Kot ragdoll – charakter, pielęgnacja i zdrowie

Obdarzony piękną sierścią i błękitnymi oczami ragdoll to kot pełen wdzięku i elegancji. Mruczek ten zyskał sporą popularność jednak nie tylko ze względu na zjawiskowy wygląd. Rasa znana jest z wyjątkowej łagodności i silnego przywiązania do ludzi. Czym wyróżnia się ragdoll? Jak się nim właściwie opiekować? Poznaj bliżej tego uroczego mruczka.

Reklama

Ragdoll

Historia rasy ragdoll

Ragdoll to rasa o dosyć krótkiej historii, szybko jednak skradła serca miłośników mruczków na całym świecie. Początki tej rasy kotów sięgają lat 60. XX w. Wtedy to kalifornijska hodowczyni Ann Baker skrzyżowała długowłosą białą kotkę (w typie persa/angory) o imieniu Josephine z kotami rasy birmańskiej i burmańskiej. Urodzone kocięta rasy ragdoll miały wyróżniać się łagodnością i dużą odpornością na ból. Nazwa „ragdoll” (z ang. szmaciana lalka) nawiązywała do charakterystycznego zachowania kotów, które stają się bezwładne w ramionach opiekuna.

Niezwykły mruczek o niebieskich oczach szybko zyskał popularność. Na duże zainteresowanie rasą z pewnością wpłynęły historie opowiadane przez jej twórczynię. Według hodowczyni wyjątkowe cechy rasa zawdzięczała swojej protoplastce. Ciężarna Josephine podobno została uratowana z wypadku samochodowego. Uraz, jakiego doznała, miał uczynić kocięta rasy ragdoll silnymi i niewrażliwymi na ból. Jednak historia ta stworzona została prawdopodobnie na potrzeby marketingu i nie miała wiele wspólnego z prawdą.

W 1971 r. Ann Baker założyła własną organizację felinologiczną – Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów Ragdoll (IRCA). Hodowczyni określiła też rygorystyczne standardy dla tej rasy kotów i zastrzegła jej nazwę. Od tej pory niemożliwe było ich hodowanie poza organizacją. Z tego powodu hodowcy zaczęli nawet sprzedawać mruczki pod zmienioną nazwą: ragamuffin.

Niewykluczone, że urocze koty do dziś znajdowałyby się na marginesie świata felinologicznego, gdyby nie wysiłek hodowców. W hodowlę i rozwój tej rasy szczególnie zaangażowali się Denny i Laura Daytonowie. Pracowali oni nad ustaleniem i ujednoliceniem wzorca rasy oraz jej uznaniem przez główne stowarzyszenia felinologiczne. Ich wysiłki przyniosły zamierzony efekt. W 1979 r. rasa została uznana przez TICA, a w 1993 r. – przez CFA. Obecnie większość kociaków pochodzi właśnie od kotów wywodzących się z hodowli Daytonów.

Cena ragdolla

Dziś ragdoll jest jedną z najpopularniejszych ras kotów. Cieszy się dużym zainteresowaniem również w Polsce. Cena kota rasy ragdoll wynosi średnio 3000–4500 zł.

Wygląd i cechy charakterystyczne

Ragdoll jest jedną z największych ras kotów. Mruczki te osiągają wielkość 30–40 cm i wagę 4–9 kg. Samce są większe i masywniejsze od samic. Ragdolle to grubokościste, potężne koty, o silnej budowie ciała. Mają szeroką klatkę piersiową, długi, muskularny tułów, kończyny średniej długości z dużymi, okrągłymi stopami. Głowa kotów przybiera kształt trójkąta i osadzona jest na krótkiej szyi. Uszy są szerokie u podstawy, przesunięte ku przodowi. Charakterystyczną cechą rasy są duże, okrągłe niebieskie oczy, występujące w tym kolorze u wszystkich kotów, niezależnie od umaszczenia. Prawdziwą ozdobą tych mruczków jest również długi, obficie owłosiony ogon, tworzący pióropusz.

Sierść ragdolla ma średnią długość. Jest miękka w dotyku, gęsta i jedwabista. U kotów tej rasy występuje umaszczenie typu point (ze znaczeniami). Umaszczenie może przybierać trzy główne wzory:

• colourpoint – z ciemnymi znaczeniami na pyszczku, ogonie, uszach i kończynach,
• mitted – z białymi „rękawiczkami”, „skarpetkami”, podbródkiem i białym pasem biegnącym od brody przez brzuch do nasady ogona,
• bicolour – z bielą na pyszczku (w kształcie litery V), łapach, klatce piersiowej i brzuchu.

U niektórych mruczków widoczne jest też pręgowanie. Dopuszczalne u kotów są różne kolory sierści. U większości kotów znaczenia są ciemnobrązowe, liliowe, czekoladowe, niebieskie, kremowe lub rude.

Koty ragdoll – charakter

Ze względu na spore rozmiary ragdoll może budzić respekt. Jednak w rzeczywistości nie ma w nim ani krzty agresji. Przez wielu uważany jest za kota doskonałego. Łagodny, cierpliwy, czuły, radosny i towarzyski – doskonale czuje się u boku ludzi. Mruczek ten silnie przywiązuje się do opiekuna i poszukuje z nim bliskości. Nie należy do kotów hałaśliwych – zwykle delikatnie wokalizuje. Kot ten uchodzi za flegmatyka. Nie przepada za ekstremalnymi wyprawami czy wspinaczkami. Nie znaczy to jednak, że wylegiwanie się na kolanach to jedyne, co go interesuje. Wręcz przeciwnie – kot tej rasy jest ciekawski i inteligentny.

Ragdoll to także typowy pieszczoch. Mruczek ten uwielbia dotyk. Wzięty na ręce lub kolana całkowicie się rozluźnia, niczym szmaciana lalka. Wygląda wtedy tak, jakby stracił kontakt z rzeczywistością. Jego mięśnie wiotczeją, a ciało bezładnie zwisa.

W mruczkach tej rasy przez całe życie pozostaje pewna niedojrzałość. Dorosłe koty zachowują się podobnie jak kocięta rasy ragdoll. Nie brak im młodzieńczego entuzjazmu i zamiłowania do zabawy.

Ragdolle mają psią naturę. Koty te często wykazują tendencję do podążania za swoim opiekunem krok w krok. Niejednokrotnie wyczekują pod drzwiami, aż ich opiekun wróci. Dodatkowo chętnie aportują i noszą zabawki w pyszczku.

Koty ragdoll – trening i zabawa

Ragdoll chętnie się uczy i rozwiązuje łamigłówki logiczne. Warto więc zaoferować mu zabawki interaktywne na przysmaki lub zaangażować w naukę sztuczek. Ucieszy się również z zabawek, które można nosić w pyszczku. Kot ten raczej unika wysokości, dlatego najlepiej wybrać dla niego akcesoria, z których będzie mógł korzystać na podłodze. Mruczek z pewnością doceni ciepło wygodnego legowiska. Jego zainteresowanie mogą ponadto wzbudzić fontanny z płynącą wodą. Dobrą rozrywką dla mruczącego pupila będą też spacery na smyczy.

Koty tej rasy można nauczyć różnych sztuczek (m.in. aportowania) i chodzenia na smyczy.

Kot rasy ragdoll – dla kogo będzie odpowiedni?

Ragdoll to typowy koci domator, doskonale przystosowany do życia w przestrzeni zamkniętej. Nie przepada za dalekimi wędrówkami, dlatego dobrze odnajduje się w roli kota niewychodzącego. Ze względu na ufną naturę wypuszczony na swobodną wędrówkę może łatwo wpaść w tarapaty. Ragdoll to ceniony kot rodzinny – łatwo znajduje nić porozumienia z różnymi ludźmi. Dobrze dogaduje się również z innymi zwierzętami – psami i kotami.

Wybór tej rasy kotów będzie odpowiedni zarówno dla osób samotnych, jak i rodzin z dziećmi. Z dotrzymaniem kroku sympatycznemu kotu nie będą mieli problemów także seniorzy. Ragdoll nadaje się dla początkujących kociarzy. Najlepiej będzie czuł się u boku człowieka, który sporo czasu spędza w domu.

Pielęgnacja ragdolla

Podstawą pielęgnacji ragdolla jest regularne wyczesywanie szaty. Utrzymanie jego sierści w dobrym stanie nie pochłania jednak wiele czasu. Ze względu na niewielką ilość podszerstka sierść kotka nie ma tendencji do filcowania się. Wystarczy wyczesywać ją 1–2 razy w tygodniu. Szczególną uwagę należy zwrócić na włos za uszami, który może się kołtunić.

Do czesania futerka kota warto używać szczotki włosianej, która doda szacie puszystości i blasku. Przyda się także odpowiednio wyprofilowany, metalowy grzebień o szerokim rozstawie zębów. Do pielęgnacji rasy ragdoll polecane są kosmetyki o właściwościach zmiękczających i nabłyszczających, które podkreślą strukturę szaty. Odpowiednie są również preparaty do pielęgnacji kotów długowłosych.

U zwierząt tej rasy warto szczególnie zadbać o regularne czyszczenie zębów – ograniczy to ryzyko rozwoju chorób przyzębia. Ragdolle spędzające czas w domu nie są w stanie skutecznie ścierać swoich pazurów. Nie można więc zapominać o systematycznym ich skracaniu.

Choroby

Mimo fizycznej siły ragdoll nie należy do ras długowiecznych. Przeciętnie żyje tylko 12–15 lat. Dodatkowo dość często doskwierają mu różne dolegliwości zdrowotne. Na szczęście przed wieloma z nich można skutecznie chronić kota poprzez odpowiednią profilaktykę. Jakie choroby najczęściej dotykają ragdolle?

U kotów tej rasy występują genetyczne predyspozycje do kardiomiopatii przerostowej. Powoduje ona nieprawidłową budowę serca, a w efekcie – zaburzenia w przepływie krwi. Czas pojawienia się pierwszych objawów i przebieg choroby u kotów zależy od tego, czy posiadają jeden, czy dwa allele wadliwego genu. U homozygot (nosicieli dwóch wadliwych alleli) choroba ma cięższy przebieg i zwykle prowadzi do śmierci już w pierwszych latach życia. Ragdoll jest też narażony na wielotorbielowatość nerek, która może skutkować niewydolnością tych narządów.

Do stosunkowo częstych przypadłości rasy należą także:

• kamica układu moczowego,
• problemy ze stawami,
• choroby zębów i przyzębia,
• otyłość,
• powstawanie kul włosowych w przewodzie pokarmowym.

Warto pamiętać, że ragdolle potrafią wyjątkowo dobrze maskować swój ból. Bardzo ważne jest więc, by nie zaniedbywać regularnych badań kontrolnych, które pomogą szybko wykryć ewentualne problemy.

Najlepsze karmy dla ragdolla

Podobnie jak w przypadku innych ras dieta ragdolla powinna być dopasowana do jego wieku, stanu zdrowia i poziomu aktywności. Kot ten nie ma specjalnych wymagań żywieniowych. Jego dieta może bazować na wysokomięsnej karmie suchej lub mokrej. Ze względu na skłonność tych mruczków do problemów z układem moczowym w ich diecie lepiej sprawdzą się pokarmy mokre, które dostarczają sporej dawki wody. Można stosować je samodzielnie lub na zmianę z karmami suchymi.

Przydatna dla zwierzaków może okazać się karma sucha z formułą urinary, która pomaga utrzymać odpowiednie pH moczu i ogranicza tworzenie się kamieni w układzie moczowym. Stosowanie takiego pokarmu należy jednak skonsultować z lekarzem.

Aby z przyjemnością patrzeć na lśniącą i delikatną sierść ragdolla, zadbaj nie tylko o pielęgnację, ale i o prawidłowe żywienie. Dostarczenie kotu starannie wybranych posiłków to klucz do dobrego zdrowia oraz doskonałej kondycji okrywy włosowej czworonoga. Karma Brit Care Cat Haircare to produkt nastawiony na wspieranie kotów poprzez zapewnienie im smakowitego białka łososia, oleju z łososia i dodatku siemienia lnianego. Na wygląd sierści wpływ mają także drożdże browarnicze. Są one doskonałym źródłem witamin z grupy B, które odgrywają istotną rolę nie tylko w zdrowiu skóry, ale i oczu czy układu nerwowego kota. Co ważne, formuła karmy minimalizuje ryzyko alergii pokarmowych u kota.

Dodatkowo mruczkom należy podawać przysmaki odkłaczające, które ułatwią im wydalanie kul włosowych i ograniczą ich powstawanie. W żywieniu pupila warto uwzględnić również obecność suplementów wzmacniających stawy oraz przekąsek dentystycznych.

Ragdoll z uwagi na umiarkowany poziom aktywności jest szczególnie narażony na nadwagę. Warto więc starannie zaplanować wartość kaloryczną diety pupila i limitować ilość podawanych mu przekąsek.

Rasa ragdoll – ciekawostki

• Naukowcy dokładnie nie wiedzą, z czego wynika skłonność kotów tej rasy do rozluźniania się na rękach lub kolanach człowieka. Według jednej z teorii jest to instynktowne zachowanie wywodzące się z czasów kocięctwa. Kocięta rozluźniają się pod wpływem chwytu za kark, co umożliwia kotce ich przenoszenie.
• Ragdoll należy do ras wolno rosnących. Docelową masę osiąga dopiero w wieku 3–4 lat.
• Jednym z najbardziej znanych kotów rasy ragdoll jest Matylda III, niegdyś rezydująca w hotelu Algonquin w Nowym Jorku. Kotka przez lata witała przybywających do hotelu gości. Słynna mieszkanka stała się nawet bohaterką książki.
• Ragdolle – w odróżnieniu od większości kotów – zwykle lubią wodę.

Podsumowanie:

• Ragdoll to młoda rasa kotów, ciesząca się obecnie dużą popularnością.
• Rasa ma wyjątkową tendencję do rozluźniania się w objęciach opiekuna.
• Do głównych zalet tych kotów należą: zamiłowanie do pieszczot, łagodność i silne przywiązanie do ludzi.
• Ragdolle polecane są jako koty rodzinne, do utrzymywania na stałe w mieszkaniu.
• Koty te nie mają dużych wymagań co do pielęgnacji i żywienia.