Samojed to średniej wielkości, puchaty biały pies o zniewalającym uśmiechu i łagodnych, wesołych oczach. Należy do północnych psów zaprzęgowych, ale jest także doskonałym stróżem i towarzyszem rodziny. Samojed jest efektownym psem, obficie owłosionym, z małymi uszami i elegancko zawiniętym nad grzbietem ogonem. Rasa zyskuje na popularności, coraz więcej osób wybiera słodką białą kulkę, ale nie wszyscy mają świadomość, że wyrośnie z niej energiczny i niezależny pies.

Samojed – charakterystyka

Jak wygląda samojed?

Sylwetka niemal kwadratowa, bardzo proporcjonalna, zwarta i kompaktowa.

• wysokość w kłębie psa: 57 cm (±3 cm),
• wysokość w kłębie suki: 53 cm (±3 cm),
• waga psa: 20–32 kg,
• waga suki: 17–23 kg.

Charakterystyka wyglądu samojeda

• Długość tułowia ok. 5% większa od wysokości w kłębie. Umięśniony, z głęboką klatką piersiową, nieco podciągniętą linią dolną. Kłąb wyraźnie zaznaczony, grzbiet krótki, prosty, lędźwie dobrze wysklepione, zad szeroki, zaokrąglony.
• Głowa klinowata, średnio szeroka, stop wyraźny, kufa głęboka, zęby mocne, zgryz nożycowy.
• Uszy stojące, trójkątne, małe i mięsiste. Osadzone szeroko, proste, gęsto owłosione.
• Oczy ciemne, brązowe, lekko skośne, o wesołym, figlarnym wyrazie.
• Kończyny proste, równolegle ustawione, o grubym kośćcu, łapa zwarta ze sprężystymi opuszkami. Ruch swobodny i płynny.
• Ogon średniej długości, osadzony wysoko, noszony nad grzbietem, obficie owłosiony. W spoczynku pies może opuszczać ogon.
• Szata bardzo gęsta, zróżnicowanej długości, z obfitym, miękkim podszerstkiem, który stanowi doskonałą ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Włos okrywowy jest najdłuższy na szyi, ogonie i tylnej stronie uda.
• Umaszczenie jednolicie białe, w odcieniach: śnieżnym, kremowym lub biało-biszkoptowym, nie powinno wyglądać na jasnobeżowe. Szata z wyraźnym połyskiem.

Samojed – szczeniak

Szczenię samojeda przypomina puchatą białą kulkę, jednak nie należy traktować tego psa jak zabawki. Samojed ma wrażliwą psychikę i dużą potrzebę kontaktu z człowiekiem. Bywa wybitnie ruchliwy, żywiołowy i szczekający radośnie. Z wiekiem staje się stateczniejszy, ale zapał do pracy nadal mu pozostaje. Należy dbać o dobrą socjalizację i łagodne traktowanie szczeniaka, aby zyskać jednego z lepszych psów rodzinnych spośród wszystkich ras.

Ile żyje samojed

Średnia długość życia: 12–13 lat.

Zdrowie samojeda

Samojed to rasa, która wyróżnia się dobrą odpornością, są naturalnie przystosowane do niskich temperatur i mrozu. Jeśli jednak pies większość czasu spędza w ogrzewanych wnętrzach, to gwałtowna zmiana temperatury może powodować przeziębienia. Należy więc przyzwyczajać pupila do niskich temperatur stopniowo. Samojedy są obciążone ryzykiem zapadnięcia na choroby związane z układem krążenia, niewydolnością nerek czy dysplazją stawu biodrowego.

Mimo że hodowcy pracują nad wyeliminowaniem tego rodzaju schorzeń, to samoyed może również cierpieć ze względu na cukrzycę oraz wady serca. Warto również wiedzieć, że samce rasy samoyed, które nie zostały poddane zabiegowi kastracji, mają dużo większe ryzyko zapadnięcia na nowotwory prostaty oraz choroby związane z układem moczowym niż wykastrowane osobniki. Najczęściej występującą chorobą o podłożu genetycznym jest natomiast choroba nerek. W rasie pojawia się też skłonność do chorób oczu, głuchoty czy alergii, ze względu na śnieżnobiałe umaszczenie.

Charakter samojeda

Wesoły, łagodny, z wyrazistą osobowością, spontaniczny przyjaciel człowieka i innych zwierząt. Zwykle pewny siebie, otwarty i żywiołowy. Natomiast szczekaniem demonstruje swoje stany emocjonalne: entuzjazm lub znudzenie. Bywają osobniki mniej wylewne i mniej szczekliwe, ale decydując się na samojeda, trzeba mieć świadomość tej jego cechy.

Psy tej rasy raczej pozbawione są agresji, natomiast sprawdzają się w roli stróża, gdyż są czujne i szybkie w reakcji.

Ile kosztuje mały samojed?

Samoyed to uroczy psiak, który swoim wyglądem przyciąga uwagę. Ze względu na puszyste futro i radosne usposobienie są to psy chętnie kupowane z różnych hodowli w całej Polsce. Ze względu na rosnącą popularność samojedów w naszym kraju cena za rasowe szczenię FCI wzrosła w ostatnich latach i w zależności od jakości szczenięcia, renomy hodowli, atrakcyjności skojarzenia i doświadczenia hodowcy mieści się w przedziale 4000–8000 zł. Samoyed szczeniak z dużym potencjałem do brania udziału w konkursach i zdobywania nagród są droższe. Dlaczego samojedy są tak drogie? W cenie szczeniaka samoyeda mieszczą się takie koszty jak opieka nad matką przed i w trakcie ciąży, optymalna dieta oraz czas poświęcony na opiekę nad szczeniętami.

Zalety samojeda:

• łagodny,
• aktywny,
• urodzony optymista,
• towarzyski,
• radosny,
• podatny na szkolenie.
• dobrze dogaduje się z dziećmi, dlatego jest polecany jako pies rodzinny,
• dobrze odnajduje się w miejskim życiu.

Wady samojeda:

• żywiołowy,
• bywa szczekliwy i hałaśliwy,
• wymaga dużej dbałości o szatę, ponieważ obficie linieje,
• mocno przywiązuje się do właściciela, co może prowadzić do zaborczości,
• obciążony ryzykiem chorób genetycznych, które mogą generować spore koszty związane z leczeniem oraz pielęgnacją.

Samojed w rodzinie

Bardzo dobry pies rodzinny, aktywny, ale nie nadaktywny. Samojed jest chętny do współpracy, choć nie ślepo posłuszny. Pies tej rasy lubi towarzystwo człowieka, akceptuje dzieci i inne zwierzęta. Oczywiście istnieją wyjątki od reguły. Decydując się na samojeda, należy dokładnie sprawdzić charakter rodziców i warunki odchowu psów oraz ich wczesną socjalizację u hodowcy, a następnie spokojnie i konsekwentnie wychowywać młodego samojeda.

Dzieci a samojed

Psy rasy samojed są odpowiednie dla dzieci ze względu na łagodny charakter. Najmłodsi bardzo dobrze reagują na puchate białe psy, a samojedy charakteryzuje typowy dla rasy uśmiech i wesołe spojrzenie. Należy pamiętać, że dziecko nie może traktować psa jak zabawki, bo nawet najbardziej przyjacielskie zwierzę ma swoje granice wytrzymałości.

Dla kogo samojed?

Samojed sprawdzi się niemal dla każdego, kto uszanuje niezależność, potrzebę bliskości z człowiekiem, radosny temperament i zdarzającą się dość często nadmierną szczekliwość. Oczywiście właściciel musi być gotowy na codzienną pielęgnację białej szaty.

Samojed nadaje się do wykorzystania w dogoterapii, jako pies wystawowy czy w psich sportach bazujących na pięknie i elegancji, np. dog dancing.

Żywienie samojeda

Dieta samojeda powinna być zbilansowana, a dawka kalorii dopasowana do aktywności psa. Trochę innego podejścia wymaga pies pracujący w zaprzęgu, a innego czworonóg spędzający większość dnia na kanapie. Psy zaprzęgowe potrzebują większej ilości energii w diecie, gdy trenują intensywnie na długich dystansach. Ilość kalorii należy jednak zmniejszać, gdy ćwiczeń jest mniej. Tylko w ten sposób można zapobiec nadwadze i otyłości. Właściwa dieta wpłynie również na kondycję sierści samojeda oraz jakość jego odchodów.

Karm dla białych psów marki Nature’s Protection zapewnia psu piękną sierść, zdrową skórę oraz prawidłowe trawienie i odporność.

Pielęgnacja

Zacznijmy od tego, że gęsta biała szata samojeda wymaga troskliwej i systematycznej pielęgnacji. Przydadzą Ci się zatem akcesoria, takie jak szczotki, grzebienie i wysokiej jakości kosmetyki.

Po kąpieli warto zadbać o dalszą pielęgnację. Kupując szampon Tauro Pro, dokup Tauro Pro Line White Coat Hydrating Mask, by cieszyć się wzmocnionym włosem psa i rozświetlić kolor jego sierści.

Samojed – cena

Ze względu na rosnącą popularność samojedów cena za rasowe szczenię FCI wzrosła w ostatnich latach i w zależności od jakości szczenięcia, renomy hodowli, atrakcyjności skojarzenia i doświadczenia hodowcy mieści się w przedziale 4000–8000 zł.

Historia rasy

Historia rasy nierozerwalnie łączy się z losami ludu Nieńców. Byli to koczownicy zamieszkujący północno-zachodnią Syberię od czasów wędrówki ludów w plejstocenie. Pierwsze wzmianki na ich temat pochodzą od żeglarzy z XII w., a od XV w. rozpoczęła się eksploracja terenów Syberii i zaczęto nazywać miejscowe plemiona Samojedami. Nazwa wiąże się z określeniem saam-edne (ziemia ludu) w języku Lapończyków.

Samojedzi prowadzili wędrowny tryb życia, początkowo polowali na renifery, a z czasem zaczęli hodować stada, pędząc je szlakiem mchu reniferowego. Do pomocy używali bardzo wszechstronnych psów: myśliwskich, pasterskich i jednocześnie zaprzęgowych. Nazywano je biełkami z powodu śnieżnobiałego umaszczenia. W odróżnieniu od innych północnych psów zaprzęgowych biełki zawsze spały z ludźmi w jurtach. Dzięki temu wytworzyła się silna więź między ludźmi i psami. Biełki były niańkami dla dzieci, towarzyszami zabaw, a czasem obrońcami i stróżami swoich ludzi.

Samojedzi bardzo cenili swoje psy, traktowali je z szacunkiem, dlatego niechętnie oddawali je obcym.

W XVII i XVIII w. Rosjanie zwrócili uwagę na zalety psów Samojedów. Sprowadzili je na dwór carski, obdarowywano nimi szlacheckie rody europejskie. Odkrywcy północnych ziem oraz poborcy podatkowi wykorzystywali je w zaprzęgach.

W zdobywaniu psów Samojedów dla polarników i odkrywców Arktyki specjalizował się Rosjanin Aleksander Trondheim . Przyczynił się do rozpowszechnienia rasy. Z samojedów skorzystał Roald Amundsen podczas wyprawy na biegun południowy w 1911 r. – 52 psy użyto do ciągnięcia czterech sań. Pierwszym zwierzęciem na biegunie południowym był samojed o imieniu Etah, dotarł tam 14 grudnia 1911 r.

Niemal każdy współczesny samojed ma przodka, który brał udział w wyprawach na Arktykę lub Antarktydę.

Przełom XIX i XX w. to początek planowej hodowli samojedów w Anglii i USA. Klub rasy powstał w 1909 r. w Anglii, założony przez zoologów Ernesta Scotta i Clarę Kilburn-Scott. Od tego momentu syberyjskie biełki zyskały oficjalną nazwę SAMOYED. W tym samym roku opracowano wzorzec rasy.

Czy samoyed jest trudny w wychowaniu?

Łagodny wygląd i radosne usposobienie samojeda sprawiają, że wiele osób myśli, że z łatwością można te psy wychowywać. Jednak tak jak każda inna rasa, samojedy muszą być odpowiednio poprowadzone w treningu, aby szybko przyswajać nowe komendy. Jeśli opiekun nie podejdzie do wychowania i treningów we właściwy sposób, to pies rasy samojed może sprawiać kłopoty. Te inteligentne psiaki potrzebują zachęty i pozytywnych metod treningowych, należy wystrzegać się przymuszania pupila do wykonywania komend. Odradza się również stosowanie metod awersyjnych, które mogą wpędzić psa w agresję lękową. W wychowywaniu samojeda warto postawić na zabawy węchowe, ponieważ jest to rasa pierwotna.

Czy samoyed jest inteligentny?

Oprócz tego, że samojedy są łagodne i towarzyskie, to są przede wszystkim psami bardzo inteligentnymi. Na ich inteligencję wpływa m.in. szybkość uczenia się oraz chęć do trenowania. Uwielbiają węszyć, eksplorować nowe miejsca i nadają się do psich sportów, szczególnie zimowych. Ponadto samojedy unikają konfliktów i z reguły dobrze dogadują się ze zwierzętami innych gatunków (jeśli są odpowiednio zsocjalizowane). Jako rasa pierwotna samojed jest mocno przywiązany do człowieka — w samotności jest nieszczęśliwy.

Samojed – ciekawostki

• Jedna z teorii dotyczących pochodzenia nazwy samojed głosi, iż były to psy ludu „samojedów” – jako „zjadających siebie”. Jednak należy ją traktować bardziej jak ludową legendę niż fakt.
• Robert Scott zabrał na swoją wyprawę polarną 33 samojedy. Stracił wszystkie w ciągu 3 tygodni. Powodem było obcięcie ogonów, którymi psy okrywają głowę i nos w czasie odpoczynku. Bez tej osłony psy wyziębiały się i zapadały na zapalenie płuc.
• Pierwszym samojedem w Polsce był pies Marszałek, urodzony w 1972 r., należący do kanadyjskiego dyplomaty w Warszawie.
• Pierwszy miot samojedów w Polsce urodził się w marcu 1990 r. w hodowli Albus. Rodzicami zostali Sajan ITANAN VARRO i Sajan ESKIMO TASJA.

Imię dla samojeda

• Imiona dla psa: Frost, Lord, Sami, Snow, Toni, Yuki.
• Imiona dla suki: Bella, Biełka, Queenie, Sibirka, Śnieżka, Zorza.

Klasyfikacja FCI – samojed

• Grupa V FCI – Szpice i psy ras pierwotnych
• Sekcja 1 – Nordyckie psy zaprzęgowe
• Numer wzorca: 212