Najczęstsze choroby skóry u psa – rodzaje, przyczyny, objawy, leczenie

Zaczerwienienia, wyłysienia, krostki, pęcherze i strupki. To tylko nieliczne zmiany skórne, które spotyka się u czworonogów. Poznaj z nami choroby skóry u psa i dowiedz się, jak wygląda ich leczenie. Omawiamy pasożyty skórne, schorzenia będące konsekwencją złej diety oraz infekcje czy choroby endokrynologiczne. Przyglądamy się także predyspozycjom związanym z wiekiem oraz rasą, a także podpowiadamy, jak przygotować się do wizyty u dermatologa weterynaryjnego.

Choroby skóry u psa

Czy zdrowa skóra ma znaczenie dla psa i kota?

Skóra i sierść nie tylko ozdoby psiego ciała. Pełnią one mnóstwo ważnych funkcji, które pozwalają Twojemu pupilowi prawidłowo funkcjonować każdego dnia. To skóra zapewnia mu barierę ochronną – chroni narządy przed urazami, zabezpiecza przed infekcjami, a także pomaga w regulacji temperatury. Sierść natomiast izoluje i chroni skórę. Piękne psie włosy i podszerstek pomagają psom radzić sobie zarówno z niską, jak i wysoką temperaturą, a także ze światłem słonecznym oraz innymi czynnikami drażniącymi.

Reklama

Stan skóry i sierści to informacja o zdrowiu psa lub kota.

Choroby skóry u psa – objawy

Lista chorób, które mogą objawiać się zmianami skórnymi, jest dość pokaźna. Do lekarza weterynarii zgłoś się, gdy zauważysz:

• zaczerwienienie skóry,
• wyłysienia lub zwiększone wypadanie sierści,
• pęcherze,
• krostki,
• plamki,
• grudki,
• guzki lub guzy,
• strupy,
• owrzodzenia,
• przebarwienia.

Każda zmiana skórna na ciele psa powinna zostać pokazana specjaliście. Tylko odpowiednie badania pozwalają postawić właściwe rozpoznanie i w skuteczny sposób pomóc psu. Brak interwencji z Twojej strony może skutkować pogorszeniem się stanu zdrowia Twojego pupila. Nie pozwól, by stan zapalny czy zakażenia grzybicze odebrały Twojemu pupilowi radość i piękny wygląd.

Najczęstsze przyczyny chorób skóry u psa

Choroby skóry u psa mają wiele różnych przyczyn, które omówimy poniżej. W skrócie wymienić można:

• choroby pasożytnicze,
• zaburzenia endokrynologiczne,
• alergie,
• problemy autoimmunologiczne,
• choroby bakteryjne,
• niedobory żywieniowe.

Wiek psa

Niektóre choroby skóry u psa można połączyć z wiekiem zwierzęcia. Przykładowo u młodych psów częściej diagnozuje się choroby pasożytnicze, np. nużycę, a choroby wynikające z zaburzeń hormonalnych zwykle ujawniają się po 6 roku życia. Jeżeli zwierzę obciążone jest genetycznie jakimś problemem, to można spodziewać się, że objawy wystąpią do 3 roku życia. Niektóre choroby częściej diagnozuje się u psów młodych, a inne u seniorów.

Rasa psa

Okazuje się, że znaczenie ma nie tylko wiek psa czy środowisko, w jakim żyje. U psów notuje się bowiem także predyspozycje rasowe do określonych chorób związanych ze skórą i sierścią. U dobermanów spotkać można rozrzedzenie pigmentu sierści, a owczarki niemieckie i labradory retrievery są predysponowane do atopowego zapalenia skóry. Do gabinetów weterynaryjnych z nużycą najczęściej przychodzą teriery szkockie, mopsy czy staffordshire bull teriery. Choroby skórne u psa mogą mieć podłoże genetyczne.

Choroby pasożytnicze – problemy z pchłami i nie tylko

Zmiany skórne u psów mogą być spowodowane przez pasożyty zewnętrzne. Należą do nich:

• pchły,
• nużeńce,
• świerzbowce,
• cheyletiella.

W przypadku pcheł psy odczuwają świąd o różnym natężeniu. W najgorszej sytuacji są psy z APZS, czyli alergicznym pchlim zapaleniem skóry. U nich intensywny dyskomfort wywołać może już jedno ukąszenie pasożyta.

Ogniskowe lub wieloogniskowe wyłysienia i złuszczanie naskórka mogą wskazywać na nużycę. Choroba wynika z namnożenia się roztoczy Demodex spp. w mieszkach włosowych lub warstwie rogowej skóry psa. Nużyca częściej diagnozowana jest u szczeniąt niż u psów dorosłych, ale jest możliwa w każdym wieku. Jeżeli wystąpi u zwierzęcia dorosłego, warto zastanowić się, co spowodowało u psa spadek odporności, który sprzyja rozwojowi nużycy.

Chejletieloza wiąże się natomiast ze świądem oraz występowaniem grudek czy złuszczaniem naskórka. Co ważne, wystąpienie choroby u psa może spowodować także przejściowe problemy u opiekunów. Ludzie będący żywicielami roztocza powodującego chejletielozę mają zwykle swędzącą, grudkową wysypkę zlokalizowaną głównie na rękach oraz na klatce piersiowej.

Choroby autoimmunologiczne a zmiany skórne u psa

Zmiany skórne mogą oznaczać także choroby autoimmunologiczne, jak toczeń lub pęcherzyca liściasta. W przypadku skórnego tocznia zmiany lokalizują się na grzbiecie nosa oraz lusterku nosowym. Dodatkowo u psa wystąpić mogą zmiany na połączeniach skórno-śluzówkowych. Pęcherzyca liściasta przebiega tymczasem z tworzeniem się krost oraz strupów. Ten problem nie dotyczy jedynie skóry u psa, ale pojawia się także u kotów. Jest to rzadkie schorzenie, ale warto mieć świadomość występowania chorób autoimmunologicznych u naszych pupili.

Schorzenia autoimmunologiczne u psa są stosunkowo rzadkie, ale możliwe.

Grzybica skóry u psa

Omawiając choroby skórne, warto wspomnieć, czym jest grzybica skóry u psa, czyli inaczej dermatofitoza. Psy mogą chorować z powodu zakażeń wywołanych przez grzyby Trichophyton Microsporum spp. lub Epidermophyton. Zakażenia te objawiają się m.in. wyłysieniami, rumieniem oraz świądem i strupieniem. Psy mogą najpierw prezentować plackowate wyłysienia, a następnie zacząć częściej się drapać i powodować u siebie uszkodzenia skóry.

Rozpoznanie grzybicy skóry u psa bazuje na:

• wywiadzie z opiekunem,
• ocenie objawów klinicznych,
• badaniach mikologicznych.

Szybkie rozpoznanie i leczenie sprawiają, że pies wraca do zdrowia, a sierść zwykle odrasta w ciągu kilku tygodni.

U psa mogą powstać zmiany skórne na tle zakażenia grzybami.

Bakteryjne choroby skóry u psa – rodzaje i przebieg

Ropne zapalenia skóry u psa mogą mieć różne przyczyny i klasyfikuje się je na trzy rodzaje:

• powierzchniowe,
• powierzchowne,
• głębokie.

Pod pojęciem „ropowice powierzchniowe” u psa rozumie się schorzenia związane z przerostem bakteryjnym na powierzchni skóry zwierzęcia. Zalicza się tutaj np. ostre sączące zapalenie skóry, które lekarze weterynarii określają także jako „hot-spot”. Powierzchowne ropne zapalenie skóry dotyczy zakażenia bakteryjnego toczącego się w obrębie warstwy rogowej naskórka. Choroby mające taki charakter to młodzieńcze zapalenie skóry (liszajec) czy powierzchowne zapalenie mieszków włosowych (folliculitis). Ostatni rodzaj stanowi głębokie ropne zapalenie skóry. Zaliczamy tutaj głębokie zapalenie mieszków włosowych i czyraczność oraz zapalenie tkanki łącznej (cellulitis) i głęboką ropowicę skóry owczarków niemieckich.

Co ważne, 95% ropnych zapaleń skóry to wtórne powikłania innych chorób, w szczególności tych alergicznych, jak:

• atopowe zapalenie skóry,
• alergia pokarmowa,
• reakcja alergiczna na pchły (APZS).

Infekcje bakteryjne zdarzają się częściej również u psów z chorobami endokrynologicznymi. U takich psów ważna jest prawidłowa pielęgnacja i opieka. Zamiast sięgać po przypadkowe produkty do kąpieli, zwróć się po pomoc do lekarza weterynarii, który wskaże Ci odpowiednie rodzaje szamponów czy odżywek.

Wypadanie sierści u psa – przyczyny

Objawem, który może niepokoić, jest wypadanie sierści u pupila. Nie zawsze jest ono jednak spowodowane chorobą. Przyczyny wypadania sierści są bowiem związane m.in. ze zmianami pór roku. Warto obserwować swojego psa, by wiedzieć, jakie ilości sierści traci fizjologicznie.

Przykładowe dolegliwości przebiegające z wyłysieniami u psów to:

• nawracające wyłysienie boków,
• wyłysienie X,
• wyłysienie związane z rozrzedzeniem pigmentu,
• niedoczynność tarczycy.

Nawracające wyłysienie boków przebiega symetrycznie i wiąże się z nadmierną pigmentacją skóry. Objawy pojawiają się w określonych porach roku, czyli są sezonowe. U dużej grupy psów dochodzi do spontanicznego odrastania sierści, ale zdarza się, że odrost jest jedynie częściowy.

Bardzo często powodem utraty włosów jest niedoczynność tarczycy. Zwróć uwagę, czy u Twojego psa oprócz wypadania sierści pojawiły się takie objawy ogólne jak:

• osowiałość,
• wzrost masy ciała,
• nietolerancja wysiłku,
• objawy nerwowe,
• osłabienie.

Niedoczynność tarczycy ma objawy ogólnoustrojowe oraz dermatologiczne.

Czy karma dla psa ma znaczenie?

Niektóre choroby skóry u psa mogą wynikać z jego odżywania. Zdarza się, że świąd skóry i problemy dermatologiczne wynikają z alergii pokarmowej. Jeżeli masz takie podejrzenia, udaj się do lekarza weterynarii. Karma dla psa z alergią powinna zostać dobrana tak, by wykluczyć z jego diety alergeny. Najpierw przeprowadza się zatem dietę eliminacyjną i próby prowokacyjne, by ustalić, na co reaguje pies.

Skład diety jest jednak ważny, nawet gdy Twój pupila ma „żelazny żołądek” i nie wykazuje objawów alergii czy nietolerancji pokarmowych. To, co je zwierzę, bezpośrednio przekłada się bowiem na stan jego skóry i sierści. Każdy pies powinien otrzymywać dobrze zbilansowaną dietę, czyli stworzoną z myślą o każdym niezbędnym składniku. Wystarczy niedobór jednego z nich, byś po pewnym czasie zaobserwował zmiany w kondycji i wyglądzie swojego pupila.

Wytłumaczmy to na przykładzie. Gdy zauważamy przetłuszczanie się sierści lub wyłysienia na głowie i uszach, rzadko myślimy, że winna jest dieta. Tymczasem może być to symptom niedoboru witaminy E. Pies ma łamliwy i suchy włos? Warto przyjrzeć się temu, ile białka dostaje oraz jakiej jest ono jakości. Odpowiednio dobrana karma dla psa i ewentualnie suplementy diety grają także dużą rolę w opiece nad pacjentem dermatologicznym. Na stan skóry i sierści pozytywnie wpływają m.in. kwasy tłuszczowe omega-3 oraz odpowiedni poziom cynku czy biotyny.

Karma dla psa „na piękną sierść”

Karma dla psa ma wpływ na zdrowie i stan skóry naszych podopiecznych. Dobranie właściwego żywienia to zatem pierwszy sposób na lśniącą w słońcu i przyjemną w dotyku sierść ulubieńca. Pełnoporcjowe karmy dla psów, nastawione na wspieranie skóry u psa oraz jego sierści, to:

Brit Care Dog Adult Hair & Skin Insect & Fish – to karma dla psa bazująca na owadach oraz białych rybach. Dzięki takim składnikom karma nadaje się dla sporej grupy psich alergików oraz psów z wrażliwą skórą. W składzie znajdują się nie tylko ryby, ale i olej z łososia. Są to źródła kwasów tłuszczowych omega-3, które mają pozytywny wpływ na stan psiej sierści. Prawidłowa pielęgnacja połączona za stosowaniem tej karmy sprawi, że sierść Twojego psa będzie mocna i lśniąca.

Empire Adult Daily Diet – Empire oferuje karmy dla dorosłych psów, zarówno małych, jak i dużych ras. Są to produkty, które można stosować jako rozwiązanie w przypadku niektórych alergii pokarmowych u naszych pupili. Warto ją rozważyć, gdy pies reaguje np. na produkty na bazie drobiu. W karmie Empire znajdziesz bowiem dziczyznę i jagnięcinę. Ta karma wzbogacona została również w unikalne formuły oparte na ziołach i nie zawiera zbóż. KUP TERAZ!

Nature’s Protection Black Coat – ta karma dla psa wyróżnia się tym, że jest stworzona z myślą o psach o ciemnej lub czarnej sierści. Doskonale sprawdzi się dla takich ras jak: nowofundland, buldog francuski, szpic i spaniel w czarnym kolorze, sznaucer olbrzymi czy retriever. Fenyloalanina i tyrozyna (w które bogata jest ta karma) zabezpieczają czarną sierść przed przebarwieniami. Dodatkowo karma zawiera kwasy tłuszczowe omega-3 i siemię lniane, dla zdrowej i lśniącej sierści. KUP TERAZ!

Z tymi karmami problem odżywania psa znika. Są to bowiem produkty pełnoporcjowe, czyli kompletne i zbilansowane. Twój pies otrzyma niezbędne witaminy, minerały i aminokwasy. Prawidłowe żywienie oraz pielęgnacja to dwa filary dbania o zdrowie (nie tylko skóry) psa.

Świąd u psa – jak wygląda badanie dermatologiczne?

Zanim zacznie się jakiekolwiek badanie, lekarz weterynarii przeprowadza dokładny wywiad, który może go ukierunkować na właściwe badania. Przed wizytą przygotuj sobie odpowiedzi na kilka pytań:

• Kiedy zauważyłeś objawy choroby?
• Czy objawy występują sezonowo, czy stale?
• Czy u psa występuje świąd?
• Jak rozmieszczone były zmiany skórne na początku choroby? Jak postępowały zmiany?
• Czy zauważyłeś jakieś objawy u siebie, innych domowników lub u innych zwierząt w domu?
• Czy zwierzę ma apetyt?
• Czy występują inne objawy choroby, np. kaszel, biegunki?
• Czy pies otrzymuje jakieś leki?
• Jak wygląda pielęgnacja skóry i sierści psa?

Warto wspomóc lekarza weterynarii dokładną historią chorób psa oraz informacjami o wcześniejszym leczeniu danego problemu skórnego, jeżeli występował w przeszłości lub pies był już (bezskutecznie) leczony w innym gabinecie.

W przypadku podejrzenia alergii ważna jest także karma, którą dostaje pies, lub produkty, które jadł, odkąd pojawiły się objawy choroby. W czasie leczenia dolegliwości, jaką jest alergia, konieczne jest wprowadzenie posiłków z nowym źródłem białka, co nie jest możliwe bez dokładnego wywiadu dietetycznego.

Rozpoznanie i leczenie podstawowej choroby są kluczami do sukcesu.

Lekarze weterynarii mają do dyspozycji całkiem sporą gamę badań służących do diagnostyki konkretnej choroby przebiegającej ze zmianami skórnymi. Wymienić można:

• zeskrobiny,
• badanie lampą Wooda,
• badania mikologiczne,
• badanie histopatologiczne,
• trichografię,
• cytologię,
• badania bakteriologiczne.

Rodzaj i zakres wykonanych testów zależą od stanu psa i tego, jakie objawy prezentuje.

Najczęstsze choroby skóry u psa – leczenie i pielęgnacja

Leczenie jest zależne od przyczyny. W przypadku alergii konieczne jest wyeliminowanie alergenów wywołujących reakcje u danego czworonoga. Konieczna może być nowa karma, rezygnacja z kosmetyków lub podawanie niektórych leków. W przypadku pasożytów podaje się środki zwalczające ich obecność, a w przypadku zakażeń bakteryjnych sięga się po antybiotyki.

Bardzo ważna jest także pielęgnacja czworonoga w czasie leczenia oraz po nim. Lekarz weterynarii może zalecić kąpiele w odpowiednich szamponach oraz odżywkach czy częstsze wyczesywanie sierści. Każdorazowo pomoże Ci on dobrać bezpieczne produkty, które pomagają na najczęstsze choroby skóry u psów. Pamiętaj, że pielęgnacja psa z niektórymi problemami wymaga od Ciebie bardziej restrykcyjnego przestrzegania higieny. Do nakładania warstw maści czy szamponu używaj rękawiczek jednorazowych i myj ręce po kontakcie z psem.

Jeżeli nie radzisz sobie z sierścią swojego psa, rozważ skorzystanie z usług groomera. Czasami taka „lecznicza” pielęgnacja, jak kąpiel chorego psa, może być również przeprowadzona w gabinecie weterynaryjnym, ale nie każda lecznica ma taką możliwość. Pomocy podczas kąpieli możesz szukać także u niektórych petsitterów. Taka osoba wie zwykle, jak wygląda prawidłowa pielęgnacja psa, i może pomóc Ci w Twoim domu podczas mycia pupila.

Zmiany na skórze Twojego psa to objawy, które powinny Cię skłonić do wizyty w gabinecie weterynaryjnym. Brak interwencji będzie bowiem rzutował na zdrowie psa, a nie tylko na jego wygląd zewnętrzny.

Podsumowanie

Choroby skóry u psów są bardzo powszechne i mogą być wywołane przez wiele różnych czynników, takich jak alergie, infekcje, pasożyty, urazy, zaburzenia hormonalne i wiele innych. Oto kilka najczęstszych chorób skóry u psów:

1. Alergie skórne. Alergie są jednym z najczęstszych powodów chorób skórnych u psów. Mogą być wywołane przez różne czynniki, takie jak pyłki, roztocza, żywność, owady i wiele innych.
2. Infekcje skórne. Infekcje skóry u psów mogą być wywołane przez bakterie, grzyby lub wirusy. Choroby skóry wywołane przez bakterie, takie jak zapalenie skóry, mogą powodować zaczerwienienie, ból i owrzodzenia na skórze. Infekcje grzybicze, takie jak dermatofitoza, mogą powodować łuszczenie, łojotok i utratę włosów.
3. Pasożyty. Pasożyty, takie jak: pchły, kleszcze, roztocza i wszy, mogą wywoływać różne choroby skórne u psów. Pchły i kleszcze mogą powodować swędzenie, zaczerwienienie i owrzodzenia na skórze, a roztocza mogą wywołać łojotok i łysienie.
4. Zaburzenia hormonalne. Niektóre choroby skórne u psów są wywołane przez zaburzenia hormonalne, takie jak niedoczynność tarczycy lub choroba Cushinga. Te choroby mogą powodować łojotok, łysienie i łuszczycę.
5. Nowotwory skóry.Nowotwory skóry u psów to złośliwe lub łagodne zmiany skórne, które mogą wywoływać zaczerwienienie, łuszczycę i owrzodzenia.

Jeśli zauważysz jakiekolwiek niepokojące zmiany na skórze Twojego psa, takie jak łuszczenie, łojotok, zaczerwienienie, owrzodzenia lub utrata włosów, należy skonsultować się z weterynarzem. Weterynarz może przeprowadzić badania i zalecić odpowiednie leczenie w zależności od diagnozy.