych witamin i minerałów w diecie kociej mamy nie zawsze jest konieczne. Porozmawiaj o tym z lekarzem weterynarii.
  • Wraz z rozwojem płodów kotka będzie musiała jeść mniej, ale częściej.
  • Kwas tłuszczowy dokozaheksaenowy n-3 (DHA) jest bardzo ważny dla kotek i płodów. Jest on niezbędny dla rozwoju neurologicznego i siatkówki oka u szczeniąt i kociąt. Rozważ wraz ze specjalistą karmę z odpowiednim poziomem kwasów tłuszczowych omega-3 lub suplementację.

Poród u kota. Kiedy kotka może urodzić?

Gdy kotka jest w ciąży w jej organizmie oraz zachowaniu zachodzi wiele zmian. Niektóre z nich sugerują zbliżanie się porodu. Objawy zwiastujące pojawienie się w najbliższym czasie potomstwa to niektóre zmiany w wyglądzie okolic sromu oraz zmiany zachowania.

Lista objawów przepowiadających poród:

Poród u kotki jest naturalnym procesem, który zazwyczaj przebiega bez komplikacji. Oto jak wygląda poród kotki:

  • Faza przygotowawcza. Przed rozpoczęciem porodu kotka może wykazywać pewne objawy przygotowawcze, takie jak niepokój, częste przemieszczanie się, szukanie kryjówki i utrata apetytu. Może również zauważalnie zwiększyć się u niej objętość brzucha.
  • Skurcze porodowe. Ten etap charakteryzuje się wyczuwalnym, a nawet widocznym ruchem brzucha, który jest związany ze skurczami mięśniówki macicy. Podczas skurczów kotka może wydawać dźwięki, oddychać szybciej, a także częściej zmieniać pozycję.
  • Wypchnięcie kociąt. Kiedy skurcze porodowe osiągną odpowiednią siłę, kotka będzie wypychać kocięta. Zazwyczaj kotka siada na tylnych łapach i używa mięśni brzucha, aby wypchnąć kocięta. Gdy kotka urodzi, przegryza pępowinę, zjada łożysko i zajmuje się pielęgnacją kociaka.
  • Przerwy między kociętami. Odstępy między narodzinami kociąt mogą być różne. Jest to bardzo indywidualna kwestia, ale obserwacje sugerują, że w przypadku dużej liczby niepowikłanych porodów wspomniane odstępy nie powinny być dłuższe niż 100 minut. Przyjmuje się, że poród trwający powyżej 6 godzin może być porodem trudnym (inaczej powikłanym).
  • Zakończenie porodu. By poród uznać za zakończony, kotka powinna urodzić wszystkie kocięta, a także wydalić wszystkie łożyska.

Więcej informacji o akcji porodowej udzieli Ci lekarz weterynarii, który będzie prowadził ciążę Twoich zwierząt.

ciąża kota

Ciąża urojona u kotki

U kotów (rzadziej niż u psów) zdarza się ciąża urojona. Jest to stan organizmu występujący w fazie porujowej, związany z obniżaniem stężenia progesteronu i wzrostem prolaktyny. Ciąża urojona u kotki powoduje zmiany fizyczne, a także behawioralne. U kotów zaobserwować można:

  • brak rui,
  • rozbudowę gruczołu mlekowego,
  • mlekotok.

Leczenie farmakologiczne zalecane jest u samic o wyraźnie prezentowanych objawach. U pozostałych zastosować można np. preparaty ziołowe – zawsze po konsultacji z lekarzem weterynarii.

Ciąża u kota – najważniejsze pytania i odpowiedzi

Ile kot może mieć kociąt?

W jednym miocie rodzi się przeważnie od 3 do 6 kociąt. Liczba kociaków jest jednak zmienna. Zdarzają się i mniejsze, i większe mioty.

Ile razy kot może być w ciąży?

Kotki są poliestralne sezonowo i zdarza się, że wolno żyjące samice wydają na świat nawet cztery mioty w ciągu jednego roku. Nie jest to jednak dla nich najzdrowsze. Polski Związek Felinologiczny zabrania nadmiernej „eksploatacji” samic w hodowli. Dopuszcza się trzy mioty w ciągu dwóch lat. Maksymalny wiek kotki hodowlanej to 8 lat. Starsze samice powinny zostać wykastrowane.

Co robić, kiedy kot rodzi w domu?

Rodzącej kocicy należy zapewnić komfort i spokój. Ważne, by miała swoje „gniazdo”, w którym bez zbędnego stresu wyda na świat młode. Należy zadbać, aby w pomieszczeniu było ciepło. Jest to ważne dla kociąt. Obserwuj ciężarną kotkę co jakiś czas i wszystkie wątpliwości dotyczące przebiegu porodu konsultuj z lekarzem weterynarii. Poproś go o pomocy, gdy będzie taka potrzeba.

Czy 4-, 5-miesięczna kotka może zajść w ciążę?

Niektóre rasy kotów osiągają dojrzałość płciową już w wieku 4–5 miesięcy, podczas gdy inne (np. koty dużych ras) dopiero w wieku jednego roku. Średnio dzieje się to między 6 a 9 miesiącem życia. Nie można zatem wykluczyć ryzyka ciąży u 4-, 5-miesięcznej kotki. Ze względu na zdrowie młodej kocicy ciąża w tym wieku nie jest jednak wskazana.

Ile kosztuje USG u kota?

W okresie ciąży zaleca się wykonywanie badań USG w celu potwierdzenia ciąży oraz oceny prawidłowości jej przebiegu. Cena USG u kota zależy od miejscowości oraz doświadczenia lekarza przeprowadzającego badanie.

Ile trwa ciąża u kotki?

Długość ciąży u kotek wynosi od 60 do 72 dni. Oznacza to, że kotka rodzi w 9–10 tygodniu ciąży.

Ile kotka może mieć kociąt za pierwszym razem?

Kotki najczęściej rodzą od trzech do sześciu potomków. Wiele zależy jednak np. od rasy. To, ile kociąt znajduje się w macicy, można ocenić m.in. badaniem RTG.

Czy kocięta rodzą się ślepe?

Kocięta rodzą się ślepe, a oczy otwierają dopiero po 7–10 dniach.

mały kotek

Ciąża u kota – podsumowanie

  1. Kotka może zachodzić w ciążę kilka razy w roku.
  2. Ciąża u kota kota – ile trwa? Ciąża kota trwa średnio około 65 dni.
  3. Zdrowie ciężarnej kotki zależy nie tylko od żywienia, ale także od opieki weterynaryjnej.
  4. Dieta kota w ciąży powinna być pełnoporcjowa, a także spełniać nowe wymagania związane z rozwojem płodów. Kotka w tym czasie ma większy apetyt.
  5. Przygotuj się do porodu kocicy w domu i pamiętaj, że poród nie zawsze przebiega bez problemów. Każdy właściciel powinien znać objawy trudności porodowych, by móc w odpowiednim czasie wezwać lekarza weterynarii.

Wiesz już, ile trwa ciąża oraz jak rozpoznać ciążę u swojej pupilki. Jeżeli chcesz wiedzieć więcej o porodzie, żywieniu kociąt, mleku dla kociąt, przeczytaj pozostałe artykuły. Twoja kotka jest wyjątkowa, a Ty musisz wiedzieć, jak zapewnić jej właściwą opiekę.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Czy pies może jeść rzodkiewkę
PiesŻywienie psa

Czy pies może jeść rzodkiewki? Rzodkiewka dla psa

przez Pets Style

Psy to nasi najwierniejsi towarzysze, zasługują więc na najlepszą opiekę i najzdrowszą dietę. Większość z nas zdaje sobie sprawę ze znaczenia dobrej diety dla naszych czworonożnych przyjaciół, składającej się z odpowiedniej ilości mięsa, warzyw i owoców. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, które warzywa są bezpieczne dla naszych psów, a które mogą okazać się szkodliwe. Dzisiaj skupimy się na jednym konkretnym warzywie, które jest popularne w naszej kuchni – rzodkiewce. Czy pies może jeść rzodkiewki? Jest to pytanie, które zadaje sobie wielu właścicieli psów. Postaramy się na nie odpowiedzieć w tym artykule.

rzodkiewka dla psa

Rzodkiewka dla psa

Rzodkiewka to niewielkie, zazwyczaj czerwone warzywo o charakterystycznym ostrym smaku. Często dodaje się rzodkiewkę do sałatek i kanapek ze względu na jej unikalny smak i chrupkość.. Rzodkiewka jest również znana ze swoich korzyści zdrowotnych dla ludzi, ponieważ jest bogata w witaminy i minerały, takie jak witamina C, kwas foliowy i potas. Ale czy te korzyści zdrowotne dotyczą także psów?

Czy pies może jeść rzodkiewkę?

Tak, psy mogą jeść rzodkiewki, ale są pewne kwestie, które warto wziąć pod uwagę:

  1. Ilość: rzodkiewki spożywane w umiarkowanych ilościach są zwykle bezpieczne dla psów. Jednak podawanie ich w dużych ilościach może prowadzić do niestrawności lub biegunki u niektórych psów.
  2. Ostry smak: niektóre psy mogą nie lubić ostrego smaku rzodkiewki. Warto obserwować reakcję psa i zdecydować, czy warto podawać ją w przyszłości.
  3. Sposób podania: najlepiej podawać rzodkiewki czworonogom w formie pokrojonej lub startej, aby zmniejszyć ryzyko zakrztuszenia się. Upewnij się także, że dobrze umyłeś rzodkiewki, aby usunąć ewentualne pestycydy lub chemikalia.
  4. Zdrowe składniki: rzodkiewki są źródłem witamin i minerałów, które mogą być korzystne dla zdrowia psa.

Podsumowując, rzodkiewki mogą być podawane psom jako zdrowy przysmak w umiarkowanych ilościach. Zawsze dobrze jest wprowadzać nowe pokarmy do diety psa stopniowo i obserwować reakcję zwierzęcia. Jeśli masz wątpliwości dotyczące tego, co jest bezpieczne dla Twojego psa, skonsultuj się z weterynarzem.

Czy rzodkiewka dla pasa jest zdrowa i bezpieczna?

Czy rzodkiewka jest zdrowa dla psa? Tak, rzodkiewki mogą być bezpieczne dla psów, ale tylko w umiarkowanych ilościach. Psy, podobnie jak ludzie, mogą cieszyć się korzyściami zdrowotnymi płynącymi z rzodkiewki, takimi jak błonnik, witaminy i minerały. Jednak podobnie jak większość warzyw rzodkiewki powinny być podawane psom z umiarem. Zbyt duża ilość rzodkiewek może prowadzić do dolegliwości żołądkowych, takich jak biegunka lub wzdęcia.

rzodkiewka

Korzyści zdrowotne płynące z podawania rzodkiewek psom

Podawanie rzodkiewek psom może przynieść kilka korzyści zdrowotnych. Oto kilka z nich:

  • Wzmacniają odporność: rzodkiewki są bogate w witaminę C, która jest znanym przeciwutleniaczem i pomaga wzmocnić układ odpornościowy psa.
  • Dobre źródło błonnika: błonnik zawarty w rzodkiewkach zdrową wspiera florę jelitową, pomaga regulować trawienie u psów i zapobiega zaparciom.
  • Niskokaloryczne: rzodkiewki są niskokaloryczne, co oznacza, że mogą stanowić zdrową przekąskę dla psów ze skłonnością do nadwagi.
  • Zawierają minerały: rzodkiewki są bogate w różne minerały, takie jak miedź i mangan, a także potas, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania mięśni i serca psa.

Potencjalne ryzyko związane z karmieniem psa rzodkiewkami

Chociaż rzodkiewki są zwykle bezpieczne dla psów, istnieją pewne potencjalne ryzyka, które warto wziąć pod uwagę. Oto kilka z nich:

  • Zawartość glikozydów: rzodkiewki zawierają glikozydy, które mogą być trudne do strawienia dla niektórych psów i prowadzą do problemów z układem pokarmowym. Mogą wywoływać wzdęcia, wymioty i biegunkę.
  • Ostry smak: ostry smak rzodkiewki może nie odpowiadać niektórym psom, co może prowadzić do braku apetytu lub odmowy jedzenia.
  • Możliwość zadławienia: rzodkiewki podawane w całości mogą powodować zadławienia, zwłaszcza u małych psów lub szczeniąt.

Jak podawać psu rzodkiewkę?

Jeżeli zdecydujemy się na podanie rzodkiewki naszemu psu, powinniśmy pamiętać o kilku zasadach, które pomogą nam to zrobić bezpiecznie:

  • Podawaj rzodkiewkę w małych ilościach: zawsze zaczynaj od małej ilości rzodkiewki i obserwuj reakcję pupila. Jeżeli nie ma żadnych negatywnych efektów, możemy stopniowo zwiększać porcję.
  • Pokrój rzodkiewkę dla psa na małe kawałki: aby minimalizować ryzyko zadławienia, zawsze kroimy rzodkiewkę na małe kawałki, które są łatwiejsze do przełknięcia i strawienia dla psa.
  • Unikaj podawania rzodkiewki z innymi warzywami, które mogą być toksyczne dla psów: niektóre warzywa, takie jak cebula czy czosnek, mogą być toksyczne dla psów i nie powinny być dodawane do rzodkiewki.
pies i miska

Rzodkiewka – niskokaloryczna przekąska w diecie psa. Podsumowanie

Rzodkiewka to zdrowe warzywo, które z umiarem może być podawane psom. Chociaż przynosi wiele korzyści zdrowotnych, takich jak dostarczanie dodatkowego błonnika i witamin, powinniśmy zawsze podawać ją naszym psom z ostrożnością. Pamiętajmy, że każdy pies jest inny i to, co jest bezpieczne i zdrowe dla jednego psa, może nie być takie dla innego. Zawsze obserwujmy reakcję naszego psa na nowe pokarmy i skonsultujmy się z weterynarzem, jeśli zauważymy jakiekolwiek niepokojące objawy.

  • Rzodkiewka dla psa jest zdrowa jako okazjonalny przysmak. Jest niskokaloryczna (w 100 g ma tylko 15 kcal), ma niski indeks glikemiczny, zawiera wiele cennych witamin i minerałów (potas, fosfor i magnez).
  • Rzodkiewka podana psu w nadmiarze może powodować wzdęcia, gazy i niestrawność.
  • Wrażliwym psom lepiej nie podawać surowych warzyw – znacznie bezpieczniejsze będą dla nich w postaci ugotowanej.

Warzywa mogą być doskonałym dodatkiem do diety psa.

Sprawdź owoce szkodliwe dla psa.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
świerzb u psa
PiesZdrowie psa

Świerzbowiec. Jak leczyć świerzb u psa?

przez Pets Style

Choroby pasożytnicze dotykają nie tylko psów ze schronisk lub terenów wiejskich. Świerzb może przydarzyć się także Twojemu pupilowi. Dowiedz się, w jakich sytuacjach dochodzi do zakażenia, a także na jakie objawy należy zwracać uwagę. W artykule omówimy wszystkie najważniejsze kwestie dotyczące świerzbu u psa – objawy, diagnostykę oraz leczenie.

pies wygryza się

Świerzb u psa a świerzbowiec. Rodzaje

Świerzb u psa jest to choroba zakaźna, którą powodują dwa rodzaje roztoczy z rzędu pajęczaków – świerzbowce:

  • Sarcoptes scabiei var. canis, który jest przyczyną świerzbu drążącego u psa,
  • Otodectes cynotis, który wywołuje świerzb uszny u psa.

Świerzb to zatem nazwa choroby zakaźnej, a słowo świerzbowiec oznacza konkretnego pasożyta.

Świerzbowiec drążący u psa – Sarcoptes scabiei var. canis

Świerzb drążący lub inaczej skórny (sarkoptoza) to wysoce zaraźliwa choroba objawiająca się bardzo silnym świądem. Jej przyczyną jest inwazja świerzbowca Sarcoptes scabiei var. canis, który należy do roztoczy. Jest to niewielkich rozmiarów pasożyt, który kopuluje na powierzchni skóry psa, a jaja składa w głębszych jej warstwach. W tym celu samica drąży tunele w skórze zwierzęcia. Jaja w ciągu kilku dni przeobrażają się w nimfy, które wędrują na powierzchnię skóry, gdzie z czasem osiągają dojrzałość. Zwykle cykl świerzbowca trwa około trzech tygodni. Na początku pasożyty preferują okolice ciała, które pokryte są rzadkim owłosieniem, dlatego najłatwiej zauważyć zmiany na:

  • łokciach,
  • małżowinach usznych,
  • brzuchu.

Główny sposób zarażenia to bezpośredni kontakt z chorym czworonogiem.

Jakie są objawy świerzbu u psa – świerzbowiec drążący

Drążenie kanałów w skórze psa wywołuje u niego świąd. Dodatkowo pasożyty wytwarzają toksyny oraz alergeny, które powodują reakcję zapalną, a także potęgują podrażnienie skóry. Co wskazuje na to, że pies złapał świerzbowca? Jest kilka objawów. Należą do nich:

  • drapanie,
  • wylizywanie ciała,
  • wygryzanie sierści,
  • ocieranie się o meble,
  • częste tarzanie się na podłodze bądź w trawie.

Zwierzę może być nadmiernie pobudzone, a w skrajnych przypadkach nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować. Pies może odczuwać dyskomfort, który np. utrudnia spożywanie posiłków, co skutkuje spadkiem masy ciała.

świerzb u psa

Świerzbowiec drążący. Jak rozpoznać świerzb u psa?

Pasożyt Sarcoptes scabiei ma bardzo małe rozmiary i nie jest widoczny gołym okiem. Kiedy zgłosisz się do gabinetu weterynaryjnego ze świądem oraz zmianami skórnymi u swojego pupila, musisz być przygotowany na to, że lekarz weterynarii weźmie pod uwagę kilka możliwych przyczyn. Na liście chorób, które trzeba wykluczyć, znajdują się:

  • gronkowcowe zapalenie skóry,
  • alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS),
  • niepożądane reakcje na pokarm,
  • niedoczynność tarczycy,
  • pęcherzyca liściasta,
  • nużyca,
  • chejletieloza,
  • atopowe zapalenie skóry (AZS).

W celu ustalenia, czy powodem świądu jest Sarcoptes scabiei, lekarz weterynarii pobiera m.in. zeskrobiny skóry, w których można znaleźć tego pasożyta. Dodatkowo można wykonać badanie cytologiczne preparatów wykonanych przy użyciu taśmy klejącej lub rozmazów z krost, by wykryć lub wykluczyć wtórne infekcje bakteryjne czy grzybicze. Wizyta może trwać kilka lub nawet kilkadziesiąt minut, ale pozwoli prawidłowo zdiagnozować świerzb.

Niestety, czasami zdarza się, że pasożyta nie można zidentyfikować, gdyż samice drążą naprawdę głębokie tunele. W takiej sytuacji lekarz może pójść śladem swojej intuicji i również wprowadzić leczenie. Jak ono wygląda?

Leczenie świerzbu wywołanego przez Sarcoptes scabiei u psa

Zanim przejdziemy do tematu leczenia, należy wspomnieć, że psa ze świerzbem skórnym trzeba odizolować od innych zwierząt, by uniknąć przekazania choroby. Za późno? Jeżeli Twój pupil miał niedawno kontakt z psem Twoich przyjaciół lub masz w domu drugiego pupila, pamiętaj, że takie zwierzę również powinno zostać poddane leczeniu. Nawet wtedy, gdy nie ma jeszcze objawów klinicznych. Zawsze lepiej rozpocząć leczenie szybciej, niż borykać się z powikłaniami w postaci np. zakażeń bakteryjnych.

Lekarz weterynarii może zalecić:

  • kąpiele w odpowiednim szamponie,
  • okłady na zmienione chorobowo obszary skóry,
  • podanie preparatów spot-on na świerzb,
  • zastosowanie specjalnych sprayów na świerzb u szczeniąt,
  • leczenie ogólnoustrojowe (zastrzyki lub tabletki na świerzb).

Zdarza się również, że konieczne jest krótkotrwałe leczenie glikokortykosteroidami lub stosowanie kołnierza ochronnego. Postępowanie każdorazowo dopasowywane jest do stanu pacjenta.

Ważne! Objawy świądu u psa mogą ustąpić po około 6 tygodniach, natomiast leczenie świerzbowca u psa trwa od 4 do nawet 8 tygodni. Dlatego musisz uzbroić się w cierpliwość. Pocieszające jest natomiast to, że pierwsze efekty leczenia mogą być widoczne już po 2 tygodniach.

Pamiętaj, leki na świerzb u psa przepisuje lekarz!

świerzb u psa

Leczenie domowe. Jak domowym sposobem pozbyć się świerzbu u psa?

Niestety, domowe sposoby na pozbycie się świerzbu u psa nie zawsze są skuteczne, a niektóre z nich mogą być szkodliwe dla zwierzęcia. Najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii, który przepisze odpowiednie leki przeciwpasożytnicze.

Jeśli z jakiegoś powodu nie możesz udać się do lekarza weterynarii, możesz skorzystać z kilku domowych metod łagodzących objawy, ale niekoniecznie skutecznych w eliminacji przyczyny choroby. Oto kilka z nich:

  1. Kąpiel w roztworze boraksu i wody utlenionej. Rozpuszczenie 2–3 łyżek stołowych boraksu i 1/4 szklanki wody utlenionej w 4 litrach wody i kąpiel psa w tym roztworze może pomóc zmniejszyć swędzenie i złagodzić objawy.
  2. Kąpiel w szamponie z siarką. Szampony z siarką mogą pomóc w zmniejszeniu swędzenia i złagodzeniu objawów świerzbu u psa. Najlepiej stosować produkty dla zwierząt. Na rynku dostępne są specyfiki wspomagające leczenie przeciwpasożytnicze i łagodzące podrażniony naskórek.
  3. Olej z czarnuszki. Wmasowywanie oleju z czarnuszki w skórę psa może pomóc zmniejszyć swędzenie, a także złagodzić objawy.

Niektórzy polecają również stosowanie miodu lub żelu aloesowego. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że te domowe sposoby nie zastąpią wizyty w gabinecie weterynaryjnym i stosowania odpowiednich leków przeciwpasożytniczych.

Czy świerzb u psa jest wyleczalny?

Tak, świerzb u psa jest chorobą, która może zostać wyleczona, ale wymaga to właściwego postępowania. Leczenie świerzbu u psów polega na zwalczaniu pasożytów odpowiednimi lekami. W zależności od stopnia zaawansowania choroby i jej objawów weterynarz może przepisać różne rodzaje leków.

Leki przeciwpasożytnicze, takie jak iwermektyna, są często stosowane do leczenia świerzbu u psów. Mogą być one podawane doustnie lub w postaci zastrzyków. W niektórych przypadkach są również przepisywane leki przeciwbakteryjne, aby zapobiec lub leczyć infekcje skóry, które mogą pojawić się w wyniku drapania.

Czy pies może zarazić się świerzbem?

Świerzb to choroba o zasięgu ogólnoświatowym, która może przenosić się z jednego zwierzęcia na drugie. Pies może zarazić się świądem poprzez bezpośredni kontakt z chorym osobnikiem lub przedmiotami używanymi do jego pielęgnacji, np. szczotkami. Pasożyt może przenosić się także ze zwierząt na ludzi.

Chcesz ograniczyć ryzyko? Możesz zminimalizować kontakty psa z obcymi zwierzętami i używać tylko własnych akcesoriów do pielęgnacji pupila. Choroba łatwiej przenosi się w dużych grupach zwierząt, na przykład w schroniskach, dlatego po adopcji psa wybierz się do lekarza weterynarii, by zdiagnozować i wyleczyć świerzb lub inne choroby.

Świerzb uszny u psa – objawy

Innym roztoczem powodującym problemy u psów jest tzw. świerzbowiec uszny, czyli Otodectes cynotis. Jego cykl życiowy trwa 3 tygodnie i odbywa się głównie wewnątrz kanału słuchowego psa lub kota. Obecność pasożyta w przewodzie słuchowym objawia się ponownie świądem, ale tym razem zlokalizowanym głównie w okolicy uszu. Zaobserwujesz potrząsanie głową i drapanie. Pies może również ocierać się głową np. o meble.

W uchu rozwija się stan zapalny, a charakterystyczną cechą jest gromadzenie się czarnej lub ciemnobrązowej wydzieliny. Brak szybkiej interwencji doprowadza do wtórnych infekcji bakteryjnych lub grzybiczych.

Świerzb uszny u psa. Otodectes cynotis – leczenie

Leczenie tej choroby polega na wyczyszczeniu uszu psa, a następnie aplikowaniu środków roztoczobójczych oraz antybiotyków. W tym przypadku można zastosować także spot-on z selamektyną jako formę leczenia systemowego.

Czy można zarazić się świerzbem od psa?

Czy świerzb u psa jest zaraźliwy? Tak, świerzb u psów jest chorobą zakaźną i może być przenoszony na człowieka. Świerzb wywołany przez roztocze u psa jest inny niż ludzki świerzb, ale może powodować u ludzi nieprzyjemne objawy skórne, takie jak swędzenie, zaczerwienienie, pęcherze i zmiany zapalne.

Do zarażenia się świerzbem od psa może dojść podczas bezpośredniego kontaktu skóry człowieka ze skórą zarażonego psa lub z jego środowiskiem (legowisko, zabawki czy koce). W przypadku podejrzenia zakażenia świerzbem należy skonsultować się z lekarzem i weterynarzem, którzy zalecą odpowiednie leczenie zarówno dla człowieka, jak i psa.

drapiący się pies

Świerzb u psa – podsumowanie

Świerzb u psów jest chorobą skórną wywołaną przez roztocza Sarcoptes scabiei, które atakują warstwy skóry. Oto niektóre objawy, na które należy zwrócić uwagę, podejrzewając u psa świerzb:

  1. Intensywne swędzenie. Swędzenie jest głównym objawem świerzbu u psa i często jest pierwszym sygnałem choroby. Pies może drapać się, pocierać o meble lub wydzierać sierść zębami, próbując złagodzić swędzenie.
  2. Zaczerwienienie i łuszczenie się skóry. U psa mogą wystąpić łuszczenie się, zaczerwienie i przesuszenie skóry. Często występują one w okolicach łokci, uszu, karku, brzucha i między palcami.
  3. Owłosienie i utrata włosa. Z czasem owłosienie u psa może stać się cieńsze i bardziej łamliwe. W niektórych przypadkach może dochodzić do znacznej utraty włosa.
  4. Zmiany zapalne. Na skórze psa mogą występować guzki, krostki, pęcherze lub strupy, a także otarcia i rany, które mogą stać się podatne na infekcje bakteryjne.

Podsumowując, wszystkie choroby skóry u psów warto rozpoznać i leczyć jak najszybciej. Bez względu na to, jakie objawy zauważysz, nie czekaj. Choroby skóry mogą mieć wiele przyczyn, dlatego zawsze wskazane są badania w gabinecie weterynaryjnym. Zarówno świerzb uszny, jak i skóry są dla psa bardzo niekomfortowe.

Leczenie świerzbu u psów może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od stopnia zaawansowania choroby i skuteczności leków. Ważne jest, aby pamiętać o regularnym stosowaniu leków zgodnie z zaleceniami weterynarza oraz o podjęciu odpowiednich działań, aby zapobiec ponownej infekcji. Świerzb u psa to zoonoza (czyli choroba, którą zwierzęta domowe mogą przenosić na ludzi), dlatego podczas kontaktów z chorym psem możesz narazić się na inwazję pasożyta także u siebie.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
szpinak dla psa
PiesŻywienie psa

Czy pies może jeść szpinak? Szpinak dla psa

przez Pets Style

Szpinak (Spinacia oleracea) to wysoce odżywcze warzywo, które jest często polecane dla ludzi ze względu na jego bogactwo w witaminy i minerały. Jednakże czy szpinak odpowiada również potrzebom żywieniowym naszych psów? Czy pies może jeść szpinak? Odpowiedź na te pytania nie jest prosta i wymaga dogłębnej analizy.

warzywa dla psa

Szpinak dla psa – co zawiera szpinak?

Szpinak jest powszechnie uznawany za jedno z najbardziej odżywczych warzyw. Jest bogaty w liczne witaminy, takie jak witamina A, C, E, K oraz witaminy z grupy B. Witamina A jest ważna dla wzroku, skóry i układu odpornościowego, witamina C działa jako antyoksydant, a witamina K jest niezbędna do krzepnięcia krwi. Szpinak jest również cennym źródłem minerałów, takich jak żelazo, potas, magnez, a także błonnika. Zawiera również kwas foliowy, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i krwiotwórczego. Luteina i zeaksantyna zawarte w szpinaku odgrywają ważną rolę w utrzymaniu zdrowia oczu i mogą chronić przed uszkodzeniami powodowanymi przez promieniowanie UV.

Jednakże pomimo tych licznych zalet szpinak zawiera również składniki, które mogą być potencjalnie szkodliwe dla naszych czworonożnych przyjaciół.

Czy szpinak jest dobry dla psów?

Jako źródło wielu składników odżywczych szpinak może przynieść dużo korzyści dla zdrowia psa. Minerały i witaminy dla psa zawarte w szpinaku mogą wspierać układ odpornościowy, poprawiać zdrowie skóry i sierści, a także promować prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego.

  • Wzmacnia układ odpornościowy

Szpinak jest bogaty w przeciwutleniacze, takie jak witaminy A, C i E, które mogą wspierać układ odpornościowy psa i chronić go przed wieloma chorobami.

  • Poprawia zdrowie skóry i sierści

Witamina A zawarta w szpinaku wpływa na zdrowie skóry i sierści psa. Może pomóc w zapobieganiu suchości skóry, łupieżu i w innych problemach skórnych.

  • Wspiera układ nerwowy

Szpinak jest również dobrym źródłem witamin z grupy B, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego psa.

szpinak dla psa

Żelazo w szpinaku

Dla psów, podobnie jak dla ludzi, żelazo z roślin jest trudniej przyswajalne niż żelazo z produktów pochodzenia zwierzęcego. W związku z tym, chociaż szpinak może dostarczyć pewnej ilości żelaza do diety psa, nie jest to najbardziej efektywne źródło tego minerału. Jeśli chodzi o zapotrzebowanie psa na żelazo, mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego są bardziej odpowiednie.

Jeśli martwisz się niedoborem żelaza u swojego psa lub chcesz dostarczyć mu więcej żelaza w diecie, skonsultuj się z weterynarzem, który da ci wskazówki dotyczące odpowiedniej suplementacji lub zmian w psiej diecie.

Potencjalne zagrożenia związane ze spożywaniem szpinaku przez psa

Mimo licznych korzyści zdrowotnych szpinak niesie również pewne ryzyko dla zdrowia psa. Szpinak zawiera kwas szczawiowy, który może wiązać wapń i magnez, utrudniając ich wchłanianie przez organizm psa.

  • Kwas szczawiowy

Kwas szczawiowy obecny w szpinaku może przyczynić się do problemów z nerkami i zaburzeń w przyswajaniu wapnia i magnezu. Nadmiar kwasu szczawiowego w diecie czworonoga może prowadzić do zapalenia stawów, zaburzeń pracy serca lub kamicy szczawianowo-wapniowej u psa. Jest on niezdrowy również z innych powodów, ponieważ wytwarza w organizmie szczawian wapnia, który musi być wydalony z moczem.

  • Azotany

Szpinak często zawiera dużo azotanów, które mogą być szkodliwe dla psa. Organizm przekształca azotany w azotyny, które mogą hamować transport tlenu we krwi.

Czy pies może jeść szpinak?

Powyższe informacje pozwalają stwierdzić, że psy mogą spożywać szpinak, ale tylko pod pewnymi warunkami. Szpinak podawaj psu w umiarkowanych ilościach, nie może on stanowić podstawy psiej diety. Zawsze należy monitorować reakcję psa na nowe pokarmy i skontaktować się z lekarzem weterynarii, jeśli pies ma jakiekolwiek niepokojące objawy.

jedzący pies

Jak podawać szpinak psu?

Podawanie szpinaku psu wymaga pewnej ostrożności, aby był on bezpieczny i korzystny dla zdrowia zwierzęcia. Oto kilka wskazówek, jak należy podawać szpinak psu:

  • Ugotuj szpinak: świeży szpinak zawiera kwas szczawiowy, który może wiązać wapń i być trudny do trawienia dla niektórych psów. Gotowanie szpinaku zmniejsza zawartość tego kwasu. Pies łatwiej trawi ugotowany szpinak.
  • Unikaj dodatków: gdy przygotowujesz szpinak dla swojego psa, nie dodawaj do niego soli, czosnku, cebuli czy innych przypraw, które mogą być szkodliwe dla psa.
  • Podawaj w umiarkowanych ilościach: szpinak powinien stanowić jedynie mały dodatek do codziennej diety psa, a nie jej główny składnik. Dla większości psów kilka liści ugotowanego szpinaku wystarczy.
  • Drobno posiekaj lub zmiel: posiekanie lub zmiksowanie szpinaku ułatwi Twojemu psu jedzenie i trawienie tego warzywa.
  • Mieszaj z innymi składnikami: możesz dodać szpinak do innych składników, takich jak mięso czy ryż, aby uczynić posiłek bardziej atrakcyjnym dla psa.
  • Obserwuj reakcję: po podaniu psu szpinaku obserwuj psa, czy nie ma żadnych negatywnych reakcji, takich jak biegunka czy wymioty. Jeśli zauważysz jakieś niepokojące objawy, przestań podawać szpinak i skonsultuj się z weterynarzem.
  • Nie podawaj codziennie: chociaż szpinak może być zdrowy dla psa, nie powinien być podawany codziennie. Zróżnicowana dieta jest kluczem do zdrowia Twojego pupila.

Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące wprowadzenia nowego pokarmu do diety swojego psa, skonsultuj się z lekarzem weterynarii.

WAŻNE

Surowy szpinak jest trudny do strawienia dla psa.

Podsumowanie

Podsumowując, psy mogą spożywać szpinak, ale nie w dużych ilościach, tylko z umiarem. Ze względu na obecność kwasu szczawiowego i azotanów nie jest to warzywo zalecane dla psów, które mają problemy z nerkami, czy dla młodych, rosnących psów. Można podawać psu szpinak w różnych formach. Najlepszym rozwiązaniem jest podanie go po ugotowaniu na parze lub w wodzie. Gotowanie zmniejsza zawartość kwasu szczawiowego i czyni szpinak bezpieczniejszym dla psa. Szpinak powinien być również drobno posiekany, aby ułatwić psu jedzenie. Pamiętaj, aby nie dodawać do szpinaku żadnych przypraw, soli, cebuli, czosnku czy oleju, które mogą być szkodliwe dla czworonoga.

Oto kilka właściwości szpinaku:

  • zawiera wiele witamin, w tym witaminę A, C, K i witaminy z grupy B;
  • jest źródłem ważnych minerałów, takich jak żelazo, magnez, potas i wapń;
  • dostarcza błonnika;
  • zawiera antyoksydanty.

Przed wprowadzeniem nowego pokarmu do diety psa zawsze skonsultuj się z weterynarzem.

Sprawdź, jakie warzywa dla psa są dobre, a jakie nie.

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
postanowienia noworoczne
PiesPorady

Nowy rok z psem. 10 postanowień noworocznych dla psiarzy

przez Pets Style

Nowy rok to idealna okazja do wprowadzenia zmian nie tylko w naszym życiu, ale także w życiu naszych czworonożnych przyjaciół. Warto zrobić sobie postanowienia noworoczne, które ułatwią nam działanie według planu. Psy zasługują na to, abyśmy dbali o ich szczęście i zdrowie. W nowym roku warto rozważyć postanowienia, które nie tylko wzmocnią naszą więź z czworonożnymi przyjaciółmi, ale także poprawią ich zdrowie i kondycję.

Oto dziesięć postanowień noworocznych, które każdy właściciel psa powinien rozważyć, aby zapewnić sobie i swojemu pupilowi zdrowie, szczęście i doskonałą kondycję.

postanowienia noworoczne

1. Regularne wizyty kontrolne z pupilem u weterynarza

W ramach noworocznych postanowień zobowiąż się do regularnych wizyt u weterynarza. Profilaktyka jest bardzo ważna. Zapewnienie psu corocznych przeglądów zdrowotnych pomoże wcześniej wykryć i leczyć ewentualne dolegliwości. Pamiętaj także o aktualizacji szczepień i regularnym odrobaczaniu psiaka.

2. Codzienne spacery i ćwiczenia

Psy wymagają regularnej aktywności fizycznej. Postanowienie o codziennych spacerach ze swoim psem, niezależnie od pogody będzie świetnym pomysłem. Ćwiczenia nie tylko pomagają utrzymać psa w dobrej kondycji fizycznej, ale również wspierają jego zdrowie psychiczne.

3. Zrównoważona dieta

Zadbaj o to, aby dieta Twojego psa była zrównoważona i dostosowana do jego wieku, rasy i poziomu aktywności. Rozważ konsultację z weterynarzem lub dietetykiem zwierzęcym, aby ustalić najlepszy plan żywieniowy dla Twojego pupila. Pamiętaj, że odpowiednia karma dla psa i suplementacja wpływa na zdrowie Twojego pupila. Zwróć uwagę na preparaty:

Game Dog AniFlexi Fit – to suplement diety dla psów, który wspiera zdrowie stawów, ścięgien i więzadeł, a także odżywia tkanki chrzęstne. Jest również pomocny w rekonwalescencji po zabiegach ortopedycznych.

Nature’s Protection Active Detox – to suplement diety dla dorosłych psów wspierający detoksykację organizmu i eliminację szkodliwych substancji. Wzmacnia ściany jelit i poprawia ich pracę, wspomaga układ odpornościowy oraz zmniejsza drażliwość i niepokój zwierzęcia.

4. Szkolenie i wychowanie zwierzaka

Nie zapominaj o znaczeniu regularnego szkolenia i wychowania. Psy, niezależnie od wieku, mogą uczyć się nowych komend i zachowań. Regularne sesje treningowe nie tylko wzmocnią więź między Tobą a Twoim psem, ale również pomogą utrzymać jego umysł w dobrej kondycji.

5. Czas na zabawę i relaks

Zaplanuj codziennie czas na zabawę ze swoim psem. Twój pies uwielbia spędzać z Tobą czas, więc takie postanowienie na pewno mu się spodoba. Gry i zabawki stymulujące umysł pomagają zwalczać nudę i zapobiegają destrukcyjnym zachowaniom. Dodatkowo wspólna zabawa to świetna okazja do budowania relacji z psem. Sprawia też wiele radości zarówno Tobie, jak i Twojemu pupilowi.

bieganie z psem

6. Kontrola wagi i pozbycie się zbędnych kilogramów

Monitoruj wagę swojego psa i dostosuj jego dietę oraz poziom aktywności, aby zapobiec otyłości. Nadwaga u psów może prowadzić do licznych problemów zdrowotnych, w tym chorób stawów i cukrzycy. Dbając o wagę swojego pupila, dbasz o jego zdrowie.

7. Czas dla siebie

Zadbaj o to, aby Twój pies miał własną przestrzeń i czas na odpoczynek. Zapewnienie mu wygodnego legowiska i spokojnego miejsca do wypoczynku jest równie ważne, jak aktywne spędzanie z nim czasu.

8. Regularne pielęgnacja i higiena

Zobowiąż się do regularnej pielęgnacji swojego psa. Systematycznie szczotkuj sierść, aby zapobiec jej kołtunieniu i utrzymać ją w dobrej kondycji. Dodatkowo dbaj o higienę uszu, oczu i zębów Twojego psa. Czyszczenie zębów to najlepszy sposób zapobiegania osadzaniu kamienia i chorobom przyzębia. Regularne kąpiele, w zależności od potrzeb rasy i stylu życia, także pomogą utrzymać Twojego psa w czystości i zdrowiu.

9. Przyjęcie zdrowych nawyków dla siebie i swojego pupila

Wprowadź zdrowe nawyki, które będą korzystne zarówno dla Ciebie, jak i Twojego psa. Przykładowo możesz ograniczyć podawanie psu ludzkiego jedzenia, które często jest niezdrowe dla zwierząt, oraz wprowadzić regularne godziny karmienia i spacerów, co pomoże obu stronom utrzymać zdrowy rytm dnia.

zabawa z psem

10. Nauka nowych psich sztuczek lub aktywności

Postaw sobie za cel naukę nowych sztuczek swojego pupila lub rozpoczęcie nowej aktywności ze swoim zwierzakiem. Może to być coś prostego, jak nauka nowej komendy, lub bardziej zaawansowanego, jak rozpoczęcie treningu agility, dog frisbee lub nosework. To nie tylko świetny sposób na utrzymanie psa w dobrej kondycji fizycznej i umysłowej, ale także na zacieśnienie więzi ze swoim czworonogiem. Do nagradzania podczas nauki warto użyć przysmaków:

Nature’s Protection Superior Care Red Coat Grain Free Weight Control with Herring Adult – to przysmak dla dorosłych psów z rudym lub brązowym umaszczeniem, wspierający utrzymanie wagi. Bezzbożowa formuła z łatwo przyswajalnym śledziem wspomaga zdrowie układu pokarmowego i trawiennego, a także utrzymanie zdrowego wzroku i ogranicza tworzenia się zacieków wokół oczu.

Empire FlexaCare Kolagenowy Suplement – to funkcjonalny i smaczny przysmak dla psów zawierający wysoki poziom naturalnego kolagenu. Idealnie wspiera regenerację tkanki łącznej oraz wzmacnia kondycję stawów, ścięgien, chrząstek i skóry.

GAME DOG Functional Treats Immunity – to przysmaki wzmacniające układ odpornościowy, idealne dla psów w każdym wieku. Zapewniają wsparcie w okresach wzrostu, rekonwalescencji, starzenia się i stresu. Te niewielkie, kruche krokiety wypełnione pastą są smacznym sposobem na wzmocnienie zdrowia psa.

10 postanowień noworocznych dla psiarzy – podsumowanie

Postanowienia noworoczne uwzględniających nasze psy to wspaniały sposób na zapewnienie im zdrowia, szczęścia i dobrej kondycji w nowym roku. Regularne wizyty u weterynarza, zbilansowana dieta, codzienne spacery i ćwiczenia, a także stałe szkolenie i zabawa są kluczowe dla utrzymania dobrego samopoczucia naszych czworonogów. Dodatkowo nie możemy zapominać o znaczeniu higieny i zdrowych nawyków oraz o wprowadzaniu nowych aktywności, które nie tylko rozwijają umiejętności naszych psów, ale także wzmacniają naszą więź z nimi.

Tych dziesięć postanowień może być kompasem, który wskaże nam i naszym pupilom drogę do życia pełnego radości. Pamiętając o tych zasadach, możemy sprawić, że każdy dzień w nowym roku będzie dla naszych psów lepszy, a nasza relacja z nimi stanie się jeszcze głębsza i bardziej satysfakcjonująca. Niech ten rok będzie pełen radości, zdrowia i niezapomnianych chwil spędzonych razem z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi!

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
sylwester z kotem
KotPoradnik

Kot boi się fajerwerków? Jak przygotować kota na sylwestra?

przez Pets Style

Sylwester to dla wielu z nas czas radosnych obchodów, jednak dla naszych czworonożnych przyjaciół, zwłaszcza kotów, może to być okres pełen stresu. Fajerwerki, z ich głośnym hukiem i jaskrawymi światłami, często wywołują lęk u naszych futrzanych towarzyszy. Jak zatem możemy spędzić sylwestra z kotem i pomóc naszym kociakom przetrwać ten trudny czas?

sylwester z kotem

Zrozumienie kotów

Koty są zwierzętami terytorialnymi i bardzo wrażliwymi na zmiany w swoim otoczeniu. Sylwestrowy hałas może być dla nich wyjątkowo przerażający. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy kot reaguje inaczej na stres. Niektóre mogą ukrywać się, inne mogą stać się bardziej niespokojne lub agresywne.

Sylwester z kotem – stworzenie bezpiecznej przestrzeni

Aby pomóc kotu przetrwać stresujący okres sylwestrowy, ważne jest stworzenie dla niego bezpiecznej przestrzeni. Niech to będzie kryjówka dla kota. Wybierz ciche miejsce, które jest znane i lubiane przez pupila, i wyposaż je w jego ulubione przedmioty – legowisko, zabawki, koc. Ta przestrzeń powinna być dla kota łatwo dostępna, aby mógł do niej uciec, gdy poczuje potrzebę schronienia.

Zapewnienie znanych zapachów i wykorzystanie feromonów syntetycznych może dodatkowo pomóc kotu zrelaksować się. Pamiętaj, aby dostosować miejsce do indywidualnych potrzeb i preferencji Twojego zwierzaka, co zapewni mu maksymalny komfort podczas sylwestrowych obchodów.

Jak przygotować kota na sylwestra – przyzwyczajanie kota do dźwięków

Przyzwyczajanie kota do dźwięków fajerwerków jest kluczowym elementem przygotowań do sylwestrowej nocy i wymaga stopniowego podejścia oraz cierpliwości. Proces ten należy zacząć od odtwarzania nagrań fajerwerków na bardzo niskim poziomie głośności. Pozwoli to kotu powoli adaptować się do tych dźwięków bez odczuwania stresu. Ważne jest, aby obserwować reakcję kota i w razie potrzeby dostosować głośność, szczególnie jeśli kot wykazuje oznaki niepokoju.

Należy tworzyć pozytywne skojarzenia z tymi dźwiękami, na przykład poprzez oferowanie smakołyków. ldealnie sprawdzą się tu przysmaki:

Animonda Milkies – Pyszne przekąski mleczne cieszą się dużą popularnością. Niezależnie od tego, czy są to płynne przysmaki w wygodnych kubeczkach, czy chrupiące, suche przysmaki, koty je uwielbiają.

Nature’s Protection Superior Care Snacks Oral Care with Poultry Adult Cats – przysmaki wzbogacają dietę kota o niezbędne składniki odżywcze. Wspierają jego dobre samopoczucie, ale również odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia jamy ustnej zwierzęcia.

Sesje przyzwyczajania powinny być prowadzone krótko i stopniowo wydłużane, zawsze z uwzględnieniem komfortu kota. Kluczem jest zachowanie cierpliwości i konsekwencji, ponieważ niektóre koty mogą potrzebować więcej czasu na adaptację do nowych dźwięków. Ważne jest, aby nie zmuszać kota do słuchania dźwięków fajerwerków, jeśli wydają się one być dla niego zbyt stresujące. Proces przyzwyczajania należy dostosowywać indywidualnie do każdego kota.

Stopniowe przyzwyczajanie kota do dźwięków fajerwerków przez zwiększanie głośności, tworzenie pozytywnych skojarzeń i użycie feromonów to skuteczny sposób na łagodzenie stresu Twojego pupila związanego z sylwestrowymi hałasami.

Minimalizacja hałasu i światła w sylwestrową noc

Aby złagodzić stres u pupila spowodowany sylwestrowymi fajerwerkami, kluczowe jest zminimalizowanie hałasu i światła w domu. Zamknięcie i zasłonięcie okien pomoże ograniczyć wpływ głośnych dźwięków i jaskrawych błysków. Dodatkowo, delikatna muzyka lub dźwięki z telewizora w tle mogą stworzyć spokojne środowisko i przytłumić zewnętrzne hałasy wybuchów petard.

W szczególnie hałaśliwych momentach o północy warto rozważyć użycie zatyczek do uszu dla kotów lub innych urządzeń tłumiących dźwięk. Warto jednak wcześniej oswoić kota z takimi zatyczkami. 

Ważne jest także zabezpieczenie przedmiotów w domu, które mogą być niebezpieczne lub stwarzać dodatkowy hałas podczas sylwestrowej nocy i spowodować dodatkową panikę u pupila.

przestraszony kot

Wpływ naszego zachowania na kota w sylwestra

Nasze zachowanie ma znaczący wpływ na nasze koty, szczególnie w stresujących sytuacjach, takich jak sylwestrowa noc. Koty są wrażliwe na emocje swoich opiekunów i mogą reagować na nasz stres czy niepokój. Ważne jest, abyśmy zachowali spokój i równowagę, aby pokazać kotu, że nie ma powodu do obaw.

Unikajmy nadmiernej troski i pozwólmy kotu na naturalne zachowania, dając mu przestrzeń, jeśli tego potrzebuje. Nasze reakcje na hałas fajerwerków również wpływają na kota. Starajmy się zachować normalną rutynę i ignorować dźwięki, co pomoże kotu zrozumieć, że nie ma się czego bać.

Sylwester z kotem – użycie feromonów

Feromony syntetyczne, naśladujące naturalne feromony wydzielane przez koty, są efektywnym sposobem na łagodzenie stresu u kotów podczas sylwestrowych obchodów. Dostępne w formie dyfuzorów, sprayów czy obroży, uwalniają uspokajające substancje, które pomagają kotom czuć się bardziej zrelaksowanymi i bezpiecznymi w domowym środowisku.

Zastosowanie feromonów przed sylwestrem może przygotować kota na nadchodzące hałasy, zmniejszając jego reakcję na fajerwerki. Są one szczególnie pomocne dla kotów lękliwych i często zalecane przez lekarzy weterynarii jako nieinwazyjna metoda łagodzenia stresu, bez konieczności stosowania leków.

Stosowanie feromonów, warto rozpocząć kilka dni wcześniej, aby kot mógł się przyzwyczaić do nowego środowiska. Feromony są bezpieczne w użyciu i mogą być skuteczne w zmniejszaniu różnych objawów lęku u kota. To czyni je cennym narzędziem w przygotowaniu do sylwestrowej nocy.

Konsultacja z weterynarzem

W przypadku, gdy obserwujesz u swojego kota ekstremalne objawy lęku związane z hałasem fajerwerków, takie jak nadmierne ukrywanie się, drżenie, agresja czy zmiany w zachowaniu, ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem. Profesjonalna porada może być kluczowa w zapewnieniu właściwej opieki i wsparcia dla kota w tej stresującej sytuacji.

Weterynarz może zaoferować różne rozwiązania, w zależności od potrzeb i stanu zdrowia Twojego kota. Możliwości obejmują specjalne diety, suplementy lub środki uspokajające. Ważne jest, aby ścisłe stosować się do zaleceń weterynarza i nie stosować żadnych leków bez jego konsultacji. Weterynarz może również zaproponować inne metody behawioralne, które pomogą kotu lepiej radzić sobie ze stresem.

Zapewnienie stałego dostępu do wody i jedzenia

W okresie sylwestrowym, kiedy nasze koty mogą doświadczać zwiększonego stresu. Kluczowe jest zapewnienie im stałego dostępu do świeżej wody i jedzenia. Stres może wpływać na zachowania żywieniowe kotów, czasami prowadząc do zmniejszenia apetytu lub, odwrotnie, do nadmiernego jedzenia.

Upewnij się, że miska z wodą jest zawsze pełna i łatwo dostępna dla kota. Koty często piją więcej wody, gdy są zestresowane lub niespokojne. Dlatego ważne jest, aby miały stale dostęp do świeżej i czystej wody. Ustawienie kilku misek z wodą w różnych częściach domu może zachęcić kota do picia i zapewnić, że woda będzie zawsze w jego zasięgu.

Podobnie, jedzenie powinno być zawsze dostępne, szczególnie jeśli Twój kot preferuje częste, małe posiłki. Niektóre koty w sytuacjach stresowych mogą jeść mniej, dlatego ważne jest, aby jedzenie było atrakcyjne i zachęcające dla nich. Możesz rozważyć podanie ulubionych przysmaków kota lub jedzenia o wyższej wartości smakowej, aby zachęcić go do jedzenia.

Zachowanie rutyny kota

Utrzymanie zwykłej rutyny jest kluczowe dla zapewnienia komfortu kota podczas sylwestrowej nocy. Koty są przyzwyczajone do regularnego harmonogramu dnia, a każda zmiana może powodować u nich dodatkowy stres. Dlatego ważne jest, aby starać się utrzymać zwykłe pory karmienia, zabawy i odpoczynku.

Jeśli Twój kot jest przyzwyczajony do określonych czynności o danej porze, takich jak zabawa czy spędzanie czasu z Tobą, postaraj się zachować te momenty. Może to obejmować organizowanie spokojnego miejsca na wspólne chwile wieczorem, które pomogą kotu czuć się bezpiecznie. Zachowanie tej codziennej rutyny podczas sylwestra pomoże kotu poczuć stabilność i bezpieczeństwo, mimo zewnętrznych zakłóceń.

Sylwester z kotem – zapewnienie dostępu do kuwety

Podczas sylwestrowej nocy ważne jest, aby kot miał niezakłócony dostęp do czystej kuwety umieszczonej w spokojnym miejscu. W sytuacjach stresowych koty mogą częściej korzystać z kuwety. Dlatego zaleca się umieszczenie dodatkowych kuwet w różnych częściach domu dla kotów, które dzielą przestrzeń. Regularne czyszczenie kuwet zachęci kota do ich używania, szczególnie gdy czuje się zestresowany.

W przypadku, gdy kot nie zachowuje czystości, ważne jest, aby nie karać go za wypadki poza kuwetą, co mogłoby tylko pogłębić jego stres. Zamiast tego, należy zachować cierpliwość i stosować pozytywne wzmacnianie. To pomoże kotu czuć się bezpieczniej i bardziej komfortowo w użyciu kuwety.

kot w kartonie

Koty wychodzące: wypuszczać czy nie?

Podczas sylwestrowej nocy, kiedy niebo rozświetlają fajerwerki, a powietrze wypełnia się hałasem, opiekunowie kotów wychodzących stają przed trudnym wyborem: czy wypuścić kota na zewnątrz, czy też zatrzymać go w domu. Choć może wydawać się, że koty są dostosowane do życia na zewnątrz, sylwester jest wyjątkowo niebezpiecznym czasem dla zwierząt, ze względu na hałas, tłumy i możliwość urazów spowodowanych fajerwerkami. Dlatego w tym okresie zaleca się, aby nawet koty przyzwyczajone do wychodzenia na zewnątrz pozostały w domu.

Sylwester ze znajomymi i z kotem? Jak się przygotować?

Planowanie sylwestrowej nocy w gronie znajomych, kiedy w domu jest kot, wymaga dodatkowych przygotowań, aby zapewnić komfort zarówno gościom, jak i czworonożnemu mieszkańcowi. Koty mogą różnie reagować na obecność większej liczby osób. Niektóre mogą być ciekawe i towarzyskie, inne zaś mogą czuć się zestresowane lub przestraszone. Dlatego ważne jest, aby przed przyjęciem zastanowić się nad temperamentem kota i dostosować do niego plany. Jeśli kot jest nieśmiały lub lękliwy, warto przygotować dla niego bezpieczne, ciche miejsce. Będzie mógł się tam schronić, gdy poczuje potrzebę odosobnienia.

Podczas przyjęcia, pamiętaj o zachowaniu rutynowych czynności, takich jak karmienie kota o stałej porze. Upewnij się również, że wszystkie drzwi i okna są zamknięte, aby zapobiec ewentualnej ucieczce kota. Jest to szczególnie istotne w obliczu głośnych dźwięków fajerwerków. Informowanie gości o obecności kota i jego potrzebach pomoże uniknąć nieporozumień i zapewni spokój zarówno kotu, jak i uczestnikom przyjęcia. Warto także przypomnieć gościom, aby nie karmili kota nieznajomymi przekąskami, które mogą być dla niego szkodliwe. Należy też ich, aby nie wyciągali rąk w kierunku kota i nie próbowali go głaskać. Jeśli kot będzie miał ochotę na kontakt to sam podejdzie. Dzięki tym prostym krokom sylwestrowe przyjęcie może być przyjemne zarówno dla ludzi, jak i dla kota, tworząc atmosferę radosnego współistnienia i wzajemnego szacunku.

Jak pomóc kotu przetrwać sylwestra – podsumowanie

Sylwester to czas pełen radości dla ludzi, ale może być źródłem stresu dla kotów z powodu hałasu fajerwerków. Aby pomóc kotom przetrwać tę trudną noc, ważne jest zrozumienie ich indywidualnych reakcji na stres i stworzenie dla nich bezpiecznej przestrzeni. Zapewnienie kotu znanych przedmiotów i bezpiecznego, cichego miejsca pomoże mu poczuć się bezpiecznie. Minimalizacja hałasu i światła, na przykład przez zamknięcie okien i zaciągnięcie zasłon, może również przyczynić się do komfortu kota. Dodatkowo, użycie feromonów syntetycznych i utrzymanie normalnej rutyny kota, w tym regularne karmienie i zapewnienie dostępu do kuwety, pomoże zredukować jego stres. W ekstremalnych przypadkach stresu, konsultacja z weterynarzem może być niezbędna, aby zapewnić właściwe wsparcie dla kota. W ten sposób, dbając o potrzeby i dobrostan naszego futrzanego towarzysza, możemy sprawić, że sylwestrowa noc będzie bezpieczna i komfortowa zarówno dla nas, jak i dla naszego kota.

Przeczytaj również: Pies w sylwestra – jak się przygotować i pomóc psu?

0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Najnowsze posty
Starsze posty
web-logo-300-pets-style

Chcesz być na bieżąco? Zapraszamy na nasze media społecznościowe, szczególnie na Facebooka. Zachęcamy również do zapoznania się z ofertą naszego sklepu online z akcesoriami, karmami i przekąskami dla zwierząt!

Facebook Instagram Twitter

Pies

Kot

Ptaki i gryzonie

Akwarystyka

@2023 – All Right Reserved. Designed and Developed by Elite Expo