PETS STYLE
  • Aktualności
  • Diamenty Zoologii
  • Pies
  • Kot
  • Akwarystyka
  • Ptaki & Gryzonie
  • Lifestyle
  • Quiz
PiesRasy psów

Seter angielski – opis rasy. Hodowla, pielęgnacja i wymagania

przez Pets Style 19 lipca, 2023

Seter angielski to jedna z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych ras psów na świecie. Jego elegancja, inteligencja i przyjacielskie usposobienie przyciągają zarówno miłośników psów, jak i profesjonalnych hodowców. Wygląd setera angielskiego jest niezwykle uroczy i charakterystyczny. Jednak seter angielski to nie tylko piękny pies, ale także inteligentny i oddany swoim właścicielom pupil. To psy o łagodnym usposobieniu, które lubią być w centrum uwagi. Warto przyjrzeć się bliżej tej pięknej rasie, aby zrozumieć, dlaczego seter angielski zdobył serca wielu ludzi na całym świecie.

Seter angielski – historia rasy

Uważa się, że setery angielskie wywodzą się z krzyżówek między różnymi psami myśliwskimi, w tym pointerami, spanielami i seterami irlandzkimi. Seter angielski należy do grupy wyżłów brytyjskich.

Rasa setera angielskiego została rozwinięta głównie w Anglii i Szkocji. Początkowo były hodowane jako psy myśliwskie specjalizujące się w polowaniach na ptactwo, takie jak bażanty i kuropatwy. Seter angielski został wyselekcjonowany ze względu na swoje umiejętności tropienia, znakomity węch i energiczne podejście do polowania.

Ważną rolę w rozwoju rasy odegrał Edward Laverack. Hodowca poświęcił dużo czasu i wysiłku na rozwinięcie linii hodowlanych setera angielskiego, które charakteryzowały się piękną budową, elegancją i doskonałymi umiejętnościami myśliwskimi. Przez lata selekcjonował psy, które wyróżniały się w polowaniach, szczególnie na ptactwo. Skupiał się na ulepszaniu ich węchu, energii i inteligencji. Jego starania zaowocowały powstaniem linii hodowlanej setera angielskiego, znanej jako linia Laverack.

W XIX wieku rasa setera angielskiego stała się coraz bardziej popularna. Hodowcy zaczęli skupiać się na ustaleniu i utrzymaniu określonych cech, takich jak proporcjonalna budowa, elegancka sylwetka i piękna sierść. Wprowadzenie do hodowli seterów angielskich psów z linii rodowodowych o wysokim poziomie jakości i wyglądu przyczyniło się do doskonalenia rasy.

Obecnie seter angielski jest ceniony zarówno jako pies myśliwski, jak i towarzyszący. Wielu miłośników tej rasy docenia ich elegancję, przyjazny charakter i zdolności myśliwskie. Seter angielski jest nadal hodowany i ceniony na całym świecie jako pies o wyjątkowej urodzie i wszechstronnych umiejętnościach.

Seter angielski – opis rasy. Wygląd

Seter angielski to pies średniego wzrostu o ładnie zarysowanej sylwetce. Charakteryzuje się eleganckim wyglądem i ruchami. Ma długą, jedwabistą sierść. Jego uszy są długie i zwisające, a oczy pełne wyrazu.

  • Głowa: noszona wysoko, jest proporcjonalna do reszty ciała. Ma wyraźny stop i płaski czubek czaszki.
  • Oczy: ma średniej wielkości oczy, lekko owalne, lśniące i pełne wyrazu. Ich kolor może być ciemnobrązowy lub orzechowy, pasujący do umaszczenia psa.
  • Uszy: są umiarkowanie długie i wiszące, przyczepione do boków głowy, zwisające blisko do policzków.
  • Nos: koloru czarnego lub wątrobianego, stosownie do barwy szaty. Nozdrza szerokie.
  • Szyja: jest długa, muskularna i dobrze umięśniona. Ma elegancki łuk, który łączy się z ramionami.
  • Tułów: jest umiarkowanie długi i dobrze umięśniony. Klatka piersiowa jest głęboka i dobrze wysklepiona. Grzbiet jest prosty i mocny, a lędźwie szerokie i lekko wysklepione.
  • Kończyny przednie: są proste i mocne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Łopatki są skośnie ustawione, a łokcie przylegają do tułowia.
  • Kończyny tylne: są dobrze umięśnione i silne. Uda są długie.
  • Łapy: o mocnych opuszkach, zwarte, ze ściśle przylegającymi, dobrze wysklepionymi palcami dobrze chronionymi przez obfity włos pomiędzy nimi.
  • Ogon: jest umiarkowanie długi i nisko osadzony. W spoczynku noszony równolegle do grzbietu, a w ruchu może być unoszony, ale nie powinien być kręcony nad grzbietem.

Wysokość w kłębie:

  • psy: 65–68 cm
  • suki: 61–65 cm.

Podsumowując, seter angielski to pies o proporcjonalnej budowie, długiej sierści, z elegancką głową, długą szyją, dobrze umięśnionym tułowiem i kończynami. Cały wygląd setera angielskiego emanuje harmonią i godnością, co czyni go jednym z najpiękniejszych przedstawicieli psich ras.

Umaszczenie setera angielskiego

Seter angielski ma sierść długą i jedwabistą. Jest to charakterystyczna cecha tej rasy, która nadaje jej elegancję i piękno. Jest gładka i lśniąca, jedwabista w dotyku i ma tendencję do falowania, szczególnie na uszach, brzuchu i kończynach. Szata setera angielskiego jest obfita, ale nie przeszkadza w poruszaniu się psa. Na przednich i tylnych nogach ma obfite frędzle sięgające do łap.

Dopuszczalne rodzaje umaszczenia:

  • czarno-białe (blue belton),
  • pomarańczowo-białe (orange belton),
  • cytrynowo-białe (lemon belton),
  • wątrobiano-białe (liver belton)
  • tricolor, tzn. blue belton z podpalaniem lub liver belton z podpalaniem.

Preferowane są psy drobno cętkowane, bez dużych barwnych łat na ciele.

Ciekawostka

Belton jest zwyczajowym terminem opisującym charakterystyczne cętkowanie szaty setera angielskiego. Belton jest wsią w Northumberlad, a termin ten został rozpowszechniony dzięki książce o tej rasie autorstwa Edwarda Laveracka, który użył go tam po raz pierwszy. Hodowca ten miał przemożny wpływ na obecny wygląd rasy.

Setera angielskiego jest przyjacielski, łagodny i inteligentny.

Charakter i temperament setera angielskiego

Charakter setera angielskiego można opisać jako przyjacielski, łagodny, inteligentny, pełen wigoru i pasji łowieckiej. To pies o wyjątkowo przyjaznym usposobieniu. Łatwo nawiązuje relacje zarówno z członkami rodziny, jak i z innymi zwierzętami domowymi. Dodatkowo jest cierpliwy i tolerancyjny wobec dzieci, dlatego sprawdzi się jako towarzysz dla rodzin z dziećmi. Tworzy silną więź z ludźmi, jest lojalny i gotowy do oddania całej uwagi i miłości swoim bliskim. Potrafi być wspaniałym kompanem i zapewnić wsparcie emocjonalne.

Jest inteligentny, szybko się uczy i dobrze reaguje na pozytywny trening. Ma naturalną skłonność do współpracy i zadowalania swojego opiekuna. Z tego powodu seter doskonale sprawdza się w różnych dziedzinach, takich jak posłuszeństwo, agility czy praca jako pies asystujący. Pomimo swojego łagodnego usposobienia seter angielski jest również psem o wysokim poziomie energii. Uwielbia ruch i aktywność, dlatego regularne spacery i aktywność na świeżym powietrzu są ważne dla jego zdrowia i dobrego samopoczucia. Ma pozytywne podejście do życia i potrafi cieszyć się nawet z najmniejszych przyjemności. Jego entuzjazm i radość są zaraźliwe i potrafią rozśmieszyć wszystkich wokół.

A jakie ma wady? Bywa niezależny i uparty, co może utrudniać szkolenie. Jego inteligencja może czasem prowadzić do prób unikania poleceń lub wykonywania ich po swojemu. Brak odpowiedniej dawki aktywności może prowadzić do nudy i niepożądanego zachowania. Jest też psem wrażliwym i może być podatny na stres i lęk. Właściciel powinien zapewnić odpowiednią socjalizację i pozytywne doświadczenia, aby pomóc psu radzić sobie ze stresem. Źle znosi samotność, wymaga zaangażowania ze strony opiekuna.

Zalety i wady setera

Zalety:

  • przyjacielski,
  • łagodny,
  • inteligentny,
  • energiczny,
  • wesoły.

Wady:

  • uparty,
  • niezależny,
  • wymagający ruchu,
  • nadwrażliwy.

Szczenię setera angielskiego

Szczeniaki setera angielskiego są pełne energii i mają dużą potrzebę aktywności fizycznej. Często są pełne entuzjazmu i chętnie angażują się w zabawy i interakcje z innymi psami i ludźmi. Mają naturalną ciekawość świata i chęć eksploracji otoczenia. Są zainteresowane nowymi doświadczeniami i bodźcami, dlatego ważne jest zapewnienie im odpowiedniej socjalizacji i stymulacji umysłowej.

Lubią być blisko swoich opiekunów i cieszyć się towarzystwem innych ludzi i zwierząt. Łatwo nawiązują relacje i często stają się wspaniałymi towarzyszami rodziny. Są zwykle wrażliwe i delikatne. Mogą negatywnie reagować na głośne dźwięki, ostre tony lub surowe metody szkoleniowe. Już jako szczeniaki wykazują rozwinięte umiejętności węchowe, które są typowe dla tej rasy. Mogą być zainteresowane tropieniem zapachów i mają naturalne instynkty myśliwskie.

Czy seter angielski to pies myśliwski?

Tak, seter angielski jest psem myśliwskim o silnym instynkcie łowieckim. To pies tropiący, którego głównym zadaniem jest śledzenie zapachów i wskazywanie położenia ptactwa myśliwskiego. Posiada wrodzone zdolności myśliwskie, w tym doskonały węch, wytrzymałość, energię i wyczucie terenu. Jest zazwyczaj używany do polowań pieszych, podczas których tropi zapachy zwierzyny, a następnie informuje myśliwego o jej położeniu.

Seter angielski jest psem myśliwskim o silnym instynkcie łowieckim.

Szkolenie psa rasy seter angielski

Seter angielski jest inteligentnym psem, który chętnie się uczy i dobrze współpracuje z właścicielem. Dobrze reaguje na pozytywne wzmocnienie i nagrody (smakołyki, pochwały głosowe i głaskanie). Stosuj je, aby wspierać dobre zachowanie i motywować psa do nauki. Wykorzystuj różne metody, ćwiczenia, zabawy i interakcje, aby utrzymać zainteresowanie psa. Dobrze radzi sobie w różnych dziedzinach, takich jak posłuszeństwo, aportowanie, agility czy dogoterapia. Wypróbuj różne aktywności i znajdź te, które są dla ciebie i twojego psa najbardziej interesujące.

Regularność jest kluczowa w treningu z psem. Regularne, krótkie sesje szkoleniowe są bardziej skuteczne niż długie i sporadyczne. Seter angielski ma dobrą pamięć, ale wymaga powtarzania, aby utrwalić komendy i zachowania, których się nauczył. Może być uparty i czasami trudny w trakcie szkolenia. W takich sytuacjach zachowuj cierpliwość i spokój. Unikaj surowych kar i agresywnego podejścia. Zamiast tego skup się na szkoleniu pozytywnym.

Pielęgnacja setera angielskiego

Pielęgnacja seterów nie jest skomplikowana, ale jest ważnym elementem dbania o ich piękną i jedwabistą sierść. Oto kilka wskazówek:

  • Regularne szczotkowanie: seter wymaga regularnego szczotkowania, najlepiej co najmniej kilka razy w tygodniu. Użyj szczotki o miękkim włosiu lub grzebienia z szerokimi zębami, aby delikatnie rozczesać sierść i usunąć martwe włosy. To pomoże zapobiec plątaniu i matowieniu.
  • Kąpiele: nie wymaga częstych kąpieli, ale okazjonalne mycie jest konieczne, aby utrzymać czystość. Staraj się unikać częstego mycia, aby nie zaburzyć pracy gruczołów łojowych psa, które wytwarzają sebum chroniące i utrzymujące w zdrowiu skórę zwierzęcia.
  • Przycinanie sierści: sierść setera angielskiego nie wymaga dużego przycinania, ale okresowe skracanie końcówek może pomóc utrzymać jej ładny wygląd. Skonsultuj się z profesjonalnym groomerem, który zna specyfikę tej rasy, aby dostosować przycinanie do Twojego psa.
  • Uszy i oczy: regularnie sprawdzaj i czyść uszy, szczególnie jeśli zauważysz jakiekolwiek nagromadzenie woskowiny lub brudu. Dbaj również o higienę oczu, usuwając delikatnie ewentualne wydzieliny lub zanieczyszczenia z okolicy oczu.
  • Ruch: to rasa o wysokim poziomie energii, więc regularna aktywność fizyczna jest ważna dla ich zdrowia i dobrej kondycji. Długie spacery, biegi, aportowanie i inne formy aktywności na świeżym powietrzu są zalecane.

Pamiętaj, że każdy pies jest inny, więc dostosuj rutynę pielęgnacyjną do potrzeb Twojego czworonoga.

Zdrowie setera angielskiego

Seter angielski to w większości przypadków zdrowa rasa psa. Jednak – tak jak w przypadku każdej rasy – mogą występować pewne dziedziczne problemy zdrowotne, na które należy zwrócić uwagę. Dysplazja stawów biodrowych jest to schorzenie, w którym stawy biodrowe są nieprawidłowo ukształtowane, co może prowadzić do bólu i sztywności ruchu. Seter angielski może być podatny na pewne problemy z oczami, takie jak zaćma, dystrofia siatkówki i entropion. Ze względu na długie i opadające uszy może być bardziej podatny na infekcje uszu. Regularne czyszczenie uszu i dbanie o higienę mogą pomóc w zapobieganiu infekcjom.

Systematyczne wizyty u weterynarza, zdrowa dieta, odpowiednia dawka aktywności fizycznej i troska o ogólny dobrostan psa mogą również przyczynić się do utrzymania setera angielskiego w dobrym zdrowiu.

Hodowla

Wybierz renomowanego hodowcę, który ma dobre opinie i pozytywne referencje od innych właścicieli psów. Powinien dbać o dobrostan swoich psów, przestrzegać standardów rasy i przeprowadzać niezbędne testy genetyczne oraz badania zdrowotne. Dobry hodowca poświęca czas i wysiłek na odpowiednią socjalizację szczeniąt, przygotowując je do życia w nowym domu.

Warto podpisać kontrakt hodowlany z hodowcą, który ustala warunki sprzedaży psa, takie jak prawa i obowiązki zarówno hodowcy, jak i kupującego. Kontrakt powinien również zawierać informacje o gwarancjach zdrowotnych i ewentualnych warunkach zwrotu psa oraz klauzule dotyczące reprodukcji.

Ile żyje seter angielski?

Średnio seter angielski żyje od 10 do 14 lat.

Seter angielski – cena

Cena psa może różnić się w zależności od wielu czynników, takich jak pochodzenie psa, renoma hodowcy, linie rodowodowe, jakość sierści oraz lokalizacja geograficzna. Średnio cena setera angielskiego z rodowodem to około 3 500 złotych.

Wzorzec rasy FCI

  • Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
  • Data publikacji obowiązującego wzorca: 28.07.2009
  • Użytkowość: pies wystawiający
  • Klasyfikacja FCI: Grupa 7 – Wyżły
  • Sekcja 2 – Wyżły brytyjskie. Seter.
  • Próby pracy wymagane

Podsumowanie

Seter angielski to uroczy i elegancki pies, który ma długą historię jako pies myśliwski. Jest znany ze swoich wrodzonych umiejętności tropienia i wskazywania położenia ptactwa, zwłaszcza bażantów i kuropatw. Mają doskonały węch, wytrzymałość i energię, które czynią je skutecznymi partnerami w polowaniach pieszych. Jest również przyjaznym, lojalnym i inteligentnym towarzyszem. Seter angielski nie lubi, gdy zamyka się go w czterech ścianach, ponieważ uwielbia aktywność fizyczną. Jest dobrze przystosowany do życia rodzinnego. Pielęgnacja szaty wymaga regularnego szczotkowania, zwłaszcza w okresach linienia. Pies tej rasy sprawdzi się nie tylko jako pies myśliwski, ale też pies rodzinny i wystawowy. Nazwa seter wywodzi się od angielskiego zwrotu „to set”, czyli ustawić/wskazywać.

Przeczytaj też o artykule o seterze irlandzkim i rozwiąż QUIZ.

19 lipca, 2023 0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
PiesŻywienie psa

Czy pies może jeść orzechy? Orzechy dla psa

przez Pets Style 18 lipca, 2023

Zastanawiasz się, czy pies może jeść orzechy? To zależy, jakie orzechy masz na myśli. Niektóre są bezpieczne i mogą stanowić wartościową przekąskę, a inne stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia psa. Sprawdź, czy pies może jeść orzechy włoskie, kokosy, nerkowce, pistacje, orzechy laskowe i makadamia.

Orzechy w diecie psa

Podczas wprowadzania orzechów do diety psa, pamiętaj o kilku kluczowych aspektach. Orzechy są bogate w tłuszcze i białko, które wspierają zdrowie skóry i sierści psa. Jednak, ze względu na wysoki poziom tłuszczów, orzechy mogą prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak otyłość i zapalenie trzustki, jeśli podawane są w nadmiarze.

Orzechy mogą stanowić zagrożenie uduszenia, zwłaszcza dla małych psów. Dlatego nadzoruj psa podczas jedzenia orzechów i upewnij się, że są one odpowiednio pokrojone. Orzechy mogą być użyte jako przekąska dla psów, ale powinny być podawane z umiarem i ostrożnością. Zawsze skonsultuj się z lekarzem weterynarii, jeśli masz wątpliwości co do bezpieczeństwa jakiegokolwiek pokarmu dla Twojego psa.

orzechy dla psa

Orzechy zawierają wiele składników odżywczych i mają wiele korzystnych właściwości dla zdrowia. Oto ogólne właściwości orzechów:

  • Zdrowe tłuszcz. Są jednym z najlepszych źródeł zdrowych tłuszczów, które są ważne dla zdrowia serca.
  • Białko. Są dobrym źródłem białka, które jest niezbędne do budowy i naprawy tkanek, a także do produkcji hormonów i enzymów
  • Błonnik. Orzechy dostarczają błonnika, który jest korzystny dla zdrowia jelit psa.
  • Witaminy i minerały. Orzechy są bogate w wiele witamin i minerałów, takich jak magnez, miedź, cynk, witaminy E i grupy B.
  • Antyoksydanty. Orzechy włoskie i migdały są bogate w antyoksydantach, które pomagają chronić komórki przed uszkodzeniami.

Dobra rada

Nadmierna ilość orzechów w diecie psa może prowadzić do rozwoju otyłości, obciążenia wątroby oraz trzustki.

Jakie orzechy są szkodliwe dla psa?

Niektóre orzechy są bezpieczne dla psów, podczas gdy inne są dla nich toksyczne. Przykładowo, orzechy ziemne czy włoskie są bezpieczne dla psów w małych ilościach, o ile są niesolone i nieprzyprawione. Natomiast orzechy makadamia są toksyczne dla psów i mogą powodować problemy neurologiczne.

Orzechy włoskie dla psa. Czy pies może jeść orzechy włoskie?

Niektóre psy wprost uwielbiają orzechy włoskie. Są one bezpieczne dla psów, o ile opiekun wie, czym jest umiar. W całym artykule jeszcze kilka razy podkreślimy, że orzechy powinny być jedynie wyjątkowym smakołykiem, pojawiającym się sporadycznie. Przed podaniem psu orzechów włoskich należy je oczywiście rozłupać, a duże kawałki podzielić na mniejsze. Miej na uwadze, że orzechy włoskie są dość ciężkostrawne i nie każdy pupil może się po nich dobrze czuć.

Jaki jest wpływ orzechów włoskich na zdrowie psa? Orzechy włoskie są znane z licznych korzyści zdrowotnych, które wynikają z ich bogatego profilu odżywczego. Są jednym z najbogatszych źródeł kwasów tłuszczowych omega-3, które są korzystne dla zdrowia serca. Orzechy włoskie dostarczają znaczne ilości białka i błonnika, które są ważne dla zdrowia układu pokarmowego, są cennym źródłem wielu witamin i minerałów, w tym magnezu, fosforu, witaminy B6 i kwasu foliowego.

Uwaga! Zjedzenie przez psa całego orzecha włoskiego jest niebezpieczne. Orzech w łupinie może doprowadzić do niedrożności przewodu pokarmowego. Jeżeli podejrzewasz, że Twój pies połakomił się na „orzechową piłkę”, skonsultuj się szybko z lekarzem weterynarii.

Łupiny orzechów włoskich są niebezpieczne dla psa.

Czy pies może jeść orzechy ziemne? 

Orzechy ziemne, inaczej znane jako orzeszki arachidowe, są zazwyczaj bezpieczne dla psów w umiarkowanych ilościach. Ważne, aby orzechy ziemne były niesolone i nieprzyprawione, ponieważ sól i niektóre przyprawy mogą być szkodliwe dla psa.

czy pies może jeść orzechy

Orzechy ziemne są bogate w białko i zdrowe tłuszcze, które mogą przyczynić się do zdrowej skóry i sierści. Jednak ze względu na ich wysoką zawartość tłuszczu, mogą prowadzić do problemów zdrowotnych, np. otyłości, jeśli są podawane w nadmiarze. Orzechy ziemne mogą również stanowić zagrożenie dla psów ze względu na ryzyko zadławienia, zwłaszcza u mniejszych ras.

Masło orzechowe dla psa

Masło orzechowe może być bezpieczne dla psów i jest często używane jako smakołyk lub nagroda, szczególnie podczas treningu. Wiele psów uwielbia smak masła orzechowego, a ponieważ jest to źródło białka i zdrowych tłuszczów, może stanowić wartościowy dodatek do diety psa. Jednak ważne jest, aby pamiętać o kilku rzeczach:

  • Wybór masła orzechowego. Wybieraj masło orzechowe, które nie zawiera dodatkowej soli, cukru lub sztucznych słodzików. Szczególnie ważne jest unikanie masła orzechowego zawierającego ksylitol, który jest bardzo toksyczny dla psów.
  • Umiarkowanie. Masło orzechowe jest bardzo kaloryczne, więc powinno być podawane w umiarkowanych ilościach, aby uniknąć nadwagi lub otyłości.
  • Alergie. Podobnie jak ludzie, psy mogą być alergiczne na orzeszki ziemne. Jeśli zauważysz jakiekolwiek oznaki alergii po podaniu psu masła orzechowego (np. wysypka, problemy z oddychaniem), skontaktuj się z weterynarzem.
  • Ryzyko duszenia. Masło orzechowe jest lepkie i może stanowić ryzyko zadławienia, szczególnie dla małych psów. Zawsze obserwuj psa, gdy go karmisz.

Podsumowując, masło orzechowe może być zdrowym przysmakiem dla psa, jeśli jest podawane z umiarem i jest odpowiednio wybrane. 

Czy pies może jeść kokosa?

Kokosy stają się coraz bardziej popularne. Wiele osób kupuje już dla siebie chipsy z kokosa, wodę kokosową lub mleko kokosowe. Jak wygląda sytuacja z psami? Producenci karm i przysmaków dla psów dostrzegli zalety tego orzecha i oferują już wiele produktów z jego dodatkiem.

Wybierając gotowe przysmaki z kokosa dla psa oszczędzasz sobie sporo pracy. W przypadku całego orzecha należy bowiem usunąć skorupę i przygotować kawałki miąższu odpowiednie dla Twojego psa.

Migdały dla psa. Czy pies może jeść migdały? 

Migdały znajdują się na liście bezpiecznych produktów dla psów. Ponownie jednak przypominamy o kaloryczności wszystkich orzechów. Mogą być one zatem okazjonalną nagrodą, a nie codzienną przekąską. Migdały bywają dość spore i podane w całości mogą nie być wygodne dla Twojego psa, jeżeli jesteś opiekunem rasy małej lub miniaturowej. Możesz jednak podzielić je na mniejsze kawałki.

Unikaj migdałów karmelizowanych czy powlekanych dodatkowymi składnikami, np. miodem. Dla Twojego psa najlepsze jest to, co najprostsze i najbardziej naturalne.

Orzechy laskowe. Czy pies może jeść orzechy laskowe?

Kolejne na liście są orzechy laskowe. I tym razem możesz zaoferować je swojemu pupilowi, o ile nie są solone. Aby kontrolować ilość zjadanych przez psa orzechów, trzymaj paczki z takimi przysmakami poza zasięgiem pupila. Psie łakomczuchy potrafią ukraść nawet całe opakowania, jeżeli znajdą się na widoku. Orzechy laskowe są dla psa dobrym źródłem witamin E i z grupy B, magnezu czy cynku.

Zawsze wybieraj niesolone orzechy dla swojego pupila.

które orzechy może jeść pies

Orzechy brazylijskie dla psa

Orzechy brazylijskie nie są toksyczne dla psów, ale z powodu ich wysokiej zawartości tłuszczu nie powinny być spożywane przez psy w dużych ilościach. Są jednym z najbogatszych źródeł selenu, co korzystnie wpływa na zdrowie psa, jeśli podawane są w umiarkowanych ilościach. Upewnij się, że orzechowe przysmaki są odpowiednio pokrojone, aby zmniejszyć ryzyko zadławienia.

Czy pies może jeść orzechy makadamia?

Uwaga! Orzechy makadamia są toksyczne dla psów!Nigdy nie podawaj ich swojemu pupilowi. Nie znamy przyczyn toksyczności tych orzechów, ale wiadomo, że nawet niewielkie ilości może doprowadzić do zatrucia. Jeżeli Twój pupil zjadł takie orzechy, jak najszybciej skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Szybkie wdrożenie odpowiedniej terapii minimalizuje ryzyko problemów.

Objawy zatrucia orzechami makadamia u psa mogą obejmować:

  • osłabienie,
  • trudności z chodzeniem,
  • podwyższona temperatura ciała,
  • wymioty,
  • przyspieszone tętno,

Orzechy makadamia są toksyczne dla psa.

Orzechy nerkowca dla psa 

Nerkowce są bezpieczne dla psów. Wiele czworonogów bardzo je lubi, ale ponieważ są kaloryczne, nie można podawać ich zbyt dużo. Pamiętaj, że nie mogą być prażone, solone ani w inny sposób przyprawione.

Czy możesz podać psu pistacje?

Pistacje to kolejne orzechy, które mogą znaleźć się okazjonalnie w psim menu. Musisz jednak pozbawić je skorupki. Wybierając taki przysmak dla psa, zawsze upewniaj się, że kupujesz niesolne orzechy, bez innych dodatków.

Orzechy powinny stanowić tylko okazjonalne przysmaki.

Zagrożenia związane z podawaniem psom orzechów

Jedne orzechy są toksyczne, a inne nie powodują problemów zdrowotnych. Każdy orzech może jednak spowodować zadławienie, a podawanie takich smaczków w zbyt dużych ilościach prowadzi do nadwagi oraz otyłości. Niestety, zbyt duże porcje mogą prowadzić do zapalenia trzustki, ze względu na wysoką zawartość tłuszczu w orzechach.

Tak jak ludzie, psy również mogą mieć alergie na orzechy. Oznaki alergii mogą obejmować swędzenie, wysypkę, obrzęk, problemy z oddychaniem, biegunkę i wymioty. W przypadku jakichkolwiek oznak alergii należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem.

 Nigdy nie podawaj psu orzechów, które mogą być spleśniałe. Aflatoksyny są szkodliwe dla psów i mogą spowodować m.in. problemy z wątrobą.

Rodzaje orzechów dla psa. Podsumowanie

Pies może jeść niektóre rodzaje orzechów, ale zawsze w umiarkowanych ilościach i pod nadzorem opiekuna. Oto kilka orzechów, które są bezpieczne dla psów:

  • Orzeszki ziemne dla psa. Są bezpieczne dla psów, o ile są niesolone i nieprzyprawione. Orzeszki ziemne są bogate w białko i tłuszcze, ale ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, mogą prowadzić do otyłości i problemów z trzustką, jeśli podawane są w nadmiarze.
  • Orzechy włoskie dla psa. Zawierają dużo kwasów tłuszczowych omega-3, które są korzystne dla zdrowia serca. Są również bogate w błonnik i magnez.
  • Migdały dla psa. Są wyjątkowo bogate w błonnik i białko, a także są dobrym źródłem witaminy E, magnezu i manganu. 
  • Orzechy laskowe. Są bezpieczne dla psów, pod warunkiem że są niesolone i nieprzyprawione. Orzechy laskowe zawierają białko, nienasycone kwasy tłuszczowe są również bogate w witaminę E i błonnik.
  • Pistaje. Te orzechy są bogate w białko i tłuszcz, ale również zawierają stosunkowo dużo soli, co może prowadzić do problemów zdrowotnych u psów,
  • Orzechy brazylijskie. Chociaż nie są one toksyczne dla psów, są bardzo bogate w tłuszcze i mogą prowadzić do otyłości lub problemów z trzustką. Są najbogatszym źródłem selenu, minerału, który ma kluczowe znaczenie dla zdrowia tarczycy i układu odpornościowego.
  • Orzechy nerkowca. Są one bezpieczne dla psów, pod warunkiem, że są niesolone i nieprzyprawione. Wysoka zawartość tłuszczu oznacza, że powinny być podawane w umiarkowanych ilościach.

Ważne

  • Nie podawaj psom orzechów macadamia, ponieważ są one dla nich toksyczne. Mogą powodować wymioty, osłabienie czy drgawki.
  • Pamiętaj, że wszystkie orzechy, nawet te bezpieczne, mogą stanowić ryzyko zadławienia, szczególnie dla małych psów, więc zawsze nadzoruj psa podczas podawania mu orzechów i upewnij się, że są one odpowiednio pokrojone.
  • Orzechy są ciężko strawnym pokarmem, który w nadmiarze może doprowadzić do rozstroju żołądka, a nawet do biegunki.
  • Zawsze skonsultuj się z weterynarzem, jeśli masz wątpliwości co do bezpieczeństwa jakiegokolwiek pokarmu dla Twojego psa.

Wiesz już, które orzechy są bezpieczne dla Twojego czworonoga. Z nami dowiesz się także, czy pies może jeść truskawki, czekoladę lub pomidory.

18 lipca, 2023 0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
PiesŻywienie psa

Czy pies może jeść makaron? Makaron dla psa

przez Pets Style 17 lipca, 2023

Zajadasz pyszne spaghetti? Jeżeli podczas posiłku wpatrują się w Ciebie wielkie oczy Twojego psa, możesz podzielić się z nim pyszną „nitką”. Tylko czy słusznie? Czy makaron mu nie zaszkodzi? Zdania są podzielone, dlatego przyjrzeliśmy się bliżej diecie psów i sprawdziliśmy, czy pies może jeść makaron.

Czy podawać psu makaron?

Makaron dla psa. Właściwości, skład i rodzaje

Co warto wiedzieć o makaronach (nie tylko dla psa)?

  • Makarony to produkty zbożowe.
  • Skład makaronów może się różnić. Zwykle to połączenie mąki i wody, ale dodawane bywają jajka, a czasem mleko czy suszone drożdże. Sprawdzaj skład, by wiedzieć, co podajesz psu.
  • Na rynku dostępne są makarony barwione, np. zielone ze szpinakiem lub czerwone z burakiem.
  • Makaron występuje w ogromnej ilości kształtów. Wyróżnia się makarony krótkie, średnie i długie.

Makaron jest głównie źródłem węglowodanów. Węglowodany stanowią dla psów źródło łatwo dostępnej energii. Podawanie psu jego dużych ilości może skutkować rozwojem nadwagi oraz otyłości. Należy o tym pamiętać i tworzyć dania dla swojego psa tak, by były jak najlepiej zbilansowane.

Czy makaron jest bezpieczny dla psa?

Ugotowany makaron bez żadnych dodatków jest bezpieczny dla większości psów. Makaron powstaje z mąki, wody i jajek. W jego składzie nie ma zatem nic toksycznego dla czworonogów i nic nie stoi na przeszkodzie, by znalazł się w psiej misce. Makaron dla psa znajduje się nie tylko w przepisach na domowe dania, ale również w niektórych gotowych karmach dla psa. W tym drugim przypadku, jeżeli karma jest opisana jako pełnoporcjowa, makaron stanowi element zbilansowanej receptury. Trochę inaczej jest jednak, gdy tworzysz dla psa jedzenie na oko.

Jeżeli zdecydujemy się na takie urozmaicenie psiej diety, musimy zdawać sobie sprawę, że nie jest to naturalny składnik w psim menu, a jego zbyt duża ilość nie jest korzystna dla zdrowia zwierzęcia. Zadbaj, by podstawą diety było mięso, a jej uzupełnieniem warzywa i owoce.

Makaron ugotowany bez dodatków nie jest toksyczny dla psów.

Makaron w diecie psa. Domowe jedzenie

W psim menu pierwsze skrzypce powinno grać mięso z podrobami, a następnie warzywa i owoce. Dieta domowa powinna być uzupełniana np. o oleje rybne, które stanowią źródło kwasów tłuszczowych omega-3. Taki skład posiłków jest zdrowy, o ile podajesz określone produkty w odpowiednich proporcjach.

Przy dużej ilości makaronu i małym dodatku mięsa oraz warzyw dieta psa nie będzie zbilansowana i zwierzę może nabawić się niedoborów. Pojawiły się już informacje o tym, że w przypadku diety domowej (nawet tej uzupełnionej przez opiekuna o suplementy witaminowo-mineralne) u niektórych czworonogów wykryto niedobór nienasyconych kwasów tłuszczowych.

Chcesz gotować dla psa? Skonsultuj się z dietetykiem weterynaryjnym i pamiętaj, by regularnie wykonywać badania u swojego pupila. To od nas, ludzi, zależy, co znajdzie się w psiej diecie. Jesteśmy odpowiedzialni za dostarczenie mu wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Żywienie psa to ważna kwestia, a komponowanie posiłków to coś więcej niż połączenie makaronu z kawałkiem mięsa oraz marchewką. Długotrwałe podawanie takich posiłków to błąd! Tymczasem w domowej diecie psa może się znaleźć wiele fantastycznych składników. Twój pies może jeść domowo i mieć zbilansowaną dietę, jeżeli zadbają o to jego ludzie.

Jak podawać makaron psu?

Makaron to jeden z tych produktów, które są bezpieczne dla psów, ale tylko w umiarkowanych ilościach i jeśli jest podawany poprawnie. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w bezpiecznym podawaniu makaronu Twojemu psu:

  1. Gotuj makaron bez soli i innych przypraw. Sól i wiele przypraw, które ludzie zwykle dodają do makaronu, mogą być szkodliwe dla psów.
  2. Podawaj go bez sosu.  Sosy na bazie pomidorów i śmietany często zawierają składniki, które są szkodliwe dla psów, takie jak cebula, czosnek i wiele przypraw.
  3. Podawaj w małych ilościach. Makaron jest bogaty w węglowodany i może przyczynić się do nadwagi u psów, jeśli jest spożywany w nadmiarze. Podawaj go jako przysmak, a nie jako główną część diety psa.
  4. Uważaj na alergie. Choć alergie na pszenicę są rzadkie u psów, niektóre mogą być na nią wrażliwe. Jeśli zauważysz, że Twój pies ma po spożyciu makaronu objawy takie jak wymioty, biegunka, swędzenie lub trudności z oddychaniem, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem.

Pamiętaj, że dieta psa powinna składać się głównie z wysokiej jakości karmy dla psów, która dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Jeśli chcesz podawać psu makaron lub jakiekolwiek inne ludzkie jedzenie, zawsze skonsultuj się najpierw z weterynarzem.

Jaki makaron dla psa wybrać? Makaron jasny czy pełnoziarnisty?

Z perspektywy zdrowia, lepszym wyborem dla Twojego psiaka będzie makaron pełnoziarnisty. Ma on więcej błonnika oraz innych ważnych składników odżywczych, jak witaminy z grupy B, żelazo, magnez, selen, które mogą wspomóc trawienie i utrzymanie zdrowia Twojego psa.

Makaron biały, mimo iż nie jest toksyczny dla psów, zawiera mniej składników odżywczych i jest mniej sycący, co oznacza, że Twój pies może potrzebować więcej jedzenia, aby poczuć się najedzonym.

Nie zapominaj jednak, że makaron (zarówno biały, jak i pełnoziarnisty) jest bogaty w kalorie i węglowodany. Dlatego powinien być podawany psu tylko jako przekąska lub dodatek do pełnowartościowej diety, a nie jako główny składnik posiłków.

Makaron w diecie psa a alergia pokarmowa

U niektórych psów mogą pojawić się niepożądane reakcje na pokarm po spożyciu makaronu. Może być to związane z jajkami, które znajdują się w ich składzie, lub stanowić reakcję na pszenicę. Zawsze obserwuj swojego pupila i wybieraj bezpieczne dla niego produkty. Objawy nietolerancji lub alergii pokarmowych to m.in.

  • świąd skóry,
  • biegunki,
  • wymioty,
  • nieprzyjemny zapach stolca,
  • bóle brzucha u psa.

Makaron dla szczeniaka

Makaron może być bezpiecznym dodatkiem do diety szczeniaka, ale podobnie jak w przypadku dorosłych psów, powinien być podawany z umiarem. Szczenięta mają szczególne wymagania żywieniowe i potrzebują więcej białka i innych składników odżywczych do prawidłowego wzrostu i rozwoju.

Pamiętaj, że makaron jest bogaty w węglowodany i nie dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych, które szczenięta potrzebują do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Powinien stanowić tylko małą część diety szczeniaka, a nie zastępować wysokiej jakości karmy dla szczeniąt.

Czy pies może jeść makaron z sosem?

Czy powinieneś się dzielić swoim makaronem z psem? Odpowiedź brzmi: NIE. To, co znajduje się na naszych talerzach, jest zwykle posolone lub w inny sposób przyprawione, np. pikantne. Nie jest to dobre dla psów. Dodatkowo sosy do makaronów najczęściej zawierają cebulę, która jest szkodliwa dla czworonogów. Takie ludzkie dania mogą podrażnić przewód pokarmowy Twojego pupila.

Sprawa z makaronem ugotowanym bez dodatków nie jest jednak tak prosta, jak mogłoby się wydawać. W artykule powiemy, dlaczego pies może jeść makaron oraz dlaczego nie do końca powinien.

Kasza i ryż w diecie psa

Ryż i kasza mogą być bezpiecznymi dodatkami do diety psa, ale, podobnie jak makaron, powinny stanowić tylko niewielką część jego żywienia. Ryż używamy często w dietach eliminacyjnych dla psów z problemami żołądkowo-jelitowymi, ponieważ jest łatwostrawny i zazwyczaj dobrze tolerowany przez psy. Gotowany ryż biały jest najlepszy dla psów z problemami z żołądkiem, ale ryż brązowy, bogatszy w błonnik, może być dobrym dodatkiem do regularnej diety psa. Pamiętaj, aby gotować ryż bez dodatku soli lub innych przypraw.

Kasza, zwłaszcza kasza gryczana i jaglana, może być zdrowym dodatkiem do diety psiaka. Są one źródłem białka i błonnika oraz zawierają wiele ważnych minerałów. Pamiętaj jednak, że kaszę musisz dobrze ugotować, nie dodawaj soli ani innych przypraw.

Zarówno ryż, jak i kasza, są bogate w węglowodany i mogą przyczynić się do nadwagi, jeśli są spożywane w nadmiarze. Dlatego powinny być podawane w umiarkowanych ilościach, jako dodatek do diety psa, a nie jako główne źródło pokarmu.

Czy pies może jeść makaron – podsumowanie

Na pytanie, czy pies może jeść makaron, odpowiadamy: tak. Makaron dla psa nie jest toksyczny, to klasyczny wypełniacz – podobnie jak ryż, kasza czy ziemniaki. Pies może jeść makaron, ale z umiarem i z pewnymi zastrzeżeniami. Makaron stanowi dobre źródło węglowodanów i białka, ale nie powinien stanowić głównego źródła pożywienia dla psa.

Wybieraj makaron wysokiej jakości i gotuj go bez soli i przypraw. W przypadku psów, które mają problemy z nadwagą lub cukrzycą, makaron podawaj w ograniczonych ilościach, aby uniknąć tycia lub wzrostu poziomu cukru we krwi. Pamiętaj, że makaron ma dosyć wysoki indeks glikemiczny. Makaron dla psa ugotuj, aby ułatwić mu trawienie i uniknąć problemów z żołądkiem lub jelitami. Makaron al dente trawi się nieco wolniej, przez co pies dłużej odczuwa sytość.

Podsumowując, makaron może być bezpiecznym dodatkiem do diety zwierzaka, ale należy go podawać w umiarkowanych ilościach. Przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian w diecie swojego psa zawsze warto skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Sprawdź też, czy pies może jeść ziemniaki i jakie owoce dla psa są zdrowe!

17 lipca, 2023 0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
PiesRasy psów

Foksterier szorstkowłosy – hodowla, szczeniaki. Opis rasy

przez Pets Style 16 lipca, 2023

Foksterier szorstkowłosy to energiczny pies, o żywiołowym temperamencie, z charakterystycznymi łatami. Jest kuzynem foksteriera krótkowłosego, z którym łączy go wiele wspólnych cech, prócz szaty, rzecz jasna. To wspaniały pies dla aktywnych osób, które będą mogły zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu i stymulacji umysłowej. Ich pełne energii i żywiołowe zachowanie sprawiają, że są one wyjątkowymi towarzyszami i członkami rodziny.

Foksterier szorstkowłosy – podstawowe informacje

  • wielkość psa: średniej wielkości pies,
  • użytkowość: pies stróżujący i do towarzystwa,
  • kraj pochodzenia: Wielka Brytania,
  • długość życia: 12–15 lat,
  • cena psa z rodowodem: 1500–4500 zł,
  • usposobienie: energiczny, aktywny, czujny, przyjacielski, towarzyski.

Historia rasy foksterier

Foksterier szorstkowłosy ma długą historię, której korzenie sięgają XVIII wieku. Rasa wywodzi się z Wielkiej Brytanii. Jest jedną z najstarszych ras psów myśliwskich, które były używane do polowań na lisy i borsuki, a także inne zwierzęta. Została wyhodowana z połączenia różnych psów myśliwskich. Celem hodowli było stworzenie psa, charakteryzującego się zwinnością, walecznością i doskonałymi zdolnościami myśliwskimi. Foksteriery szorstkowłose były również wykorzystywane do zwalczania szkodników na farmach i w stajniach.

Psy tej rasy zyskały dużą popularność w Wielkiej Brytanii w XIX wieku, szczególnie wśród arystokracji. Rasa zdobyła renomę ze względu na swoje umiejętności myśliwskie, instynkt łowiecki, inteligencję, energię i żywiołowy charakter. Wkrótce foksterier stał się również popularnym psem towarzyszącym i wystawowym. W 1876 r. założono pierwszy klub foksterierów w Anglii, a w 1885 r. odbyła się w tym kraju pierwsza wystawa foksterierów, która przyczyniła się do wzrostu popularności tej rasy.

W Polsce foksteriery szorstkowłose zaczęły być modne w okresie międzywojennym, a szczyt ich popularności przypadł na lata 60. XX wieku. Dzisiaj te czworonogi są cenione jako towarzysze domowi, psy wystawowe i członkowie rodzin. Choć ich popularność może być mniejsza niż niektórych innych ras, nadal są uwielbiane ze względu na swój temperament.

Jak wygląda foksterier szorstkowłosy?

Foksterier szorstkowłosy to średniej wielkości pies o proporcjonalnej i muskularnej budowie ciała. Jest bystry i ruchliwy, mimo niewielkich wymiarów jest silny i ma mocny kościec. Jego budowa jest doskonale wyważona, dotyczy to szczególnie równych proporcji pomiędzy kufą i mózgoczaszką. W postawie foksterier przypominać ma konia myśliwskiego – huntera, który przy swym krótkim grzbiecie stoi pewnie na nogach. Oto charakterystyczne cechy wyglądu psa tej rasy:

  • Budowa ciała: prosty, mocny grzbiet i krótkie lędźwie. Klatka piersiowa jest głęboka i dobrze rozwinięta. Nogi są proste i dobrze umięśnione.
  • Głowa: mocna, wydłużona i proporcjonalna do rozmiaru ciała. Czaszka – górna linia jest prawie płaska, delikatnie pochylona, szerokość zmniejsza się stopniowo ku oczom.
  • Szyja: sucha, muskularna, dobrej długości, bez luźnego podgardla, stopniowo poszerza się ku barkom. Wdzięczny łuk, gdy oglądamy ją z boku, dopełnia całości.
  • Nos: czarny.
  • Oczy: są średniej wielkości, owalne, z wyrazistym i bystrym spojrzeniem. Kolor oczu jest ciemny.
  • Uszy: małe, średniej grubości, przylegające do głowy, trójkątne w kształcie, opadają do przodu, o umiarkowanej szerokości u podstawy. Wierzch uszu jest mocno pokryty szorstkimi włosami.
  • Uzębienie: szczęka i żuchwa silne, dokładny, regularny zgryz nożycowy (to znaczy, że siekacze górne zakrywają w ścisłym kontakcie siekacze dolne i są ustawione pionowo).
  • Ogon: ogon jest przecięty na poziomie trzeciego kręgu ogonowego i noszony wyżej niż linia grzbietu. Jest pokryty twardymi włosami.
  • Kończyny: kończyny przednie są proste, kościec na całej ich długości po łapy jest mocny. Kończyny tylne: mocne, muskularne, nie mogą być podstawione. Uda są długie i silne. Łapy nie kierują się ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.

Wysokość w kłębie foksteriera szorstkowłosego:

  • psy: 39–40 cm,
  • suki: 38–39 cm.

Waga foksteriera: idealna waga samca w dobrej kondycji wystawowej wynosi 8,25 kg. Suki są lżejsze.

Szata i umaszczenie foksteriera szorstkowłosego

  • Sierść: charakterystyczną cechą foksteriera szorstkowłosego jest gęsta i bardzo szorstka sierść. Włosy są proste, szorstkie i dobrze przylegają do ciała. Włosy na głowie tworzą charakterystyczną grzywę i brodę. Podszerstek jest krótszy i bardziej miękki. Włos jest bardziej szorstki na grzbiecie i zadzie niż na bokach. Brodę i wąsy porasta sierść kędzierzawa, tak długa, by kufa sprawiała wrażenie silnej. Włos na kończynach jest gęsty i kędzierzawy.
  • Kolor sierści: dominuje biel w łaty czarne, czarne podpalane i rudawe. Łaty pręgowane, czerwone, wątrobiane lub niebiesko-łupkowe nie są pożądane.

Foksterier – charakter i zachowanie

Foksterier to rasa psa o charakterystycznym żywiołowym temperamencie. Są to psy pełne energii, uwielbiają być aktywne i angażować się w różnego rodzaju aktywności. Regularna dawka ruchu i aktywności fizycznej jest dla nich niezbędna, aby utrzymać ich zrównoważony nastrój. Foksterier jest psem odważnym i pewnym siebie. Ma wrodzoną determinację i nieustraszoność, które wynikają z jego historii psa myśliwskiego. Są gotowe stawić czoła wyzwaniom i bronić swojej rodziny, co czyni je dobrymi psami stróżującymi.

Psy tej rasy są inteligentne i chętnie uczą się nowych rzeczy. Są wrażliwe na trening i mogą szybko opanować różne polecenia i zadania. Szkolenie pozwala im wykorzystać ich umysł i zapobiega nudzie. Znudzony foksterier szybko znajdzie sobie zajęcie – wykopie dziury w ogrodzie, może też niestety zniszczyć meble.

To towarzyskie zwierzaki, które cieszą się bliskością ludzi. Są lojalne wobec swoich opiekunów i często zaprzyjaźniają się szczególnie z jedną osobą. Mogą być doskonałymi towarzyszami i przyjaciółmi dla rodzin. Pamiętajmy jednak, że czasami mogą być nieco zaborcze lub zazdrosne o uwagę swojego opiekuna. W stosunku do obcych ludzi odnoszą się raczej przyjacielsko.

Foksteriery zachowują wrodzone instynkty łowieckie. Mogą być skłonne do gonienia i tropienia małych zwierząt, ale nie tylko. Dlatego ważne jest, aby zapewnić im odpowiednie warunki i kontrolować ich zachowanie na zewnątrz. Bywają zaczepne w stosunku do innych psów.

Pomimo swojej odwagi i pewności siebie foksteriery są również przyjazne i radosne. Często mają entuzjastyczne podejście do życia i potrafią cieszyć się drobnymi rzeczami. Są to psy, które mogą wnieść dużo radości i uśmiechu do życia swoich właścicieli.

Warto dodać, że mają skłonność do bycia upartym. Opiekun powinien być konsekwentny, cierpliwy i umiejętnie zarządzać ich upartym charakterem, aby utrzymać harmonię i efektywne szkolenie. Foksterier przejawia skłonności do ucieczek, dlatego zwłaszcza na spacerze warto go mieć pod kontrolą.

Zalety i wady foksteriera

Zalety foksteriera:

  • energiczny,
  • odważny,
  • inteligentny,
  • lojalny,
  • towarzyski,
  • radosny.

Wady foksteriera:

  • uparty,
  • szczekliwy,
  • potrzebuje dużej dawki ruchu i aktywności,
  • wymaga konsekwentnego i odpowiedzialnego szkolenia,
  • bywa zaborczy lub zazdrosny o uwagę opiekuna.

Czy foksterier to pies agresywny?

Foksterier szorstkowłosy nie jest uważany za rasę agresywną. Są to psy żywiołowe, odważne i pewne siebie, ale to nie oznacza, że są agresywne. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy pies może wykazywać zachowania agresywne w pewnych okolicznościach lub w przypadku niewłaściwego prowadzenia. Kluczowym czynnikiem jest właściwe socjalizowanie foksteriera od młodości i zapewnienie mu odpowiedniego szkolenia.

Dla kogo foksterier szorstkowłosy będzie idealnym towarzyszem?

Przedstawiciel tej rasy może być idealnym towarzyszem dla wielu osób, ale istnieją pewne cechy i potrzeby, które warto wziąć pod uwagę, decydując się na tego czworonożnego przyjaciela.

  • Aktywne osoby: foksterier szorstkowłosy jest psem pełnym energii, który uwielbia ruch, długie spacery i aktywność fizyczną. Dlatego będzie idealnym towarzyszem dla aktywnych osób, które są gotowe spędzać dużo czasu na zabawie, treningu i spacerach z psem. To także doskonały partner dla osób aktywnych sportowo. Sprawdzi się w agility, tropieniu czy frisbee.
  • Rodziny: może być doskonałym towarzyszem dla rodzin, szczególnie ze starszymi dziećmi. Należy pamiętać, że ze względu na ich żywiołowość i pewność siebie mogą wymagać odpowiedniego wprowadzenia i nauczenia dzieci, jak postępować z psem.
  • Osoby samotne: psy tej rasy będą również doskonałymi kompanami dla osób samotnych. Są lojalne, oddane i często nawiązują silną więź emocjonalną z właścicielem. Ich wesołe i pełne życia podejście może wnieść radość i uśmiech do życia samotnej osoby.
  • Osoby z doświadczeniem w szkoleniu psów: foksterier szorstkowłosy może być wyzwaniem w szkoleniu ze względu na swoją niezależność i pewność siebie. Dlatego będą idealnym wyborem dla osób, które mają doświadczenie w szkoleniu psów i są konsekwentne w stosowaniu metod pozytywnego wzmocnienia.

Ile żyje foksterier szorstkowłosy?

Foksterier szorstkowłosy to rasa psa o przeciętnej długości życia, która wynosi zwykle od 12 do 15 lat. Oczywiście na długość życia foksteriera może wpływać wiele czynników, takich jak genetyka, opieka zdrowotna, dieta, styl życia i warunki, w jakich żyje pies.

Zdrowie psa tej rasy

Foksterier szorstkowłosy, podobnie jak wiele innych ras, może być podatny na pewne choroby, takie jak: choroby oczu, ataksja rdzeniowa, alergie, choroby skóry, grzybice czy infekcje skórne. Psy tej rasy mają także problemy z zębami, cierpią na choroby przyzębia, kamień nazębny i infekcje jamy ustnej.

Ważne jest, aby regularnie monitorować zdrowie foksteriera szorstkowłosego, przeprowadzać regularne badania weterynaryjne i skonsultować się z weterynarzem w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów. Pamiętaj, że odpowiednia opieka zdrowotna, zdrowa dieta i aktywność fizyczna mogą pomóc w zapobieganiu wielu chorobom i utrzymaniu psiaka w dobrym stanie zdrowia.

Szczeniaki rasy foksterier

Szczeniaki foksteriera to małe, energiczne i pełne życia psy. Są ciekawe świata i chętnie eksplorują otoczenie. Mogą być żywiołowe i skore do aktywności fizycznej, takiej jak bieganie, skakanie i gryzienie zabawek. Szybko tworzą silną więź z członkami rodziny. Lubią spędzać czas w towarzystwie ludzi. Są lojalne i oddane, co sprawia, że są doskonałymi towarzyszami rodziny. Od małego lubią się uczyć nowych rzeczy. Dobrze reagują na pozytywny trening.

Szczenięta rosną bardzo szybko w pierwszych miesiącach życia. Z początku są maleńkie, ale w ciągu kilku tygodni zyskują na wadze i rozmiarze. Ich kończyny stają się silne, a mięśnie rozwijają się, co pozwala im na aktywne poruszanie się i eksplorowanie świata.

Socjalizacja foksteriera

Socjalizacja foksteriera szorstkowłosego jest kluczowa dla zapewnienia mu dobrego rozwoju społecznego, pewnego charakteru i zdolności do radzenia sobie w różnych sytuacjach. Socjalizację należy rozpocząć już od najmłodszych dni szczenięcia. Im wcześniej zacznie doświadczać różnych bodźców, tym lepiej. Pierwsze 12–16 tygodni życia są okresem największej wrażliwości społecznej u szczeniąt.

Zapewnij szczenięciu możliwość spotykania różnych osób, zarówno dorosłych, jak i dzieci. Pozwól mu na interakcje z członkami rodziny, przyjaciółmi i obcymi ludźmi, a także innymi zwierzętami. W przeciwnym razie mogą nawet wykazywać agresję wobec innych psów! Umożliwiaj szczenięciu foksteriera szorstkowłosego eksplorowanie różnych środowisk, takich jak dom, ogród, parki, sklepy, plaże itp. Pozwól mu doświadczyć różnych tekstur podłoża, zapachów i sytuacji. Stopniowo przyzwyczajaj malucha do różnych dźwięków, takich jak dzwonki, odkurzacz, trzaskające drzwi, dzwonek do drzwi itp. Zapewnij mu pozytywne doświadczenia w obecności tych dźwięków, aby nie wywoływały u niego strachu czy lęku.

Staraj się zapewnić szczenięciu jak najwięcej pozytywnych doświadczeń podczas socjalizacji. Nagradzaj go smakołykami, pochwałami i zabawą, gdy radzi sobie dobrze w nowych sytuacjach. To pomoże mu tworzyć pozytywne skojarzenia z różnymi bodźcami.

Ile kosztuje pies rasy foksterier szorstkowłosy

Przeciętnie cena szczeniąt foksteriera szorstkowłosego waha się od około 1500 zł do 4500 zł. Szczenięta pochodzące od renomowanych hodowców, o doskonałej linii hodowlanej mogą kosztować więcej, szczególnie jeśli są potencjalnymi kandydatami do wystaw lub hodowli.

Hodowla foksteriera

Wybór odpowiedniej hodowli foksteriera szorstkowłosego jest kluczowy dla zdrowia, jakości i dobrostanu szczeniąt. Przeprowadź dokładny wywiad o hodowcy. Sprawdź, czy hodowla jest zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP).

Lista wskazówek, które pomogą Ci wybrać dobrą hodowlę i dokonać dobrego zakupu foksteriera:

  • Odwiedź hodowlę osobiście, aby zobaczyć warunki, w jakich są trzymane psy.
  • Upewnij się, że zwierzęta są traktowane z miłością i szacunkiem, mają czyste i bezpieczne miejsce zamieszkania oraz regularną opiekę weterynaryjną.
  • Sprawdź reputację hodowcy.
  • Zapytaj hodowcę o rodowód szczeniąt. Upewnij się, że rodzice mają odpowiednie badania zdrowotne i szczeniaki są wolne od chorób dziedzicznych, które mogą występować u rasy.
  • Dowiedz się, jak hodowca wspiera i szkoli szczenięta przed oddaniem ich do adopcji.
  • Upewnij się, że hodowca oferuje umowę sprzedaży i gwarancję zdrowia dla szczeniąt.

Pamiętaj, że wybór odpowiedzialnej hodowli jest kluczowy dla zdrowia, temperamentu i jakości szczeniąt.

Pielęgnacja psa rasy foksterier

Pielęgnacja foksteriera szorstkowłosego wymaga regularnej troski o sierść, skórę, pazury, uszy, zęby i ogólny stan zdrowia. Oto kilka wskazówek:

  • Szczotkowanie: sierść wymaga regularnego szczotkowania, aby pozostała w dobrym stanie. Szczotkuj psa co najmniej raz w tygodniu, używając szczotki z szorstkiego włosia. To pomoże usunąć martwe włosy, zapobiec plątaniu się i zachować piękny wygląd szaty.
  • Trymowanie: regularnie trymuj sierść czworonoga, aby utrzymać odpowiednią długość i kształt. Trymowanie powinno być wykonane przy użyciu odpowiednich narzędzi i najlepiej powierzyć to zadanie profesjonalnemu groomerowi, który zna specyfikę tej rasy.
  • Pazury: sprawdzaj pazury i przycinaj je, jeśli są za długie. Zbyt długie pazury mogą powodować dyskomfort i problemy z poruszaniem się.
  • Uszy: czyść uszy za pomocą specjalnego preparatu do czyszczenia uszu psa i wacików lub gazy.
  • Zęby: regularnie dbaj o higienę jamy ustnej pupila. Szczotkuj jego zęby co najmniej kilka razy w tygodniu przy użyciu szczoteczki do zębów i pasty do zębów dla psów. To pomoże zapobiec odkładaniu się płytki nazębnej i chorobom jamy ustnej.
  • Opieka zdrowotna: nie zapomnij o regularnych wizytach u weterynarza, szczepieniach, odrobaczaniu i innych niezbędnych procedurach zdrowotnych. Regularne kontrole zdrowia pomogą we wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów i utrzymaniu psa w dobrej kondycji.

Jak często kąpać foksteriera?

Foksterier szorstkowłosy nie wymaga częstych kąpieli, ale jeśli jego sierść jest brudna, możesz go wykąpać przy użyciu łagodnego szamponu dla psów. Należy pamiętać, że zbyt częste mycie może usunąć naturalne sebum wytwarzane przez skórę i prowadzić do suchości skóry.

Żywienie foksteriera. Jaka karma?

Żywienie foksteriera szorstkowłosego powinno być odpowiednio zbilansowane i dostosowane do jego potrzeb żywieniowych. Najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii, by ustalić indywidualny plan żywieniowy dla psa. Postaw na karmę z wysokiej jakości składników. Foksterier jest aktywnym psem, dlatego dieta powinna być bogata w dobrej jakości białko, które wspiera rozwój i utrzymanie mięśni. Psy tej rasy mają tendencję do tycia, dlatego ważne jest monitorowanie ilości spożywanych kalorii i dostosowanie diety do poziomu aktywności psa.

Foksterier krótkowłosy i szorstkowłosy. Różnice

Foksterier szorstkowłosy i foksterier krótkowłosy to dwie odmiany tej samej rasy różniące się głównie typem sierści. Oto krótkie porównanie:

  • Sierść: najbardziej widoczną różnicą między tymi dwiema odmianami jest typ sierści. Foksterier szorstkowłosy ma charakterystyczną, szorstką, sztywną sierść, która tworzy okrywę i podszerstek. Wymaga ona regularnego przycinania, szczotkowania i pielęgnacji, aby utrzymać jej właściwą kondycję. Natomiast foksterier krótkowłosy ma gładką, krótką i lśniącą szatę, która nie wymaga tak intensywnych zabiegów.
  • Wygląd: obie odmiany mają podobną budowę ciała i proporcje. Mają dobrze umięśnione ciała, stojące uszy, żywe oczy i charakterystyczną wyrazistą głowę. Różnica polega głównie na typie sierści, który nadaje im nieco inną prezencję.
  • Charakter: psy obu odmian mają podobne cechy charakteru. Są odważne, inteligentne i lojalne. Są również żywiołowe i pełne entuzjazmu. Oba typy wymagają regularnej aktywności fizycznej i stymulacji umysłowej, aby utrzymać ich zrównoważony i szczęśliwy nastrój.
  • Uznawanie ras: zarówno foksterier szorstkowłosy, jak i foksterier krótkowłosy są uznawane za jedną rasę przez różne organizacje kynologiczne, takie jak FCI (Fédération Cynologique Internationale) i AKC (American Kennel Club).

Czy foksterier szorstkowłosy to pies, który gubi sierść?

Foksterier szorstkowłosy jest psem, który ma charakterystyczną szorstką szatę składającą się z gęstego podszerstka i szorstkiego okrycia włosowego. Choć nie linieje tak intensywnie jak niektóre inne rasy psów, może gubić pewną ilość sierści przez cały rok.

Wzorzec rasy

  • Pochodzenie: Wielka Brytania
  • Data publikacji obowiązującego standardu: 26.03.2009
  • Użytkowość: terier
  • Klasyfikacja FCI: grupa 3 teriery
  • Sekcja 1 teriery duże i średnie
  • Próby pracy fakultatywne (pozostawione do wyboru)

Podsumowanie. Charakterystyka i opis rasy foksterier

Foksterier szorstkowłosy to rasa, która wywodzi się od terierów staroangielskich. Jest to pies inteligentny, odważny i lojalny, który świetnie sprawdza się jako towarzysz rodziny. Pielęgnacja sierści foksteriera szorstkowłosego wymaga regularnego szczotkowania, a także okazjonalnego przycinania i trymowania. Jest to rasa o dobrze rozwiniętych instynktach łowieckich, dlatego wymaga odpowiedniego wysiłku fizycznego i stymulacji umysłowej. Foksterier szorstkowłosy jest psem, który wymaga konsekwentnego szkolenia i socjalizacji, aby rozwijać się jako dobrze zachowujący się i zrównoważony pies. Jest to wspaniały towarzysz dla aktywnych osób, które będą w stanie zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu i uwagi.

16 lipca, 2023 0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Ptaki & GryzonieŻywienie ptaków i gryzoni

Najlepsze imiona dla królika. Jak wybrać imię dla samca i samiczki?

przez Pets Style 16 lipca, 2023

Króliki to są urocze, delikatne i pełne życia stworzenia, które sprawiają wiele radości. Jeśli rozważasz zakup lub adopcję zwierzaka, jednym z pierwszych zadań, które przed Tobą staną, będzie wybór odpowiedniego imienia dla tego uroczego stworzenia. Imię to będzie towarzyszyć Twojemu przyjacielowi przez całe życie, dlatego warto poświęcić chwilę, by dopasować je do charakteru i osobowości pupila. Oto lista imiona dla królika. Sprawdź, które będzie najlepsze dla Twojego pupila.

Jak wybrać imię dla królika?

Wybór idealnego imienia może wydawać się trudnym zadaniem. Aby znaleźć idealne imię dla Twojego skocznego przyjaciela, możesz czerpać inspirację z różnych źródeł, takich jak literatura, filmy czy cechy wyglądu zwierzaka. W tym artykule przedstawimy Ci kilka kreatywnych pomysłów, które pomogą w wyborze odpowiedniego imienia dla Twojego królika. Jednak ostatecznie to Ty musisz zdecydować, jak nazwiesz swojego przyjaciela.

  • Obserwuj charakter i zachowanie. Obserwuj króliczego kolegę, jego zachowanie, osobowość i preferencje. Czy jest energiczny i skoczny? Czy może spokojny i łagodny? Wybierz imię, które odzwierciedla te cechy i pasuje do charakteru pupila.
  • Zwróć uwagę na wygląd. Skoncentruj się na wyglądzie królika. Może to być kolor sierści, długość uszu lub inne charakterystyczne cechy. Na przykład, jeśli zwierzak ma białą sierść, możesz nazwać go Białek lub Śnieżek. Jeśli ma długie uszy, trafnym wyborem może być Uszatek.
  • Korzystaj z literatury i filmów. Literatura i filmy są doskonałym źródłem inspiracji. Możesz wybrać imię ulubionej postaci z książki, filmu lub bajki, które kojarzą się z królikami. Na przykład Bugs (od popularnej postaci z kreskówek) albo Tuptuś (z filmu „Bambi”).
  • Unikalność i łatwość wymowy. Wybierz imię, które jest unikalne i łatwe do wymówienia. Powinno być krótkie i proste, aby zwierzak nauczył się na nie reagować.
  • Sprawdź reakcję królika. Przetestuj różne imiona, obserwując reakcję pupila. Sprawdź, czy reaguje pozytywnie. Jeśli tak, to znaczy, że dokonałeś dobrego wyboru.
  • Skonsultuj się z rodziną lub przyjaciółmi. Jeśli masz trudności z wyborem, poproś rodzinę lub przyjaciół o pomysły i opinie. Możesz zorganizować małą burzę mózgów, aby zebrać różnorodne propozycje i wybrać najlepsze imię.

Pamiętaj, że imię towarzyszy królikowi przez całe jego życie, dlatego ważne jest, abyś dokładnie to przemyślał i wybrał takie słowo, które będzie idealnie pasować do Twojego skocznego przyjaciela.

Jak nie nazywać zwierzaka?

Czego unikać podczas wyboru imienia dla królika? Oto kilka wskazówek:

  • Zbyt długie lub trudne do wymówienia. Wybieraj krótkie i proste imiona, które będą łatwe do zapamiętania i wymówienia zarówno dla Ciebie, jak i dla innych członków rodziny. Unikaj zbyt skomplikowanych lub długich nazw, które mogą powodować zamieszanie.
  • Imię podobne do poleceń lub komend. Unikaj imion, które brzmią podobnie do poleceń lub komend używanych w codziennej komunikacji.
  • Niewłaściwe lub obraźliwe. Pamiętaj, że króliki są czułymi stworzeniami, więc unikaj imion, które mogą być uważane za obraźliwe lub niestosowne. Szanuj swojego pupila i wybierz imię, które oddaje jego uroczą i delikatną naturę.
  • Związane z jedzeniem. Choć te zwierzęta uwielbiają jeść, unikaj imion związanych bezpośrednio z jedzeniem, takich jak Marchewka czy Sałatka, ponieważ może to prowadzić do zamieszania.

Pamiętaj, że imię, które nadajesz swojemu królikowi, powinno być wyjątkowe i pasujące do jego osobowości.

Czy królik reaguje na imię?

Czy królik domowy umie rozpoznawać swoje imię? Odpowiedź brzmi: tak, uszatek może nauczyć się rozpoznawać i reagować na imię, podobnie jak psy czy koty. Aby go tego nauczyć, musisz regularnie używać jego imienia w pozytywnym kontekście, na przykład podczas karmienia lub podawania smakołyków. A także podczas zabawy czy pieszczot. Stopniowo królik może nauczyć się łączyć dźwięk imienia z pozytywnymi sytuacjami i zacząć reagować na nie.

Pamiętaj, że każdy królik jest inny, więc nie wszystkie będą reagować na imię w taki sam sposób. Niektóre mogą być bardziej skore do nauki i reagowania, podczas gdy inne będą bardziej opieszałe. Ważne jest, aby być cierpliwym i szanować indywidualną osobowość zwierzaka.

Imiona dla królika związane z jego charakterem

Oto kilka propozycji imion, które są związane z charakterem królika:

  • Skoczek – dla energicznego i pełnego życia królika,
  • Błyskawica – dla błyskawicznie szybkiego królika,
  • Maruda – dla królika, który potrafi być trochę marudny,
  • Skrytek – dla królika, który lubi się ukrywać w swoich kryjówkach,
  • Latawiec – dla królika, który uwielbia skakać i eksplorować,
  • Cichy – dla królika, który jest spokojny i cichy,
  • Błazek – dla królika, który jest wesoły i zabawny,
  • Mruk – dla królika, który często wydaje dźwięki podobne do mruczenia,
  • Przemyślak – dla inteligentnego i zmyślnego królika,
  • Słodzik – dla uroczo uśmiechniętego i słodkiego królika,
  • Shadow – dla królika, który potrafi skradać się cicho jak cień,
  • Damulka – dla wyjątkowo wymagającej i delikatnej króliczki,
  • Kapitan – dla przywódczego królika, który jest zawsze na czele,
  • Marzyciel – dla królika, który lubi spędzać czas na rozmyślaniu i marzeniu,
  • Fistaszek – dla królika o zwariowanym charakterze.

Imiona związane z wyglądem królika

Oto kilka propozycji imion, które są związane z wyglądem królika:

  • Biały – dla królika o białym futerku,
  • Plamka – dla królika z małą plamką na futrze,
  • Kropka – dla królika z pojedynczą kropką lub plamką na futrze,
  • Puchatek – dla królika o miękkim i puszystym futerku,
  • Karmel – dla królika o karmelowym lub brązowym kolorze futra,
  • Czekolada – dla królika o ciemnobrązowym kolorze futra,
  • Śnieżek – dla królika o futerku białym jak śnieżny płatek,
  • Kudłacz – dla królika z długim i kędzierzawym futrem,
  • Kreska – dla królika z wyraźną kreską lub paskiem na futrze,
  • Pluszak – dla królika o miękkim i pluszowym wyglądzie,
  • Kędziorek – dla królika o kędzierzawym futrze,
  • Świetlik – dla królika z jasnym, lśniącym futrem,
  • Lisek – dla królika o rudym, przypominającym lisa kolorze futra,
  • Mgiełka – dla królika o lekkim i mglistym odcieniu futra,
  • Brązka – dla królika o intensywnie brązowym futrze.

Jakie imię wybrać dla samiczki królika?

Oto kilka propozycji imion dla królika dziewczynki

  • Bella
  • Iskierka
  • Luna
  • Coco
  • Migotka
  • Rosie
  • Klara
  • Nala
  • Misia
  • Mia
  • Pusia
  • Bunia
  • Zuzia
  • Lola
  • Fiona
  • Nutka
  • Mela
  • Lila
  • Nela
  • Łatka.

Pamiętaj, że imię powinno pasować do charakteru i wyglądu Twojej króliczej samiczki. Wybierz takie, które Ci się podoba i które będzie idealne dla Twojej pupilki.

Jakie imiona dla samców królików?

Oto lista propozycji imion dla chłopców:

  • Apollo
  • Skoczek
  • Mikołaj
  • Kropka
  • Cynamon
  • Kajtek
  • Puchatek
  • Chmurka
  • Pompon
  • Puszek
  • Oreo
  • Max
  • Charlie
  • Jasper
  • Teddy
  • Oliver
  • Leo
  • Milo
  • Oscar
  • Rudy.

Imiona dla par królików

Oto kilka propozycji imion dla pary królików:

  • Bonnie i Clyde
  • Hazel i Fiver
  • Luna i Leo
  • Daisy i Duke
  • Romeo i Julia
  • Oliver i Olivia
  • Simba i Nala
  • Barbie i Ken
  • Timon i Pumba
  • Alfa i Omega
  • Jaś i Małgosia
  • Asterix i Obelix
  • Mickey i Minnie
  • Donald i Daisy
  • Mario i Daisy
  • Wenus i Eros
  • Tom i Jerry
  • Pinky i Mózg
  • Batman i Robin

Pamiętaj, aby wybrać imiona, które pasują do osobowości i wyglądu Twojej pary królików.

Oryginalne i zabawne imiona dla królika

Oto kilka śmiesznych imion dla królika:

  • Buczek
  • Hopcio
  • Śpioch
  • Kudłacz
  • Bzyk
  • Królikus
  • Szyderka
  • Bąbel
  • Zwierzok
  • Kłapouch
  • Żartownik
  • Puszystek
  • Mrugacz
  • Smarkacz
  • Śmieszek.

Baw się dobrze podczas wyboru imienia dla swojego śmiesznego królika!

Imiona dla królików karłowatych

Oto kilka propozycji imion dla królika miniaturki:

  • Bąbelek
  • Maluszek
  • Mimoza
  • Puszek
  • Mini
  • Kropka
  • Błysk
  • Skoczek
  • Nutka
  • Kiki
  • Pusia
  • Bunia
  • Lola
  • Pysio
  • Karmelka.

Imiona dla królika od A do Z

Oto kilka propozycji polskich imion dla królika rozpoczynających się od liter A do Z, po 5 propozycji dla każdej litery:

Imiona królika na A

  • Adaś
  • Amelka
  • Artek
  • Ania
  • Azor.

Imiona królika na B

  • Borys
  • Basia
  • Balbina
  • Bajka
  • Bąbel.

Imiona królika na C

  • Cezar
  • Celina
  • Cynamon
  • Ciri
  • Czarownica.

Imiona królika na D

  • Damian
  • Dagmara
  • Dyzio
  • Dominika
  • Dama.

Imiona królika na E

  • Emil
  • Ewa
  • Edek
  • Eliza
  • Energetyk.

Imiona królika na F

  • Feliks
  • Florek
  • Fela
  • Fosia
  • Filuś.

Imiona królika na G

  • Gustaw
  • Gabriela
  • Garfield
  • Gienia
  • Grzesiek.

Imiona królika na H

  • Henryk
  • Helena
  • Hektor
  • Hania
  • Hops.

Imiona królika na I

  • Igor
  • Irena
  • Ikar
  • Iga
  • Inka.

Imiona królika na J

  • Jakub
  • Jagoda
  • Julian
  • Jowita
  • Jasiek.

Imiona królika na K

  • Kacper
  • Kasia
  • Keks
  • Kora
  • Kropka.

Imiona królika na L

  • Leon
  • Laura
  • Ludwik
  • Lena
  • Lulu.

Imiona królika na M

  • Maks
  • Marcelina
  • Miłosz
  • Marta
  • Mucha.

Imiona królika na N

  • Nikodem
  • Natalia
  • Napoleon
  • Nela
  • Niusia.

Imiona królika na O

  • Oskar
  • Olga
  • Olgierd
  • Oliwia
  • Orzech.

Imiona królika na P

  • Piotrek
  • Paulina
  • Paweł
  • Pola
  • Puszek.

Imiona królika na R

  • Robert
  • Renata
  • Romeo
  • Rozalia
  • Rudolf.

Imiona królika na S

  • Szymon
  • Sandra
  • Stanisław
  • Sonia
  • Słoneczko.

Imiona królika na T

  • Tadeusz
  • Teresa
  • Tomasz
  • Tekla
  • Tuptuś.

Imiona królika na U

  • Urban
  • Urszula
  • Ufoludek
  • Ulka
  • Ulises.

Imiona królika na W

  • Wojtek
  • Weronika
  • Waldek
  • Wiktoria
  • Wesołek.

Imiona królika na Z

  • Zenek
  • Zuzanna
  • Zbigniew
  • Zosia
  • Zuzia.

Słynne króliki z bajek i nie tylko

Znane króliki z bajek i filmów mogą być doskonałą inspiracją przy wyborze imienia dla Twojego królika. Oto kilka popularnych postaci królików, które mogą posłużyć jako źródło pomysłów:

  • Biały Królik z „Alicji w Krainie Czarów”: bez wątpienia, postać białego królika z „Alicji w Krainie Czarów” autorstwa Lewisa Carrolla jest jednym z najbardziej znanych królików w literaturze i filmach.
  • Królik Bugs: ten kreskówkowy królik z serii Looney Tunes jest znany z dowcipów, sprytu i charakterystycznego głosu. To popularna postać, której imię świetnie nada się dla energicznego i sprytnego królika.
  • Królik Tuptuś z „Bambi”: Tuptuś to uroczy królik z bajki Disneya „Bambi”. Jego przyjacielska natura i wesoła osobowość sprawiają, że imię Tuptuś jest często nadawane królikom o łagodnym i przyjaznym charakterze.
  • Królik Roger z „Kto wrobił królika Rogera”: Roger to postać z filmu „Kto wrobił królika Rogera”. Jest to barwny i ekscytujący królik, a jego imię nada się dla energicznego i niezwykłego zwierzaka.
  • Królik Energizer: ten sympatyczny królik jest maskotką firmową znanej marki baterii. Jeśli Twój królik jest pełen energii i nigdy się nie zatrzymuje, imię Energizer może być trafnym wyborem.
  • Królik Hop: Hop to bohater filmu animowanego o tym samym tytule. Jest to młody królik, który marzy, aby zostać muzykiem. Imię Hop może być idealne dla królika pełnego pasji i marzeń.
  • Judy Hopps: to główna bohaterka „Zwierzogrodu”. Judy jest ambitną i zdeterminowaną króliczką, która marzy, by zostać pierwszym królikiem policjantem. Imię Judy byłoby odpowiednim wyborem dla energicznego i ambitnego królika.

Jak karmić królika?

Jednym z sekretów długiego życia królików jest prawidłowo zbilansowana dieta. Jeśli postawisz na pełnoporcjową karmę dla królika Alegia Exclusive, Twój podopieczny będzie żył długo i zdrowo. Skomponowany został z suszu z zielonki (ponad 41%) i suszonych warzyw (ponad 20%). Dodatkowo recepturę karmy wzbogacają smakowite owoce (jarzębina, kokos) i gałązki drzew. Karma Alegia Exclusive wyróżnia się ponadto formułą z długimi włóknami wspomagającymi trawienie i ścieranie uzębienia. Polecana jest dla najbardziej wymagających zwierzątek. Produkt nie zawiera ziaren zbóż, wzmacniaczy smaku i barwników.

Kolejną doskonałą żywieniową propozycją dla domowych podopiecznych jest karma ziołowo-warzywna Alegia Herbal. Produkt otrzymał prestiżowe wyróżnienie – Diament Zoologii. Receptura pokarmu została opracowana przez specjalistów zgodnie z najnowszymi wytycznymi żywienia królików. Właśnie dlatego produkt może być podawany codziennie zamiast granulatu. Karma dla królika Alegia Herbal zawiera susz z zielonki, zioła, kwiaty, suszone owoce i warzywa. Źródłem skrobi są natomiast płatki kukurydzy. Dodatkowo produkt odznacza się wysoką zawartością błonnika (19%). Wspiera trawienie oraz odporność.

Fajne imiona dla królików. Podsumowanie

Jak nazwać królika? Pamiętaj, że najważniejsze jest znalezienie imienia, które Ci się podoba i które będzie pasować do osobowości Twojego królika. Wybierz imię, które sprawi, że Twoje zwierzątko poczuje się wyjątkowe i kochane. Niezależnie od tego, czy wybierzesz imię związane z wyglądem, czy charakterem, śmieszne czy oryginalne. Powodzenia!

Sprawdź, jak bawić się z królikiem?

16 lipca, 2023 0 Komentarze
1 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
PiesPorady

Adopcja psa ze schroniska. Jak adoptować psa?

przez Pets Style 13 lipca, 2023

Adopcja psa ze schroniska to bardzo ważny moment w życiu całej rodziny, a także jej nowego członka. Decyzja musi być w stu procentach przemyślana i przeanalizowana. Zwierzę to nie zabawka! To istota, która czuje tak samo jak my. Dlatego musimy się do tego dnia przygotować, by zaoszczędzić wszystkim niepotrzebnego stresu. Dowiedz się, jak wygląda adopcja, jakie musisz spełnić warunki, jak odpowiednio przygotować dom dla nowego członka rodziny, a przede wszystkim uświadom sobie, jaka to odpowiedzialność.

Na czym polega adopcja psa ze schroniska?

Adopcja psa to proces, w którym osoba lub rodzina przyjmuje czworonoga do swojego domu. To zobowiązanie na resztę jego życia, ponieważ psy wymagają od opiekuna codziennej opieki, uwagi i czasu. W związku z tym musisz znaleźć czas na spacery kilka razy w ciągu dnia, zabawę i treningi. Ważne są także regularne wizyty u lekarza weterynarii.

Twoje życie powinno być dopasowane do potrzeb psa. Jeżeli prowadzisz aktywny tryb życia, potrzebujesz rasy, która będzie Ci w stanie towarzyszyć w codziennych aktywnościach, wyprawach itd. Jeżeli jesteś typem domatora, powinieneś wybrać psa, który lubi spędzać czas na kanapie.

Upewnij się, czy wszyscy domownicy są gotowi na nowego członka rodziny i zgadzają się na adopcję. Jeśli masz dzieci, zastanów się, czy są one na tyle duże, aby bezpiecznie obchodzić się z psem, i czy rozumieją, jakie obowiązki wiążą się z posiadaniem zwierzaka.

Adopcja to wielka odpowiedzialność, ale przede wszystkim ogromna satysfakcja z dania zwierzęciu drugiej szansy na szczęśliwe i bezpieczne życie.

Decyzja o adopcji psa

Przed rozpoczęciem procesu adopcji zastanów się, czy jesteś gotowy na przyjęcie psa do swojego domu. Pomyśl o swoim stylu życia, poziomie aktywności, przestrzeni w domu, finansach i czasie, jaki możesz poświęcić na opiekę. Pies będzie wymagał Twojego czasu, uwagi i troski niezależnie od sytuacji, i to przez wiele lat.

Jak wygląda adopcja psa krok po kroku

Jeśli podjąłeś decyzję, że chcesz adoptować psa, sprawdź, jak wygląda procedura adopcyjna zwierzaka ze schroniska.

  • Wizyta w schronisku. W pierwszej kolejności sprawdź aktualne ogłoszenia na stronie internetowej schroniska w Twojej okolicy, a następnie udaj się z wizytą do placówki, jeśli jakiś psiak skradł Twoje serce. Pracownik lub wolontariusz przeprowadzi z Tobą krótki wywiad, by pomóc Ci dopasować czworonoga do Twojego stylu życia i preferencji.
  • Spotkanie z psem. Większość schronisk wyraża zgodę, by spędzić czasu z pupilem przed podjęciem decyzji. Dzięki temu możesz zobaczyć, jak zwierzak reaguje na Ciebie i jak Ty reagujesz na niego. Pamiętaj, to nie tylko pies musi podobać się Tobie, zwierzę musi także zaakceptować Ciebie.
  • Wypełnienie wniosku o adopcję. Wniosek zwykle zawiera pytania dotyczące Twojego domu, stylu życia, doświadczenia z psami. Dzięki temu schronisko wie, że psy trafiają do odpowiednich domów.
  • Kontrola domu. Niektóre schroniska przeprowadzają kontrolę domu, aby sprawdzić, jakie pies będzie miał warunki do życia i czy oddanie psa nowemu właścicielowi to lepsza przyszłość dla zwierzęcia niż pobyt w schronisku.
  • Opłata adopcyjna. W większości schronisk wnosi się opłatę adopcyjną, która pomaga pokryć część kosztów opieki, takich jak szczepienia, mikroczipowanie i sterylizacja/kastracja.
  • Podpisanie umowy adopcyjnej. W umowie zobowiązujesz się zapewnić psu odpowiednią opiekę. Umowa może również zawierać klauzulę, że jeśli z jakiegoś powodu adopcja się nie powiedzie, pies musi zostać zwrócony.
  • Przyjęcie nowego członka rodziny do domu. Po zakończeniu procesu adopcyjnego pies jest gotowy, aby udać się do swojego nowego domu.
  • Zadbaj o swojego nowego pupila. Teraz, kiedy czworonożny przyjaciel jest już w Twoim domu, zapewnij mu miłość i wszystko, czego potrzebuje.

Jakie pytania może zawierać ankieta adopcyjna psa?

Ankieta adopcyjna jest narzędziem używanym przez schroniska i organizacje ratunkowe do oceny, czy osoba wnioskująca o adopcję psa jest odpowiednia do opieki nad bezdomnym zwierzęciem. Chociaż zawartość ankiety może różnić się w zależności od organizacji, zazwyczaj zawiera ona następujące elementy:

  • Dane osobowe. Takie jak imię, nazwisko, adres, numer telefonu i adres e-mail.
  • Informacje o domu. Może zawierać pytania dotyczące typu i wielkości domu, czy jest ogrodzony, czy są w domu dzieci lub inne zwierzęta itp.
  • Doświadczenie ze zwierzętami. W tej części może znaleźć się prośba o podanie informacji o poprzednich lub obecnych zwierzętach domowych, doświadczeniu z konkretnymi rasami, doświadczeniu w szkoleniu zwierząt itp.
  • Styl życia. W ankiecie mogą znaleźć się pytania o styl życia, np. godziny pracy, częstość podróżowania, aktywności rekreacyjne itp.
  • Planowane opieka i pielęgnacja. Mogą paść pytania o Twoje plany dotyczące opieki zdrowotnej, ćwiczeń, szkolenia psa itd.
  • Zgoda na kontrolę domu. Niektóre schroniska i organizacje ratunkowe odwiedzają dom przed adopcją, więc ankieta może zawierać prośbę o zgodę na tę wizytę.

Przykładowe pytania, jakie możesz znaleźć w ankiecie:

  • Gdzie będzie mieszkał pies? (mieszkanie/ na zewnątrz w budzie)
  • Czy obecnie w Państwa domu mieszkają jakieś zwierzęta? Jakie?
  • Czym zamierzacie Państwo żywić psa? (sucha karma, puszki, jedzenie gotowane – jakie?)
  • Co to jest lęk separacyjny?
  • Kto to jest behawiorysta?
  • Czy oddali Państwo kiedykolwiek swojego zwierzaka do schroniska lub adopcji?
  • Czy popieracie Państwo sterylizację/kastrację psów? Czemu służą te zabiegi?
  • Kogo Państwo powiadomią o zaginięciu psa?

Pytania pochodzą z ankiety schroniska w Łodzi.

Pamiętaj, że każda organizacja ma swoje własne procedury i kryteria, więc pytania mogą się różnić. Wszystkie informacje podane w ankiecie powinny być prawdziwe i dokładne.

Warunki adopcji. Jakie warunki muszę spełnić, aby adoptować psa?

Warunki adopcji psa mogą różnić się w zależności od schroniska lub organizacji, ale istnieje kilka powszechnych kryteriów, które zazwyczaj muszą zostać spełnione:

  • Pełnoletność. W Polsce, aby adoptować psa, musisz być osobą pełnoletnią.
  • Stabilne warunki życiowe. Musisz być w stanie zapewnić zwierzęciu bezpieczne i stabilne środowisko. To oznacza, że powinieneś mieć stałe miejsce zamieszkania, które jest odpowiednie dla psa.
  • Zgoda właściciela nieruchomości. Jeżeli nie jesteś właścicielem nieruchomości (na przykład wynajmujesz mieszkanie), powinieneś mieć zgodę właściciela na przetrzymywanie czworonoga.
  • Zdolność finansowa. Musisz być w stanie zapewnić psu odpowiednią opiekę, która obejmuje wyżywienie, potrzebne akcesoria, regularne wizyty u lekarza weterynarii, szczepienia, leczenie przeciwpasożytnicze, a także pokrycie ewentualnych niespodziewanych kosztów związanych z jego zdrowiem.
  • Zgodność z innymi zwierzętami domowymi. Jeśli masz już inne zwierzęta w domu, schronisko będzie chciało wiedzieć, czy zaakceptują one nowego członka rodziny.
  • Czas i zaangażowanie. Pies wymaga dużo czasu i zaangażowania. Osobowość i fizyczne predyspozycje psów są bardzo różne. Musisz być w stanie zapewnić mu regularną aktywność fizyczną, a także czas na zabawę i socjalizację.

Pamiętaj, że te warunki mogą różnić się w zależności od konkretnej organizacji lub schroniska. Zawsze najlepiej jest skontaktować się bezpośrednio z organizacją, aby dowiedzieć się wszystkiego o stosowanych w niej procedurach. W niektórych przypadkach mogą one obejmować wypełnienie formularza adopcyjnego psa, udział w spotkaniu lub udzielenie zgody na wizytę przedadopcyjną w domu.

Jak przygotować się do adopcji psa? Procedura adopcyjna

Decyzja o adopcji psa to proces, który wymaga zarówno planowania, jak i odpowiedniego przygotowania. Przeczytaj poniższe punkty i przygotuj się na przybycie nowego członka rodziny.

  • Zrozum zobowiązanie. Przede wszystkim, musisz zrozumieć, że adopcja psa to zobowiązanie na całe jego życie. Zastanów się, czy chcesz psa dorosłego, czy szczenię. Psy mogą żyć 10–15 lat, a niektóre nawet dłużej. Musisz być gotowy na to, że przez ten czas będziesz odpowiedzialny za zdrowie i dobrostan swojego pupila.
  • Przygotuj swoje mieszkanie. Przy wyborze psa uwzględnij swoje warunki mieszkaniowe, sprawdź, czy mieszkanie jest bezpieczne i odpowiednie. Psy potrzebują miejsca do biegania i zabawy. Upewnij się, że masz wystarczająco dużo przestrzeni w domu. Jeżeli masz ogród, powinien on być ogrodzony, aby zapewnić bezpieczeństwo.
  • Wyprawka. Przed przyjęciem psa do domu, upewnij się, że masz wszystko, czego będziesz potrzebować, w tym miski na jedzenie i wodę, smycz, obrożę, legowisko, zabawki, karmę, przysmaki itd.
  • Zdecyduj, jaki pies będzie dla Ciebie odpowiedni. Każda rasa ma swoje specyficzne cechy, które mogą albo pasować, albo nie pasować do Twojego stylu życia. Przemyśl, ile czasu możesz poświęcić na spacer z psem, jakie są Twoje oczekiwania dotyczące jego zachowania.
  • Zaakceptuj proces adopcyjny. W zależności od organizacji proces adopcyjny może obejmować wypełnienie formularza, spotkanie, a czasami wizytę przedadopcyjną.
  • Zdecyduj, co zrobisz z psem podczas nieobecności. Jeśli pracujesz na pełen etat lub często podróżujesz, musisz rozważyć, kto będzie opiekował się psem podczas Twojej nieobecności. Może to być przyjazny sąsiad, rodzina, profesjonalny opiekun psów lub hotel dla psów.
  • Naucz się podstawowej opieki nad psem. Przeczytaj książki, obejrzyj filmy instruktażowe lub zasięgnij porady u specjalistów, aby dowiedzieć się, jak odpowiednio dbać o psiego przyjaciela.
  • Przygotuj się na okres adaptacji. Pierwsze dni, a nawet tygodnie mogą być trudne zarówno dla Ciebie, jak i dla psa. Bądź cierpliwy i daj swojemu nowemu przyjacielowi czas na adaptację.
  • Zaplanuj wizytę u weterynarza. Umów się na wizytę do lekarza weterynarii, aby upewnić się, że pupil jest zdrowy; zapisz go na ewentualne szczepienia czy zabiegi przeciwpasożytnicze. Psy wydawane do adopcji bardzo często są już po zabiegu kastracji lub sterylizacji.

Bądź cierpliwy i daj swojemu nowemu przyjacielowi czas, aby zaaklimatyzował się w domu.

Co musisz wiedzieć, zanim zdecydujesz się na adopcję

Przygotowanie do adopcji psa to proces, który wymaga zarówno planowania, jak i odpowiedniego podejścia.Psy mogą żyć 10–15 lat, a niektóre nawet dłużej. Musisz być gotowy na to, że przez ten czas będziesz odpowiedzialny za zdrowie i dobrostan swojego psa. Koszty utrzymania zwierzęcia mogą być znaczne. Oprócz codziennych wydatków na karmę weź pod uwagę regularne wizyty u lekarza weterynarii, koszty szczepień, leków, zabiegów przeciwpasożytniczych, a także koszty potrzebnych akcesoriów.

Każda rasa psa ma swoje specyficzne cechy, które mogą albo pasować, albo nie pasować do Twojego stylu życia. Przemyśl, ile czasu możesz poświęcić na spacer z psem, czy masz inne zwierzęta, jakie są Twoje oczekiwania odnoszące się do zachowania psa. Pies, szczególnie ze schroniska, może wymagać dodatkowego szkolenia. Odpowiedz sobie na pytanie, czy jesteś gotowy nauczyć psa podstawowych komend i prawidłowego zachowania.

Pamiętaj, że każdy pies jest inny i każdy może reagować inaczej na nowe środowisko. Musisz mieć to na uwadze i uzbroić się w cierpliwość, daj swojemu nowemu przyjacielowi czas na aklimatyzację w nowym domu.

Jak karmić adoptowanego psa?

Jedną z najważniejszych rzeczy po adopcji psa jest przejście na nową, regularną dietę. W schroniskach zwierzęta często jedzą różne produkty, nie zawsze dobrej jakości. Pomyśl o potrzebach swojego pupila. Weź pod uwagę wiek, aktywność czy wielkość psa. Postaraj się dobrać nową karmę tak, by spełniała potrzeby Twojego nowego przyjaciela.

Zapytaj, jaką karmę pies jadł dotychczas. Dobrym pomysłem na czas oswajania się psa z nowym domem może być zakup jednego opakowania tego produktu, który otrzymywał bezpośrednio przed adopcją. Lepszą karmę wprowadzisz stopniowo, gdy pupil nie będzie już w stresie związanym z przeprowadzką.

Dobra rada

Nie rób nic gwałtownie! Nagła zmiana żywienia może spowodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe i odmowę spożywania nowej karmy. Pamiętaj, że przejście na nowy produkt powinno być stopniowe. Opracuj plan i powoli (w ciągu 7–14 dni) podawaj psu coraz większe ilości nowej karmy.

Wybierając karmę, decyduj się na produkty wysokiej jakości, od sprawdzonych producentów. Dobre marki dbają o bezpieczeństwo swoich produktów i komponują receptury posiłków we współpracy ze specjalistami. Tak działa marka Brit, która oferuje linie produktów Brit Premium by Nature Dog. Są to pełnoporcjowe suche karmy, które charakteryzują się wysoką smakowitością, wzmacniają stawy i chrząstki psa, a także układ odpornościowy. Co ważne, karmy Brit dostarczają psom kwasów tłuszczowych omega-3, które wspierają zdrowie skóry i sierści. Prawidłowo dobrana, wysokiej jakości dieta sprawi, że pies odżyje i nabierze nowego, pięknego wyglądu.

Jak dobrać karmy Brit?

Kieruj się wielkością i wiekiem psa. Młode psy potrzebują właściwej ilości kalorii w stosunkowo niewielkiej objętości pokarmu. Ich żołądek ma niewielką pojemność, a potrzeby energetyczne są duże. Dodatkowo warto zadbać o odpowiedni stosunek wapnia do fosforu, wsparcie stawów czy dodatek kwasów tłuszczowych omega-3 dla prawidłowego rozwoju układu nerwowego. Wszystko to znajdziesz w karmach Brit Premium by Nature. Dla szczeniąt dostępne są warianty:

  • Junior S – dla szczeniąt i juniorów (1–12 miesięcy) małych ras (1–10 kg), przeznaczona również dla suk w ciąży i karmiących,
  • Junior M – dla szczeniąt i juniorów (1–12 miesięcy) średnich ras (10–25 kg),
  • Junior L – dla szczeniąt i juniorów (1–24 miesiące) dużych ras (25–45 kg),
  • Junior XL – dla juniorów (1–30 miesięcy) bardzo dużych ras (45–90 kg).

Zarówno w przypadku młodych, jak i dorosłych psów ważna jest wygoda pobierania pokarmu, dlatego marka Brit przygotowała produkty dopasowane do odmiennych pyszczków różnej wielkości ras:

  • Adult S – dla psów dorosłych ras małych (1–10 kg),
  • Adult M – dla psów dorosłych ras średnich (10–25 kg),
  • Adult L – dla psów dorosłych ras dużych (25–45 kg),
  • Adult XL – dla psów dorosłych ras bardzo dużych (45–90 kg).

Psi seniorzy wymagają żywienia dopasowanego do zmian wynikających z ich wieku. Produkty Brit Premium wzmacniają ich odporność, poprawiają stan skóry i sierści, a także wspierają funkcje serca. Dobierz produkt do wielkości swojego pupila:

  • Senior S+M – dla starszych psów (powyżej 7. roku życia) ras małych i średnich (1–25 kg),
  • Senior L+XL – dla starszych psów (powyżej 7. roku życia) ras dużych i bardzo dużych (25–90 kg).

Karmy funkcjonalne dla psów

W ofercie Brita znajdziesz również karmy uwzględniające specyficzne potrzeby czworonogów.

Sensitive Lamb – formuła z delikatną jagnięciną dla wszystkich ras, szczególnie psów z wrażliwym przewodem pokarmowym. Nie ma w niej kukurydzy ani pszenicy. Jest za to zarówno klasyczny, jak i brązowy ryż. Karma wspiera odporność psów oraz poprawia stan skóry i sierści.

Sport – formuła dla psów aktywnych i sportowych, o dużym zapotrzebowaniu energetycznym. Karma jest bogata w białko i tłuszcze, a także składniki wspierające regenerację mięśni po wysiłku. Dodatek glukozaminy oraz chondroityny chroni chrząstki i stawy psa.

Light – karma z indykiem i owsem dla dorosłych psów z nadwagą. Produkt ma tylko 8% tłuszczu, by ograniczyć podaż kalorii w diecie psa. Formuła kamy wspiera trawienie oraz funkcje serca czworonoga.

Wszystkie karmy powstają bez dodatku GMO oraz soi.

Nie zapominaj także o doborze przysmaków. Nagradzanie psa to ważna część nawiązywania więzi z nowym opiekunem. Nie powinny one jednak przekraczać 10% dziennej dawki kalorii.

Dobra rada

Po adopcji zdecyduj się na badania psa w gabinecie weterynaryjnym. Jeżeli pies cierpi z powodu jakiejś choroby, konieczne może być dobranie specjalistycznej diety.

Przygotuj się na przybycie nowego psa. Porady

Zdecydowałeś się zabrać psa ze schroniska pod swój dach. Teraz czas się odpowiednio przygotować do jego przybycia. Podczas przygotowania domu dla nowego psa ważne jest, aby zapewnić mu bezpieczne i komfortowe środowisko. Oto kilka rzeczy, na które powinieneś zwrócić uwagę:

  • Zapewnij bezpieczeństwo. Usuń niebezpieczne przedmioty, które psiak mógłby połknąć lub o które może się skaleczyć. Zabezpiecz kable, które mogą kusić szczególnie szczenięta. Sprzątnij z kuchennego blatu produkty toksyczne dla zwierząt, takie jak np. cebula, czosnek lub winogrona.
  • Zabezpieczenie mebli. Psy, szczególnie szczenięta, mogą gryźć meble. Rozważ zakup specjalnych ochraniaczy na meble lub użyj naturalnych odstraszaczy, aby zniechęcić psa do gryzienia.
  • Miejsce do spania. Każdy pies potrzebuje swojego miejsca do spania. Może to być specjalny legowisko dla psów lub klatka kennelowa. Miejsce to powinno być ciche, z dala od przeciągów i hałasu.
  • Miejsce do jedzenia. Ustal miejsce, gdzie Twój pies będzie jeść. Powinno to być spokojne miejsce, z dala od głównych dróg komunikacyjnych w domu.
  • Zabawki i akcesoria. Pies potrzebuje różnych akcesoriów, takich jak smycz, obroża, miseczki na jedzenie i wodę, zabawki, gryzaki itp.
  • Przestrzeń na zewnątrz. Jeśli posiadasz ogród, sprawdź, czy jest bezpieczny dla psa. Zabezpiecz wszelkie otwory w ogrodzeniu i upewnij się, że na działce nie ma żadnych toksycznych roślin.

Gdzie szukać psa do adopcji?

Gdy zdecydujesz się przygarnąć psa, istnieje wiele miejsc, gdzie możesz poszukać psiego przyjaciela. Poniżej przedstawiamy kilka z nich:

  • Schroniska dla zwierząt. Są najczęstszym miejscem, gdzie ludzie szukają psów do adopcji. Wiele z nich posiada strony internetowe, na których publikują informacje o psach dostępnych do przygarnięcia wraz ze zdjęciami i opisami ich charakterów.
  • Organizacje i fundacje prozwierzęce. Istnieje wiele organizacji i fundacji, które zajmują się szukaniem nowego domu dla zwierząt. Często udostępniają one profile psiaków dostępnych do adopcji na swoich stronach internetowych.
  • Serwisy internetowe i media społecznościowe. Wiele osób szuka psów na stronach internetowych poświęconych adopcji zwierząt lub na stronach mediów społecznościowych. Grupy na Facebooku są często miejscem, gdzie osoby prywatne lub organizacje publikują informacje o zwierzętach potrzebujących domu.
  • Lekarze weterynarii. Niektóre kliniki weterynaryjne mogą również być miejscem, gdzie można znaleźć psy do adopcji, zwłaszcza jeśli przyjmują one zwierzęta od klientów, którzy nie są w stanie już o nie dbać.
  • Dotychczasowi opiekunowie. Czasami ludzie muszą oddać swoje psy z różnych powodów – mogą to być zmiany w sytuacji życiowej, problemy zdrowotne itp. W takich sytuacjach psy często trafiają do adopcji bezpośrednio od poprzednich właścicieli.

Ile kosztuje adopcja psa?

Koszty psa adoptowanego są bez wątpienia niższe niż zakup rasowego psa z hodowli. Często schroniska pobierają za adopcję opłatę, która pokrywa część kosztów związanych z opieką nad psem przed adopcją (szczepienia, mikroczip, sterylizacja/kastracja, badania weterynaryjne itp.). W Polsce opłata adopcyjna na rzecz schroniska wynosi od 50 zł do 200 zł, ale może być wyższa w przypadku psów rasowych lub szczeniąt.

Prywatne organizacje i fundacje prozwierzęce często pobierają wyższą opłatę, która może wynosić kilkaset złotych, ponieważ muszą pokryć wyższe koszty związane z opieką nad zwierzętami, a także koszty transportu, jeśli zwierzę zostało przewiezione z innego miejsca.

Pamiętaj jednak, że posiadanie psa wiąże się z innymi wydatkami, które trzeba uwzględnić. Pies potrzebuje stałego dostępu do odpowiedniej karmy, regularnej opieki weterynaryjnej, zabawek, legowiska i innych akcesoriów. Pies może również wymagać profesjonalnego treningu lub specjalistycznej opieki medycznej.

Wszystko to należy wziąć pod uwagę, planując budżet na adopcję psa. Choć adopcja może na początku wydawać się kosztowna, pamiętaj, że daje szansę na nowe, lepsze życie psu, który tego potrzebuje.

Co musisz wiedzieć przed adopcją psa. Podsumowanie

Jeśli chcesz adoptować zwierzę, pamiętaj, że to poważne i długotrwałe zobowiązanie, które wymaga odpowiedniego przygotowania i planowania. Zanim jednak zdecydujesz się na przyjęcie psa z domu tymczasowego lub ze schroniska, dokładnie przemyśl swoją decyzję. Pracownik schroniska pomoże Ci przy wyborze idealnego psa dla Ciebie, a także odpowie na Twoje pytania związane z adopcją. Zwierzęta przeznaczone do adopcji w większości są już wykastrowane lub wysterylizowane.

Uwzględnij takie czynniki jak: czas, koszty związane z posiadaniem psa, styl życia, przestrzeń mieszkalna i zgoda wszystkich domowników. Konieczne jest również zapewnienie bezpiecznego i komfortowego środowiska dla nowego czworonożnego członka rodziny. Przygotuj się na regularne spacery, zabawę i wizyty u weterynarza. Pamiętaj, że adopcja może uratować życie zwierzęcia i przynieść Ci wiele radości i spełnienia, więc warto rozważyć ją zamiast kupna. Upewnij się, że jesteś gotowy na to zobowiązanie, a przede wszystkim na przyszłe wyzwania.

13 lipca, 2023 0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Ciekawostki o kotachKot

Ile koty mają palców? Łapy mruczka pod lupą

przez Pets Style 13 lipca, 2023

Koty to zwierzęta, które od dawna towarzyszą człowiekowi, jednak mimo to nadal skrywają wiele tajemnic. Jedną z nich jest liczba palców na ich łapkach. Dla większości z nas odpowiedź na pytanie, ile koty mają palców, może być zaskakująca. Otóż koty zazwyczaj mają łącznie 18 palców – po 5 na przednich łapach i po 4 na tylnych. Jednak niektóre koty mogą mieć dodatkowe palce. Sprawdź jakie.

Łapa kota – budowa

Kocie łapy wydają się na pierwszy rzut oka dość proste. Nic bardziej mylnego. Ich budowa jest skomplikowana i stanowi jeden z kluczy do zrozumienia fenomenu zwinności i sprytu naszych czworonożnych przyjaciół. Kocie łapy pełnią wiele funkcji, które są niezbędne do przetrwania, a ich specyficzna konstrukcja pozwala na zaskakujące manewry.

Przednie kończyny u kota

Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy, jest fakt, że przednie kończyny kotów nie są połączone z kręgosłupem. W ich przypadku obojczyki są szczątkowe, a łopatki podtrzymywane przez mięśnie i ścięgna. Dlatego koty są w stanie przeciskać się przez wąskie szczeliny – potrafią manipulować swoim ciałem w taki sposób, że kości nie stanowią dla nich przeszkody.

Jeśli spojrzymy na szkielet kota, zobaczymy, że przednie kończyny składają się z jednej kości ramienia, kości łokciowej i kości promieniowej, które razem tworzą kości przedramienia, oraz kilku kości nadgarstka, śródstopia i palców.

Koty mają łącznie 18 palców – po 5 na przednich łapach i po 4 na tylnych.

Tylne kończyny u kota

Tylne kończyny kotów różnią się od przednich. Mają one mocne połączenie z kręgosłupem za pomocą kości miednicy, co pozwala im na wykonanie imponujących skoków. W tylnej części znajduje się jedna kość udowa, kość strzałkowa, kość piszczelowa, kilka kości stawu skokowego, kilka kości śródstopia oraz kości palców.

Poduszki

Poduszki na łapach kotów są niesamowicie ciekawym elementem ich anatomii. Są one w stanie chronić zwierzę w trudnym terenie, ale są również bardzo wrażliwe na dotyk i ekstremalne temperatury. Dzięki nim koty są w stanie polować i wyczuwać zmiany podłoża.

Kocie pazury

Koty posiadają pazury na przednich i tylnych łapach. Są one zaostrzone i mogą być wysuwane lub chowane. Pazury służą kotom do drapania, łapania i utrzymania się na różnych powierzchniach, a także do obrony i polowania.

Ile koty mają palców?

Teraz, kiedy już wiemy nieco więcej o budowie kocich łapek, pora odpowiedzieć na pytanie, ile palców mają koty. Okazuje się, że liczba ta różni się w zależności od tego, czy mówimy o przednich, czy tylnych łapach.

Na przednich łapach zdrowego kota znajduje się pięć palców, natomiast na tylnych – cztery. Dodatkowy palec na przednich łapach, zwany wilczym pazurem (odpowiada naszemu kciukowi), ułatwia kotom wspinaczkę czy łapanie owadów.

Warto jednak pamiętać, że są wyjątki od tej reguły. Niektóre koty, zwane polidaktylami, mają dodatkowe palce. Ta genetyczna mutacja, znana również jako wielopalczastość, może sprawić, że zwierzak ma więcej palców na każdej z łapek lub tylko na jednej.

Ile koty mają palców? Koty Hemingwaya

Polidaktylia jest cechą, którą cenią niektórzy hodowcy. Koty z dodatkowymi palcami są nazywane kotami Hemingwaya, od nazwiska amerykańskiego pisarza Ernesta Hemingwaya. Pisarz ten był szczęśliwym właścicielem kotki, która miała sześć palców. Od tego czasu koty z dodatkowymi palcami są często kojarzone z jego imieniem.

Oto kilka ras, w których polidaktylia występuje:

  1. Maine coon. Jest to jedna z ras, w której polidaktylia jest powszechna. Maine coon to duża rasa kota charakteryzująca się gęstym futrem i imponującymi rozmiarami. Wielu osobników tej rasy ma dodatkowe palce na łapach.
  2. Ragdoll. Ragdoll to rasa kota charakteryzująca się spokojnym temperamentem i miękkim futrem. Polidaktylia może czasami występować u niektórych kotów tej rasy.
  3. Kot norweski leśny. Norweski leśny to rasa kota z długim futrem i imponującymi rozmiarami. Choć polidaktylia nie jest powszechna w tej rasie, czasami można spotkać koty z dodatkowymi palcami.

Warto zauważyć, że polidaktylia może występować również u kotów domowych, niezależnie od ich rasy. Nie jest to jednak cecha występująca u wszystkich kotów danej rasy i nie wpływa na zdrowie czy funkcjonowanie kota. Jest to po prostu interesujący wariant w budowie łap, który często dodaje kotom uroku.

Koty z dodatkowymi palcami są nazywane kotami Hemingwaya.

Specyficzne cechy budowy kocich łap

Koty są gatunkiem palcochodnym, co oznacza, że stąpają na palcach, a nie na całych stopach. Dzięki temu są w stanie poruszać się niemal bezszelestnie.

Inną ciekawą cechą są gruczoły potowe na łapkach kotów. Aktywują się one, gdy zwierzę jest pod wpływem silnego stresu. Jeśli zauważysz, że Twój pupil pozostawia mokre plamy, to najprawdopodobniej jest to efekt pracy tych gruczołów.

Podsumowanie. Ile palców ma kot?

Czy wiedziałeś, ile palców mają koty? Teraz już wiesz, że nie jest to taka prosta kwestia. Liczba palców na łapkach kotów jest ściśle związana z ich drapieżnym charakterem. Po pierwszym umożliwia im sprawne poruszanie się, a po drugie łapanie ofiar. Przyjrzyj się bliżej łapkom swojego kota. Możesz być zaskoczony, co jeszcze odkryjesz!

  • Koty chodzą na palcach! I zawsze spadają na cztery łapy.
  • Koty mają 18 palców, czyli 10 na łapach przednich i 8 na łapach tylnych.
  • Poduszeczki chronią kości i stawy przed urazami, zapewniają przyczepność na różnych powierzchniach, amortyzują wstrząsy i pomagają w czuciu dotyku i nacisku.
  • Polidaktylia, czyli obecność dodatkowych palców, może występować w różnych rasach kotów.
13 lipca, 2023 0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Ciekawostki o psachPies

Ile śpią psy? Zdrowy sen czworonoga

przez Pets Style 11 lipca, 2023

Zarówno ludzie, jak i psy potrzebują snu do regeneracji i dobrego samopoczucia. Ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, ile śpią psy? Czy wiesz, że ilość snu potrzebnego psu może różnić się w zależności od wielu czynników, takich jak wiek, rasa, poziom aktywności, a nawet stan zdrowia? W tym artykule omówimy wszystko, co musisz wiedzieć o psim śnie.

Czym jest sen psa i dlaczego jest ważny?

Podobnie jak dla ludzi, sen jest dla psów niezbędny do regeneracji organizmu i odzyskania energii. W czasie snu organizm zwierzęcia odnawia się i przygotowuje do kolejnego dnia pełnego aktywności. Dlatego tak ważne jest, aby Twój pupil miał odpowiednią ilość snu.

Jak każdy żywy organizm pies potrzebuje snu, czyli czasu na regenerację i odpoczynek. Dzięki temu może funkcjonować na pełnych obrotach, być szczęśliwy i zdrowy.

Ile śpi pies i jakie znaczenie dla jego zdrowia ma sen?

Ilość snu, jaką potrzebują czworonogi, może różnić się w zależności od wieku, rasy, indywidualnych cech i stylu życia. Ogólnie rzecz biorąc, dorosły pies może spać od 12 do 14 godzin w ciągu doby, ale niektóre rasy lub osobniki mogą potrzebować więcej snu, nawet do 18 godzin.

Oto kilka powodów, dlaczego sen jest ważny dla zdrowia psa:

  • Regeneracja fizyczna. Podczas snu organizm zwierząt ma szansę odpocząć i się zregenerować. Sen pomaga w naprawie tkanek, wzmacnianiu układu odpornościowego i utrzymaniu ogólnego stanu zdrowia.
  • Wzrost i rozwój. Szczególnie u szczeniąt sen jest niezwykle istotny dla prawidłowego wzrostu i rozwoju. W tym okresie organizm małych piesków intensywnie się rozwija, a sen jest niezbędny do prawidłowej formacji kości, mięśni i układu nerwowego.
  • Utrzymanie równowagi hormonalnej. Sen ma wpływ na równowagę hormonalną psa. Podczas snu organizm wytwarza i reguluje różne hormony, które są istotne dla prawidłowego funkcjonowania.
  • Zdrowie psychiczne. Sen ma również wpływ na zdrowie psychiczne pupila. Odpowiednia ilość snu pomaga w redukcji stresu, poprawia nastrój i ogólne samopoczucie czworonożnego przyjaciela.
  • Energia i wydajność. Wystarczająca ilość snu wpływa na poziom energii i wydajność psa. Dobrze wypoczęty pies jest bardziej skłonny do aktywności fizycznej, ma większą koncentrację i jest bardziej odpowiednio reaktywny na bodźce z otoczenia.

Ważne jest, aby zapewnić psu właściwe warunki do snu, takie jak wygodne legowisko, ciche i spokojne otoczenie oraz regularne godziny snu. Jeśli zauważysz, że Twój pies ma problemy ze snem lub sen nie wydaje się w pełni regenerujący, warto skonsultować się z weterynarzem w celu zbadania przyczyny i ewentualnego zaplanowania odpowiednich działań.

Jak długo śpi dorosły pies?

Dorosłe psy przesypiają średnio od 12 do 14 godzin na dobę. Jednak ta liczba może się różnić w zależności od wielu czynników, takich jak wiek psa, jego poziom aktywności, rasa, a nawet stan zdrowia.

Ile śpi szczeniak?

Szczeniaki, podobnie jak małe dzieci, potrzebują więcej snu niż dorosłe osobniki. Ich organizmy są jeszcze małe i rosną, a także są bardzo aktywne. Dlatego szczeniaki śpią nawet od 18 do 20 godzin na dobę. Cały dzień szczeniaków jest przeplatany częstymi drzemkami.

Ile śpi pies senior?

Podobnie jak szczeniaki, starsze psy również potrzebują więcej snu. Mogą spać nawet do 18 godzin na dobę. Jest to spowodowane tym, że ich organizmy są już starsze i potrzebują więcej czasu na odpoczynek i regenerację. U starszych piesków sen bywa nie tak efektywny, jak powinien. Psiaki miewają problemy z zasypianiem lub bardzo często wybudzają się ze swoich drzemek.

Wpływ poziomu aktywności fizycznej na ilość snu

Poziom aktywności Twojego czworonoga ma również duży wpływ na to, ile śpi pies. Zwierzęta, które są bardzo aktywne i dużo się ruszają, potrzebują więcej snu, aby zregenerować siły. Z drugiej strony psy, które prowadzą bardziej siedzący tryb życia, mogą spać mniej godzin.

Wpływ rasy psa na ilość snu

Rasa psa również ma wpływ na to, ile śpi pies. Na przykład psy myśliwskie, które są bardzo aktywne, mogą potrzebować więcej snu. Z kolei psy pracujące, takie jak pasterskie, mogą spać mniej, ponieważ mają inny system odpoczynku.

Zdrowy sen. Jak zapewnić swojemu psu dobrą jakość snu?

Zapewnienie czworonogowi zdrowego snu to nie tylko kwestia liczby godzin, które pies przesypia. Ważne jest również, aby pies miał odpowiednie warunki do spania.

Miejsce do spania

Twój czworonożny przyjaciel powinien mieć swoje własne, wygodne miejsce do spania. Może to być specjalne legowisko dla psa, kojec lub nawet specjalna część Twojego pokoju. Ważne jest, aby miejsce to było ciche, spokojne i komfortowe dla psa.

Regularność

Psy dobrze reagują na regularność. Dlatego warto ustalić stały porządek dnia, który uwzględni czas na sen. Dzięki temu Twój pupil będzie wiedział, kiedy jest czas na zabawę, a kiedy na odpoczynek.

Zdrowie dorosłego psa a sen

Stan zdrowia psa może również wpływać na jego sen. Psy chore lub po intensywnym wysiłku mogą potrzebować więcej snu. Jeżeli zauważysz, że Twój pies śpi więcej niż zwykle, warto skonsultować to z weterynarzem.

Pamiętaj, że sen jest jedną z podstawowych potrzeb Twojego psa. Zawsze zwracaj uwagę na to, ile śpi Twój pies i czy ma odpowiednie warunki do odpoczynku.

Czy pies śpi w nocy?

Tak, większość psiaków śpi głównie w nocy, podobnie jak większość ludzi. Psy są zwykle aktywne w ciągu dnia, a nocą preferują odpoczynek i sen. Ich naturalny rytm snu jest zazwyczaj zsynchronizowany z cyklem świetlnym, co oznacza, że są bardziej czujne i aktywne w ciągu dnia, a nocą są bardziej skłonne do snu.

Jednakże warto zauważyć, że niektóre psy mogą mieć inny rytm snu, szczególnie jeśli ich właściciele pracują w nocy lub mają nieregularny harmonogram. W takich przypadkach psy mogą przystosować swój sen do planu dnia swojego opiekuna i spać w innych porach.

Podsumowanie. Ile godzin śpi pies?

Jak widzisz, sen jest niezwykle ważny dla zdrowia i samopoczucia Twojego psa. To, ile śpi pies, zależy od wielu czynników, takich jak wiek, rasa czy poziom aktywności. Pamiętaj, aby zawsze zapewnić swojemu pupilowi odpowiednie warunki do odpoczynku i obserwować jego zachowania podczas snu. Jeżeli zauważysz jakiekolwiek niepokojące sygnały, skontaktuj się z weterynarzem.

  • Każdy pies jest inny i może mieć inne zapotrzebowanie na sen. Długość snu wzrasta wraz z wiekiem.
  • Szczenięta potrzebują nawet 20 godzin snu w ciągu dnia!
  • Długość snu starszego psa to nawet 18 godzin w ciągu dnia.
  • Wiek jest jednym z głównych czynników wpływających na to, ile śpi pies. Szczeniaki i psy starsze potrzebują więcej snu niż psy dorosłe.
  • Sen odgrywa istotną rolę w zdrowiu pupila. Odpowiednia ilość snu pomaga psu w regeneracji, zarówno fizycznej, jak i mentalnej.
11 lipca, 2023 0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Ciekawostki o kotachKot

Ile śpią koty? Jak długo śpią koty?

przez Pets Style 10 lipca, 2023

Koty to prawdziwi mistrzowie snu. Jeżeli jesteś opiekunem kota, na pewno zauważyłeś, że większość czasu spędza na drzemkach. Dlaczego koty tak dużo śpią? Jak długo trwa koci sen? Czy istnieją różnice między kotami, które dużo śpią, a kotami, które są bardziej aktywne? Odpowiedzi na te pytania oraz wiele innych ciekawych informacji o kocim śnie znajdziesz w tym artykule. Dowiedz się, ile śpią koty!

Kocia natura a koci sen. Dlaczego koty tyle śpią?

Podstawowym elementem, który wpływa na długość snu kota, jest jego natura. Koty są drapieżnikami, które w naturze prowadzą nocny tryb życia. Oznacza to, że są najbardziej aktywne o zmierzchu i świcie, kiedy to polują na swoją zdobycz, czyli realizują swój instynkt łowiecki. Takie zachowanie wymaga od nich dużej ilości energii, którą potem regenerują podczas snu. Nawet jeżeli Twój kot nie poluje (bo jest kotem domowym), jego organizm jest tak zaprogramowany, żeby spać w ciągu dnia i być aktywnym o zmierzchu.

Fazy snu u kotów

Podobnie jak u ludzi, sen kota podzielony jest na fazy. Główne z nich to sen płytki i sen głęboki.

  • Sen płytki – w tej fazie kot jest bardzo czujny i gotowy do natychmiastowego przebudzenia. Może wydawać się, że tylko przymknął oko na chwilę. Sen płytki jest dominującą fazą snu u kotów i trwa około 15–30 minut.
  • Sen głęboki – znany również jako faza REM (ang. Rapid Eye Movement – szybkie ruchy gałek ocznych). W tej fazie kot śpi bardzo głęboko, a jego ciało jest całkowicie zrelaksowane. Możemy zaobserwować drobne drgania łapek, a nawet słyszeć ciche pomruki. Głęboki sen trwa około 5 minut i następuje co pół godziny.

Ile śpią koty w zależności od wieku? Kocię, dorosły kot, senior

Wiek kota ma duży wpływ na to, ile śpi.

  • Kocięta – małe kotki potrzebują bardzo dużo snu, bo aż do 20 godzin na dobę! Tyle odpoczynku jest im potrzebne do prawidłowego rozwoju, ale też na beztroskie zabawy i odkrywanie świata.
  • Dorosłe koty – koty dorosłe śpią mniej niż kocięta, ale nadal jest to pokaźna liczba godzin. Dorosły kot przesypia od 12 do 16 godzin w ciągu doby.
  • Koci seniorzy – sen starszych kotów może trwać nawet do 20 godzin na dobę. Wraz z wiekiem organizm kota zwalnia, a regeneracja trwa dłużej.

Ile śpi kot domowy, a ile kot wolno żyjący?

Styl życia kota również wpływa na długość jego snu. Domowe koty, które prowadzą spokojne życie, śpią więcej niż koty żyjące na zewnątrz. Te ostatnie muszą być bardziej czujne i gotowe do działania, dlatego ich sen trwa zazwyczaj około 12 godzin.

Kot śpi cały dzień? Czy to normalne

Tak, sen jest naturalnym zachowaniem kotów, które spędzają większość dnia na spaniu. Koty są zwierzętami drapieżnymi, a ich drapieżny instynkt jest skorelowany z ich potrzebą snu. Średnio koty mogą spać od 12 do 16 godzin dziennie, a niektóre koty mogą spać nawet więcej. Istnieje wiele czynników, które wpływają na czas snu kota. Najważniejsze to:

  • wiek,
  • zdrowie,
  • styl życia,
  • temperament.

Sen a zdrowie kota

Długi sen kota może być oznaką jego zdrowia. Jeśli Twój kot jest aktywny i pełen energii, gdy jesteś w domu, a następnie zasypia podczas Twojej nieobecności, to normalne. Jeśli zauważasz zmiany w zachowaniu kota, takie jak nadmierna senność, brak energii, apatia lub trudności z przebudzeniem, może to być oznaka problemów zdrowotnych i warto skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Czy koty mają sny?

Badania sugerują, że koty mają zdolność do snu REM, co sugeruje, że mogą doświadczać snów podobnie jak ludzie. Sen REM jest fazą snu charakteryzującą się szybkimi ruchami gałek ocznych, niskim napięciem mięśniowym i zwiększoną aktywnością mózgu. Jest to faza snu, w której u ludzi występują sny.

Obserwacje kotów podczas snu sugerują, że również one doświadczają snów. Podczas snu REM koty mogą wykazywać ruchy łapami, migotanie warg czy nawet wydawanie dźwięków, jest więc prawdopodobne, że ich umysł może być zaabsorbowany przez jakieś doświadczenia oniryczne.

Gdzie powinien spać kot?

Koty uwielbiają spać w ciepłych i spokojnych miejscach. Idealnym miejscem do spania jest legowisko umieszczone na podwyższeniu, np. na drapaku. Pamiętaj jednak, że koty są niezależne i mogą wybrać miejsce do spania według własnego uznania.

Podsumowanie. Jak długo śpią koty?

Koty są prawdziwymi miłośnikami snu. Ich ciało i umysł potrzebują dużo odpoczynku, aby prawidłowo funkcjonować. Pamiętaj, że sen jest dla kota nie tylko czasem regeneracji, ale też okazją do przetworzenia doświadczeń z dnia. Dlatego jeżeli zastanawiasz się, ile śpi Twój kot, nie martw się – na pewno wie, ile snu potrzebuje.

  • Dorosły kot potrzebuje minimum 12 godzin snu na dobę, choć są osobniki, które sypiają nawet 16 godzin.
  • Jeżeli zauważysz, że Twój kociak śpi więcej niż zwykle lub jest mniej aktywny, może to świadczyć o problemach zdrowotnych.
  • Małe kociak oraz starsze koty mogą potrzebować większej ilości snu niż dojrzały kocur lub kotka. Koty dorosłe nie potrzebują aż tak wiele czasu na regenerację.
  • Koty mają elastyczny sen i potrafią dostosować swój czas snu do swojego otoczenia.
  • Koty potrafią spać w najróżniejszych miejscach: na szafach, parapetach, w szufladach. Koty wolno żyjące szukają sobie na sen bezpiecznego miejsca, w którym będą mogły zmniejszyć swoją czujność.

Sprawdź, ile żyją koty!

10 lipca, 2023 0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
PiesPorady

Bieganie z psem. Jak zacząć i jakie korzyści przynosi? Poradnik

przez Pets Style 9 lipca, 2023

Interesuje Cię bieganie z psem? Jesteś zapalonym biegaczem i szukasz towarzysza do wspólnego biegania? Na poranny jogging możesz zabrać swojego pupila. Wspólne bieganie to świetny sposób na aktywne spędzanie czasu i pogłębianie relacji z psem. Jeśli chcesz biegać z czworonożnym przyjacielem, powinieneś zadbać jednak o właściwe przygotowanie się do treningu. Jakie akcesoria będą niezbędne do biegania z psem? Od czego zacząć treningi z psem? Sprawdź, jak biegać z psem, by wspólna aktywność była bezpieczna i przyjemna.

Jakie rasy psów lubią biegać?

Regularna aktywność fizyczna to jedna z podstawowych psich potrzeb. Aby ją zaspokoić, można zdecydować się na bieganie z psem. Taka aktywność jest dla czworonogów w pełni naturalna, a przez to szczególnie przez nie lubiana. Pogoń za zwierzyną to naturalny element instynktu łowieckiego psów. Biegi towarzyszą także innym psim aktywnościom, takim jak zaganianie owiec i bydła czy ciągnięcie sań i przewożenie ładunków.

Zasadniczo wszystkie zdrowe, dorosłe psy mogą biegać na krótkich trasach. Z pewnością nie każdy psiak może stać się jednak wyczynowym sportowcem. Nie każdej rasie taka aktywność sprawi też radość. Jeśli lubisz biegać i zastanawiasz się, czy Twój pies chętnie Ci potowarzyszy, przeanalizuj jego naturalne predyspozycje i upodobania.

Pies, który ma być towarzyszem do biegania, powinien być dobrze przystosowany do długotrwałego wysiłku fizycznego, chętny do współpracy, energiczny i wytrzymały. Wbrew pozorom w towarzystwie zapalonych biegaczy niezbyt dobrze odnajdą się charty. Chociaż psy te potrafią biec galopem z prędkością nawet 60 km/h, nie są typem maratończyków. Bieganie może stać się pasją zwłaszcza psów aktywnych, np. ras myśliwskich, zaganiających czy zaprzęgowych. Jednak nawet adopcja psa kundelka nie wyklucza znalezienia idealnego kompana do joggingu. Rasy psów dla biegaczy to m.in.:

  • border collie,
  • siberian husky,
  • dalmatyńczyk,
  • alaskan malamute,
  • jack russell terrier,
  • owczarek niemiecki,
  • wyżeł niemiecki krótkowłosy,
  • springer spaniel angielski,
  • beagle,
  • golden retriever.

Czy z każdym psem można biegać?

Bieganie z psem to aktywność, która może być zarówno korzystna dla zdrowia, jak i przyjemna, ale nie każdy pies jest do tego odpowiedni. Istnieją różne czynniki, które należy wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem wspólnych treningów biegowych z Twoim czworonożnym przyjacielem.

  1. Rasa i budowa ciała: niektóre rasy psów, szczególnie te z grupy brachycefalicznych, czyli o skróconej kufie (np. buldogi, pekińczyki, shih tzu), mogą mieć problemy z oddychaniem podczas intensywnego wysiłku. Ich budowa anatomiczna nie sprzyja długim i intensywnym ćwiczeniom. Psy z krótkimi kończynami i długim tułowiem, takie jak jamniki, również mogą mieć trudności z dłuższym bieganiem ze względu na swoją specyficzną budowę ciała.
  2. Stan zdrowia: psy cierpiące na dysplazję stawów, choroby serca, czy problemy z układem oddechowym powinny unikać intensywnego wysiłku, jakim jest bieganie. W tych przypadkach, lepszym wyborem mogą być mniej intensywne formy aktywności.
  3. Wiek: bardzo ważnym czynnikiem jest wiek psa. Szczenięta, których układ szkieletowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, nie powinny być narażane na intensywny wysiłek fizyczny, jakim jest bieganie. Zaleca się rozpoczynanie biegania z psem, gdy ma on przynajmniej 12–24 miesiące. Z drugiej strony, psy starsze, szczególnie te z problemami zdrowotnymi, również mogą potrzebować bardziej umiarkowanej formy ćwiczeń.
  4. Konsultacja z weterynarzem: zawsze przed rozpoczęciem regularnych treningów biegowych z psem, warto skonsultować się z lekarzem weterynarii. Specjalista może ocenić stan zdrowia psa i doradzić, czy i jakie formy aktywności będą dla niego najbezpieczniejsze.

Podsumowując, choć bieganie z psem może być wspaniałym sposobem na wspólne

spędzanie czasu i utrzymanie formy, nie każdy pies jest do tego odpowiedni. Rasa, budowa ciała, stan zdrowia i wiek psa to kluczowe czynniki, które powinny być brane pod uwagę. W przypadku wątpliwości lub obaw, zawsze najlepszym rozwiązaniem jest konsultacja z lekarzem weterynarii, który może udzielić spersonalizowanych porad i zaleceń. Zapewnienie psu bezpieczeństwa i komfortu podczas ćwiczeń jest tak samo ważne, jak dbałość o własne zdrowie i kondycję.

Jak zacząć bieganie z psem?

Oczywiście bieganie z psem wymaga odpowiedniego przygotowania. Możesz zacząć od wyboru idealnej dla pupila formy biegania. Uniwersalną propozycją dla każdego psa, niezależnie od trybu życia i rasy, jest jogging. Odbywa się on w wolnym tempie (ok. 6–9 km/h), na niezbyt wymagającej trasie. Z powodzeniem można uprawiać go nawet w warunkach miejskich.

Ciekawą formą biegania z psem może być też dogtrekking. Najczęściej ma on postać długiego, energicznego marszu po zróżnicowanym terenie (np. górach, łąkach, lasach). W zawodach dogtrekkingowych wykorzystuje się również elementy biegu na orientację. Dogtrekking polecany jest przede wszystkim dla miłośników długich wędrówek i psów, które wolą eksplorować otoczenie, niż szybko biec przed siebie.

Gdy wybierzesz już aktywność odpowiednią dla siebie i pupila, powinieneś dobrze zaplanować trasę. Lepiej unikać miejsc zatłoczonych, położonych wzdłuż ulic czy w pobliżu parkingów. Nie najlepszym pomysłem jest również bieganie z psem po asfaltowych, kamienistych lub betonowych nawierzchniach. Bieg po nich jest dla psa nieprzyjemny i może doprowadzić do groźnych w skutkach urazów. Najlepsze do uprawiania sportu będą rozległe tereny otwarte, pokryte trawą lub drobnym piaskiem i otoczone wysokimi drzewami zapewniającymi cień. Postaraj się, aby trasy pierwszych treningów były wolne od rozpraszających bodźców (np. innych psów i spacerowiczów).

Czym jest canicrossing?

Opiekunowie psów zaprzęgowych lub pociągowych mogą zdecydować się na canicross. Ta dyscyplina kynologiczna stanowi odmianę zawodów psich zaprzęgów. Polega na wspólnym biegu psa i jego opiekuna połączonych za pomocą pasa biodrowego i linki z amortyzatorem o długości nieprzekraczającej 2,5 m. W tej dyscyplinie to pies przewodzi zespołowi i dodatkowo ciągnie swojego opiekuna. Zawody rozgrywane są z podziałem na grupy wiekowe, na dystansie od 1,5 km do 10 km. Taka forma biegania wymaga więc sporej siły i dobrej kondycji. Jednocześnie umożliwia psom zaprzęgowym wykorzystanie ich naturalnych zdolności i predyspozycji, dlatego sprawia im szczególną frajdę.

Jak nauczyć psa biegania przy rowerze?

Zamiast joggingu wolisz relaksującą przejażdżkę na rowerze? Nie musisz rezygnować z towarzystwa swojego czworonożnego podopiecznego. Wystarczy, że nauczysz zwierzaka biegać przy rowerze. Jak zrobić to w kilku prostych krokach? Podstawowy trening rowerowy dla psa powinien się składać z następujących etapów:

  • przyzwyczajenie psa do roweru – zwierzak nie powinien wykazywać lęku przed rowerem. Należy przyzwyczaić go do przebywania w sąsiedztwie tego pojazdu – zarówno gdy stoi, jak i jest w ruchu. W budowaniu pozytywnych skojarzeń z rowerem pomóc mogą smakołyki;
  • nauka chodzenia przy rowerze – na tym etapie pies powinien nauczyć się poruszać obok roweru. W tym celu należy prowadzić rower i jednocześnie zachęcać pupila do spacerowania obok. Nauka chodzenia przy rowerze bazuje na chodzeniu przy nodze. Z tego względu najlepiej wcześniej nauczyć zwierzaka spacerowania obok siebie bez jednośladu;
  • nauka biegania przy rowerze – w ostatniej części treningu należy przypiąć smycz psa do roweru i rozpocząć pierwsze przejażdżki. Najlepiej zacząć od powolnej jazdy prostymi trasami. Stopniowo można utrudniać zadanie. Warto ćwiczyć z psem zmiany tempa, zatrzymywanie się, skręcanie. Można też nauczyć pupila kilku komend (np. „wolniej”, „naprzód”, „stop”), które ułatwią komunikację i przemieszczanie się na trasie.

Prawidłowe żywienie psa, który biega

Aktywność fizyczna zwiększa zapotrzebowanie psa na energię. Z tego powodu warto zmodyfikować dietę psiego sportowca. Najlepiej podawać mu karmę dla psów aktywnych, która zapewni dodatkową dawkę kalorii. Między ostatnim posiłkiem a treningiem trzeba zachować minimum 2–3 godziny przerwy. W przypadku początkujących biegaczy zalecana jest dieta lekkostrawna dla psa, która ograniczy ryzyko problemów trawiennych. Aby poprawić wytrzymałość i wydolność fizyczną psa, warto sięgnąć również po specjalne suplementy. Wartościowe dla aktywnej rasy psa będą m.in. preparaty z HMB, L-karnityną, MSM. Dla czworonożnych biegaczy polecamy:

Canvit Sport Maxi – preparat zawiera specjalną kompozycję aminokwasów, witamin i minerałów wspierającą kondycję psów aktywnych. Suplement przyspiesza rozwój masy mięśniowej u psów i wspomaga regenerację mięśni po treningu. Dzięki temu ułatwia psom uprawiającym sport utrzymanie dobrej kondycji;

Canivit Chondro – suplement zawiera składniki wspomagające prawidłowe funkcjonowanie stawów (chondroitynę, glukozaminę i witaminę C). Regularnie stosowany zapobiega uszkodzeniom stawów i wspiera ich regenerację. Preparat polecany jest nie tylko dla psów sportowych, ale również dla szczeniąt i psich seniorów.

Pamiętaj również o karmie dostosowanej do potrzeb psiego sportowca, jak np. Brit Care Sustainable Dog Adult Activity Chicken & Fish, która została stworzona dla psów uprawiających krótkie, ale intensywne aktywności. Oto jej właściwości:

  • pełnoporcjowa receptura bazuje na hipoalergicznym białku owadów i łatwostrawnym kurczaku o niskiej zawartości tłuszczu, pomagającym w budowie mocnych mięśni;
  • formuła wspiera zdrowe trawienie, zawiera składniki ograniczające uczucie niepokoju i poprawiające odporność na stres, co jest przydatne podczas startów w zawodach;
  • karma zapewnia stałą podaż energii dla lepszej wytrzymałości i pracy mięśni;
  • zawiera kwasy omega-3 dla wsparcia prawidłowej pracy serca i stymulowania układu odpornościowego;
  • dodatek L-karnityny gwarantuje szybką dawkę energii, przyspiesza metabolizm organizmu oraz regenerację mięśni po wysiłku.

Podawanie przysmaków podczas biegania z psem

Podczas treningu pamiętaj też o przysmakach. Są powszechnie stosowane jako pozytywne wzmocnienie, ponieważ większość psów łatwo zmotywować jedzeniem. Wykorzystywanie przysmaków podczas treningu może sprawić, że pies będzie bardziej skoncentrowany i chętny do nauki. Oto przysmaki, które na pewno przypadną do gustu Twojemu psu. Brit Functional Snack to soczyste, półmiękkie smakołyki dla psów, bogate w białka pochodzące z unikalnych źródeł. Wzbogacone funkcyjnymi dodatkami i kwasami fulwowymi, pomagającymi przyswajać składniki odżywcze. Kwas fulwowy jest także naturalnym antyoksydantem i substancją stymulującą układ immunologiczny;

Brit Care Dog Functional Snack Mobility – to przysmak funkcjonalny dla psów dorosłych, który wspiera mobilność i zdrowie stawów. Receptura bogata w białko kalmarów sprawia, że jest smaczny i dobrze przyswajalny. Przysmak zawiera glukozaminę i chondroitynę, boswellia serrata oraz ekstrakt z omułka zielonowargowego w trosce o zdrowie stawów i chrząstek, które mogą być obciążone podczas aktywności;

Brit Care Dog Functional Snack Endurance – przysmaki wspierające doskonałą kondycję fizyczną psa. Zawierają jagnięcinę będącą źródłem niezbędnych aminokwasów, ważnych do utrzymania odpowiedniego poziomu energii w organizmie, i banany bogate w witaminy i minerały. Wzbogacone L-karnityną regulującą metabolizm tłuszczu i tauryną w trosce o utrzymanie doskonałej kondycji fizycznej.

Ważne jest, aby używać przysmaków z umiarem i dostosować ich ilość do potrzeb treningu i indywidualnych potrzeb psa. Przysmaki powinny być atrakcyjne dla psa, ale nie powinny stanowić większej części jego codziennego pożywienia.

Jak bezpiecznie biegać z psem?

Podstawą sportowych sukcesów są systematyczne ćwiczenia. Jeśli więc chcesz, by Twój pupil czerpał przyjemność z biegania, wprowadź stałą rutynę treningową. Znacznie lepiej biegać codziennie po kilkanaście minut, niż organizować zwierzakowi wyczerpujące weekendowe maratony. Latem warto biegać z psem o świcie lub późnym wieczorem, gdy panują niższe temperatury. Dodatkowo należy zrezygnować z joggingu bezpośrednio po deszczu – śliska nawierzchnia bywa niebezpieczna dla czworonogów.

Jeśli planujesz bieganie z psem po zalesionych terenach, pamiętaj o zapewnieniu podopiecznemu skutecznej ochrony przed kleszczami. Koniecznie zaopatrz go w obrożę przeciw kleszczom lub zaaplikuj mu środek przeciwpasożytniczy spot-on/w sprayu. Zadbaj również o stan psich łap. Niezbędne jest skrócenie pazurów oraz zabezpieczenie opuszek zwierzaka specjalnym preparatem pielęgnacyjnym.

Nie zaczynaj biegu z psem tuż po wyjściu z domu. Najpierw pozwól psu załatwić potrzeby fizjologiczne, chwilę powęszyć i poeksplorować otoczenie. Przed rozpoczęciem treningu z psem pamiętaj o rozgrzewce. Dobrym wstępem do ćwiczeń mogą być energiczne zabawy lub proste ćwiczenia ruchowe.

Codzienne bieganie z psem powinno odbywać się na dystansie od 2 km do 5 km. Z czasem trasę można wydłużyć, jeżeli pies dobrze sobie radzi. W trakcie treningu warto zaplanować krótkie przerwy, podczas których pies będzie mógł napić się wody, odpocząć czy załatwić swoje potrzeby fizjologiczne. Zawsze musisz dbać o komfort Twojego pupila. Zwracaj więc baczną uwagę na sygnały wysyłane przez psa. Nie zmuszaj go do wysiłku, gdy nie ma na to ochoty. Jeżeli zaczyna dyszeć i wyraźnie opada z sił, przerwij bieg i pozwól mu odpocząć lub wrócić do domu.

Czy można biegać z psem w zimie? Więcej na ten temat przeczytasz w naszym artykule!

Bieganie a potrzeby behawioralne psa

Bieganie z psem to sport zespołowy. Aby stworzyć ze swoim podopiecznym zgrany duet, warto nauczyć go kilku komend. „Naprzód”, „stop”, „w lewo”, „w prawo” to podstawowe polecenia, które powinien przyswoić psi sportowiec. Jeśli biegasz z psem regularnie, unikaj zbytniej monotonii. Zmieniaj trasy, modyfikuj szybkość biegu na poszczególnych odcinkach i połącz treningi biegowe z wypoczynkiem na świeżym powietrzu lub zabawą.

Jogging to dosyć pobudzająca aktywność. Z tego względu po treningu należy pozwolić zwierzakowi się wyciszyć. Pomoże w tym swobodna eksploracja otoczenia połączona z węszeniem. Już po powrocie do domu warto dokładnie obejrzeć ciało psa, by szybko wykryć ewentualne pasożyty lub zranienia.

Akcesoria do biegania dla psa – niezbędny sprzęt

Do biegania pies potrzebuje odpowiednich akcesoriów. Przed rozpoczęciem wspólnych treningów trzeba skompletować niezbędny sprzęt:

  • szelki dla psa do biegania – pies powinien trenować w specjalnej uprzęży. Dla czworonożnego biegacza najlepsze będą szelki typu guard lub sled. Muszą być one miękkie i stabilne. Niektóre szelki wyposażone są w dodatkowy uchwyt na górze, który w razie niebezpieczeństwa pozwala szybko zatrzymać psa. Podczas uprawiania sportu nie należy używać obroży – w razie gwałtownego szarpnięcia u psa może dojść do urazu kręgosłupa szyjnego, krtani lub tchawicy;
  • smycz z amortyzatorem – najlepiej zdecydować się na smycz o długości 2–3 m, która zapewni zwierzęciu i opiekunowi komfort. Smycz do biegania musi być elastyczna i wyposażona w amortyzator, który złagodzi wszelkie szarpnięcia;
  • pas biodrowy – pas do biegania to niezwykle przydatny gadżet dla opiekunów psów. Takie akcesorium umożliwia połączenie psa z opiekunem. Wystarczy przypiąć do niego smycz, by mieć wolne ręce w czasie treningu i pełną kontrolę nad pupilem.

Co zabrać na trening z pupilem?

  • uchwyt do roweru – przydatny w przypadku biegania przy rowerze. Umożliwia przypięcie linki treningowej do ramy roweru, a tym samym zwiększa bezpieczeństwo zwierzęcia i swobodę opiekuna;
  • woreczki na psie odchody – podczas treningów biegowych obowiązują te same zasady co w trakcie zwykłych spacerów. Nie można więc zapomnieć o sprzątaniu po swoim pupilu;
  • bidon z wodą – intensywny wysiłek fizyczny może doprowadzić do odwodnienia. Z tego względu zawsze należy zabierać na jogging z psem bidon z wodą;
  • smakołyki – w trakcie ćwiczeń warto mieć przy sobie smakołyki treningowe. Pozwolą one utrwalić u psa wyćwiczone umiejętności i zmotywować go do dalszych ćwiczeń;
  • odblaski – przydadzą się podczas wieczornego joggingu. Zwiększą widoczność psa po zmierzchu i zapewnią mu większe bezpieczeństwo;
  • buty dla psa – podczas zwykłych treningów zwykle nie są niezbędną. Mogą się jednak przydać, jeśli planujesz biegać z pupilem po trudnym lub kamienistym terenie. Buty nie tylko chronią psa przed zranieniami, ale również zwiększają jego stabilność w czasie biegu;
  • apteczka pierwszej pomocy i telefon komórkowy – w czasie dogtrekkingu, a nawet zwykłego joggingu może dojść do nieprzewidzianych sytuacji. Warto więc mieć przy sobie apteczkę pierwszej pomocy i telefon komórkowy.

Zacznij biegać razem z psem. Podsumowanie

Pies, który większość czasu spędza na kanapie, nie powinien od razu wyruszać na maraton. Zanim więc rozpoczniesz treningi z psem, musisz dobrze przygotować do nich organizm pupila. W tym celu zacznij od stopniowego wydłużania czasu spacerów i zwiększania ich intensywności. Zachęcaj psa do energicznego marszu lub truchtu. Zacznij od biegów na krótkich (kilkusetmetrowych) dystansach. Przeplataj je ze spacerami w normalnym dla psa tempie. W czasie każdej przechadzki zorganizuj psu 2–3 takie truchty. Włącz także do codziennych spacerów aktywności wymagające biegania (np. zabawy w aportowanie, agility). W taki sposób ćwicz z pupilem przynajmniej przez kilka tygodni.

  • Podstawowe sposoby biegania z psem to canicross, jogging, dogtrekking i bieg przy rowerze.
  • Szczególne predyspozycje do biegania wykazują niektóre psy myśliwskie, pracujące i zaprzęgowe.
  • Przed rozpoczęciem treningów biegowych należy odpowiednio przygotować do nich psa.
  • Bieganie z psem powinno odbywać się w sposób komfortowy oraz bezpieczny dla zwierzęcia i jego opiekuna.
  • Uprawianie sportu z psem mogą znacznie ułatwić odpowiednie akcesoria.
9 lipca, 2023 0 Komentarze
0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Najnowsze posty
Starsze posty
Reklama

Kategorie

Uncategorized Sprzęt i akcesoria Podróż z kotem Filmy Zakładanie akwarium Inne zwierzęta Konkursy Diamenty Zoologii Sprzęt akwarystyczny Rośliny Aquascaping EKO Podróżowanie Wydarzenia Zdrowie i pielęgnacja Ryby Wywiady Sport i szkolenie Produkty dla kotów Gazeta Podróże z psem Zdrowie i pielęgnacja kota EKO Ciekawostki o kotach Żywienie ptaków i gryzoni Pielęgnacja psa Zdrowie psa Rasy kotów Akcesoria dla psów Poradnik Ciekawostki o psach Akwarystyka Quiz Ptaki & Gryzonie Lifestyle Dieta kota Porady Rasy psów Aktualności Żywienie psa Kot Pies
web-petsstyle-p!

Chcesz być na bieżąco? Zapraszamy na nasze media społecznościowe, szczególnie na Facebooka. Zachęcamy również do zapoznania się z ofertą naszego sklepu online z akcesoriami, karmami i przekąskami dla zwierząt!

Facebook Instagram Twitter

Pies

    • Rasy psów
    • Żywienie psa
    • Zdrowie psa
    • Eko pies
    • Pielęgnacja psa
    • Akcesoria dla psa
    • Sport i szkolenie
    • Ciekawostki o psach

Kot

    • Rasy kotów
    • Dieta kota
    • Zdrowie kota
    • Eko kot
    • Produkty dla kota
    • Podróż z kotem
    • Ciekawostki o kotach

Ptaki i gryzonie

    • Sprzęt i akcesoria
    • Zdrowie i pielęgnacja
    • Żywienie gryzoni

Akwarystyka

    • Aquascaping
    • Ryby akwariowe
    • Krewetki akwariowe
    • Rośliny akwariowe
    • Sprzęt akwarystyczny

@2025 – All Right Reserved. Designed and Developed by Elite Expo

  • Reklama
  • Redakcja
  • Polityka prywatności
  • Regulamin konkursu
PETS STYLE
  • Aktualności
  • Diamenty Zoologii
  • Pies
  • Kot
  • Akwarystyka
  • Ptaki & Gryzonie
  • Lifestyle
  • Quiz